Δεύτερο κεφ για σήμερα ..ενημερώνω για να μην χαθούμε!

Aλεξάντερ

Κατευθύνομαι προς το εσωτερικό του αεροδρομίου , το Μαιάμι έχει απίστευτη ζέστη καμία σχέση με την δροσιά του δάσους μας. Ευτυχώς έχει παντού κλιματισμό και δεν θα ταλαιπωρηθεί η Ελίζα. Η αλλαγή του κλίματος μπορεί να την αρρωστήσει. Την φιλάω συνέχεια στο μέτωπο και τσεκάρω την θερμοκρασία της. 

"Είσαι καλά?" την ρωτάω για ακόμη μια φορά καθώς βάζω το σακίδιο στον ώμο μου μαζί με την βαλίτσα της Ελίζας. Κακώς την έφερε , το κορίτσι μου εννοείται θα το πάω για ψώνια. Θέλω να την κακομάθω όσο μπορώ αυτές τις μέρες. Θέλω να περάσει όμορφα. Αυτές οι μέρες το νιώθω οτι θα είναι σημαντικές για ..για την σχέση μας.

"Καλά" μου γνέφει καθώς μου σκάει ένα μεγάλο χαμόγελο. Περνάω το χέρι μου πάνω απο τον ώμο της και με κοιτά περίεργα. Είναι η πρωτη φορά που περπατάμε μέσα σε κόσμο ως ..εμ..ζευγάρι. 

Βασικά δεν το έχω κάνει με άλλη γυναίκα. 

Αλλά με την Ελίζα όλα είναι διαφορετικά. Θέλω να την αγγίζω συνέχεια, να την νιώθω πάνω στο κορμί μου. Κι επίσης ο επόμενος που θα ξανακοιτάξει την Ελίζα θα φάει μπουνιά. Είναι απίστευτο πως δεν έχει καταλάβει πως την κοιτάζουν οι άντρες. Βασικά καλύτερα που δεν το κατάλαβε, γιατί αν το καταλάβαινε θα σήμαινε οτι κοιτάει και αυτή τους άντρες , άρα μετά δεν ξέρω..θα μαλώναμε απίστευτα άγρια?

Την βλέπω να παρατηρεί τα μαγαζιά , τις βιτρίνες και τον κόσμο που μας προσπερνά. Μιλάει λίγο και την βλέπω να εστιάζει συνέχεια σε νέα πράγματα. Ξέρω οτι όλα της φαίνονται καινούργια. 

"Θα ήθελες να ψωνίσουμε?" της δείχνω μια βιτρίνα με φορέματα. Στην Νέα Υόρκη θα της αγοράσω οτι θέλει αλλά δεν θέλω να δει κάτι και να μην το πάρει. Της επέμενα ήδη να της δώσω μια δική της κάρτα αλλά αρνήθηκε επίμονα.

"Θα ήθελα να τρώγαμε κάτι αν γίνεται" η φωνούλα της βγαίνει ντροπαλά.

"Σκατά" συνοφρυώνομαι καθώς σκέφτομαι οτι έχω αφήσει το κορίτσι μου νηστικό εδώ και δυο ώρες. 

"Έχει κινέζικο " της δείχνω με το χέρι ένα εστιατόριο " κοιτάω γύρω μου  " έχει και μπεργκερ.." κοιτάω ξανά γύρω μου και την βλέπω να εστιάζει σε μαγαζί με μπραντς.

"Έχει και βάφλες " συμπληρώνω εστιάζοντας στο μαγαζί που κοιτάει. Την βλέπω να μου χαμογελά ενθουσιασμένα.

"Βάφλες λοιπόν" χωρίς να την αφήσω απο την αγκαλιά μου πηγαίνουμε προς τα εκεί.

"Τι ώρα φεύγει η πτήση μας? Προλαβαίνουμε?" μου λέει σχεδόν αναστατωμένα και την φιλάω απαλά στα μαλλιά. Μυρίζει υπέροχα.

"Είναι ιδιωτικό το τζετ , μην σε απασχολούν αυτά" μου γνέφει θετικά καθώς παρατηρεί μια γυναίκα με λευκό φόρεμα να περνάει απο μπροστά μας. Την βλέπω φευγαλέα να με κοιτάζει έντονα και στρέφω αυτόματα την ματιά μου στην Ελίζα.

Έχει τόσες ωραίες γυναίκες ..και αυτή μόλις τον κοίταξε..

"Αυτός..κοιτάζει μόνο εσένα όμως Λίζι" της ψιθυρίζω στο αφτί καθώς με χτυπά μια ελαφριά μπουνιά στο χέρι.

"Μην διαβάζεις τις σκέψεις μου , είναι αγένεια"

Θέλω να της πω οτι μου ανήκει και αυτή και οι σκέψεις της αλλά συγκρατιέμαι. 

..

Ελίζα

"Είναι τερααααστιο και..μεγάλο"

Κοιτάω δεξιά και αριστερά το τζετ και απλά τρελαίνομαι . ¨Ολα μου φαίνονται τόσο πρωτόγνωρα και όλα τα ζω με τον Άλεξ. Αλήθεια είναι όλα σαν ένα όνειρο και δεν θέλω να ξυπνήσω ποτέ.

"Που καθόμαστε?" κοιτάω τις μεγάλες μπεζ πολυθρόνες..στο βάθος υπάρχει ένας καναπές σε ημικύκλιο και μια μεγάλη πλάσμα οθόνη..στο βάθος ένα μαρμάρινο μπαρ με σκαμπό.

"Τι εννοείς? Όπου θέλεις. Καλύτερα κοντά στο παράθυρο για να δεις την απογείωση"

Χτυπάω παλαμάκια , μου έρχεται και να ξεφωνίσω αλλά συγκρατούμαι.

Κάθομαι σε μια απο τις πολυθρόνες και ο Άλεξ μου δένει την ζώνη. 

"Μόνο για την απογείωση μετά θα σε λύσω" μου λέει καθώς για δεύτερη φορά σήμερα με δένει με προσοχή . Μου αρέσει πολύ να με φροντίζει..είναι τόσο καλός που με πάει ταξίδι και μου δίνει την ευκαιρία να δω τόσα πράγματα. Δέκα χρόνια στο ιερό ζούσα μέσα σε ένα ναό και τώρα όλα αυτά..απλά μου φαίνονται απίστευτα. Ο Άλεξ δεν μου αξίζει. Είναι τόσο τόσο καλός. Πως θα του πω ποιός είναι ο μπαμπάς μου? Θα στεναχωρηθεί..

"Πάω στο πιλοτήριο να ρωτήσω για το καιρό που θα συναντήσουμε" Σηκώνεται πάνω και γουρλώνω τα μάτια.

"Γιατί ?θα έχει κακό καιρό?"

Με κοιτά στα μάτια ..τα χαμηλώνω και τον ξανακοιτάω κατευθείαν. Έχει γύρει μπροστά μου ,νιώθω την ανάσα του.

"Φοβάσαι ? Εσύ δεν είπες.." τον βλέπω να διστάζει " οτι δεν φοβάσαι τίποτα όταν είσαι με τον Άλφα σου?" 

Με φιλά απαλά στα χείλη και απομακρύνεται.

Του το είπα...? ή Το σκέφτηκα?

"Δεν φοβάμαι"

"Μπράβο το κορίτσι μου " με επιβραβεύει δείχνοντας μου ένα υπέροχο χαμόγελο με λακκάκια. 

Εντάξει ..πρέπει να του  χαμογελάω σαν χαζή. 

..

Κοιμάται ήσυχα στην θέση της . 

Βρίσκω την ευκαιρία και διαβάζω τα εμαιλ μου. Στην αγέλη όλα πάνε καλά και ο Τόνυ και ο Στέφαν μου στέλνουν αναφορά για το τι γίνεται. Ιδίως στον Τόνυ έχω απόλυτη εμπιστοσύνη και πιστεύω πως δεν θα δημιουργηθεί κανένα πρόβλημα.

Ο Στέφαν..με ρώτησε γιατί θα πάρω μαζί μου την Ελίζα. Ξέρω πως θα καταλάβουν την απουσία της και θα συζητηθεί. Ευτυχώς τα μπάλωσα και του είπα οτι μια εβδομάδα είναι πολύς καιρός για να μείνω χωρίς σεξ και πως βαριέμαι να ψάχνομαι στην Νέα Υόρκη. Δεν μου άρεσε βέβαια που εμμέσως ανέφερα την Ελίζα ως σεξουαλική σκλάβα μου αλλά δεν είχα και το περιθώριο να χρησιμοποιήσω άλλη δικαιολογία. Ήδη είναι πολύ ύποπτο που την πήρα μαζί μου. Ποτέ δεν έχω πάει ταξίδι με αδέσποτη. 

"Άλεξ.." την βλέπω να αναδεύεται στην θέση της καθώς προσπαθεί να βρει καλύτερη θέση για να κοιμηθεί. Έχει κλειστά τα μάτια. Τα μαλλιά της είναι αναστατωμένα.

Αφήνω το λαπτοπ δίπλα μου και της βγάζω την ζώνη. Την γέρνω πάνω μου και την παίρνω αγκαλιά. Την ίδια στιγμή περνά τα χέρια της απο το λαιμό μου και χώνει το πρόσωπο της στο στήθος μου.

"Φτάσαμε?" 

Η φωνή της νυσταγμένη..η διαφορά ώρας έχει αποσυντονίσει το βιολογικό ρολόι της.

"Όχι Λίζι ακόμη..κοιμήσου" την αφήνω απαλά στον καναπέ και κάνω νόημα την αεροσυνοδο να της φέρει μια κουβέρτα. Την σκεπάζω και την φιλάω στα μαλλιά.

Στο υπόλοιπο ταξίδι θα δούλευα στο λαπτοπ  όσο εκείνη θα κοιμόταν γαλήνια.

Για κάποιο λόγο ..κάτι με ενοχλούσε σαν σκέψη.

Έχω μια κακή διαίσθηση για αυτό το ταξίδι Άλεξ. 

Και μετά απο καιρό θα συμφωνούσα κι εγώ με τον Άλεφ.

Ίσως φταίει που άφησα την αγέλη μου. Σίγουρα είναι αυτό.

...

"Ελίζα θα μπεις μέσα?"

Η λιμουζίνα έχει οροφή που ανοίγει και απο την στιγμή που μπήκαμε εδώ μέσα είναι όρθια και ξεφωνίζει σαν μωρό.

"Είναι τόσο ψηλοί οι ουρανοξύστες" τσιρίζει δυνατά καθώς πίνω λίγο απο την σαμπάνια μου και γέρνω στο δερμάτινο κάθισμα. Με πονά ελαφρά το κεφάλι ελπίζω να με χαλαρώσει το αλκοόλ.

"Θα τρελαθώωωωω έχει τόσο κόσμο"

"Ωραία" ψιθυρίζω και κλείνω τα μάτια μου τρίβοντας τους κροτάφους μου.

"Θα πεθάνω Άλεξ είναι απίστευτα!!!"

Πίνω λίγο απο την σαμπάνια μου και την αφήνω στο τραπεζάκι. Ξεκουμπώνω το πουκάμισο μου λίγο ακόμα. Σκατά έπρεπε να κοιμηθώ κι εγώ στο αεροπλάνο.

"ΟΜΙΤΖΙΙΙΙΙ "

Εντάξει ανά δυο λεπτά αυτό φωνάζει.

"Θα κρυώσεις έλα μέσα" τα μάτια μου κλείνουν και δεν θέλω να κοιμηθώ. Η Ελίζα ανυπομονεί να της δείξω την πόλη και τα αξιοθέατα και..--

...

...

"Άλφα μου?"

Νιώθω το χέρι της να με χαιδεύει απαλά τα μαλλιά. 

"Λίζι.." τρίβω τα μάτια μου και τα ανοίγω αργά.

Με κοιτά χαμογελαστά.

"Ο οδηγός λέει οτι φτάσαμε στο σπίτι"

Τρίβω τα μάτια μου ..νιώθω κουρασμένος..χθες έμεινα άυπνος για να κανονίσω τις εκκρεμότητες της αγέλης..μετά οδήγησα το ελικόπτερο ..μετά πρόσεχα την Ελίζα όσο κοιμόταν και τώρα..

"Θέλω ένα καφέ και πάμε για ξενάγηση" της λέω καθώς τρίβω τους κροτάφους μου. Την προσέχω να με παρατηρεί και μου χαμογελά ελαφρά.

"Ξέρεις τι θέλω να κάνουμε πρώτα?" μου λέει αυτή την φορά πιο ήρεμα και τρυφερά.

"Να πάμε για φαγητό?" της λέω και βάζω τα γυαλιά ηλίου μου. Το φως με ενοχλεί στα μάτια.

Κοιτάει τον σωφέρ που βγάζει τα πράγματα μας απο το πορτ μπαγκαζ.

"Σκύψε να σου πω"

Με κοιτά αινιγματικά και νομίζω οτι τα μάγουλα της πήραν ένα ελαφρύ ροζ χρώμα.

Γέρνω προς το μέρος της και νιώθει την φωνή της στο αφτί μου..είναι υπέροχη η αίσθηση.

"Θέλω να πάμε πρώτα στο κρεβάτι ..και να κάνω ..μασάζ ..στον Άλφα μου που με φρόντισε όλη μέρα και μετά να κοιμηθούμε αγκαλιά"

Γυρίζω και την κοιτάω μέσα στα μάτια. Με κοιτά αινιγματικά.

"Αυτό θέλεις...αλήθεια?" της λέω διστακτικά . Είμαστε στην Νέα Υόρκη , στην πόλη που δεν κοιμάται ποτέ..και ξέρω οτι είναι ενθουσιασμένη.

Μου γνέφει θετικά. Και για κάποιο λόγο το ύφος της είναι περίεργα σοβαρό.

"Αν θα το ήθελες κι εσύ " μου λέει και δαγκώνει το χείλος της.

Κάθομαι αμίλητος για μια στιγμή και την παρατηρώ. 

Εμ..αμ.. μασάζ?

"Λοιπόν..ξέρεις να κάνεις μασαζ?" της λέω σοβαρός κι εγώ μόνο για να μου απαντήσει κάτι που για ένα περίεργο λόγο θα μου ξυπνούσε το κορμί μου.

"Θα είσαι ο πρώτος μου Άλφα αν θα το ήθελες..δεν έχω ξανακάνει..μασάζ"

Ξεροκαταπίνω.

Εμ...με παίζει?

Η Ελίζα? ..εμένα?