Πατέρας. Δύσκολη υπόθεση. Μεγάλη ευθυνη. Μεγάλη χαρά. Μεγάλο ζόρι. Είναι αυτός που σε αγαπάει και σε λατρεύει ανιδιοτελώς. Αυτός που θα σου κραταει το χέρι και δεν θα στο αφήσει ποτέ. Αυτός που θα χαίρεται με τις επιτυχίες σου, θα γελάει με τα χαζά αστεία σου, θα καμαρώνει δίπλα σου βλέποντας σε να μεγαλώνεις και θα ζηλεύει όταν διαπιστώνει πως φεύγεις από κοντά του και ανοίγεις τα φτερά σου. Γιατί πάντα θα είσαι το μικρό του κοριτσάκι, που το έχει τοποθετήσει σε μια ροζ τσιχλοφουσκα. Στέκεται δίπλα σου άγρυπνος φρουρός και διωχνει κάθε άνεμο που θέλει να σου χαλάσει την ησυχία. Διωχνει κάθε μαύρη σκιά, μην σου χαλάσει το γέλιο. Αφήνει μόνο τις ηλιαχτίδες να σε φτάσουν. Και κάθεται εκεί, σε μια γωνιά, να σε κοιτάει να χαμογελάς από ευτυχία. Και είναι και αυτός ευτυχισμένος. Απλώς γιατί σε έχει. Πατέρας. Ο έρωτας της ζωής σου. Ο άντρας της ζωής σου. Θα τσακωθείς μαζί του χιλιες φορές. Γιατί δεν σε άφησε να αγοράσεις την φούστα που ήθελες και γιατί στις έντεκα και μισή σε περίμενε έξω από το μπαράκι και σου είχε κάνει χίλιες κλήσεις για να επιστρέψεις στο σπίτι. Μα μην του κρατάς κακία. Τρέμει στην ιδέα ότι τριγυρνάς εκεί έξω μόνη σου. Σε αυτόν τον ψυχρό κόσμο.