Τέλειος, ναι?
"Καλύτερα νερό" του ειπε και τον είδε να χανεται στο εσωτερικο του σκάφους. Δεν ήταν πολύ μεγάλο, δεν ήταν σίγουρα και μικρό. Κάθησε στο σαλόνι του ντεκ, τα σποτακια του πατώματος ήταν όλα αναμμένα και στο βάθος υπήρχε ακαταστασία, απο στολες κατάδυσης και μπουκάλες οξυγόνου. Κοιταξε προς την θάλασσα. Ήταν σίγουρα πολύ αυθορμητο να φύγει μαζί του , συνεπαρμένη απο την ομορφιά και την γοητεία του άγνωστου άντρα αλλά τώρα που η επίδραση των ντακιρι έφευγε και ο αερας χτυπούσε το πρόσωπο της, σκέφτηκε πως κανείς στον κόσμο δεν ξέρει που βρισκόταν. Συνοφρυώθηκε και σηκώθηκε πάνω.
"Νερό για σενα και αβάνα για μένα"
Τα αφησε στο τραπέζι και δειχνοντας πως δεν πρόσεξε οτι είχε σταθεί όρθια σαν να ετοιμαζοταν να φύγει έκατσε δίπλα της.
"Είναι ωραία. Ιδίως όταν ξημερώνει" το βλέμμα του έμεινε στον ορίζοντα καθως την ακουσε να ξεφυσα.
"Επίσης μπορώ να καλέσω ταξί και να αποχαιρετιστούμε εδώ" συμπλήρωσε στο ίδιο τόνο και οι ματιες τους διασταυρώθηκαν. Η Κατερινα χαμογελασε σαν να την επιασαν στα πράσα.
"Απλά.."
"Απλά μπορεί να σε βιάσω και φοβάσαι? ήλπιζα να γινόταν το αντιθετο" της χαμογελασε παλι με εκείνο το φυσικά συνεσταλμένο και μετρημένο ύφος του αλλά το βλεμμα του ειχε πάλι κατι αγοριστικό που θελει να κάνει σκανδαλιά.
"Σου συμβαινει συχνά να σε αποπλανούν γυναικες?"
Τον ακουσε να γελάει. Την επιασε απο το χερι και την τραβηξε κοντα του . Σταθηκε ορθια σαν μαθητρια μπροστα απο τα πόδια του. Την κοιταξε απο πανω ως κατω σαν να σκεφτόταν τι θα κάνει με την περίπτωση της. Της χαμογελασε ξανα και του ανταπέδωσε το χαμογελο.
"Μου αρεσεις " της ειπε "πολύ" την τραβηξε κοντα του κι εκεινη έκατσε στα γόνατα του.
Ένιωσε ελαφρα τα μαγουλα της να κοκκινίζουν. Την κοιταξε παρατεταμενα
"Ελα εδώ" της ειπε αργά και εκείνη εμεινε μετεωρη λες και δεν αποφασιζε να σκυψει το κεφαλι προς εκεινον. Τα χειλη του ανοιξαν και η γλώσσα του έβρεξε το κάτω χείλος του. "έλα πιο κοντα μου"
Τελος πήρε μια μεγάλη ανάσα. Ήταν μεγάλη κοπέλα. Και βασικά ήταν διακοπές . Και θα ήθελε να έκανε σεξ επιπολαιο με εναν αγνωστο απίστευτα σεξυ γοητευτικο τυπο.
"Δεν το συνηθίζεις να φευγεις απο τα κλαμπ με ωραιους άντρες ετσι?" της ειπε χαμογελαστα σαν να ήταν αστειο αλλά κατα βάθος η Κατερίνα σκέφτηκε πως εκείνος το πίστευε και ενιωσε να πειραζεται.
Η Κατερίνα γέλασε. " μονο με αλλαζόνες"
"Μμμ.." τον ακουσε να λεει μονο καθως το χερι του επιασε το προσωπο της , με τον αντιχειρα χαιδεψε το μαγουλο της . Κοιταξε τα ματια της , το χερι του αγγιξε την ραχη της μυτης της, επειτα αγγιξε τα μαγουλα της που ενιωθε να φλέγονται και μετα το χερι του χαιδεψε το λαιμο της.
"εισαι όμορφη" της ειπε και εσκυψε στα χειλη της. Και την φίλησε αργά , σταθερα , όπως ήταν η φωνή του.
"Κι εσύ" ακουσε την φωνή της να βγαινει με δυσκολια, το χερι του χαμήλωσε στο στήθος της αργά , περασε πάνω απο την κοιλιά της, καθως το φιλί του αποκτούσε μια σταθερη δυναμική, σαν να γιγαντωνόνταν σε πλήρη αρμονία με την έξαψη του κορμιού της. Τα χείλη της άφησαν τα δικά του και τον φίλησε στο λαιμο καθώς το χέρι της χώθηκε κάτω απο το πουκάμισο του. Εκείνος έγυρε πίσω ελαφρά καθως εκεινη τον φίλησε χαμηλά στο λαιμό και μετά γυρισε στα χείλη του. Ένιωθε το κορμί του να τσιτώνεται, ενιωθε το σωμα του να γιγαντωνει την δική του έξαψη και να σκληραινει απο κατω της. Γελασε απο αμηχανία και μετα τον κοιταξε λιγακι ντροπαλά αλλά με αυτοπεποιθηση. Την ηθελε αληθεια.
"Γελάμε ε?" της ειπε γοητευτικά με παιχνιδιαρική διάθεση καθως ήξερε κι εκείνος τι ένιωθε ακριβως η Κατερίνα απο κάτω της.
Ακουμπησε την μέση της και ξαφνιαζοντας την σηκωσε στην αγκαλιά του.
"Δεν σε ξενάγησα στο σκάφος.." την φίλησε " είναι μεγάλο..και άνετο σκάφος " την φίλησε ξανά και ανοιξε την συρόμενη πόρτα με το ελευθερο χέρι "και έχει μέσα..διάφορα "η ανασα του ήταν βαριά , ήταν ερεθισμένος , ναι, αυτο ήταν σίγουρο
"Πας να με ρίξεις με τα λεφτά σου?"
Εκείνος γελασε . "οτι μπορώ κάνω" .
....................
Είχε πολύ καιρό να κοιμηθεί τοσο ωραία. Ναι αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε καθώς ανοιξε τα μάτια της. Ίσως έφταιγε ο τρόπος που λικνιζόταν το σκάφος πάνω στα κύματα , σαν νανούρισμα, είτε επειδή το στρώμα του Δημήτρη δεν είχε καμία σχέση με το στρώμα που κοιμόταν τις τελευταίες μέρες, ή απλά κοιμήθηκε τοσο καλά γιατί..
Κοιταξε δίπλα της τον Δημήτρη. Κοιμόταν μπρουμυτα, το κεφάλι του ήταν μεσα στο μπρατσο του και ίσα που φαινόταν. Τα μαλλιά του ακατάστατα δεν θύμιζαν σε τιποτα τα καλοχτενισμενα χτεσινά μαλλιά. Το κορμί του, ηλιοκαμμενο και μυώδες ήταν πλήρως παραδομενο στον ύπνο και τώρα πια οι μυες του κορμιου του που όλη την νυχτα την έσφιγγαν με δύναμη κανοντας την να παραμιλάει , τωρα ειχαν χαλαρώσει . Οι ακαλυπτοι γλουτοί του ήταν εντυπωσιακοί. Τον κοταξε με χαμόγελο μην πιστευοντας την κατάληξη της βραδιας. Το μονο που φορούσε ήταν το ρολόι του . Δεν είχε τατουαζ περα απο ενα μικρό σταυρό στο μπρατσο του . Όχι ουλές. Ήταν σαν να είναι αψεγάδιαστος. Και όσο δεν ήταν κοπέλα που μεμψιμοιρούσε, απόρησε πως αυτός ο αντρας την πλησίασε.
Στα αφτιά της έφτασε ενας επαναλαμβανόμενος βομβος σαν δονηση και-
"Ωχ το τηλέφωνο" τραβηξε το σεντόνι και το έβαλε γύρω απο την μέση της. Στην οθόνη αναβόσβηνε " μπαμπας κινητό"
"Ωχ"
Πήρε το τηλεφωνο στα χερια της, σερνοντας το σεντόνι και σχεδόν έτρεξε προς το εξωτερικο ντεκ.
"Μπαμπα!"
"Κατερινάκι μου που είσαι? τοσες κλησεις σου εκανα! "
"Ε.. εκανα μπανιο στην θαλασσα"
"ε να ριχνεις και καμια ματιά στο κινητό αφού ξερεις οτι ανυσυχώ"
"Συγνώμη το ξέρω"
"Με την φίλη σου είσαι?"
"Κατερίνα" η φωνή του Δημήτρη την εκανε να γυρίσει αποτομα
"σσσσσ.." του εκανε με το δαχτυλο "ναι εδώ με την Μυρσίνη ετοιμαζομαστε για μπανιο στην θαλασσα"
"ξανά παιδι μου? τωρα δεν έκανες μπανιο?"
"τι θελεις βρε μπαμπα μου πρωι πρωι?"
"εντεκα το πρωι ειναι!"
Ο Δημήτρης πήγε απο πίσω της και της φίλησε το λαιμό , την επιασε απο την μέση και πήγε να της κατεβάσει το σεντόνι αλλα του χτυπησε το χερι.
"Αχ μπαμπα ..πρεπε οπως καιδηποτε να κλεισω"
"Να παιρνεις τηλεφωνα να μην με ξεχνάς!"
"Θα παίρνω!"ειπε κοφτα και το εκλεισε γυριζωντας και κοιτωντας τον αγουροξυπνημενο Δημήτρη
"Ο μπαμπας μου με πήρε"
"Καλά" έτριψε τα μάτια του και περπατησε ξυπολητος και τελειως γυμνος στο ντεκ. Εκατσε στην ακρη του χαλαρός. Στο βάθος φαινόντουσαν αραγμενα λίγα σκάφη.
"έχει ωραια μερα"
Η Κατερινα μαζεψε καλύτερα το σεντόνι γυρω της
"Ναι..ωραια.." κοιταξε κι εκείνη προς την θαλασσα αμήχανα. Ήταν η ώρα του αποχαιρετισμου? να ευχαριστούσε για τηνωραια βραδιά και..να..
Μήπως..άραζαν λίγο ακόμη?
Αν και ήταν ξεκαθαρα της μιας βραδιας.
Ή δεν ήταν?
Ο Δημήτρης γέλασε. Προχώρησε προς εκεινη μισοκλεινοντας τα μάτια του στο πρωινο φως. Την παρατηρησε καθως εκεινη εσφιξε το σεντονι γυρω της.
"Ξερεις πως φευγει η πρωινη αμηχανία?"
Τον κοιταξε μέσα στα ματια. " δεν είμαι αμήχανη απλά-"
Την σηκωσε στην αγκαλιά του αποτομα κάνοντας την να αναφωνησει ενα αχ
"ώρα για ξενάγηση στο σκάφος" της ειπε κλεινοντας της το ματι όλο νόημα
"δεν επλυνα δόντια ακόμη!" ειπε η Κατερίνα σκεφτόμενη πως δεν ειχε καν οδοντοβουρτσα.
"Καλά δεν θα σε φιλήσω στο στομα" είπε ευγενικά εκείνος ενω την άφησε κάτω στο καθιστικο του ντεκ. Της τραβηξε το σεντονι απο πανω της με φόρα. " έχει ζεστη, ναι?"
"Ν-ναι.." ειπε η Κατερίνα καθώς την άφησε ξεπνοη σε λίγα δευτερα.
..................
Ναι. Ήταν σίγουρα το ωραιότερο καλοκαιρι της ζωής της. Ο Δημήτρης ήταν τελειος.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top