Ιφιγένεια

Στην ζωή υπάρχουν πάντα φορές οι οποίες είσαι τόσο αποφασισμένος για τις ακόλουθες πράξεις σου που νομίζεις ότι κανένας δεν μπορεί να σε σταματήσει κανείς. Κι όμως όλα μπορούν να ανατραπούν στο λεπτό .Αποφασίζεις να αντιμετωπίσεις τους φόβους του παρελθόντος και να αφήσεις τον εαυτό σου να ξαναεμπιστευτεί τους ανθρώπους χωρίς να θυμάσαι τις πληγές του χρόνου ,όμως ,το μόνο που καταφέρνεις είναι όχι μόνο να ανοίξουν οι. παλιές αλλά να δημιουργηθούν καινούργιες, πιο βαθιές που θα προσπαθήσουν να σε διαλύσουν και εσύ θα πρέπει να αντισταθείς,να  μην αφήσεις τον εαυτό σου να υποκύψει .

Έτσι αισθάνομαι κι εγω μετά τα τελευταία γεγονότα . Πέρασαν τρείς μέρες μετά το περιστατικό με τον Στέφανο . Στο διάστημα αυτό δεν συναντηθήκαμε  καθόλου γιατί είχα πολλά ραντεβού στο γραφείο και στην κλινική. Περίμενα έστω ένα μήνυμα του όμως δεν έστειλε. Νόμιζα ότι θα είχε κι αυτός πολύ δουλειά και δεν έδωσα σημασία. Που να ήξερα ότι είχε άλλες δουλειές....

Πριν φύγω για το γραφείο σήμερα πέρασα από την συνηθισμένη καφετέρια και αποφάσισα να καθίσω. Την ώρα που περίμενα τον καφέ το μάτι μου έπεσε σε μια εφημερίδα και συγκεκριμένα σε μια φωτογραφία που θρυμάτισε την ψυχή μου. Ήταν ο Στέφανος με μια κοπέλα σε ένα ακριβό εστιατόριο. Γελούσαν και για πρώτη φορά τον έβλεπα πολύ χαρούμενο και ξέγνοιαστο. Φυσικά δεν παρέλειψα να δω και την απόσταση που τους χώριζε, η οποία ήταν μηδαμινή. Δηλαδή εμένα με ήθελε για να παίξει. Τι παραπάνω έχει αυτήν από εμένα ;;;

'Έλα που δεν έχει, κούκλα είναι' πετάχτηκε το υποσυνείδητο
'Που το είδες το ωραίο, το ξανθό μαλλί με την τρέσα ή το ανόρεκτο σώμα της;'
'Κάποια ζηλεευυυεειι'
'Φυσικά και όχι απλά νόμιζα ότι έχει καλύτερο γούστο'
'Εμένα δεν χρειάζεται να μου λες ψέμματα'
'Ουφφφ όντως ,ποιόν κοροϊδεύω,είναι πανεμορφη ακριβώς το ιδανικό πρότυπο γυναίκας  που αρέσει στους άνδρες '

Την συζήτηση με το υποσυνείδητό μου διέκοψε ο Άρης που μπήκε μέσα στο γραφείο με δύο καφέδες στα χέρια .

"Εππ αδερφούλα" είπε και ήρθε να με αγκαλιάσει .

"Που´σαι ρε Αρούλη και μας έλειψες" του είπα παιχνιδιάρικα και ειρωνικά ταυτόχρονα.

"Το ξέρω αγάπη μου ότι δεν μπορείς χωρίς εμένα αλλά μην το δείχνεις τόσο" είπε σαρκαστικά .

"Όχου ρε Άρη μην με εκνευρίζεις ,πες γιατί ήρθες αλλιώς φύγε" ανέβαζα σταδιακά τον τόνο της φωνής μου .

"Ε εε ήρεμα δεν σου φταίω εγώ αν έχεις νεύρα εμένα μου έλειψες και είπα να δω τι κάνεις αλλά επειδή από μικρό νευρόσπαστο είσαι δεν σε παρεξηγώ" είπε καθώς έπινε λίγο από τον καφέ του.

" μπράβο ρε ωραίος αδερφός .Μιλάς έτσι για το μικρό σου" είπα παραπονεμένα

"Ααχού μωρέ το γατάκι στενοχωρήθηκε ,έλα να το πάρω μια αγκαλιά "είπε. Και άνοιξε τα χέρια του ενώ εγώ πήγα και κάθισα πάνω του και τον πήρα μια σφιχτή αγκαλιά. Με τον Άρη μπορεί να μαλώνουμε συνέχεια αλλά μόνο η αγκαλιά του μπορεί να με ηρεμήσει. Έκλεισα τα μάτια και άρχισα να σκέφτομαι τι κάνω λάθος.

"Γατάκι μου τι έπαθες; σε πείραξε κανένας;" με ρώτησε με χαμηλή φωνή .

"Όχι Αρούλη κανένας δεν με πείραξε" είπα όσο πιο πειστικά μπορούσα και χώθηκα ακόμη περισσότερο στην αγκαλιά του .

"Ο Στέφανος έτσι;" μου ψιθύρισε στο αυτί κι εγώ αμέσως ταράχτηκα

"Δεν σε καταλαβαίνω "του ενώ απέφευγα να τον κοιτάξω για να μην καταλάβει ότι λέω ψέμματα.

"Έλα τώρα βρε Ιφιγένεια σε ξέρω καλά, τι έκανε;" με ρώτησε μα πριν προλάβω να του απαντήσω άνοιξε απότομα η πόρτα και μπήκε μέσα η μικρή με τον Στέφανο. Η μικρή μόλις με είδε έτρεξε και με αγκάλιασε. Μετά πήγε στο Άρη και τον ρώτησε

"Πως σε λένε;"

"Άρη όμορφη εσένα;"

" Μελίνα.. Εσύ εισαι  ο Άρης; "ρώτησε γιατί της είχα πει ότι έχω έναν αδερφό που τον λένε Άρη γι´αυτό πριν απαντήσει πετάχτηκα εγώ

"Ναι αγάπη μου ο Άρης είναι" τότε έκανε κάτι πολύ ξαφνικό . Πήγε και τον αγκάλιασε πολύ σφιχτά και βέβαια ο Άρης ανταπέδωσε. Χαμογέλασα στην εικόνα αυτή και γύρισα στον Στέφανο που τόση ώρα είχε παγώσει στην θέση του γιατί με είχε δει στην αγκαλιά του Άρη.

"Καλημέρα Στέφανε "είπα αδιάφορα

"Θα δείξει Ιφιγένεια.. Βλέπω έχεις παρέα συγνώμη που ήρθαμε απροειδοποίητα και σας διακόψαμε απλά η Μελίνα ήθελε να σε δει" μου είπε με κοφτό τόνο ενώ την ώρα που έλεγε ότι μας διέκοψε τα χαρακτηριστικά του σκλήρυναν. Μα γιατί το κάνει αυτό αφού δεν με ήθελε; Γιατί δείχνει ότι ζηλεύει;

"Μην ανησυχείς δεν πειράζει καλά έκανες μου είχε λείψει το ζουζούνι.. Λοιπόν με τον Άρη έχετε γνωριστεί νομίζω έτσι;"

"Νομίζω ναι"

"Ωραία" είπα και γύρισα στους άλλους που ακόμη η Μελίνα ήταν στην αγκαλιά του Άρη .

"Τα παιδάκια μου τι κάνουν παίζουν;" είπα γλυκά και ανακάτεψα τα μαλλιά του Άρη με αποτέλεσμα να γκρινιάξει και εγώ με την Μελίνα να γελάσουμε .

"Έλα ρε Ιφιγένεια όχι το μαλλί τόση ώρα το έφτιαχνα" είπε και μου έκανε ένα γλυκό παραπονεμένο φατσάκι γι αυτό κι εγώ σαν καλός άνθρωπος του τράβηξα τα μάγουλα .

"Λοιπόν εγώ φεύγω έχω δική. Θα μιλήσουμε" είπε και με πήρε μια αγκαλιά ενώ μου ψιθύρισε στο αυτί ότι έχει σκάσει από την ζήλια του. Ύστερα γύρισε στην μικρή και της είπε
"Μικρή πριγκίπισσα θα τα ξαναπούμε χάρηκα που σε είδα"

"Κι εγώ Άρη" είπε το γλυκάκι ενώ τον πήρε άλλη μια αγκαλιά. Ο Άρης γύρισε στον Στέφανο

"Χάρηκα για την γνωριμία ,αντίο σας"
Είπε ευγενικά ενώ ο Στέφανος ήταν έτοιμος να τον ξατασπαράξει .

"Ναι ναι κι εγώ "είπε με νεύρα. Έτσι έφυγε ο Άρης. Τότε ο Στέφανος γύρισε στην μικρή και της είπε όσο πιο ψύχραιμα μπορούσε.

"Μωρό μου πήγαινε λίγο έξω στην Μαρία να  σου βάλει να πιεις λίγο χυμό"όταν έφυγε η μικρή γύρισε το σοβαρό του βλέμμα σε εμένα

"Τι ήταν αυτό;"

"Ποιο ,δεν σε καταλαβαίνω" είπα όσο πιο φυσικά μπορούσα ,αν και κατάλαβα πολύ καλά σε τι αναφερόταν.

"Ιφιγένεια μην κάνεις την χαζή καταλαβαίνεις πολύ καλά σε τι αναφέρομαι ή μάλλον σε ποιον"

"Ααα για τον αρη λες, εε τι;" είπα αδιάφορα προσπαθώντας να του σπάσω τα νεύρα.

" Ιφιγένεια μην με εκνευρίζεις... Τι εικόνα ήταν αυτήν; Δεν ντρέπεσαι.... να έρχονται οι πελάτες σου και να σε βρίσκουν έτσι; το παιδί δηλαδή αν έβλεπε και  τίποτα  παραπάνω τι θα γινόταν; "με βομβάρδισε με ερωτήσεις έχοντας χάσει πλέον τον έλεγχο

"Πρώτον στην δουλειά μου να μην ανακατεύεσαι ,δεύτερον αποκλείεται η μικρή να με έβλεπε σε άλλες στιγμές και μάλιστα στο γραφείο μου και τρίτον αφού τον Άρη τον γνωρίζει "είπα αδιάφορα και αυτός νευρίαζε ακόμη παραπάνω.

"Ααα μάλιστα.. Και άλλο πάλι και τούτο από που τον ξέρει; "

"Της έχω μιλήσει εγώ "

"Ααα μάλιστα μιλάς σε ένα μικρό παιδί για τον γκομενό σου ενώ υποτίθεται της κάνεις συνεδρίες"είπε στάζοντας ειρωνεία η φωνή του όμως τώρα άρχισα να τα παίρνω εγώ.

"Λοιπόν Στέφανε για να τελειώνουμε δεν μπορείς να μου μιλάς έτσι και δεύτερον δεν θα μου μάθεις πως θα κάνω την δουλειά μου "του είπα τελείως ψυχρά. Τότε αυτός έχασε τον έλεγχο και άρχισε να έρχεται κοντά μου όσο εγώ προσπαθούσα να απομακρυνθώ όμως για κακή μου τύχη έπεσα πάνω σε τοίχο κι έτσι με στριμώξε στον τοίχο βάζοντας τα χέρια του δεξιά και αριστερά για να μην φύγω καθώς με κοίταζε κατευθείαν στα μάτια.

"Μην παίζεις μαζί μου Ιφιγένεια. Μην παίζεις με την φωτιά γιατί θα καείς πολύ σοβαρά" μου ψυθίρισε στο αυτί μου και  μου δάγκωσε το λοβό. Τότε πήρα την κατάσταση στα χέρια μου τον πλησίασα στον λαιμό του και άφησα ένα φιλάκι εκεί με αποτέλεσμα να αναστέναξει και κατευθύνθηκα προς το αυτί του

"Κι εσύ μην παίζεις με το νερό γιατί μπορεί να είναι μια ήρεμη δύναμη αλλά ανά πάσα στιγμή μπορεί να σε πνίξει μέχρι να μην μπορείς να ανασάνεις" του είπα με ερωτική φωνή στο αυτί κάτι που τον άναψε. Αφού πέτυχα τον σκοπό μου απομακρύνθηκα και έχοντας υιοθετήσει το σοβαρό μου ύφος τον κοίταξα και του είπα

"Και τώρα Στέφανε αν δεν σε πειράζει να φύγεις γιατί περιμένω το επόμενο ραντεβού μου. Πες την Μελίνα θα περάσω το απόγευμα από το σπίτι να παίξουμε" αυτός νευρίασε και σηκώθηκε έφυγε κοπανώντας την πόρτα δυνατά πίσω του. Αφού σιγουρεύτηκα ότι έφυγε κάθισα στο γραφείο μου και πήρα μια βαθιά ανάσα για να ηρεμήσω. Είναι πολύ δύσκολο να είμαι ψυχρή μαζί σου Στέφανε όμως θα το κάνω. Να είσαι σίγουρος γι αυτό...Θα το κάνω για να προστατευτώ από τα παιχνίδια σου.

Λοιπόν...άλλο ένα κεφάλαιο της ζωής Στέφανου-Ιφιγένεια.
Τι νομίζετε; Την κορόιδεψε ο Στέφανος ή έγινε παρεξήγηση;
Το χειρίστηκε καλά η Ιφιγένεια;
Μέχρι το επόμενο φιλιά!!!!