Αγάπες αύριο πάω μερικές μέρες διακοπές αυτό σημαίνει όχι λαπτοπ!θα πάρω μόνο βιβλία μαζί μου! 

Τόνυ

Κοιτάω τριγύρω την αγέλη..δεν τον βλέπω. Όλοι αράζουν γύρω απο την φωτιά με μπύρες..που σκατά χώθηκε?

Εδώ και δυο μέρες κανείς δεν λέει να τον πλησιάσει. Ούτε το υπόλοιπο συμβούλιο. Εντάξει η κατάσταση γαμήθηκε αλλά είναι ο Άλφα..πρέπει να ηρεμήσει και να δούμε τι θα κάνουμε. 

Κοιτάω τριγύρω και  βλέπω την Τζο να μου κάνει νόημα πως πάει να βρει την Ελίζα. Και αυτή εξαφανισμένη. Είμαι σίγουρος οτι έκανε μαλακία μαζί της , φίλος μου είναι. Ξέρω τι απίστευτος μαλάκας γίνεται όταν πληγώνεται.

Τον βρίσκω να κάθεται μόνος. Έχει δίπλα του πολλά μπυροκούτια και βλέπει την φωτιά. Σκατά το ξέρω αυτό το βλέμμα. Είναι θυμωμένος ακόμη.

Τον πλησιάζω αποφασιστικά. 

Μπορεί όλοι να τον φοβούνται όταν είναι εξαγριωμένος αλλά όχι εγώ. Σε μένα δεν περνάνε οι μαλακίες. Τον γνωρίζω απο τότε που ήταν δέκα ετών. Φάγαμε μαζί ξύλο ,καψόνια και άγρια εκπαίδευση. Όχι όσο εκείνος. Το παραδέχομαι. Ο Αλεξάντερ είχε την ατυχία να έχει πατέρα τον Άλφα του στρατιωτικού καμπ.

Και λέω ατυχία γιατί..αν όλοι περνούσαμε μαρτύρια μέχρι να εκπαιδευτούμε αυτός έφτυσε αίμα για να ολοκληρώσει την εκπαίδευση. Κυριολεκτικά. Ο πατέρας του ήταν αμείλικτος μαζί του. Πολύ.

"Που είσαι φιλαράκι?" του λέω χωρίς χαμόγελα και ανοίγω μια μπύρα. Του τι δίνω και γυρνάει και με κοιτάει επιθετικά. Αν η ματιά σκότωνε θα ήμουν ήδη νεκρός.

"Σύρε και γαμήσου μαλάκα" μου απαντά και παίρνει την μπύρα απο τα χέρια μου. Την κατεβάζει με την μια και ξανακοιτάει με απλανές ύφος την φωτιά.

Εννοείται πως δεν μασάω.

Κάθομαι δίπλα του και βγάζω τσιγάρο.

"Θα με ανάψεις?" του λέω με λοξό χαμόγελο και μου γρυλίζει.

"Δεν έχω την όρεξη σου είπα .σύρε και γαμήσου"

Ψάχνω στην τσέπη μου αναπτήρα και ανάβω το τσιγάρο. Στην δεύτερη τζούρα μου το παίρνει απο το στόμα .

"Παρακαλώ" του λέω ειρωνικά καθώς τον βλέπω να καπνίζει και να με γράφει.

"Θα δούμε τι θα γίνει Αλεξάντερ..εντάξει δεν ήταν οτι καλύτερο αυτό που συνέβη αλλά-"

"ΑΙΓΑΜΗΣΟΥ ΑΡΧΙΔΙ ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΤΡΕΛΑ ΜΟΥ ΜΕΣΑ"

Εντάξει ..είμαστε σε καλό δρόμο. Ο Στέφαν όταν πήγε να του μιλήσει τον έπιασε απο το λαιμό. Βρεθήκανε να παίζουν μπουνιές στο πάτωμα. Αφού δεν τρώω ξύλο , έχει διάθεση να μιλήσει.

Ανάβω ένα δεύτερο τσιγάρο και κοιτάω κι εγώ την φωτιά.

"Είναι τεράστιο αρχίδι και θα του γαμήσω το σπίτι" μου λέει χωρίς να με κοιτάει.

"Είναι όντως" του απαντάω σοβαρά και πίνω λίγο απο την μπύρα μου.

Όταν ήταν δέκα ετών ο Αλεξάντερ αποχωρίστηκε την φυλή του και τον έκλεισαν σε στρατιωτικό καμπ. Εκεί συνήθως πηγαίνουν να εκπαιδευτούν οι Άλφα ή οι Βήτα. Φεύγουν όταν έρχεται η ώρα να κάνουν μετάβαση και να επιστρέψουν στην αγέλη για να αναλάβουν τα πόστα τους.

Όλοι σκεφτόμασταν οτι ο Αλεξάντερ ήταν ο πιο τυχερός απο όλους. Ο πατέρας του ήταν ο Άλφα του καμπ που σημαίνει οτι θα περνούσε ζάχαρη, σε ένα καμπ κολαστήριο. Λίγοι κατάφεραν να κάτσουν ως την μετάβαση. Πολλοί δήλωναν παραίτηση ή κλαιγόντουσαν στους γονείς τους που τους έπαιρναν και έφευγαν.

Λογικό ήταν όλοι να κοιτούσαμε στην αρχή τον Αλεξάντερ με μισό μάτι. Ήταν ο μόνος που είχε τον γονιό του εκεί.

Αλλά σύντομα όλοι θα νιώθαμε οίκτο για εκείνον. 

Ο πατέρας του ήταν ένα τέρας. 

Τον χρησιμοποιούσε πάντα ως παραδειγματισμό. Όποιος και να έκανε μαλακία, ο Αλεξάντερ την πλήρωνε. Τα δεχόταν όλα. Ο πατέρας του τον μεγάλωσε να τον υπακούει πιστά. Ποτέ κανείς δεν άκουσε να του μιλά με ασέβεια ή να αμφισβητήσει τις τιμωρίες που έτρωγε. 

Όλα αυτά όμως μέχρι τα 14 του.  Τότε έγινε το μεγάλο μπαμ.

Τότε ανακάλυψε ποιός είναι ο λύκος του. Και απο τότε τίποτα δεν θα ήταν ίδιο στο καμπ.

"Απλά θα πολεμήσουμε και εναντίον του. Όποιος πάει κόντρα στο Κόκκινο Φεγγάρι είναι εχθρός μας"

Του λέω χωρίς να τον κοιτάζω.

Πίνει ξανά απο την μπύρα του.

"Θα τον σκίσω τον μαλάκα..άκουσες τι είπε για την μάνα μου?"

Ξεφυσάω διακριτικά. Ναι άκουσα . Κι εγώ και όλη η αγέλη.

Ο Άλφα Κάιντεν ήρθε στην περιοχή μας χωρίς άδεια και μάλιστα με τον πατέρα του Αλεξάντερ. Ήρθαν να του πούνε στα μούτρα του πως ο πατέρας του συμμάχησε με τον Κάιντεν και πως θα τον διέλυαν. Νομίζω πως κατά βάθος ο Αλεξάντερ πίστευε πως ο πατέρας του τον νοιαζόταν με το δικό του περίεργο τρόπο αλλά όχι. Είναι ακόμη το ίδιο μαλάκας όσο τον θυμόμουν.

"Είπε πως η μάνα μου πέθανε απο στεναχώρια γι αυτό που έκανα..πως την απογοήτευσα όπως κι εκείνον και πως δεν αξίζω να ζω και πως.."

Σφίγγει τις γροθιές του.

Και πως είναι ένα σκουπίδι που δεν έπρεπε να γεννηθεί. Πως θα έπαιρνε εκδίκηση με τον Κάιντεν για την ύβρις που διέπραξε.

Και η μαλακία είναι ..οτι την διέπραξε. Ο Αλεξάντερ είναι ένοχος. Ποτέ δεν δικαιολογήθηκε. Αυτό δεν σημαίνει όμως πως δεν υπήρξε καλός και πιστός Άλφα για την αγέλη του. 

"Πολεμάτε για εμένα..για το δικό μου λάθος"

"Τα είπαμε ξανά αυτά Αλεξάντερ. Είναι τιμή μας να έχουμε για Άλφα τον λύκο της φωτιάς. Ρώτα όποιον θέλεις απο την αγέλη . Όλοι θα πέθαιναν για εσένα"

"Αρχίδια"

"Δεν το πιστεύεις αυτό"

Δαγκώνει τα χείλη του και κοιτά χαμηλά.

"Θα έπρεπε να παραιτηθώ..και να μην αναγκάζεστε να πολεμάτε για εμένα"

Τόσες φορές αυτή η συζήτηση. Τόσα χρόνια τώρα.

"Αξίζεις να είσαι ο Άλφα μας. Κανένας δεν σκέφτεται έτσι. Αν δεν ήσουν εσύ η φυλή μας δεν θα υπήρχε. Το ξέρεις αυτό"

Δεν μιλάει. 

"Θέλεις μπάφο να χαλαρώσεις?" του λέω καθώς τον βλέπω στην τσίτα.

"Φέρε αλκοολ"

"Περίμενε"

...

..

...

Τον ακούω να γελάει.

"Είσαι μαλάκας" μου λέει και ξαναγελάει.

Του αρέσει να λέμε ιστορίες απο τότε που ήμασταν πιτσιρίκια.

"Τι μαλάκας ρε αρχίδι? Είπαμε να κάψεις το καμπ για εκδίκηση και εμένα με άφησες να καώ"

Γελάει ξανά.

"Αφού γαμούσες εκείνη την ..πως την λέγανε? Είπα να σε αφήσω να τελειώσεις ..μου τα έχεις πρήξει τόσα χρόνια με αυτό..δεν θα σε άφηνα να πεθάνεις"

Τον βλέπω να πίνει το ουίσκι σαν νερό.

Ξαναγελάει.

Ε ...ας το ξεφουρνίσω τώρα και αυτό.

"Δεν μου λες..με την Ελίζα καλά?"

Σοβαρεύει απότομα.

"Δεν με υπακούει" μου λέει σοβαρά και γελάω.

"Ε βέβαια είσαι και ο Άλφα του Κόκκινου Φεγγαριού...τι έκανε ρε το κοριτσάκι ? είναι εξαφανισμένη στο δωμάτιο της δυο μέρες τώρα"

Σηκώνεται πάνω και πετά το μπουκάλι κάτω.

"ΠΟΥ ΞΕΡΕΙΣ ΓΑΜΩ ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ ΜΟΥ ΤΙ ΚΑΝΕΙ?ΤΗΝ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΜΑΤΙ?"

"Η Τζο στεναχωριέται.." του λέω ήρεμα.." λέει οτι δεν τρώει"

Δαγκώνει το χείλος του.

"Δεν..τρώει?"

"Όχι..πιθανολογώ οτι κάποιος μαλάκας θα της είπε αηδίες και τα έχει βάψει μαύρα"

"Η ΤΖΟ ΣΟΥ ΤΑ ΕΙΠΕ?"

Του κάνω νόημα να κάτσει.

"Είσαι μαλάκας αγόρι μου? Στην Τζο δεν λέει τίποτα..αλλά η Τζο πιθανολογεί τι έχει γίνει..μου είπε οτι θέλει να φύγει απο την αγέλη"

"ΤΙ ΚΑΘΕΤΑΙ ΚΑΙ ΛΕΕΙ?ΑΠΟ ΠΟΙΑ ΑΓΕΛΗ ΘΑ ΦΥΓΕΙ? ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ? ΠΗΡΕ ΑΔΕΙΑ?"

Τον βλέπω να κοιτάει ολόγυρα του εξαγριωμένος. Την ψάχνει.

"Δεν είναι εδώ .Στο σπιτι της είναι" του λέω χαμογελώντας αμυδρά.

"Τόσο με θέλει γαμώ ? Εγώ φταίω που-"

Τον κοιτάω προσπαθώντας να μην γελάσω.

Ε αυτά δεν τα ζω κάθε μέρα.

"Εσυ τι Αλεξάντερ?"

Με κοιτά ακόμη πιο εξαγριωμένος.

"ΣΥΡΕ ΚΑΙ ΓΑΜΗΣΟΥ ΜΑΛΑΚΑ" μου ουρλιάζει και βαράει τα μπυροκούτια κλωτσια."ΝΑ ΠΑΤΕ ΝΑ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΜΑΖΙ. ΝΑ ΣΗΚΩΘΕΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΑΦΟΥ ...αφού...σκατά"

Τον βλέπω να φεύγει με γρήγορα βήματα.

"ΠΟΥ ΠΑΣ?" του φωνάζω και δαγκώνω το εσωτερικό του μάγουλου μου για να μην γελάσω.

"ΑΙ ΓΑΜΗΣΟΥ! ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΥ ΠΑΩ!"