Ιφιγένεια

Είχα καρφώσει το βλέμμα μου σε αυτό το άτομο που νοιαζόμουν  και θα συνεχίσω να νοιάζομαι ό, τι και να συμβεί. Ήξερα ότι δεν είναι επιλογή του γι'αυτό ακόμα κι αν το κάνει θα τον συγχωρέσω αμέσως. Ο θάνατος για μένα δεν είναι τιμωρία αλλά λύτρωση. Επιτέλους θα είμαι κοντά στην κόρη μου. Ωστόσο δεν θέλω να αφήσω πίσω μου την οικογένεια που έχτισα τους τελευταίους μήνες γιατί ξέρω ότι θα πονέσουν πολύ.

Αν τελικά συμβεί και δεν προλάβεις να με σώσεις να ξέρεις ότι δεν πειράζει. Θα είμαι δίπλα στην κόρη μου!σκέφτηκα ψιθυρίζοντας με την σκέψη μου  στο άτομο που αγαπώ.

Έρχομαι Άγγελε  μου... Ή μαμά θα επιστρέψει στο πλάι σου.. Θα σε σφίξω στην αγκαλιά μου και θα προσέχουμε μαζί πια την οικογένεια μας γιατί ακόμα κι αν δεν ήσουν μαζί μας ήσουν κι εσύ μέλος της οικογένειας μας και ξέρω ότι αν σε γνώριζαν θα σε λάτρευαν όπως σε λατρεύω κι εγώ μικρέ μου άγγελε..

Τον κοιτούσα με θάρρος στα μάτια χωρίς να φοβάμαι. Ήξερα ότι  ο φύλακας άγγελος μου θα  προσπαθούσε να με σώσει. Τον κοίταξα στα μάτια και με τον τρόπο μου του έδειχνα ότι τον είχα ήδη συγχωρέσει.
Το όπλο στα χέρια του έτρεμε. Ήξερα ότι δεν ήθελε με τίποτα να στρέψει την πηγή του θανάτου προς το μέρος μου και να μου τον προσφέρει απλόχερα. Του χαμογέλασα και είδα ένα δάκρυ να φεύγει από το μάτι του.

" Τι περιμένεις, σκότωσε την επιτέλους" είπε η Βανέσα θυμωμένη στον Χάρη που καθόταν απέναντι μου με το όπλο στο χέρι αρνούμενος να πατήσει την σκανδάλη.
Τα χέρια μου είχαν ιδρώσει όχι από φόβο αλλά από την αναμονή. Έριξα το βλέμμα στα δύο πιο μισητά πρόσωπα της ζωής μου και έβλεπα ξεκάθαρα την χαρά μέσα τους δεν ήμουν διατεθημένη όμως να τους αφήσω να νομίζουν ότι νίκησαν...
Δεν είχα πει ακόμα την τελευταία μου λέξη....

"Πριν το κάνει έχω να πω κάτι στον Νικόλα.. Όταν γνωριστήκαμε νόμιζα ότι ήσουν ο άντρας της ζωής μου όμως τελικά κατάλαβα ότι ήσουν ο χειρότερος εφιάλτης μου. Σκότωσες το παιδί μου ισχυριζόμενος ότι με αγαπούσες τόσο πολύ. Ξέρεις τι βλέπω εγώ όμως; Εγώ βλέπω έναν άνανδρο που ενώ έλεγε ότι τα έκανε όλα από την αγάπη του τώρα είναι έτοιμος να με δει να πεθαίνω. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου αυτό. Απλά άλλη φορά μην χρησιμοποιείς αυτή την σημαντική λέξη για να καλύψεις την εμμονή σου... "είπα με σκληρή φωνή και τον είδα να θυμώνει. Οι γωνίες του προσώπου του είχαν σφιχτεί ομως δεν με ενδιέφερε πλέον...

Γύρισα το κεφάλι μου στην Βανέσα.

"Όσο για εσένα Βανέσα δεν έχω να πω πολλά. Γνωρίζω ότι από παλιά ήσουν ερωτευμένη με τον Στέφανο και σε ανάγκασαν να φύγεις για να ξεκολλήσεις όπως γνωρίζω ότι τόσα χρόνια ήξερες ότι η Ναταλία έχει ξαναπαντρευτεί και δεν το έχεις πει σε κανέναν κάνω λάθος; "είπα και σήκωσα το φρύδι μου. Εκείνη με κοιτούσε σοκαρισμένη.

" Μα π-πως; "είπε σαστισμένη και εγώ την κοίταξα με ένα χαμόγελο ελαφρώς ειρωνικό.

" Μα είναι απλό. Το παρελθόν σου μου το αποκάλυψε ο Δημήτρης και μετά την ίδια μέρα σε άκουσα να μιλάς στο τηλέφωνο και να το λες" είπα και την κοίταξα στα φοβισμένα ματιά της.

Flashback
Μια εβδομάδα πριν

Μόλις είχα γυρίσει από το γραφείο. Ήταν οχτώ το βράδυ και ο Στέφανος ήταν ακόμα στην εταιρία. Μπήκα στο σαλόνι και βρήκα τον Δημήτρη να παίζει με την Μελίνα.

" Τι κάνετε εδώ; "είπα και τους αιφνιδίασα. Η Μελίνα μόλις με είδε έτρεξε στην αγκαλιά μου φωνάζοντας.

"Μαμά μουυ" είπε και με έσφιξε στην αγκαλιά της.

"Καλά εδώ παίζουμε. Εσύ ήσουν στο γραφείο;" με ρώτησε ο Δημήτρης και καθίσαμε στον καναπέ.

"Ναι ήμουν και είχα πολλά ραντεβού.. Περίμενε λίγο.. Ποιό καλό κορίτσι θα πάει να κάνει μπάνιο για να πάει για ύπνο; "είπα αρχικά στον Δημήτρη και μετά έσκυψα στο πάτωμα δίπλα στην Μελίνα.

"Πφφ σε λίγοοο μαμαα" γκρίνιαζε η Μελίνα και εγώ χαμογέλασα.

"Αστεράκι θα πάμε βόλτα αύριο και πρέπει να κοιμηθείς "είπα γλυκά

"Καλά καληνύχτα νονέ "είπε και αφού αγκάλιασε τον Δημήτρη έφυγε για το δωμάτιο της.

Κάθισα δίπλα στον Δημήτρη και με κοίταξε με ένα περίεργο βλέμμα.

"Πως είσαι μετά την επίθεση της.. Βανέσας; "ρώτησε αμήχανα και έξυσε τον σβέρκο του.

"Καλά όσο μπορώ δηλαδή.. Την έχω συνηθίσει. Αυτό που με πειράζει είναι η συμπεριφορά του Στέφανου ..." είπα απογοητευμένη και κοίταξα το πάτωμα.

"Ιφιγένεια ξέρω ότι σου είναι δύσκολο αλλά μην τον κατηγορείς. Δεν έχει καταλάβει ότι η συμπεριφορά της Βανέσας δεν είναι... Τόσο φιλική "είπε και τον κοίταξα έντονα.

" Έλα τώρα Δημήτρη.. Πως γίνεται να μην το κατάλαβε;" είπα ελαφρώς ειρωνικά και εκείνος ξεφύσηξε.

"Λοιπόν θα σου εξηγήσω. Από μικρά οι τρεις μας ήμασταν πολλοί δεμένοι. Ο Στέφανος την Βανέσα την είχε σαν αδερφή του. Πριν μερικά χρόνια είχα ακούσει την αδερφή μου να μιλάει στο τηλέφωνο και να λέει ότι ο Στέφανος θα γίνει δικός της αφού τον είχε εγκαταλείψει η Ναταλία. Μιλούσε με τόσο εμμονή που εκνευρίστηκα . Μπήκα στο δωμάτιο και άρχισα να φωνάζω. Μετά αναγκάστηκε να μου πει την αλήθεια. Ήταν ερωτευμένη μαζί του και ήταν διατεθειμένη να κάνει οτιδήποτε για να τον έχει δικό της. Έτσι μίλησα στον πατέρα μου και την απείλησε ότι αν δεν φύγει στο εξωτερικό για να λογικευτεί θα τα πει όλα στον Στέφανο. Έτσι έφυγε αφήνοντας με εμένα με τις τύψεις. Ένιωθα άσχημα που το έκανα αυτό στην αδερφή μου αλλά ήταν για το καλό της γιατί εκείνο το βράδυ είδα στα μάτια της ότι η Βανέσα που όλοι ξέραμε είχε εξαφανιστεί και την θέση της είχε πάρει μαι μοχθηρή και πανούργα γυναίκα. Ο Στέφανος δεν έμαθε ποτέ τίποτα από αυτά. Δεν του είπα τίποτα γιατί ήξερα ότι θα έριχνε όλη την ευθύνη πάνω του. Της είχα αδυναμία από μικρός και δεν θα άντεχε στην σκέψη ότι έφταιγε αυτός που απέκτησε τέτοια συμπεριφορά. "μου είπε και μόλις  τελείωσε την αφήγηση του τον έκλεισα στην αγκαλιά μου.

" Δεν έφταιγες εσύ Δημήτρη. Ξέρω ότι δεν ήθελες να προδώσεις την αδερφή σου. Το έκανες για το καλό της "του είπα και εκείνος με έσφιξε στην αγκαλιά του.

"Αυτό ο Στέφανος δεν πρέπει να το μάθει... Τουλάχιστον όχι τώρα" είπα και σηκώθηκα από τον καναπέ βηματίζοντας στο σαλόνι.

"Γιατί; "ρώτησε ο Δημήτρης με απορία.

"Γιατί αν μάθει κάτι τέτοιο θα τον διαλύσει. Μέσα από συζητήσεις μας έχω καταλάβει πόσο αγαπάει την Βανέσα από μικρός και αν ακούσει ότι έχει εμμονή μαζί του θα νιώσει υπεύθυνος. Δεν πρόκειται να το επιτρέψω αυτό. Καλύτερα να συνεχίζω να υπομένω τις προσβολές της πάρα να μάθει ο Στέφανος "είπα απόλυτα σίγουρη για την απόφαση μου και εκείνος σηκώθηκε και ήρθε δίπλα μου.
Μου έπιασε τον ώμο και μου χαμογέλασε.

"Είσαι σπάνια κοπέλα Ιφιγένεια. Μπορώ να δω ξεκάθαρα πόσο τον αγαπάς. Είναι αλήθεια ότι αυτό θα τον σκοτώσει. Θα δει ότι η εικόνα που είχε για την μικρή γλυκιά ανέμελη και γλυκιά Βανέσα που έτρεχε στις αγκαλιές μας και μας ζητούσε να παίξουμε κρυφτό έχει γκρεμιστεί και την θέση της έχει πάρει αυτό το πλάσμα που διψάει για ικανοποίηση του εγωισμού της. Ξέρω ότι θα τον βοηθήσεις και γι 'αυτό ότι χρειαστείς θα είμαι εδώ "μου είπε και με αγκάλιασε μια τελευταία φορά πριν φύγει αφήνοντας με μόνη με τις σκέψεις μου.

Την ίδια μέρα /δύο ώρες μετά

Αφού έφυγε ο Δημήτρης ήρθε στον σπίτι η Βανέσα για να δει τον Στέφανο  όμως εκείνος δεν είχε έρθει ακόμα. Την άφησα λίγο μόνη της στο σαλόνι για να δω αν κοιμήθηκε η Μελίνα και όταν κατέβαινα την άκουσα να μιλάει στο τηλέφωνο αναφέροντας το όνομα του Στεφάνου. Σταμάτησα τα βήματα μου και στάθηκα λίγο για να καταλάβω τα λόγια της.

"Ναι σου λέω. Θα γίνει αυτό που σου είπα. Χα καλέ μου δεν πρόκειται να αφήσω κάποια σαν την Ιφιγένεια να μου πάρει τον Στέφανο. Ξεφορτώθηκα την Ναταλία που από ότι έμαθα το έσκασε και τελικά παντρεύτηκε ένα πλούσιο στο εξωτερικό..... Εννοείται ότι δεν το είπα σε κανέναν αυτό και ειδικά στον Στέφανο.. Άλλωστε δεν συμφέρει.. Μπορεί να θελήσει να την ψάξει αν και πολύ αμφιβάλλω, έχει κολλήσει με αυτή την ηλίθια. "την άκουσα να λέει όμως έκλεισε γρήγορα την συνομιλία της μόλις άκουσε κλειδιά στην πόρτα. Σοκαρισμένη από όλα όσα άκουσα είπα να κάνω κι εγώ την εμφάνιση μου χωρίς να αποκαλύψω σε κανένα όσα είχα ακούσει.

Ιφιγένεια

Τελείωσα την αφήγηση μου και είδα την  Βανέσα να με κοιτάει σοκαρισμένη. Της έριξα ένα ικανοποιητικό χαμόγελο εκείνη εξοργίστηκε.

"Τι έχεις να πεις για όλα αυτά Βανέσα;" είπα με χαμόγελο

"Χάρη κάνε αυτό που σου είπα.. Τώραα" είπε με τσιριχτή φωνή σκίζοντας τον αέρα.

Γύρισα το βλέμμα μου στον Χάρη που με κοιτούσε αρχικά αγχωμένος όμως το βλέμμα του μέσα σε μια στιγμή άλλαξε. Με ένα χαμόγελο κατέβασε σταθερά το όπλο.

"Δεν νομίζω ότι θα το κάνω εγώ. "είπε με ένα χαμόγελο σιγουριάς και παρέδωσε με αργές κινήσεις σε ένα άτομο που ξεπροβάλε μέσα από τις σκιές και στάθηκε δίπλα του παίρνοντας το όπλο στα χέρια του.

Μόλις τον είδα χαμογέλασα ενώ οι άλλοι δύο τον κοιτούσαν σαστισμένοι.
Κοιτούσαν μια εμένα που δεν είχα ξαφνιαστεί και μια τον Στέφανο που στέκονταν αγέρωχα με το όπλο στα χέρια του.

"Τι έγινε Βανέσα; δεν με περιμένατε;" είπε με την βαριά βραχνή του φωνή και την κάρφωσε στα μάτια.

Καλησπέραααα!!!
Τι μου κάνετε;
Λοιπόν... Είδαμε όλα όσα γνώριζε εξαρχής η Ιφιγένεια..
Η Βανέσα βάζει τον Χάρη να την σκοτώσει.

Και ταταν...
Ελπιζω να είστε ευχαριστημένοι όσοι θέλατε να είναι ένα βήμα μπροστά οι πρωταγωνιστές μας 😉
Τι λέτε να γίνει στο επόμενο;
Θα μάθουμε σύντομα.
Τα λέμε!!