Περίμενα εδω και ενα τέταρτο την Λιζα να βγει από το σπίτι, ο Όντιν έχει κάνει ήδη 3 τσιγάρα όταν βγαίνει εξω από το σπίτι της πετάει το τέταρτο τσιγάρο που μόλις είχε ανάψει κάτω

Ο: άργησες!

Λ: είμαι κορίτσι! Τα κορίτσια αργούν να ετοιμαστούν

Του είπε κάπως ναζιάρικα και του δίνει ένα φιλί στο μάγουλο, η αναμονή άξιζε, οι κόκκινες μπούκλες της έφταναν μέχρι το στήθος της, φορούσε ένα μακριμανικο μαύρο αέρινο  φόρεμα και ένα σκουρόχρωμο καλσόν, τα χείλια της ήταν βαμμένα με ενα βαθύ κόκκινο κραγιόν σχεδόν ίδιο με τα μαλλιά της, ρο βάψιμο της θα ταίριαζε με επαγγελματία αισθάνθηκα κάπως άσχημα αφου εγω ήρθα φορώντας ένα μπορντό τζιν και μια μαύρη κοντομανικη μπλούζα με λίγο βαθύ ντεκολτέ, φυσικά όπως πάντα δεν βαφτηκα και έμοιαζα τόσο καθημερινή μπροστά της. Με κοίταξε και μου χαμογέλασε

Λ: γεια σου Αριάννα!

Α: γεια!

Της λεω και προσπαθώ να φανώ όσο πιο ευδιαθετη μπορώ, επικρατούσε μια αμήχανη σιωπή μεταξύ μας μέχρι που ο Όντιν την έσπασε

Ο: λοιπόν τι λέτε πάμε;

Κουνάμε καταφατικά το κεφάλι, πιάνει την Λιζα από την μέση και αρχίζουμε να περπατάμε προς το μπαρακι που θα πηγαίναμε, μπαίνουμε μέσα ευτυχώς δεν έχει πολύ κόσμο και βρίσκουμε ενα ελεύθερο τραπέζι, ενας σερβιτόρος ερχετε αμέσως προς το μερος μας

<<Τι θα πάρετε;>>

Λ: μια βότκα πορτοκάλι

Ο: το ίδιο

Λεει και την κοιτάζει στα μάτια, θελω να ξεράσω!

Α: μια τεκίλα κικρινη

Φεύγει και μένουμε πάλι οι τρείς μας! Εκείνοι κοιταζονται σαν ηλίθια και δεν λένε λέξη, όλα κυλούν ομαλά και βαρετά μέχρι που 3 κορίτσια μπαίνουν μέσα, βλεπω την Λίζα να αναστενάζει και να προσπαθεί να κρυφτεί

Α: ποια είναι αυτή;

Η λιζα μου απαντάει άγχομενη

Λ: η Αριάννα Ρογουίλος η εγγονή του αφεντικού μου πάντα με περιφρονεί οπως και όλους, της αρέσει να κάνει δύσκολη την ζωή όλων

Κοιτάζω τον Όντιν με ένα σατανικό χαμόγελο κι εκείνος το ίδιο, την βλέπουμε να χαιρετάει μερικά άτομα και έπειτα πάει και κάθετε σε έναν καναπέ μαζί με τις φίλες της

Λ: σήμερα βρήκε να βγει κι αυτή;

Σίγουρα ειχε ξενερώσει, φαινόταν η απέχθεια της που έτρεφε για το πρόσωπο της

Α: εγω πιστεύω πως θα έχει πλάκα

Βλέπουμε την υποτιθέμενη Αριάννα να μας πλησιάζει

Λ: οχ με είδε

Ερχετε και κάθετε διπλα στον Όντιν, τώρα ξεκινάει η παράσταση

Αριαννα2: βρε βρε βρε! Καλώς τη σερβιτόρα μας! Πως και από δω;

Λ: είπα να ξεσκασω λίγο!

Της λέει βαριεστημένα, εκείνη χαμογελάει παιχνιδιάρικα και πιάνει τον Όντιν από τον ώμο του πράγμα που ενοχλεί την Λίζα

Α2: εσυ ποιος είσαι; Σίγουρα είσαι καινούριος αλλιως δε θα μου ειχες ξεφύγει, αλήθεια τι κάνεις μαζί με αυτές τις αποτυχημένες;

Του χαϊδεύει το μάγουλο του με το νύχι του, εκείνος με το ζόρι κρατιέται να μην γελάσει

Α: κοπελιά τα κουβαδακια σου και σε άλλη παραλία

Με κοιτάζει ξαφνιασμενη, με κοιτάζει εξεταστικά από πάνω μέχρι κάτω και αρχίζει να γελάει ειρωνικά

Α2: Πρόσεχε πως μου μιλας βλήμα, εγω είμαι η Αριάννα Ρογουίλος εχω εκατομμύρια και αποτι φαίνετε εσυ είσαι απλά ένα φρικιό

Α: και εγω τότε ποιά είμαι;

Με κοιτάζει παραξενεμενη, την πιάνω από το μπράτσο και την απομακρυνω από τον Όντιν, την πλησιάζω και της ψιθυρίζω στο αυτί τόσο σιγα οσο να ακούσει μόνο αυτή

Α: πρόσεχε την κάθε σου κίνηση γιατί ξέρω πολύ καλά τι είσαι

Αυτη τη φορά με κοιτάζει τρομαγμένη και εξαφανίζεται απο το τραπέζι μας, ολοι μας αρχίζουμε να γελάμε

Λ: καλα τι της είπες και έφυγε έτσι;

Α: μην βιάζεσαι θα μάθεις αργότερα

Σε λίγη ωρα βλέπουμε 3 αγόρια γεμάτα με τατουάζ να μας πλησιάζουν απειλητικά, η Λίζα τα έχει χάσει

Λ: παμε να φύγουμε αυτη1 τους φώναξε

Ο: αυτούς;

Της λεει δείχνοντας με το κεφάλι του προς το μέρος τους, εκεινη ανήσυχη και τρομοκρατημένη πλεον κουνάει καταφατικά το κεφάλι της

Λ: είναι δυνατοί κανενας δε τα βάζει μαζι τους, θεε μου τι θα κάνουμε

Εκείνοι πάνε στο τραπέζι της υποτιθέμενης Αριάννα και κάτι τους λέει κάτι, ενα χαμόγελο σχηματίζονται στα πρόσωπα τους, κοιταζω τον Οντιν

Α: θα πας εσυ ή εγω;

Ο: δεν πάμε μαζί; εχουμε παραμελήσει λίγο την γυμναστική

Γελάμε και οι δύο σατανικά, η Λίζα μας κοιτάζει ανήσυχα, τελικά είχε δίκιο όλοι έρχονται προς το μέρος μας

<<μπα τα παιδάκια βγήκαν να παίξουνε, οι γονείς σας το ξέρουν ή θα φάτε τιμωρία>>

Λεει ο πιο γεροδεμένος από αυτούς, που μάλλον θα ήταν ι αρχηγός τους

Α: καλύτερα να φύγετε δεν ξέρω αν εφημερεύει σήμερα κανένα νοσοκομείο

Αρχίζουν και γελάνε, παίρνω το ποτό μου και πίνω μια γουλιά η υπέροχη γεύση του ανεβάζει την αδρεναλίνη μου πρέπει όμως να συγκρατήσω για να μην σκοτώσω κανέναν τους

<<Ακου να σου πω μικρό κοριτσάκι είμαστε μέλη μιας πολύ μεγάλης και γνωστής μαφίας, πιστεύω να την έχετε ακούσει την Λα Έμε>>

Ο Όντιν πήγε να πνιγεί από το ποτό του που έπινε και εγω με το ζόρι κρατήθηκα να μην αρχίσω να χτυπιέμαι στο πάτωμα από τα γέλια, αυτή η μαφία ήταν μεξικανηκη και μαντέψτε ποιος ήταν αρχηγός! Ο πατέρας του Κάρτερ! Και φυσικά ο πατέρας του Όντιν είναι συνεργός αν και εργάζεται στην ιταλική-αμερικανική μαφία γνωστή και ως κοζα νοστρα, αν ήταν μέλη της οργάνωσης θα ήξεραν τον Όντιν και δε θα ήταν και τόσο μα τόσο χαζοί, αφού έπειτα από μεγάλη δυσκολία έπνιξα τα γέλια μου γύρισα απότομα από το σκαμπό που καθόμουν και κλοτσισα τον τύπο πού καθόταν αριστερά από τον αρχηγό, σαστισαν για λίγο αλλα μετά εξαγριοθηκαν, ο αρχηγος παίρνει το τραπεζι μας το αναποδογυριζει, ο Όντιν πιάνει την Λιζα και την βάζει πίσω του για να την προστατεύσει

<<Για ξανακαντο μικρή>>

Με πιάνει βίαια το χέρι και πάει να με χτυπήσει τον αποφεύγω με ευκολία, φαίνετε πως το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να παίρνει πρωτεΐνη και αναβολικά δεν ξέρει να επιτίθεται, πηγαίνω από πίσω του και τον χτυπάω στην μεση του, βγάζει μια κραυγή πόνου και σωριάζεται κάτω τελικά ήταν πιο εύκολο απο σο νομίζαμε μεσα σε 2 λεπτά τους είχαμε ακινητοποιήσει και τους τρεις, πηγαίνω στο μπάρ και παίρνω αλλο ένα ποτήρι τεκίλα, πλησιάζω την υποτιθέμενη Αριάννα και της το ρίχνω στο πρόσωπο της, εκείνη μενει άναυδη και έπειτα αρχιζει να τσιρίζει σαν τρελή

Α: αυτό για να μάθεις με ποιόν τα βάζεις. Χαμένη!!!

Βγαίνουμε μαζί έξω ενω έχουμε σκάσει στα γέλια

Λ: Αριάννα είσαι φοβερή πρώτη φορα βλέπω κάποιον να τα βάζει μαζί της

Ο: η αδελφή μου δεν υπολογίζει τίποτα! Άλλωστε είχε και τους λόγους της

Α: σε παρακαλώ μου σπαν τα νεύρα οι δήθεν

Αρχίσαμε να ξαναγελαμε και πήραμε τον δρομο της επιστροφής