Αίμα... Όπου κι αν ρίξω το βλέμμα μου , βλέπω μονάχα εκείνο το σκούρο κόκκινο που συγκλονίζει τη ψυχή μου. Εκείνο το κόκκινο που σίγουρα θα αφήσει σαν απομεινάρι εφιάλτες να στοιχειώνουν τα βράδυα μου. Το νιώθω. Είναι παντού...Στα χέρια , στο πρόσωπο , στα ρούχα και κάτω από το πετσί μου... Κι όμως δε ρίχνω την ευθύνη σε κανένα παρά μόνο στον εαυτό μου. Είχα λάθος εξ αρχής ; Όχι...
Απλώς τα πράγματα δεν πήγαν όπως έπρεπε...

"ΣΗΚΩΣΕ ΤΗΝ ΠΟΥ ΝΑ ΠΆΡΕΙ!!"

"Λες να μη προσπάθησα γαμω ; Είναι σε σοκ δε το βλέπεις ;"

"Κάνε στην άκρη !! Θα τη πάρω αγκαλιά"

"Με το πτώμα της άλλης τι να κάνω ;"

"Βάλτο φωτιά Στέφεν !!! Δε με απασχολεί !!! Πρέπει να τη βγάλω από δω μέσα είναι χτυπημένη !!"

"Δεν είναι τα δικά της αίματα , τυφλός είσαι ;"

"Κάνε στην άκρη ! Μέχρι το ξημέρωμα , θέλω τα πτώματα όλων αυτών των καριοληδων στη προβλήτα! Κατανοητό ;"

Λίγες στιγμές πριν ....

Σαν χορδή από κιθάρα , κρατούσε τέλεια τεντωμένο το κορμί της και σε κάθε της βήμα , εστίαζε όλο και περισσότερο στο μελαχροινό άντρα που είχε για στόχο. Ήξερε πως ο Σεθ ήταν έτοιμος να εκραγεί με τη συμπεριφορά της αλλά και η ίδια ένιωθε περίεργα . Στο τελευταίο της βήμα, τράβηξε τα βλέμματα όλων . Χαμογέλασε, τίναξε προς τα πίσω τα μαλλιά της και έριξε το εχθρικό της βλέμμα στις γυναίκες που είχε ο Γκονζάλες δεξιά και αριστερά του.

"Πάρτε δρόμο ..." Ψέλλισε έχοντας ένα περίτεχνο χαμόγελο στα χείλη. Ο Γκονζάλες ακούγοντας  τη, ξαφνιάστηκε .

"Ποια νομίζεις ότι είσαι ;" Της είπε και κάνοντας στην άκρη τις γυναίκες σηκώθηκε και τη πλησίασε

"Το ερώτημα δεν είναι ποια είμαι , αλλά αν θέλεις να με μάθεις..." Του απάντησε χωρίς να χάσει το θάρρος της κι εκείνος τη κοίταξε περίεργα. "Τι με κοιτάζεις ; Σου έφαγε η γάτα τη γλώσσα ; Ήρθα γιατί μου φάνηκε πως βρήκα επιτέλους ένα σωστό αρσενικό αλλά από ότι βλέπω είσαι κι εσύ σαν εκείνους τους χαμένους που με έφεραν εδώ..." Συμπλήρωσε δείχνοντας το τραπέζι του Σεθ και γυρίζοντας για να φύγει εκείνος την άρπαξε από το μπράτσο και την τράβηξε κοντά του.

"Μ'αρεσεις..." Αποκρίθηκε πονηρά

"Πολλά λες... Θέλω σεξ, το δίνεις ;" Του είπε στη ψυχρα. Στα δικό της μυαλό , όλο αυτό που της είπαν για τις ηλίθιες γυναίκες φάνταζε χαζό. Ποιος άντρας θέλει πραγματικά μια κενή γυναίκα πλάι του ; Για την ίδια , βλέποντας το τρόπο με τον οποίο κοίταζε τις άλλες γυναίκες ήταν ξεκάθαρο. Ο Γκονζάλες δε γουσταρε τις χαζές... Τις περνούσε απλά από τεστ. Τις πηδαγε φυσικά απλώς δεν είχε βρει ακόμα εκείνη που θα τον ταρακουνήσει. Η Νάταλι ρίσκαρε αλλά πίστευε στην άποψη της. Είχε δει πολλούς άντρες στη νύχτα και ήταν αρκετό.

"Όχι εδώ...Πάμε στο δωματιακι..." Της απάντησε ξερά τραβώντας την από το χέρι κι εκείνη έφερε αντίσταση

"Αν με τραβήξεις ξανά θα σε σκοτώσω
. Στο λέω για να ξηγιομαστε" του σήκωσε σθεναρά κι εκείνος αστραψε από ικανοποίηση .

"Τώρα σε γουστάρω ποιο πολύ. Που διάολο σε είχε κρυμμένη ο Ναβάρο ;"

"Καινούρια είμαι και για εκείνον αλλά δε γουστάρω. Ωραίος άντρας αλλά..."

"Αλλά;" τη ρώτησε γεμάτος έξαψη

"Μικρός...καταλαβαίνεις ..." Ο Γκονζάλες έβαλε τα γέλια κοιτάζοντας με την άκρη του ματιού του το Σεθ και έπειτα της πρόσφερε το μπράτσο του.

"Νομίζω πως είσαι το κάτι άλλο. Διάλεξε μέρος και φύγαμε" η Νάταλι χαμογέλασε σαρδονια και πήρε τα ηνία οδηγώντας τον προς ένα διάδρομο στο βάθος της υπόγειας αίθουσας

"Εδώ είναι το μπάνιο. Είσαι σίγουρη ; Αν και δεν υπάρχουν αρρώστιες ποτέ δε ξέρεις ..." Πριν ολοκληρώσει , η Νάταλι τον έσπρωξε δυνατά προς το εσωτερικό του μπάνιου και έκλεισε τη πόρτα πίσω της. Ο Γκονζάλες παραπάτησε , έχασε την ισορροπία του και ακούμπησε στο νιπτήρα. "Ουαου...Είσαι άγρια..." Της είπε πονηρά κι εκείνη τον πλησίασε. Τον κολλησε στο πάγκο , ανέβασε απαλά το ένα της πόδι στο μόριο του και το πίεσε.

"Δε μου αρέσει να χάνω το χρονο μου..." Ψέλλισε προκλητικά "Έχασα ήδη αρκετό με το μαλακα το Ναβάρο αυτές τις μέρες...Υποτίθεται πως θα ήμουν πολυτελείας κι εκείνος με σέρνει από δω κι από εκεί. Μου αξίζει λίγη χαρά εκεί κάτω..." Συνέχισε και πιάνοντας το χέρι του ,το έβαλε κάτω από το φόρεμα της κρύβοντας καλά την αηδία της , πίσω από ένα χομογελο.

"Ώστε δε γουστάρεις ε; Δυστυχώς ομορφια μου , κάνω μπίζνες μαζί του αλλιώς θα..." Σταμάτησε για μια στιγμή κι εκείνη πίεσε το γόνατο της πιο πολύ στο ανασηκωμένο μόριο του "Θα ήθελες να σε αγοράσω ;" της είπε χαϊδεύοντας το εσωτερικό των μηρών της.

"Και τι θα κερδίσω αν φύγω από αυτόν ; Έχει φήμη ενώ εσύ τίποτα. Πήδηξε με και να φύγω...

"Κι εγώ έχω φήμη..." Της είπε σκύβοντας στο λαιμό της.

"Σκατα έχεις...όλοι εκείνον ξέρουν ...Και όπως σου είπα, ένα πήδημα ήθελα. Θα το δώσεις η να φύγω ;" Τον έκοψε και τράβηξε εκνευρισμένη το πόδι της.

"Ωωω έλα τώρα... Σε λίγους μήνες θα τον σβήσω από το χάρτη και θα έρθεις γονατιστή σε μένα. !!" Η Νάταλι πήρε την απάντηση που έψαχνε μα κράτησε αδιάφορη στάση.

"Δε με απασχολεί. Τώρα μου χάλασες τη διάθεση. Δεν έχω όρεξη για σεξ..." απάντησε ξερά μα σαν γύρισε την πλάτη για να φύγει συνέβη κάτι που δεν είχε υπολογίσει ... Ο Γκονζάλες την έπιασε με δύναμη από τα μαλλιά και την έσπρωξε προς το εσωτερικό από τη πρώτη ανοιχτή τουαλέτα που ειχε μπροστά του. Αν και η ίδια είχε προσπαθήσει να ελέγξει αν έχει κάποιο όπλο, εκείνος την έπιασε αδιαβαστη . Έβγαλε από το μποτάκι του ένα μικρό ρεβόλβερ και το κολλησε στο κούτελο της.

"Γονάτισε παλιό πουτανα και ρούφα αλλιώς δεν βγαίνεις από δω μέσα ζωντανή !"της φώναξε ανοίγοντας παράλληλα το κουμπί από το παντελόνι του.

"Αν είναι να γονατίσει σε κάποιον , αυτός σίγουρα δεν είσαι εσύ..." Μια βροντερή φωνή ακούστηκε από πίσω και εκείνος γυρίζοντας , αντίκρυσε έναν άντρα που φορούσε μαύρη κουκούλα. Δεν ήταν μόνος όμως... Δίπλα του είχε άλλους τρεις ενώ ο αεραγωγός του μπάνιου ήταν ορθανοιχτος.

"Ποιος διάολος είσαι εσύ και..." Ο πυροβολισμός , χάθηκε μέσα στο σιγαστήρα....

Η Νάταλι γέμισε αίματα και έμεινε συγκλονισμένη να κοιτάζει βαθιά μέσα στα μάτια του άντρα που πυροβόλησε... Πριν αντιδράσει όμως, ακούστηκαν στη πόρτα δυνατές κλωτσιές ...Οι άντρες αλληλοκοιταχθηκαν για μια στιγμή. Ο ένας χώθηκε σχεδόν αμέσως στον αεραγωγό ενώ οι άλλοι όπλισαν προς τη πόρτα. Την ίδια στιγμή, ακούστηκαν πυροβολισμοί απ' έξω και ένας απίστευτα τρομερός κρότος σημάδι έκρηξης

"Νάταλι !!!" Η φωνή του Ναβάρο ξύπνησε τον οργανισμό της και εκείνη πετάχτηκε όρθια

"Σκοτώστε τον !!!" Διέταξε ο φαινομενικά αρχηγός των αντρών με τις μάσκες κι εκείνη του όρμησε ουρλιάζοντας προς το Ναβάρο να φύγει μακριά... Και τότε όλα θόλωσαν....Ο χρόνος πάτησε τέρμα το γκάζι και όλα κύλησαν πολύ γρήγορα...

Σας φιλώ ....