" Όχι στο ιερό πήγα όταν ήμουν δέκα ετών κι εκεί με ανέλαβε η Μάντις..ήταν καλή αλλά γενικά πολύ αυστηρή αλλά είχε και πολύ χιούμορ . Εκεί γνώρισα και την Τζο ήταν μεγαλύτερη μου αλλά κολλήσαμε γιατί ήταν γενναία ..ε..όπως εγώ και  ταιριάξαμε πολύ σε αυτό" 

Ο Άλεξ μου είπε επίσης πολλές ιστορίες απο το καμπ που ζούσε. Πολλές αστείες και κάποιες όχι και τόσες αστείες ιστορίες. Βασικά νομίζω οτι δεν πέρασε όμορφη παιδική ηλικία. Τα περισσότερα μου τα έλεγε αδιάφορα σαν να μην τον ενοχλούσαν αλλά..

Τα σημάδια στο πρόσωπο του.. του τα έκανε ο πατέρας του. Η καρδιά μου κόντεψε να σπάσει απο λύπη όταν μου το είπε. Έκλαιγα για ώρα στην αγκαλιά του μέχρι που νευρίασε και μου είπε πως δεν θα μου ξαναπει τίποτα  αλλά πάλι έκλαιγα. Ποιός πατέρας συμπεριφέρεται έτσι στο παιδί του? Στο τέλος αναγκάστηκε να μου αγοράσει παγωτό , ένα καπελάκι που έγραφε I love NYC , μια ασορτί μπλούζα και δυο χοτ ντογκ και κάπου εκεί σταμάτησα το κλάμα. Αλλά ειλικρινά αν γνωρίσω τον μπαμπά του..ε...θα του χώσω μια μεγάλη μούντζα.

Κοιτάω το χοτντογκ του που δεν το έχει τελειώσει ακόμη. Το δικό μου το έφαγα αμέσως..υποθέτω ήταν μικρότερο. Με τσεκάρει που κοιτάω το φαγητό του και απλώνει αυτόματα το χέρι για να μου το δώσει. Είναι γλύκας και υπερχαρά.

Πάω να ανοίξω το στόμα μου να το φάω με την μια αλλά το παίρνει πίσω.

"Πολύ κακό αυτό που έκανες! Δεν παίζουμε με το φαι του άλλου.." του κάνω μουτράκια και μου χαμογελάει.

"Κέρδισε το" μου απαντά ξαφνικά σοβαρά και σηκώνει το χέρι του ψηλά για να μην το φτάσω. 

"Μμμ..φιλί??" του λέω ευγενικά και τον βλέπω την ίδια στιγμή να μου χαμογελά γοητευτικά.

Σοβαρεύει πάλι απότομα και σκύβει προς το μέρος μου.

"Φίλα πρώτα τον Άλφα σου και αν ..ΑΝ..μου αρέσει πολύ ..θα το κερδίσεις" μου λέει τόσο αισθησιακά που νιώθω ένα περίεργο ρίγος σε όλο το κορμί μου. Σκύβει πρώτος και αγγίζει τα χείλη μου. Δεν μπορώ να συνηθίσω την αίσθηση. Η καρδιά μου χτυπά πάντα σαν τρελή. 

"Θα ..βάλω τα δυνατά μου"

Με φιλά πρώτος τρυφερά και γρήγορα βαθαίνει το φιλί του. Με ξαπλώνει κάτω στο γρασίδι και βάζει το χέρι του κάτω απο την μπλούζα μου. Μου πιάνει το στήθος μου και ..το χαιδεύει πάνω απο το σουτιέν..αμάν ντρέπομαι..

"Αχ..Άλεξ θα κρυώσει το χοτντογκ" 

Σταματά το φιλί κατσουφιάζοντας.

Ε τι να κάνω ντρέπομαι να φιλιέμαι τόσο πολύ πολύ  μέσα σε κόσμο. Στο σεντραλ παρκ έχει εκατοντάδες περαστικούς και...μας βλέπουν..

"Δεν μας δίνουν σημασία. Πες καλύτερα οτι βαρέθηκες να με φιλάς" 

Τον βλέπω να θυμώνει και πετά μια πέτρα στο σιντριβάνι με φόρα.

Γενικά μου είναι λίγο κατσούφης σήμερα. Μήπως φταίει που δεν του είπα οτι είμαι κι εγώ ερωτευμένη? αλλά λίγο θέλω να τον τσουρουφλίσω για όλες τις φορές που με έχει φωνάξει. Βέβαια όταν μου είπε πως νιώθει τον ευχαρίστησα πολύ πολύ την ίδια στιγμή. Δεν είμαι και αγενής!

Τον κοιτάω με ανοιχτό στόμα.

"Άλφα μου είσαι ανασφαλής μήπως?" του λέω γλυκά και μπουκώνομαι με το χοτντογκ. 

Με λοξοκοιτά εκνευρισμένος.

Εν τω μεταξύ το χοτντογκ είναι υπέροχο. Όπως και το κινέζικο που φάγαμε σήμερα στην τσάινα τάουν , το σπαγκέτι που φάγαμε στην μικρή ιταλία και το μεξικάνικο που φάγαμε έξω απο γκουγκενχάιμ μουσείο. ΑΑΑΑ καλέ και τα fish and chips που φάγαμε έξω απο το μουσείο σύγχρονης τέχνης. Γενικά η Νέα Υόρκη τα σπάει.

"Είναι ..εμ...απίστευτο που σε μεγάλωσες η Μάντις..πάντως" 

Μμμ..αλλαγή συζητησεως . 

Χαμογελάω διακριτικά. Εννοείται οτι το βράδυ που θα πάμε σπίτι και θα κάνουμε...αγκαλίτσες θα του το πω κι εγώ.. τι νιώθω..Ως τότε όμως ας σκάσει λίγο ακόμα. Να μάθει να μην με αποκαλεί αδέσποτη μπροστά στην αγέλη. Το κορίτσι του είμαι άλλωστε!

Τον βλέπω να βγάζει τα παπούτσια του και τις κάλτσες,  γυρίζει τα ρεβέρ του  παντελόνιου του και  ξυπόλητος  ξαπλώνει στο ίσκιο του δέντρου. Ωραία η Νέα Υόρκη και οι λεωφόροι και το μετρό αλλά ειλικρινά σαν το Σέντραλ παρκ δεν συγκρίνεται τίποτα. Μου θυμίζει λιγάκι το σπίτι μας πίσω στο δάσος. Όπου και να κοιτάξεις έχει πράσινο και μόνο στο βάθος ξεχωρίζουν οι ουρανοξύστες σαν τσιμεντένια ζούγκλα.

"Και λες οτι είναι και αστεία..είναι τόσο παράξενο, την είχα για πολύ περίεργη και στριμμένη τύπισσα κι επίσης..απορώ πως δέχτηκε να σε μεγαλώσει ..δηλαδή..χωρίς παρεξήγηση αλλά ο πατέρας σου είναι Ωμέγα και..καταλαβαίνεις.."

"Γιατί να ασχοληθεί μαζί μου?"

"Ε..ναι" 

Λογική απορία. Η Μάντις είναι ο ισχυρότερος λυκάνθρωπος. 

Ελίζα ήρθε η ώρα. Ξεφούρνισε τα όλα.

Σκουπίζω τις μουστάρδες απο το στόμα μου και σοβαρεύω . Ξαφνικά τον βλέπω να σοβαρευει κι  εκείνος. Μα γιατί ? ακόμη δεν ξεκίνησα να του λέω ποιός είναι ο μπαμπάς μου!

"Λοιπόν ήθελα να σου πω όσον αφορά αυτό-"

"Ελίζα πλησίασε" με διατάζει με φωνή Άλφα και υπακούω. Πλησιάζω το μουτράκι μου κοντά σε εκείνον. Η καρδούλα μου χτυπά δυνατά. 

Μυρίζει ο Άλφα μου τόσο ωραία ..και όσο σκέφτομαι οτι χθες βράδυ..ήταν γυμνός αυτός ο άντρας μπροστά μου και τον είχα μέσα στο στο-

"Έχεις λίγη μουστάρδα ..εδώ.."

Τα μάτια του σχεδόν φαίνονται χρυσά. Ξέρω πότε το παθαίνει αυτό.

Κοκκινιζω στη στιγμή.

Μμμ..είναι ερεθισμένος.

Για μένα!!

Και χωρίς καν να τον αγγίξω..!

Πάω να σκουπιστώ αλλά έρχεται κοντά μου και ..βγάζει την γλώσσα του..  με γλύφει..στις άκρες των χειλιών μου ..το κάνει αργά και..

..κάτι ήθελα να του πω..δεν θυμάμαι τι..

Συνεχίζει να με γλύφει..πάνω στα χείλη..καθώς η γλώσσα του μου ανοίγει το στόμα και βρίσκει την δική μου..νιώθω μια φλόγα χαμηλά..ολοένα  με γλύφει και με ρουφάει τα χείλη και..

Νιώθω να ερεθίζομαι κι εγώ..σήμερα όοοοοολη μέρα σκέφτομαι αυτό που του έκανα...χαμηλά..ένιωσα πολύ ωραία και θέλω πολύ πολύ να το δοκιμάσω ξανά...εκτός αν δεν του άρεσε...λες να βογγούσε απο ευγένεια? 

"Λίζι.." ανασαίνει πολύ πολύ γρήγορα. Τα μάτια του λάμπουν απίστευτα πολύ.

"Σήκω . Πάμε σπίτι τώρα"

Με διέταξε με την φωνή του Άλφα?????

Υπακούω αμέσως.

.......

"Δεν σου αρέσει?"

Πάλι κατσουφιάζει.

Του χτυπάω το χέρι γιατί με χουφτώνει μέσα στο ασανσερ.

"Μαςβλεπουνκαλε" του γρυλίζω ευγενικά και οι μισοι γυρίζουν και μας κοιτάζουν.

"Hello" χαιρετάω ευγενικά ενώ νιώθω την στύση του Άλφα μου να με πιέζει στην πλάτη μου. 

Κοκκινίζω σαν ντομάτα. 

Με τραβά απο το χέρι και μας βγάζει σε άλλο όροφο. Με σέρνει απο τα σκαλοπάτια δέκα ορόφους.

Ανάμεσα στους ορόφους σταματάμε και φιλιόμαστε δέκα λεπτά.

Ένα όροφο πριν φτάσουμε στον όροφο μας..εμ..

"Αν έχει κάμερες?" λέω αναστατωμένη καθώς γονατίζω και προσκυνάω λιγάκι τον Άλφα μου.

"Ένα λεπτάκι Λίζι να νιωσω το στόμα σου και θα είμαι φρόνιμος"

Τελικά εννιάμιση  λεπτά ήμουν γονατιστή.

Στον όροφο μας με παίρνει αγκαλιά και ξεκλειδώνει . 

Με ρίχνει στο κρεβάτι καθώς πετά τα ρούχα του δεξιά και αριστερά.

"Δεν βγάζω την μπλούζα μου!" του φωνάζω καθώς μου βγάζει το παντελόνι , πάω να του πω οτι ντρέπομαι να μου βγάλει το εσώρουχο αλλά δεν προφταίνω.

Πέφτει πάνω μου και με φιλά με πάθος.

Εν τω μεταξύ...άσχετο αλλά η θέα το βράδυ απο το σπίτι μας είναι υπερτέλεια και-

"ΑΑΑΑΑΑΧ ΑΛΦΑ ΜΟΥ"

Νιώθω το χέρι του να γλιστρά χαμηλά μου και ..

"Θέλω να νιώσω την γεύση σου"

ΙΙΙΙ αυτό το έχω ξαναζήσει. Πάω να πιάσω ένα μαξιλάρι να το χώσω στο πρόσωπο μου αλλά με μια κίνηση τα πετάει όλα κάτω.

"Θέλω να με κοιτάς"

Εντάξει καλέ πεθαίνω απο ντροπή.

Μου ανοίγει τα πόδια και..

"ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧ ΑΛΦΑ ΜΟΥ ΑΛΦΑ ΜΟΥ ΑΛΦΑ ΜΟΥ ΑΛΦΑ ΜΟΥΟΥΟΥ"

Τραβάω τα σεντόνια, χτυπάω το κρεβάτι , τσιρίζω , είναι θεός είναι κούκλος είναι απίστευτός και νιώθω νιώθω...

"Είμαι τόσο ερωτευμένη που λιώνω σαν κεράκι"

Σταματά απότομα.

μμμ...βλακεία είπα?

"Λίζι.." ψελλίζει και έρχεται κοντά μου.

"Αλήθεια το λες?"

Τα ματάκια του με κοιτάζουν με παράπονο.

Του χαιδεύω τα μαλλιά και αυτόματα με αγκαλιάζει σφιχτά. Κρύβει το πρόσωπο του στο στήθος μου και νομίζω πως ακούει την καρδούλα μου να χτυπά δυνατά.

"Ναι Αλεξάντερ πολύ...εδώ και πολύ καιρό" του ψιθυρίζω και νιώθω οτι ο άλφα μου τρέμει στην αγκαλιά μου. Τον σφίγγω στην αγκαλιά μου κι εγώ για να ηρεμήσει. Κάτι πάει στραβά.

"Λίζι.."

Η φωνή του τρέμει..τι συμβαίνει? νόμιζα θα χαρεί αν το άκουγε..

"Ναι..."

"Θέλω να σου πω κάτι Ελίζα..πολύ σημαντικό"