Η Νόρα μπήκε στο σπίτι της Δανάης , αλλά πριν προλάβει να τη φωνάξει για να της πει τα νέα της, εκείνη εμφανίστηκε μπροστά της ανήσυχη και την έκλεισε στην αγκαλιά της , ενώ παράλληλα την έσπρωχνε για να σιγουρευτεί πως ήταν καλά .

«Θα προσπεράσω το γεγονός πως πέθανα όλο το βράδυ από την αγωνία μου για σένα, αφού δεν σκέφτηκες να πάρεις ούτε ένα τηλέφωνο ,και αυτό γιατί το πρόσωπο σου λάμπει . Πού ήσουν; Τι έγινε;» ρώτησε με περιέργεια και τρυφερότητα και την τράβηξε να κάτσουν στην κουζίνα .

Σέρβιρε καφέ και για τις δυο και αφού η Νόρα ήπιε λιγάκι για να ξυπνήσει, ξεκίνησε να της αφηγείται όλα όσα συνέβησαν από την στιγμή που έφυγε από το διαμέρισμα της Δανάης και μετά .

«Νομίζω πως είμαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου.» κατέληξε και το χαμόγελο ευτυχίας που είχε χαραχτεί στο πρόσωπο της δεν άφηνε κανένα περιθώριο αμφισβήτησης . «Είναι το άλλο μου μισό Δανάη . Με καταλαβαίνεις;»

Όσο σίγουρη και αν αισθανόταν, είχε ανάγκη την υποστήριξη της κολλητής της και αυτό ήταν εμφανές στο βλέμμα της κάτι που δεν ξέφυγε από την Δανάη . Την κοίταξε προσεκτικά ψάχνοντας να βρει κάτι αρνητικό σε αυτά που είχε ακούσει . Κάτι που θα την έκανε να αμφισβητήσει τα λεγόμενα της Νόρας και να προσπαθήσει να την επαναφέρει στην πραγματικότητα , αλλά το ένστικτο της συμφωνούσε με όλα .

«Αν είναι να λάμπουν έτσι τα μάτια σου ,τότε εγώ θα είμαι δίπλα σου κοριτσάκι μου.» της είπε συγκινημένη και την αγκάλιασε σφιχτά . «Πότε θα με πας στο νέο σπίτι να δούμε πόσο γρήγορα μπορούμε να το ετοιμάσουμε;» συμπλήρωσε και άρχισαν να συζητούν ζωηρά και να οργανώνουν τις δουλειές τους .

«Είσαι ερωτευμένος!» παρατήρησε η Έλλη πριν καν ο Λουκάς προλάβει να ανοίξει το στόμα του και έκανε στην άκρη για να τον αφήσει να περάσει .
«Το γράφει κάπου ;» την ρώτησε αθώα εκείνος και έκανε πως έψαχνε .

«Με εμένα μιλάς τώρα! Και ναι , είναι γραμμένο στο πρόσωπο σου . Τα μάτια σου λάμπουν καλέ μου ! Και τώρα πες τα όλα!» απαίτησε με αυστηρό ύφος προσπαθώντας να καλύψει την συγκίνηση της .

«Είναι το πιο τέλειο πλάσμα του κόσμου και θέλει να είναι μαζί μου, Έλλη !» είπε και την αγκάλιασε σφιχτά πριν ξεκινήσει να της λέει όλα όσα είχαν συμβεί .

Όταν τέλειωσε περίμενε με αγωνία την αντίδραση της Έλλης .
«Μην ανησυχείς για αυτά .» του είπε αναφερόμενη στα δάκρυα που είχαν κάνει την εμφάνιση τους «Είναι που οι ορμόνες μου τα έχουν παίξει .» του χαμογέλασε ενθαρρυντικά και τον τράβηξε στην αγκαλιά της .

Ο Λουκάς χώθηκε μέσα σαν το παιδί που βρίσκει καταφύγιο στην αγκαλιά της μαμάς του. Η σχέση που είχε με την Έλλη ήταν μοναδική και δεν θα την άλλαζε με τίποτα στον κόσμο .

«Πάντα δίπλα σου ήμουν και θα συνεχίσω να είμαι .»τον διαβεβαίωσε .
«Σε ευχαριστώ καρδιά μου...» είπε και άφησε την ανάσα που κρατούσε να βγει . Ήταν σίγουρος πως η Έλλη θα τον καταλάβαινε , αλλά είχε την ανάγκη να ακούσει τα λόγια από τα χείλη της .

Όταν ο Νίκος εμφανίστηκε απροειδοποίητα στο γραφείο της Νόρας εκείνη τον κοίταξε απορημένη .
«Ήρθα να σου φέρω τα κλειδιά και να σου πω πως τα συμβόλαια θα γίνουν αύριο.» της ανακοίνωσε χαμογελαστός και ακούμπησε το μπρελόκ πάνω στο γραφείο της.
«Τόσο σύντομα; Νόμιζα πως αυτά χρειάζονται χρόνο . Ειλικρινά δεν ξέρω πως να σε ευχαριστήσω .» του είπε και πήρε το μπρελόκ στα χέρια της .
«Αν υπάρχει η θέληση όλα μπορούν να συμβούν . Όσο για την ανταμοιβή μου εγώ είμαι ελεύθερος για εκείνο το ποτάκι που λέγαμε.» της υπενθύμισε .
Το είχε ξεχάσει τελείως αυτό και τον κοίταξε απορημένη .
«Αν δεν μπορείς...» ξεκίνησε να λέει ο Νίκος μόλις πρόσεξε την έκφραση της , αλλά τον διέκοψε .
«Μπορώ αλλά...Οκ . Όχι πολύ αργά όμως ...» συμφώνησε αφού έκανε έναν γρήγορο υπολογισμό. «Στις 7 είναι καλά ;» πρότεινε και κανόνισαν το ραντεβού τους σε ένα μπαράκι στο κέντρο που το ήξεραν και οι δυο .

Ο Νίκος έφυγε χαρούμενος με την εξέλιξη και ανυπόμονος για το ραντεβού τους , ενώ η Νόρα αναλογιζόταν πως αυτή η εξέλιξη ίσως να της στερούσε μια συνάντηση με τον Λουκά .
Ένας νεαρός μπήκε στο γραφείο της με μια ανθοδέσμη στα χέρια και  διέκοψε τις σκέψεις της .

«Η κύρια Δελλή; Έχω κάτι λουλούδια για εσάς.» είπε και αφού υπέγραψε στο χαρτί παραλαβής ακούμπησε την περίεργη ανθοδέσμη στο γραφείο της και έφυγε .

«Για να μην αναρωτιέσαι, είναι άνθη κερασιάς. Αντιπροσωπεύουν την ομορφιά, την ευγένεια, και την σεμνότητα και αποτελούν οιωνό καλής τύχης και σύμβολο αγάπης. Μου λείπεις και θέλω να σε δω το συντομότερο . Τι ώρα σχολάς ; Περιμένω τηλέφωνο σου...Λουκάς»

«Αχ βρε Λουκά μου...»αναστέναξε και αγκάλιασε την ανθοδέσμη σαν να ήταν αυτός.

Ο Λουκάς είχε γυρίσει σπίτι , είχε κάνει ένα ντουζάκι για να χαλαρώσει και κοιτούσε το κινητό του . Λογικά θα είχε πάρει την ανθοδέσμη του , οπότε περίμενε το τηλεφώνημα της . Να της άρεσε άραγε η σκέψη του για την ανθοδέσμη ; Μήπως ήταν από τις γυναίκες που τους άρεσαν τα τριαντάφυλλα;

Με αυτές τις σκέψεις στο μυαλό του άνοιξε αφηρημένα την πόρτα για να δει μπροστά του την Ζέτα να του χαμογελάει .

«Διακόπτω κάτι;» τον ρώτησε όλο υπονοούμενα και τότε μόνο ο Λουκάς συνειδητοποίησε πως άνοιξε την πόρτα φορώντας μόνο το τζιν του , ενώ ήταν ξυπόλητος και τα μαλλιά του ακόμα βρεγμένα από το ντους.
«Μόλις βγήκα από το μπάνιο. Πότε ήρθες;» ρώτησε και έκανε στην άκρη για να της επιτρέψει την είσοδο στον χώρο του .
«Αργά χτες το βράδυ .» απάντησε και βολεύτηκε στον καναπέ του .

Ο Λουκάς ένιωθε κάπως περίεργα ,γιατί καταλάβαινε πως η Ζέτα τον παρατηρούσε σαν να έψαχνε να βρει κάτι. Έπρεπε να της μιλήσει . Αρκετά το είχε καθυστερήσει .

«Να σε κεράσω κάτι ;» την ρώτησε όπως πήγαινε προς την κρεβατοκάμαρα του , για να γυρίσει αμέσως σχεδόν , φορώντας ένα μπλουζάκι . Δεν αισθανόταν άνετα κοντά της ξαφνικά και δεν ήθελε να την προκαλεί με την εμφάνιση του .
Της έβαλε ένα ποτό και της έδωσε το ποτήρι . Σέρβιρε και στον εαυτό του και έκατσε απέναντι της , προκαλώντας ένα ειρωνικό βλέμμα της με την κίνηση του .

«Πρέπει να μιλήσουμε.» της είπε σοβαρά.

Ήπιε μια γουλιά από το ποτό της και περίμενε . Είχε καταλάβει τι ήθελε να της πει . Δεν ήταν χαζή . Όμως δεν είχε καμιά πρόθεση να τον διευκολύνει με την στάση της.

«Πρέπει να σου πω κάποια πράγματα και δεν μου είναι πολύ εύκολο. Περνούσαμε καλά μαζί, αλλά και εσύ ήξερες πως αυτή η σχέση δεν έβγαζε πουθενά .Είσαι μια πολύ έξυπνη γυναίκα και είμαι σίγουρος πως είχες καταλάβει πως τον τελευταίο καιρό κάτι έχει αλλάξει .» Πήρε μια βαθιά ανάσα και συνέχισε. «Αυτό που προσπαθώ να πω είναι πως θέλω να χωρίσουμε.»

Περίμενε την αντίδραση της, αλλά εκείνη κοίταζε το ποτήρι της.

«Ζέτα με ακούς;»
«Σε ακούω .» είπε και έστρεψε το βλέμμα της πάνω του . Ένα βλέμμα, που ο Λουκάς δεν είχε ξαναδεί και τον έκανε να ανατριχιάσει.
«Εξαιτίας της κοκκινομάλλας, γίνονται όλα αυτά.» συμπέρανε σαν να μιλούσε στον εαυτό της . «Τι κενό είχα αφήσει Λούκα και μπόρεσε να τρυπώσει αυτή;»
«Νομίζω πως παραλογίζεσαι ...»
« ΕΓΩ;;!!!» του φώναξε και σηκώθηκε απότομα από την θέση της. «Εγώ ήμουν πάντα δίπλα σου διακριτικά, γιατί εσύ δεν ήθελες να προβάλλεις τη σχέση μας, σε βοήθησα όσο μπορούσα με τα MΜΕ και τώρα που έγινες γνωστός με πετάς για το πρώτο τσόλι!» τον κατηγόρησε και πέταξε το ποτήρι που κρατούσε στον τοίχο απέναντι της .

Ο Λουκάς είχε γίνει έξαλλος . Κοίταξε τα κομμάτια του γυαλιού στο πάτωμα και τον χρυσό λεκέ στον τοίχο και πήρε μια βαθιά ανάσα για να συγκρατήσει τον εαυτό του . Εκείνον ας τον ξεφτίλιζε . Ας διέλυε και όλο το σπίτι . Δεν τον ένοιαζε . Αυτό που τον έκανε να χάσει την ψυχραιμία του ήταν η αναφορά της στην Nόρα.

«Πρόσεχε τα λόγια σου όταν μιλάς για την Νόρα !!»

«Μπα ; Στην θίξαμε; Τι νομίζεις πως μπορεί να σου προσφέρει αυτή; Μια ανόητη , αδέξια , άσημη γυναικούλα είναι !» συνέχισε τις προσβολές της και έκανε μια γκριμάτσα περιφρόνησης.
«ΩΣ ΕΔΏ !!!» σηκώθηκε όρθιος και την έπιασε από το χέρι με δύναμη. «Για μένα πες ότι θες ,αλλά για εκείνη δεν σου επιτρέπω !! Αν δεν ήταν εκείνη, θα μιζεριάζαμε μαζί ,μέχρι ένας από τους δυο να έβρισκε το κουράγιο να παραδεχτεί πως η σχέση μας είχε ημερομηνία λήξης. Όσο και αν πληγώνεται ο εγωισμός σου αυτή την στιγμή , ξέρεις πως λέω αλήθεια. Και για να τελειώνουμε και με αυτό, σε ευχαριστώ πολύ για την στήριξη που μου έδειξες σε σχέση με την καριέρα μου ,αλλά δεν νομίζω πως ότι έγινα το οφείλω σε σένα, άλλα στην σκληρή δουλειά και το ταλέντο μου.»

Η Ζέτα τα είχε χάσει με την αντίδραση του . Δεν περίμενε πως ο Λουκάς είχε τόσο νεύρο μέσα του . Μαζί της ήταν πάντα ήρεμος και συγκαταβατικός.

«Λουκά...»
«Δεν ακούω τίποτε άλλο! Θα ήθελα πολύ να χωρίζαμε σαν φίλοι ,αλλά από ότι βλέπω δεν είσαι σε θέση. Αντίο Ζέτα!» είπε και της άνοιξε την πόρτα για να φύγει . Δεν την ήθελε άλλο μέσα στον χώρο του .

«Δεν τελείωσε έτσι απλά αγάπη μου.» του δήλωσε απειλητικά περνώντας από δίπλα του .