Κεφάλαιο 40

" Μαρίλια! " φώναξε ο αδερφός μου και ο Ελισσαίος ταυτόχρονα. Σήμερα κάνουν τους barman μαζί με την Ζήνα. Την μισώ την Ζήνα. Παίζει να είναι η μεγαλύτερη πουτάνα του Μπουρναζίου! Για να πάρει την δουλειά πήγε και με τους τέσσερις ιδιοκτήτες του μαγαζιού. Ακόμα σιχαίνομαι τον αδερφό μου γι'αυτή την ξεπέτα. Κάτι τέτοια καμώματα των γυναικών βλέπουν οι άνδρες και μετά λέμε πως είμαστε όλες πουτάνες.

" Τώρα έρχομαι! " φωνάζω για να με ακούσουν. Παίρνω την παραγγελία από τον καράφλα παιδεραστή και κατευθύνομαι προς το μπαρ τέρμα αηδιασμένη. Σοβαρά, ο τυπάς είναι γύρω στα 40 και νταλαβερίζεται με μια κοπελίτσα γύρω στα 15-16. Η κατάσταση είναι τέρμα τραγική.

" Μάγκες ένας-ένας είμαιμια και έχω μόνο δύο χέρια και λίγη ακόμα υπομονή στην διάθεσή μου. " παραπονέθηκα. Εκείνοι τοποθέτησαν δύο δίσκους στα χέρια μου. Ο ένας ήταν γεμάτος με σφηνάκια και ο άλλος με διάφορα ποτά. Όλα παραγγελίες που πρέπει να "παραδοθούν" από εμένα. Τι χαρά, το ευτυχία! Ούτε καν.

" Μικρή, κάνε την δουλειά σου και άσε τα παράπονα. Η Ζήνα κανονικά έπρεπε να σερβίρει εσένα αλλά τα έχουμε κάνει τόσο σκατά που δεν μπορούμε να διορθώσουμε την κατάσταση αυτή την στιγμή. Υπομονή. " μου είπε ο αδερφός μου.

Σήμερα η αλήθεια είναι πως τα έχουμε κάνει αρκετά σκατά. Κανονικά έπρεπε να έχουμε τις εξής αρμοδιότητες:

Εγώ και Ζήνα στο σερβίρισμα, Πέτρος και Ελισσαίος στο bar, Ραφαήλ στην μουσική, Μαρίνα στο καθάρισμα των ποτηριών και τα συναφή και τέλος Βασίλης στην πόρτα μαζί με τον Νίκο.

Βέβαια όλο το πρόγραμμα διαλύθηκε καθώς τελευταία στιγμή ο Βασίλης είπε ότι δεν μπορεί να έρθει και η Μαρίνα είπε ότι αρρώστησε. Ααα μπα, δεν πηδιούνται!

Ξεφύσιξα εκνευρισμένη και πήγα τις παραγγελίες εκεί που πρέπει. Αφού τελείωσα με τον έναν δίσκο, σειρά είχε η παρέα με τα σφηνάκια. Άφησα τον δίσκο μπροστά τους και πήγα να φύγω, όμως ένα χέρι έπιασε το δικό μου.

" Πιες και εσύ μαζί μας. " μου είπε ένας ξανθός γαλανομάτης. Sorry φίλε, δεν είσαι ο τύπος μου.

" Όχι ευχαριστώ, δεν επιτρέπεται. " αρνήθηκα ευγενικά.

" Ένα βρε ξανθούλα, ένα σφηνάκι μόνο. " εκνευρισμένη με το υποκοριστικό, έπιασα ένα σφηνάκι και το κατέβασα μονορούφι. Το αλκοόλ κυλούσε στον λαιμό μου και έκαιγε τα πάντα στο πέρασμα του.

" Στην υγειά σας! " ευχήθηκα εκνευρισμένη και πήγα ξανά στο bar. Ο ξανθός μαλακογαλανομάτης δεν με ξανά ενόχλησε για καλή του τύχη!

Πήγα λοιπόν στο bar και είδα τον αδερφό μου να βρίζει ασταμάτητα.

" Τι έγινε; " είπα ακουμπώντας τους δίσκους στο πάσο του bar.

" Μην κάθεσαι! " μου φώναξε.

" Μην μου φωνάζεις ηλίθιε! Κουράστηκα. " παραπονέθηκα. Με κοίταξε ελαφρώς μετανιωμένος.

" Συγγνώμη μικρή αλλά Έχουμε πρόβλημα. "

" Το είδους πρόβλημα; " ρώτησα. Όλα κυλούν φυσιολογικά...σχεδόν.

" Ο Νίκος δεν μπορεί να κάτσει άλλο στην κονσόλα. Έξω έγινε ένας καυγάς και εκτός αυτού είναι λίγο για τον πούτσο. Μεταξύ μας εε! " ωραία, αυτό μας έλειπε.

" Και τι θα κάνουμε; " ρώτησα πλέον πανικόβλητη.

" Κανε την δουλειά σου και μην αγχώνεσαι για τις δουλειές των μεγάλων. " είπε αυστηρά.

" Ουδέν σχόλιο. " είπα με ένα απαξιωτικό βλέμμα. Άκουσα ένα γελάκι;

" Το μετάνιωσα, άντε γαμήσου. " τον έβρισα και πήγα να πάρω παραγγελίες.

Όσο πήγαινα πέρα δώθε στο πλήθος, συνειδητοποίησα πως ίσως και να έχω λύση για το πρόβλημά μας.

Πήρα γρήγορα τις παραγγελίες και αφού τις έδωσα στον Ελισσαίο, πλησίασα τον αδερφό μου.

" Έχω την λύση στο πρόβλημά μας. " του είπα αμέσως.

" Αα ναι; Για πες. " με ειρωνεύτηκε. Αρχίδι!

" Θα φωνάξω τον Βαγγέλη. Πέρυσι δούλεψε στην Μύκονο ως Dj. " είπα περήφανα. Αμέσως ο αδερφός μου με γέμισε με φιλιά και αφού με παράτησε μου έκανε νόημα να πάρω τον Βαγγέλη.

Άνδρες, ποιος βγάζει άκρη με δαύτους;