Νιώθω να κρυώνω . Ανοίγω τα μάτια μου αργά . Οι πρώτες αχτίδες του ήλιου φωτίζουν το πάτωμα της κρεβατοκάμαρας.  Η μπλε οθόνη του προτζέκτορα είναι ακόμη αναμμένη. Σιγανά ακούγεται το soundtrack της ταινίας. Αποκοιμήθηκα στην αγκαλιά του . Και αυτός στην δική μου..

https://youtu.be/b3tAljoOCNI

Τον κοιτάω ελεύθερα. 

Πρώτη φορά μπορώ να δω το πρόσωπο του τόσο κοντά , να  επεξεργαστώ κάθε του λεπτομέρεια χωρίς να φοβάμαι πως θα με καταλάβει. Και δεν κατάλαβε ποτέ τίποτα. Νόμισε πως στα 17 μου εκείνο το βράδυ έπαιζα σαν έφηβη. Μετά στα χρόνια που ακολούθησαν , νόμιζε πως μου πέρασε και απλά αδιαφορούσα. Δεν μπορεί να φανταστεί πως άλλαξε η ζωή μου ολάκερη εκείνο το βράδυ όταν ήμουν ένα δεκατριάχρονο κορίτσι. Δεν έχει περάσει μια μέρα, μια νύχτα που να μην τον φέρω στο νου μου. Αυτόν τον συγκλονιστικό άντρα. 

Τα χείλη του , το βλέμμα του, οι γωνίες του προσώπου του, το σμιλεμένο του κορμί. Όλα αυτά που με βασάνιζαν σαν ερινύες και για να τις εξορκίσω , ζωγράφιζα συνέχεια, εκείνον, συνέχεια εκείνον, και στο χαρτί μου εκείνος άλλαζε , μεγάλωνε ,γινόταν άντρας, γινόταν εραστής μου, στο χαρτί άπλωνα όλα όσα ένιωθα πως ήταν , ζωγράφισα στα μάτια του κάθε μύχια σκέψη του, κάθε αίσθημα που ακόμη και ο ίδιος δεν είχε καταλάβει πως το νιώθει. Τα πορτραίτα του είναι η σπουδή του έρωτα μου για εκείνον. Το τελευταίο πορτραίτο του , του το έκανα δώρο. Ήταν ένα ερωτικό παιχνίδι, μια αποκάλυψη, χαίρομαι που κι εκείνος το ένιωσε. Πως δεν ήταν μια ζωγραφιά. Ήταν ένα έργο ζωής. Μόνο που δεν ξέρει πόσες περιπλανήσεις έχω κάνει με το μολύβι μου , πάνω στο σώμα του , σκυμμένη στο χαρτί, πριν απο εκείνο το πορτραίτο.

Και τώρα είναι εδώ . Μαζί μου. Τα χέρια του με αγγίζουν. Ακούω την ρυθμική αναπνοή του. Μυρίζω το κορμί του, το άρωμα που φόρεσε στο λαιμό, μπορώ να χαιδέψω τους μύς του χεριού του. 

Είμαι ερωτευμένη Δημήτρη τόσο απόλυτα μαζί σου. Νιώθω απέραντη αγάπη. Είσαι ο κόσμος μου και σου υπόσχομαι πως θα προσπαθήσω να σου το αποδείξω, θα προσπαθήσω να μου δώσεις την ευκαιρία να με ερωτευτείς κι εσύ, όσο απόλυτα είμαι κι εγώ ερωτευμένη. Και μια μέρα , μια μέρα εύχομαι να σ' ακούσω να μου λες το σ' αγαπώ. Το σ' αγαπώ ερωτά μου εσύ, και να με κάνεις την πιο ευτυχισμένη γυναίκα του κόσμου. Και εγώ θα σου παραδοθώ ανευ όρων. Δεν θα κρατήσω τίποτα για μένα Δημήτρη. Θα σου τα δώσω όλα. Γιατί το αξίζεις. Αξίζουν να καούν τα πάντα στα πόδια σου Δημήτρη. Αρκεί να έχω μια ευκαιρία. Να σε κάνω να με ερωτευτείς κι εσύ. Λες οτι με θέλεις. Το νιώθω στο φιλί σου, στο άγγιγμα σου, στο τρόπο που με κοιτάς. Θέλω να νιώσεις όμως όπως κι εγώ. Γι αυτό Δημήτρη εγώ θα μας δείξω τον δρόμο. Θα σου δείξω πως είναι να παραδίνεσαι στον έρωτα άνευ όρων.

..Αν και κάτι βαθιά μέσα μου, κάποιο αρχέγονο ένστικτο , μου ψιθυρίζει πως σύντομα όλα θα καταστραφούν...

..Αυτό θα είναι το τέλος μου..ακόμη και έτσι..εγώ στέκομαι εδώ μπροστά σου..και σου ορκίζομαι πως αξίζει αυτό που ζούμε, κάθε συντριβή. Γιατί αγαπημένε μου είσαι είσαι το όνειρο μου.

Καθώς τον κοιτώ και σκέφτομαι , εκείνος αναδεύεται στο κρεβάτι. Ανοίγει τα μάτια του αγουροξυπνημένος.

-Γιατί δεν κοιμάσαι κορίτσι μου? μου λέει και με σφίγγει στην αγκαλιά του.

"Έχεις κρυώσει ..έλα στην αγκαλιά μου να σε ζεστάνω" μου ψυθιρίζει..κλείνει τα μάτια και τα ξανανοίγει σε λίγο. Τον κοιτάω κι εγώ.

Μου χαιδεύει τα μαλλιά και πλησιάζει το στόμα μου. Για ένα δευτερόλεπτο στέκεται εκεί και με κοιτά βαθιά στα μάτια. Με κοιτά στα μάτια και ..νομίζω..νιώθω τον ανδρισμό του να σκληραίνει .

Κι εγώ τον θέλω, θέλω να κάνουμε έρωτα. Αλλά πρώτα ..θέλω να μάθει..

-Δημήτρη ήρθε η ώρα ,είμαι έτοιμη. του λέω με ηρεμία. 

Μου χαμογελάει πονηρά.

"Κι εγώ προφανώς είμαι.." είναι αγουροξυπνημένος και είναι γλύκας.

-Ήρθε η ώρα να σου δείξω κάτι πολύ σημαντικό για μένα.