Δεν περασε πολυ ώρα απο τη στιγμη που το πνευμα εφυγε απο το σώμα του Τζέηκομ. 

Η Ρόζαλυ είχε παγώσει και δεν ήξερε τι έπρεπε να πεί η να κάνει./

Χένρυ: παντως.. είναι κάπως κουλ που... ξές, υπάρχουν πνεύματα....

Τζέημς: ναι....είναι... καλό ...υποθέτω...

Χένρυ: ενας προπάππους μου είχε.. σκοτώσει αρκετούς...

Τζέημς: Ηταν στρατιωτικός?

Χένρυ: οχι, απλα ήταν κάπως... λός....αλλα ηταν κουλ...λες να μπορέσω να τον συναντήσω?

Τζέημς: .... δεν ξερω....

Μάττ: Το καταλαβαίνετε πως την έχουμε άσχημα έτσι? Μας κυνηγά ένα πνεύμα.Πρεπει να ζητήσουμε βοήθεια!

Ρόζαλυ: πώς όμως?! κανείς δεν θα μας πιστεψει!

Τζέημς: εκτώς απο αυτόν εκει τον τύπο που μας κοιτά εδώ και ώρα υποθετω.. 

/Ο Τζέημς δείχνει προς την κατεύθυνση ενός τυπου που όντως τους κοιτούσε εκπληκτος.Ηταν ένας ασιάτης. Αρκετά αδυνατος μα το σώμα του φαίνονταν αθλητικό .Γυρω στο 1.80 με σχετικά μακρύ μαύρο μαλλι που έφτανε τους ώμους του. Ο Τζέημς τον χαιρετά και αυτός τους πλησιάζει./

Τύπος:Αχόη!

Τζέημς:Χμ. Δεν μπορώ να μιλήσω με αυτόν, είναι χαβανέζος δε θα καταλαβαίνω τίποτα απο όσα λέει.

Μάττ: Ησουν πολύ ώρα εδώ?

Τύπος: αρκετή...

Τζέημς: α μιλας τη γλώσσα μας! Είμαι ο Τζέημς.

Τύπος: Θορ, χάρηκα.

Μάττ: Μισό, Θορ? αυτό είναι το όνομά σου?

Θορ: ναι? γιατί?

Μάττ: είναι κάπως.. παράξενο..

Θόρ: νορβιγικη μυθολογία?

Μάττ:ναι... το ξέρω μα.. είσια λιγο.. ασιάτης...

Θόρ: αυτο είναι ρατσιστικο. Τι σημαίνει το οτι είμαι ασιατης? ΘΑ έπρεπε να με λενε  "Τακεντα"? Η "Χιντεηασου"? ... Η "Κονγκ"? Η "ΛΙ"?! ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ ΤΟ "ΛΙ" !!!

Μάττ: καλα καλα , μην θυμώνεις..

Θόρ: ΤΕΛΟΣΠΑΝΤΩΝ! Τι ακριβώς συνέβη εδω??

Χένρυ: τιποτα ενα πνέυμα κατέλαβε αυτόν τον ηλίθιο.

Θόρ:... και τον σκότωσε?

Χένρυ: δυστυχώς όχι..

Θόρ: χμμμμ χμμμ... παράξενο.. συνήθως το κάνουν.

Ρόζαλυ: θες να πείς πως έχεις δεί και εσύ πνεύματα?

Θόρ : σχεδόν καθε μέρα...αλλα.. δεν μου είπες το ονομά σου ακόμα και αναρωτιέμαι γιατί...

Τζέημς: ουτε εγώ στο είπα αλλα απο οτι βλέπω δεν σε πειραξε ιδιαιτερα.

Θόρ: θα μου πείς λοιπόν?

Τζέημς: φυσικά, Τζέημς.

Θόρ: ΟΧΙ ΕΣΥ! (λεέι θυμωμένος και γυρνα στη Ρόζαλυ με γοητευτικό βλέμμα) Εσυ...

Ρόζαλύ: ... Ιζαμπέλα...

Χένρυ: Νομίζω το παρακανες Ρόζαλυ.

Θόρ: Ρόζαλυ... σου πάει τοσο πολύ.. θυμίζει τρυαντάφυλο...το οποίο είναι σχεδόν όσο όμορφο όσο εσύ...

(Ο Χένρυ ξερνάει επιτόπου. (Οντως, Ξέρασε.)

Ρόζαλυ: εε....ευχαριστώ?? υποθέτω?

Θόρ: Ω μα δεν υπάρχει λόγος.. είμαι σίγουρος πως σου το έχουν πεί πάρα πολλοί.

Ρόζαλυ : οχι οχι έχω ακούσει πολλές μαλακίες μα σάν αυτή όχι πολλες.

Θορ:...θα...το πάρω ώς κοπλιμέντο...

Μάτ:ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΜΑΣ!!!! Τι ξέρεις για τα πνεύματα.

Θόρ: αυτό εξαρτάται απο το τι θές να μάθεις και το τι αντέχεις να μάθεις.

Τζέημς: τι θα έλεγες να ξεκινήσεις να μιλάς?

Θόρ: αν αυτό θέλει και η πανέμορφη Ροζαλυ δεν μπορώ παρά να το κάνω αμέσως.

(Ο Χένρυ Ξερνά . πάλι.)

Θόρ: Εχεις.. κάποιο πρόβλημα με το στομάχι σου?

Χένρυ: Οχι, εσύ έχεις προβλημα με το στομάχι μου. Δεν φαίνεται να σε συμπαθεί ιδιαίτερα.

Θόρ: η πρώτη φορά που συνάντησα ένα πνεύμα...Ηταν στα 17 μου... πρίν 3 χρόνια...

Τζέημς: ημουν σίγουρος πως είσαι 15 η κατι τέτοιο..

Θόρ: καλύτερα να μήν με προκαλείς φιλαράκο. Δε θές να μπλέξεις μαζι μου.

Τζέημς: συγνώμη μεγάλε Θορ.

Μάττ: μολις ζητησε συγνώμη ο ΤΖΕΗΜΣ?

Χένρυ: το κάνει καμία φορά.. όταν μιλά με καθηστερημένους....

Θόρ: με ειρωνευεσαι??

Τζέημς : Πως θα μπορούσα να κάνω κατι τέτοιο? Δεν ξέρω κάν να φλερτάρω. Σε θεωρώ κάποιου είδους δάσκαλο.

Ρόζαλυ: ξέρεις τι? είσαι χαμένη υπόθεση. Δεν θέλουμε βοηθεια απο εσένα.

Θόρ: Ροζαλυ όχι! 

Ρόζαλυ: κανε τη δουλεια σου ρε!

Θόρ: μα γιατί μου μιλάς με αυτόν τον τρόπο?

Ρόζαλυ: ξερω γώ? γιατι ερχεσαι, κάνεις τον έξυπνο, μου την πέφτεις και τσακώνεσαι με τους φίλους μου!

Θορ: μααα εγω εκανα απλώς...πλάκα!! χαχαχαχαχα!!!

Τζέημς:νααιιιιι χαχαχα!!! φυσικά!

Ρόζαλυ: τελοσπαντων. πές τι ξέρεις για τα πνεύματα.

Θορ: ωραία ωραία. Μπορώ να πώ ότι θέλετε. Μα αν θέλετε μα μάθετε την αλήθεια ... θα ήταν μια καλή ιδέα να επισκεφτείτε.. την Αράγιαλάγιαλα.

Τζέημς: ........................Αράμπακλαγάλαγιαλα?

Θόρ: αλλίως γριά Μπά.Ειναι πνευματιστής.

Τζέημς: σας παρακαλώ πείτε μου οτι δέν θα πάμε.

/Πηγαν/

Τζέημς: σας μισώ. 

Θόρ: εδώ είναι το σπίτι. (χτυπά το κουδούνι και η πόρτα ανοίγει)Περάστε.

Τζέημς: τι ωρρραιααα...

/Το σπίτι της γριάς έδειχνε κατεστραμένο. χωρίς φώς και με πολλά κεριά αναμένα. Οταν η γριά φανερώθηκε μας προσκάλεσε να κάτσουμε στο στρογγυλό της τραπέζι./

Τζέημς: ειναι κοντη άσχημη , γεμάτι ζάρες και δείχνει 250 χρονών.

Ολοι:...................................................

Τζέημς: το είπα δυνατά αυτό ε?

Ρόζαλυ : και εσυ... καί ο Χένρυ... ταυτόχρονα....

Γριά : πείτε μου λοιπόν παιδιά μου...γιατί ήρθατε σε εμένα... και ποιά ... ήταν η εμπειρία σας??

*ΔΡΑΜΑΤΙΚΟ ΤΕΛΟΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ*

Αχοη αναγνώστες! εε... ξέρω ξέρω έχω πολυυυ καιρό να ανεβάσω.. αυτό συμβαίνει γιατι δεν έχω πλέον τοσο χρόνο. Μείωση του χρόνου ειναι αυξηση του στρές κι άλλων πραγμάτων αρα και μείωση της εμπνευσης αλλα ενυγουέη. ελπίζω η αναμονη να μην σας αποθάρινε απο το να διαβάζετε τα.... ε...." αριστουργήματα" μου χεχεχε. 

περιμένω σχόλια αν και προσωπικά δεν έμεινα ευχαρηστημένος απο αυτό το κεφάλαιο( η χαμένη έμπνευση που λέγαμε) συγνώμη που ήταν μικρό.. θα προσπαθήσω να επανορθώσω ;)