Έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή μας που όλοι βρισκόμαστε σε θέση επιλογής.

Είμαστε η επιλογή ανάμεσα σε τόσους άλλους.

Όμως είναι δυνατόν η αγάπη να βασίζεται σε διλήμματα και επιλογές;

Είναι σαν να ψάχνεις κάποιον να αντικαταστήσει το κενό μέσα σου...Να ψάχνεις αυτόν τον ένα και μοναδικό που θα το καταφέρει.

Τι συμβαίνει όμως αν τον έχεις μπροστά σου και απλά τυφλώνεσαι από το ιδανικό οδηγώντας τον εαυτό σου σε λάθος πράξεις;

Τι συμβαίνει όταν εσύ είσαι η δεύτερη επιλογή κάποιου και δεν ξέρεις πώς να συμπεριφερθείς;

Να θυσιάσεις την αξιοπρέπεια σου στον βωμό του έρωτα ή να σηκώσεις το κεφάλι ψηλά και αφήνοντας πίσω σου τα πάντα να συνεχίσεις από εκεί που σταμάτησες διατηρώντας έτσι τις αξίες σου;

Διλήμματα στα οποία άθελά σου σε συμπεριλαμβάνουν άτομα που αγαπάς επειδή δεν ξέρουν ποιόν να επιλέξουν.

Δειλιάζουν να αποφασίσουν εξαιτίας του φόβου της αποτυχίας.

Όμως η ζωή είναι για να διεκδικείς, να προσπαθείς και αν αποτύχεις να φύγεις ανοίγοντας τα φτερά σου για να υποδεχτείς μια νέα εμπειρία.

Σε μια τέτοια διαδικασία επιλογής μπλέχτηκε κι εκείνη χωρίς να το έχει επιδιώξει.

Κι αν λάθος της ήταν που αγάπησε τότε ναι, έφταιξε...

Δεν γνώριζε ότι θα γίνει το τρίτο πρόσωπο σε μια σχέση.

Πώς να το γνωρίζει όταν ζει για χρόνια με τις αναμνήσεις και ένα παιδί στην αγκαλιά υπενθυμίζοντας της πόσα έχασε μέσα σε ένα βράδυ.

Ένα βράδυ που όλα άλλαξαν...Μαζί και η ζωή της.

Εκείνο το βράδυ την καταδιώκει και τώρα μετά την επιστροφή της και οι παλιές πληγές ανοίγουν πριν συνειδητοποιήσει που βρίσκεται.

Λάθη στην ζωή της είχε κάνει... Το μεγαλύτερο που έφυγε και άφησε πίσω την καρδιά της γιατί την είχε εκείνος.

Πέντε χρόνια αργότερα, στην επιστροφή της, αυτή τη φορά με συντροφιά ένα κομμάτι φτιαγμένο από εκείνους, τον γιό τους αντικρύζει όλα όσα έχασε τότε.

Κανένας όμως δεν μπορεί να σου εγγυηθεί ότι με την επιστροφή θα είναι όλα ίδια.

Οι άνθρωποι αλλάζουν είτε από επιλογή είτε αναγκάζονται για να προστατευτούν ακόμα κι αν γνωρίζουν ενδόμυχα ότι με μια συνάντηση τα δεσμά της άμυνας θα διαλυθούν και το μίσος θα μετατραπεί σε έρωτα.

Άλλωστε μια γραμμή χωρίζει αυτά τα δύο συναισθήματα τα οποία αν συνδιαστούν δημιουργούν μια έκρηξη στις ψυχές.

Πρέπει να αψηφίσεις την ιδεολογία σου και να συμμετέχεις κι εσύ σε απαγορευμένες πράξεις.

Γίνεται η αιτία να χωρίσει ένα ζευγάρι προκειμένου να δημιουργήσει την οικογένεια που πάντα ονειρεύονταν μαζί με το παιδί τους ή τον αφήνει στην άγνοια για να ζήσει ευτυχισμένος με αυτή που έχει φτιάξει ήδη;

Υποκύπτει στον έρωτα που της παρουσιάζει...Την τρυφερότητα που της προσφέρει και ξυπνάει κάθε παλιά ανάμνηση ακόμα κι αν ξέρει ότι την επόμενη αμέσως στιγμή θα είναι στην οικογένειά του.

Υπομένει τα πάντα,όλη την ταπείνωση του εαυτού της με σκοπό να έχει λίγο χρόνο με αυτόν. Αυτόν που χρόνια τώρα έχει κυριεύσει το μυαλό και την καρδιά της και της έχει κάνει το καλύτερο δώρο. Ένα παιδί ακόμα κι αν δεν το γνωρίζει.

Χρόνος.. Αυτός είναι που λένε ότι θα σου δείξει το μέλλον. Αναμένει πότε θα ξαναείναι φανερά μαζί, όμως όλο καθυστερεί.

Βρίσκεται σε μια κατάσταση που ξεσπά.. Φανερώνει όλες της τις σκέψεις που την πνίγουν σαν ένα σκοινί γύρω από το λαιμό της και αποφασίζει να ρισκάρει για τελευταία φορά τα πάντα.

Τον θέτει σε ένα καινούριο δίλημμα στο οποίο καλείται να επιλέξει: αν θα συνεχίσει την ζωή του με την οικογένεια του ή αν θα κατευθυνθεί προς την καινούρια.

Διορία για να σκεφτεί της ζητάει και αυτή απλόχερα του τη δίνει για οσο χρειαστεί..

Όμως κάποια στιγμή το σκοινί θα σπάσει.. Θα σπάσει και τότε είναι αναγκασμένος να αποφασίσει για το αν θα την αφήσει ελεύθερη να φύγει μακριά του ή θα την κλείσει στην αγκαλιά του μαζί με τον καρπό του έρωτας τους.

Πάνω σε ένα καυγά μεταξύ τους φρόντισε να του ανακοινώσει το δίλημμα.

"Πρέπει πια να αποφασίσεις τι ακριβώς θέλεις. Έχει περάσει τόσος καιρός από όταν γυρίσαμε εγώ και ο μικρός και ζούμε κάτω από τις σκιές." είπε αποφασισμένη ενώ τον κοιτούσε βαθιά στα μάτια αποκαλύπτοντας του όλα όσα σκέφτεται και είναι διατεθειμένη να κάνει.

"Το γνωρίζω αυτό. Ξέρεις πόσο πολύ σε αγαπάω όμως δεν είναι τόσο εύκολο. Σου ζήτησα χρόνο για να σου δώσω την απάντηση που θες "της είπε ενώ προσπάθησε να την πλησιάσει όμως αυτή δεν είχε σκοπό να επηρεαστεί από το άγγιγμα του για ακόμα μια φορά. Δεν θα παρέμενε σιωπηλή μόνο και μόνο για κάποια τρυφερά λόγια..

Απομακρύνεται από αυτόν και του αποκρίνεται με σκληρή φωνή.

"Η διορία τελείωσε. Δεν πρόκειται να συνεχίσω να συμμετέχω σε αυτό το θέατρο. Όσον αφορά το τι θέλω δεν έχει καμία σχέση με την απάντηση σου. Όποια κι αν είναι αυτή θα την δεχτώ και θα πράξω αναλόγως. Έχω μάθει να συμβιβάζομαι με τις καταστάσεις σε αντίθεση με εσένα"του είπε λίγο επιθετικά και παρατήρησε τις γωνίες του προσώπου του να σφίγγονται.

Είχε καταλάβει ότι τον είχε εξοργίσει όμως δεν είναι σε θέση να το σταματήσει. Θα το φτάσει στα άκρα.

"Το ξέρω αυτό μην ανησυχείς, άλλωστε φάνηκε και από την φυγή σου πριν πέντε χρόνια" είπε ειρωνικά και τότε ήταν που τον κεραυνοβόλησε με το βλέμμα του.

Ήταν τόσο εξοργισμένη μαζί του που αν ήταν φωτιά η ματιά της θα μπορούσε να τον κάψει ολόκληρο.

"Νομίζω σου έχω εξηγήσει ήδη για ποιο λόγο έφυγα. Μην υπεκφεύγεις. Ήμουν αναγκασμένη να φύγω γιατί ο αγαπημένος σου πατερούλης με απειλούσε με την ζωή του παιδιού μας." είπε με ειρωνικό και σκληρό πρόσωπο.
Ήξερε από καιρό την αλήθεια και όμως ακόμη και τώρα η δυσπιστία ήταν χαραγμένη στο βλέμμα του.

Απογοήτευση την κατακλύζει κάθε φορά που έχουν αυτή την συζήτηση γιατί πάντα φτάνουν στο ίδιο αποτέλεσμα.. Αυτός να την αμφισβητεί και αυτή να αναρωτιέται που είναι αυτός ο άνθρωπος που αγάπησε πριν χρόνια..

Αγάπη.. Υποτίθεται, όταν αγαπάς κάποιον τον ξέρεις καλά όμως αυτή νιώθει σαν να είναι κάποιος άγνωστος που έχει καταλάβει την θέση του. Δεν τον αναγνωρίζει πια.

"Ακόμα κι αν μου το είπες μου είναι αδύνατον να πιστέψω ότι για τα χρόνια που έχασα από την ζωή του γιού μου ευθύνεται ο ίδιος μου ο πατέρας" φώναξε στο πρόσωπο της ενώ την είχε στριμώξει στον τοίχο για να μην φύγει.

"Ωραία λοιπόν αφού δεν με πιστεύεις σημαίνει ότι δεν με αγαπάς, οπότε... Δεν υπάρχει λόγος να το συζητάμε "είπε ειρωνικά και έκανε κίνηση να φύγει όμως για ακόμα μια φορά την εμπόδισε..

Τον κοίταξε βαθιά στα μάτια που την έχουν απασχολήσει όσο τίποτα άλλο στην ζωή της.

Τότε μόνο μπόρεσε να δει την αλήθεια στα λόγια του.

Την δυσκολία του να αποφασίσει όχι γιατί δεν ξέρει την απάντηση αλλά για να μην την θέσει σε κίνδυνο.

Ξεροκατάπιε και του είπε με χαμηλή φωνή.

"Μπορεί εσύ αυτό να επεδίωκες κάθε φορά να μου δείξεις, όμως το μόνο που ένιωθα ήταν απέχθεια για τον εαυτό μου που εξαιτίας της αγάπης μου για σένα γίνομαι η αιτία χωρισμού ανάμεσα σε ένα παντρεμένο ζευγάρι" είπε θλιμμένα ενώ κάθισε στον καναπέ του δωματίου της.

Αμέσως την πλησίασε και την αγκάλιασε από τους ώμους.

" Δεν ήσουν εσύ η αιτία διάλυσης του γάμου μου. Υπήρχαν ήδη προβλήματα απλά μέχρι τότε τα παρέβλεπα ενώ τώρα έχω ένα λόγο για να αποδεσμευτώ" είπε τρυφερά ενώ της σκούπισε τα δάκρυα που είχαν αρχίζει να ξεχειλίζουν από τα μάτια της.

"Έτσι όμως νιώθω κάθε φορά που καθυστερείς να μπεις στην τελική ευθεία. Νιώθω σαν μια απλή υπενθύμιση απλώς των αναμνήσεων μας "είπε εκφράζοντας επιτέλους έμμεσα τους φόβους της και τις σκέψεις που την βασανίζουν όλο αυτό τον καιρό.

Σιγή επικρατεί σε όλο το δωμάτιο.

Η σιωπή χορεύει ανέμελα στις νότες που έχουν γραφτεί για την αγάπη.

Δρα υπέρ των δύο τους , φροντίζει να εκφράσει όλα όσα αυτοί αρνούνται να παραδεχτούν.

Σηκώνεται και κατευθύνεται προς το παράθυρο για να παρατηρήσει τα αστέρια.

Μέσα στην σιωπή ακούει τον εαυτό του να της παραδέχεται με χαμηλή φωνή.

"Με απείλησε γι αυτό δεν μπορώ να την χωρίσω. Μου είπε ότι θα σου κάνει κακό" είπε με σκυμμένο το κεφάλι και αυτή ανύμπορη από την έκπληξη να κάνει κάτι γυρνά απλά προς το μέρος του.

"Μα... Πως.... το ήξερε;" είπε αυτή ενώ άρχισε να ενώνει τα κομμάτια του παζλ στο μυαλό της .

Αυτός δεν της απαντάει πάρα μόνο κουνάει το κεφάλι. Παίρνει μια βαθιά ανάσα για να ξεκινήσει την διήγηση του.

"Πριν λίγο καιρό έμαθα ότι αυτό που μου είπες για τον πατέρα μου ήταν αλήθεια. Παλιά όταν εμείς ακόμα ήμασταν μαζί αυτή δούλευε στην εταιρία του πατέρα μου που τώρα έχει περάσει στα χέρια μου. Διατηρούσαν σχέση και όταν έμαθαν ότι ήμουν κομμάτια φρόντισε να την στείλει σε εμένα χωρίς να καταλάβω τίποτα για να μου πάρουν τις μετοχές που μου είχε αφήσει η μητέρα μου "είπε κι αυτή τον κοιτούσε σοκαρισμένη για ακόμα μια φορά.

Αδυνατούσε να καταλάβει πως γίνεται ένα άτομο να κρύβει τόση κακία μέσα του. Να θέλει να καταστρέψει το παιδί του.

Είχαν μπλεχτεί στα δίχτυα ενός ισχυρού και επικίνδυνου άντρα ο οποίος θα μπορούσε να τους καταστρέψει.Να τους καταστρέψει τόσο γρήγορα πριν καν προλάβουν να ζήσουν κάποιες ευτυχισμένες οικογενειακές στιγμές.

Είχαν γίνει υποχείριο του πιο πλούσιου άντρα στην χώρα που με μόνο μία κίνηση μπορούσε να εξαγοράσει ακόμα και την ελληνική αστυνομία.

Σκοπός του να τον απομακρύνει από αυτή ώστε να μπορέσει πάνω στην θλίψη του να του αποσπάσει τις μετοχές που τόσο επιθυμούσε.

Όμως όποιος είναι άπληστος δύσκολα καταφέρνει να αποκτήσει μια ευτυχισμένη ζωή.

Γιατί ως γνωστών τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία και όλοι πρέπει να το συνειδητοποιήσουν πριν να είναι αργά..

Πριν την ολική καταστροφή.

Τον πλησίασε με αργά και σταθερά βήματα και τον αγκάλιασε.

Ανταπέδωσε στην αγκαλιά της.

"Συγγνώμη" είπε με χαμηλή φωνή. Αυτός δεν απάντησε μόνο με τα δάχτυλα του στο σαγόνι της ,της σήκωσε το κεφάλι για να αντικρύσει τα μάτια της.

"Δεν φταις εσύ.. Εγώ φταίω που άργησα να το καταλάβω και να δράσω ανάλογα. Όμως μπορώ να επανόρθωσω..αυτή την στιγμή που μιλάμε κρίνεται η ζωή μας κορώνα γράμματα και ελπίζω να τα καταφέρουμε" είπε και την έσφιξε στην αγκαλιά του.

Αυτή ακόμα εμφανώς αγχωμένη τον ρώτησε με ανησυχία στην φωνή της

"Τι θα κάνουμε ; Είναι πολύ επικίνδυνο να συνεχίζουμε να είμαστε μαζί. Κινδυνεύει το παιδί μας "

"Δεν με νοιάζει πια.Τίποτα δεν με νοιάζει. Θέλω να ζήσουμε όλοι μαζί σαν οικογένεια.Πάμε να φύγουμε μακριά απ όλους , να μεγαλώσει το παιδί μας σε ένα ήρεμο περιβάλλον "
Της είπε και αμέσως έπεσε στην αγκαλιά του.

Δεν χρειαζόταν άλλα λόγια.

Μόνο από αυτά τα λόγια μπορούσες να καταλάβεις την συνέχεια της αγάπης τους.

Γιατί στην ουσία εσύ καθορίζεις αν θα ζήσεις την αγάπη που σου προσφέρεται απλόχερα ή θα δειλιάσεις και θα επιλέξεις τον ασφαλή δρόμο που όμως πολλές φορές σε αφήνει κενό.

Πρέπει να το παλεύεις και όσα κύματα κι αν περάσεις να απολαύσεις επιτέλους την ανταμοιβή.

Γιατί πάντα θα ανταμειφθείς ακόμα κι όταν νομίζεις ότι είναι πια αργά

Αφού ποτέ δεν είναι αργά για να αγαπήσεις και να αγαπηθείς...

Έναν τέτοιο έρωτα συναντάμε σε κάθε ιστορία αγάπης μέσα στους αιώνες.

Μια ιστορία που εκτιμάται χιλιάδες χρόνια πριν όμως παραμένει ακόμα και τώρα χαραγμένη στις σκέψεις μας. Του Έρωτα και της Ψυχής.. Ενός ζευγαριού που μέσα από πολλές δυσκολίες γνώρισε την αγάπη,την αποδέχτηκε και κατάφερε να ζήσει με αυτήν.

Γιατί είναι πολύ σημαντικό να παλεύεις για αυτόν που αγαπάς ακόμα κι αν πρέπει να εναντιωθείς στην οικογένεια σου όπως έκανε και ο Έρωτας.

Η αγάπη δεν αναγνωρίζει σχέσεις ούτε σύνορα. Περνάει και στο διάβα της μπορεί να παρασύρει τα πάντα προκειμένου να συναντήσει το καταφύγιο της, την ψυχή.

Ο Έρως και η Ψυχή κατάφεραν να ζήσουν ενωμένοι με γνώμονα την αγάπη τους.

Την ίδια πορεία φαίνεται να ακολουθούν και το ερωτευμένο ζευγάρι που έψαχνε τρόπο να ξεπεράσει τις δυσκολίες και να προστατευτεί από τα τρίτα πρόσωπα που επεδίωκαν να καταστρέψουν το έργο που με τόσο κόπο έχτισε ο Θεός, τον έρωτα.

Έτσι τα χρόνια περνάνε με εκείνους αγαπημένους και κυρίως ενωμένους σε μια ζωή γεμάτη χαρά και έρωτα μακριά απο όλους όσους προσπαθούσαν να τους χωρίσουν .

Καταφέραν μετά από πολλά δεινά να κάνουν μια υπέροχη οικογένεια προσθέτοντας ένα ακόμα μέλος στην οικογένεια τους επισφραγίζοντας την αγάπη τους.

Έζησαν μια ζωή όπως την θέλανε χωρίς να τους επιβάλλει κανένας την εξέλιξη της.

Αυτοί ήταν οι καθοδηγητές σε αυτό το μακρύ δρόμο και αυτοί θα συνεχίζουν να καθορίζουν για πολύ καιρό ακόμα την ζωή τους.

Και μετά απο χρόνια βρίσκονται στο σπίτι τους μακριά απο κινδύνους να αφηγούνται στα παιδιά τους την ιστορία τους... την αγάπη τους...

"Μαμά δηλαδή εσένα σε απειλούσε ένας κακός κύριος για να μην αγαπάς τον μπαμπά; "είπε ο μικρός γιός κοιτάζοντας την με τα αθώα ματάκια του και αυτή χαμογέλασε γλυκά.

Προτού όμως μιλήσει πρόλαβε και απάντησε ο μεγάλος γιός του απευθυνόμενος προς τον μικρό

"Μην λες χαζομαρες δεν γίνεται η μαμά να πάψει να αγαπάει τον μπαμπά ... σωστά ;"απευθύνθηκε στους γονείς του.

Αυτοί κοιτάχτηκαν αυτόματα και πρόσφεραν χαμόγελα γεμάτα αγάπη ο ένας στον άλλο.

"Φυσικά αγάπες μου. Πρέπει πάντα να έχετε στο νου σας ότι ποτέ δεν παύεις να αγαπάς κάποιον που αγαπάς πραγματικά "είπε ο μπαμπάς στα παιδιά τους και αμέσως αυτά κούνησαν τα κεφάλια τους καταφατικά.

Έφτασε η ώρα για να κοιμηθούν και όταν ξάπλωσαν το μικρό γύρισε και είπε στην μαμά του

"Σ αγαπώ μαμά και εμένα δεν πρόκειται ποτέ ε κανένας να με αναγκάσει να το αρνηθώ "είπε και την αγκάλιασε σφιχτά.

Αυτή στο άκουσμα του έλαμψε και αφού του άφησε ένα φιλί στα μαλλιά του είπε

"Κι εγώ άγγελε μου... πολύ σας αγαπώ"

Αυτές τις αρετές δίδαξαν και στα παιδιά τους με αποτέλεσμα να μεγαλώσουν και αυτά τις δικές τους οικογένειες με αγάπη.

Γιατί είναι στο χέρι σου το πως θα καταφέρεις να θεμελιώδεις την ζωή σου.

Το μόνο που πρέπει πάντα να προσέχεις είναι τι επιλογές θα κάνεις και τι επιπτώσεις θα έχουν αυτές στους γύρω σου.

Μα πάνω απ όλα είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζεις τα όρια σου προκειμένου να δώσεις κάποιον που αγαπάς....

Γιατί εν τέλει αυτό είναι η αγάπη.. Το συναίσθημα που σε κάνει να θέλεις να προστατεύσεις αυτόν που αγαπάς με την ζωή σου.

Να είσαι έτοιμος να θυσιάσεις τον εαυτό σου και αυτό πολύ έχουν την ευκαιρία να το ζήσουν αλλά λίγοι το καταφέρνουν.

Διότι η αγάπη είναι ένας δύσκολος δρόμος που θέλει υπομονή και θέληση για να τον κατακτήσεις.