"Ήμουν σίγουρη! Γδύσου τώρα!"

Η Τζο με κοιτά σχεδόν αυταρχικά και προσπαθεί να μου βγάλει τα ρούχα.

Γελάω γιατί γαργαλιέμαι και προσπαθώ να την σπρώξω απο κοντά μου.

"Είσαι τρελή φίλη μου? Χωρίς ρούχα θα έρθω στην νύχτα με τις φωτιές?"

"Ήμουν σίγουρη πως θα ντυνόσουν έτσι...είσαι..." με κοιτά με αποδοκιμαστικό ύφος και μου αφήνει το μπλουζάκι μου ήσυχο.

Με κοιτάω απο πάνω ως κάτω. Φοράω το κόκκινο μακό μου, το φαρδύ τζην μου και τα μαλλιά μου τα έχω πιασμένα πάνω σε δυο κεφτεδάκια.

"Μια χαρά είμαι" μουρμουρίζω και κατεβάζω τα μούτρα.

"Και δυο τρομάρες..είσαι γυναίκα Ελίζα και πρέπει να το διαφημίσουμε αυτό"

"Ορίστε?" δεν καταλαβαίνω.

Μου αφήνει μια σακούλα πάνω στο κρεβάτι μου και απο μέσα βγάζει ένα κόκκινο φόρεμα , μια ζώνη και πολλά καλλυντικά.

Την κοιτάω με απορία. 

"Αυτά..είναι δικά σου?"

Ξεροκαταπίνει και κοιτά αδιάφορα το φόρεμα.

Η Τζο δεν ντύνεται έτσι! Η τζο είναι ..η Τζο! Ντύνεται μόνο με δερμάτινα και αρβυλάκια!

"Τα φοράω μόνο όταν είναι να κάνω σεξ με τα ταίρια μου, τις γουστάρουν αυτές τις μαλακίες οι άντρες και τέλοσπάντων ΦΟΡΕΣΕ ΤΑ "

Την κοιτάω και δαγκώνω τα χείλη μου.

"Τζο.. κάνεις σεξ και με τα δυο ταίρια σου?" 

Την βλέπω να κοκκινίζει ελαφρώς και να χαμογελά σαν να σκέφτεται κάτι πολύ...βασικά δεν θέλω να σκεφτώ τι σκέφτεται.

Όμως σε μια στιγμή μέσα γυρνά το κεφάλι της σε εμένα και με κοιτά εξονυχιστικά.

"Δεν μου λες εσύ..κρυφοποταμάκι" τονίζει εντόνως την τελευταία λέξη και κάνω ένα βήμα πίσω. Κάνει ένα βήμα μπροστά και με μυρίζει. Τραβιέμαι και την σπρώχνω.

"Ελίζα έκανες σέξ? Εσύ δεν μου είπες πως με τον Άλφα δεν κάνατε τίποτα? που σκατά ξέρεις τι είναι το σεξ?"

"Ε..και να..."

"Ε και να και που το έμαθες, ΜΙΛΑ."

Αυταρχικά σταυρώνει τα χέρια της μπροστά απο το στήθος της και κουνά το πόδι της νευρικά.

Χαμογελώ ντροπαλά.

"Ξέρασε τα τώρα όλα στην φίλη σου" με παροτρύνει με αυστηρό ύφος και πέφτει με φόρα στο κρεβάτι μου. Κάθεται αναπαυτικά και μου χαμογελά.

"Ελα ..μίλα..δεν θέλω ντροπές"

"Εμ..ο Άλφα μου εξήγησε τι είναι"

Την βλέπω να φωτίζεται το πρόσωπο της. Ένα χαμόγελο ικανοποίησης διαδέχεται το μέχρι πρότινος αινιγματικό της ύφος. 

Αχ ..βασικά δεν μου αρέσει να μιλάω για τα προσωπικά μου αλλά χαίρομαι που μιλάω για γκομενικά με την φίλη μου. Υπερχαρά και υπερφανταστικά. 

Κάθομαι δίπλα της και την κοιτάω .

"Μίλα καλέ μην με πρήζεις" με παρακινεί ευγενικά να τα ξεράσω όλα.

"Μου ζήτησε να κάνουμε οργασμό παρέα αντί να το ζητάει απο την Μαρίζα αλλά δεν του απάντησα αν δέχομαι. Είμαι απέραντα γενικά προβληματισμένη. Νιώθω οτι είναι κάτι που πρέπει να κάνω με το ται-"

Σηκώνεται πάνω και κλωτσάει το κρεβάτι μου νευριασμένα.

"Τι έγινε καλέ? Έντομο?" κοιτάω ταραγμένη κάτω απο το κρεβάτι." Μην το σκοτώσεις , ψυχούλα έχει-"

"Α τον αγύρτη , τον ελεεινό το κτήνος τον παλιάνθρωπο"

"Για τον Άλφα μιλάς?" την κοιτάω με απορία.

"Δηλαδή απλά σου είπε οτι θέλει να αντικαταστήσεις την Μαρίζα στο κρεβάτι του?"

Την κοιτάω σκεφτική.

"Μμμ..δεν είπε κάτι για κρεβάτι, είπε πως θέλει να βάλει τον πούτσο του στον κόλπο μου" ανασηκώνω τους ώμους μου και χαμογελώ ντροπαλά.

"Α τον μαλάκα" ξαναπέφτει στο κρεβάτι και κοιτάει το πάτωμα.

"Έχεις δίκιο ήδη εργάζομαι σκληρά και θέλει να κάνω και αυτό και όχι τίποτα άλλο αλλά νιώθω πως είναι κάτι που πρέπει μόνο να κάνω με το ταίρι μου"

"Είσαι κι εσύ ηλίθια..είναι και αυτός μαλάκας..άρε Μάντις .." μουρμουρίζει μέσα απο τα δόντια της και χαμογελώ παραξενεμένα.

"Εμ..εσύ έκανες σεξ και με άλλους εκτος απο τα ταίρια σου?"

Με κοιτά παράξενα.

 Κοιτά το ταβάνι.

 Κοιτά το πάτωμα.

Τι σκατά σκέφτεται τόση ώρα? Μετράει γκόμενους?

"Βασικά..ναι με πολλούς , πολλοί κάνουν σεξ πριν βρουν το ταίρι τους. "

"Α!" αναφωνώ. Άρα είναι κάτι συνηθισμένο που το κάνουν όλοι..

"Λοιπόν δεν θέλουμε να αργήσεις, ντύσου γίνε θεά και τρίψε στην μούρη του Άλφα τι χάνει ..το ελεεινό σκουλήκι"

"Εμένα μου φαίνεται καλός πάντως"

Με κοιτάζει και ξεφυσά.

...

Μισή ώρα αργότερα.

Περιστρέφεται γύρω μου και με κοιτάει απο πάνω ως κάτω.

Με κοιτάω κι εγώ.

Το φόρεμα μου είναι τεράστιο και μου το έχει δέσει με μια ζώνη αλλά φαίνομαι λίγο ..κάπως..

Και...κοιτιέμαι στο καθρέπτη.

Μου έχει βάλει ένα κόκκινο κραγιον , μπλε σκια στα μάτια μου και πολύ ρουζ . Σαν να έχω πάθει έγκαυμα νιώθω!

"Τώρα εγώ είμαι ωραία?" την ρωτάω διστακτικά.

Νιώθω...ε..δεν νιώθω άνετα.

"Όχι σκατά φαίνεσαι αλλά οι άντρες τα γουστάρουν. Και ο Άλφα είναι άντρας άρα.."

Δαγκώνω τα χείλη μου.

"Και εγώ ..γιατί ..γιατί να θέλω να με γουστάρει ο Άλφα?" λεω ντροπαλά που με κατάλαβε  και η Τζο μου βάζει λίγο ακόμη ρουζ.

"Γιατί είσαι ερωτευμένη και λιωνεις σαν κεράκι?"

Κατεβάζω το κεφάλι.

"Είμαι...? "

Την κοιτάω ξανά.

"Τον σκέφτεσαι συνέχεια?" με ρωτάει σαν να με εξετάζει γιατρός.

"Ναι!"

"Χτυπάει η καρδιά σου σαν τρελή όταν τον βλέπεις?"

"Ναι!"

"Μυρίζει τέλεια?"

"Αχ ναι..."

"Τον σκέφτεσαι γυμνό να σου κάνει ασταμάτητα σεξ?"

"Ναι!..εμ..όχι!"

"Είσαι"

Αναστενάζω.

Τι θα πω στο ταίρι μου όταν τον βρω? Συγνώμη πριν απο εσένα ερωτευτηκα τον Άλφα μου παράφορα?

"ΤΖΟ "

Δυο αντρικές φωνές συγχρονισμένες ακούγονται έξω απο την πόρτα μου.

"Τα αστέρια μου  με φωνάζουν!"

Σηκώνεται πάνω και πάει να βγει έξω απο την πόρτα όταν κοντοστέκεται για μια στιγμή.

Γυρίζει και με κοιτά σοβαρά.

"Τι..τι έγινε?" φοβάμαι καλέ όπως με κοιτάζει.

"Ελίζα.."

Είναι πολύ σοβαρή. Τέρμα τέρμα σοβαρή.

"Πεθαίνω?"

Φτύνεται και με κοιτάει.

"Ελίζα απλά ήθελα να σου πω..ότι πριν γνωρίσω τα ταίρια μου..βασικά.."

"Ναι?" την ενθαρρύνω, νιώθω οτι κάτι σημαντικό θέλει να μου πει.

"Ήμουνπαρθενακαιπρωτηφοραπηδηχτηκαμαζιτους"

"Ορίστε?" δεν άκουσα τίποτα!

Το βλέμμα της γίνεται ξαφνικά απλανες.

Μιλάει με κάποιον με το νου της?

Στριφογυρίζει τα μάτια της και με κοιτά ξανά αλλά αυτή την φορά συγκεντρωμένα.

"Θα σε δω στη γιορτή λέω" μουρμουρίζει και κλείνει με δύναμη την πόρτα πίσω της.

Κοιτιεμαι ξανά στο καθρέπτη.

Ρε εγω είμαι τώρα ωραία?

..........

Η Έλίζα βγαίνει απο το δωμάτιο της και ακολουθεί σαν  μαγεμένη  το σημείο στο οποιο είναι αναμμένη η μεγάλη φωτιά. Γύρω της κάθονται πολλοί και άλλοι όρθιοι . Όλοι πίνουν κόκκινο κρασί, αλλοι καυγαδίζουν , άλλοι γελάνε, υπάρχει αναβρασμός παντού. Στην άκρη της μεγαλης αυλής είναι δεμένοι οι αδέσποτοι. Σαν φανεί η ημισέληνος και όλα τα αστέρια εκείνοι θα παλέψουν για την ζωή τους .

Διορθώνει το φόρεμα της μηχανικά και περπατά προς την φωτιά. Ο μόνος που δεν μιλάει, δεν γελάει και είναι μόνος είναι εκείνος.

Ντυμένος στα μαύρα , επιβλητικός με όλα εκείνα τα μαύρα σχεδια στο σώμα του , τατουάζ tribal που μόνο ο Άλφα φέρει πάνω του, κάθεται υπερυψωμένος σε μια ξύλινη μεγάλη καρέκλα. Στο πλάι του μια άδεια καρέκλα. Ξύλινη, όμορφα σκαλισμένη, λαξευμένη με σχέδια πουλιών. Καμία σχέση με την απλή καρέκλα του Άλφα.

Εκεί κάθεται η Λούνα πάντα της φυλής, μόνο που αυτή η φυλή είναι ακέφαλη . 

Δυο αντίθετες δυνάμεις παλεύουν για την μοίρα της θέσης αυτής, εδώ και χρόνια.

Το βλέμμα του είναι προσηλωμένο στη φωτιά, τα χαρακτηριστικά του είναι ήρεμα. Δεν φαίνεται χαμένος στις σκέψεις του, ίσα ίσα φαίνεται συγκεντρωμένος σε μια σκέψη. Κοιτά φευγαλέα την άδεια καρέκλα δίπλα του κι έπειτα γυρνά και κοιτά εκείνη.

Αυτόματα του κάνει νεύμα με το κεφάλι της  και μια ελαφρια υπόκλιση , δείγμα σεβασμού στον Άλφα της που ορίζει την ζωή την δική της και όλης της φυλής.

"Είδες οτι είσαι ωραία? όλοι σε κοιτάζουν"

Η Τζο με ξαφνιάζει δίπλα μου. 

Πραγματικά με κοιτάζουν πολλοί με ένα περίεργο ύφος. Εκτός απο εκείνον. Μια ματιά μου έριξε και ύστερα τίποτα. Σαν να μην υπάρχω.

"Έτσι είναι οι άντρες ζόρικοι, μην μασας" 

Η Τζο με ενθαρρύνει αλλά νιώθω σαν να μαζεύομαι ολοένα στη θέση μου. Καλά κι εγώ τι περίμενα? Οτι θα του αρέσω? Ο Άλφα είναι προορισμένος να ερωτεύεται πάντα ξεχωριστές γυναίκες , ικανές να καθοδηγήσουν μαζί με εκείνον μια φυλή. Είναι γυναίκες που εμπνέουν σεβασμο και κύρος. Πως είμαι εγώ? Καμία σχέση.

Δαγκώνω νευρικά τα χείλη μου και φτύνω το κραγιον . Πρέπει να το έχω φάει όλο.

Στην άλλη άκρη της φωτιάς δυο μάτια με περιεργάζονται ειρωνικά.

Η Μαρίζα.

Είναι ντυμένη με ένα δερμάτινο μαύρο παντελόνι πολύ κολλητό και ασορτί ένα δερμάτινο τοπάκι. 

Δαγκώνομαι .

Είναι και ψηλή.

Ξαναδαγκώνομαι.

"Ξεκίνησε!" η Τζο ενθουσιασμένα χτυπάει παλαμάκια, άλλοι σφυρίζουν και επικρατεί πανδαιμόνιο. Ο Άλφα κατεβαινει απο την καρέκλα του και βγάζει την μπλούζα του.

ΔΑΓΚΩΝΟΜΑΙ ΑΤΕΛΕΙΩΤΑ.

"Καρφώνεσαι.." μου ψιθυρίζει η Τζο αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τι λέει γιατί καρφώνω το πιο γοητευτικό πλάσμα του κόσμου.

Τον Αλεξάντερ μου.

Σηκώνει αυτόματα το βλέμμα του σε εμένα. Αν η ματιά του μπορούσε να με κάψει θα έλιωνα. Ανοίγω το στόμα για να πάρω ανάσα αλλά ξεχνάω και τι ήθελα να κάνω.

Το δερμάτινο του είναι κολλητό πάνω του, οι γλουτοί του φαίνονται καλοσχηματισμένοι, τα μπράτσα του είναι μυώδη, το στέρνο του ανοιχτό , οι κοιλιακοί του..

"Ρε Έλιζα χαλάρωσε μέχρι κι εγώ μυρίζω την έξαψη σου"

"Ε?" μουρμουρίζω καθώς τραβάει εκείνος το βλέμμα του απο πάνω μου πρώτος  και εστιάζει στους πέντε αδέσποτους που είναι στην αρένα.

Όλη η αγέλη φωνάζει εκστασιασμένα.

"Και να γιατί ο Αλεξάντερ δικαίως είναι ο Άλφα μας" μουρμουρίζει με θαυμασμό η Τζο και συγχρόνως ακούω τον Άλφα να διατάζει να τους ξελύσουν .

"ΚΑΝΤΕ ΜΕΤΑΒΑΣΗ"

Τους διατάζει και μπροστά του και οι πέντε αδέσποτοι αποκτούν τον λύκο τους. Φαίνονται αφηνιασμένοι μετά απο τόσο εγκλεισμό.

"Αν τον νικήσουν θα κερδίσουν την ελευθερία τους.." μου εξηγεί η Τζο ενώ δεν παίρνει τα μάτια της απο την αρένα.

Ούτε εγώ!

"Αυτός γιατί δεν κάνει μετάβαση?"

Με κοιτά στριφογυρίζοντας τα μάτια της.

"Μαγκιά!"

"Μαγκια?" δεν καταλαβαίνω.

"Ρε Ελίζα εννοείται οτι αν έχει τον λύκο του θα τους σκίσει στη στιγμή, το ωραίο είναι οτι θα προσπαθήσει να τους νικήσει ως άνθρωπος.

"Α!"

Αναφωνώ αλλά νιώθω αγχωμένη.

Αν πάθει κάτι? Αν τον χτυπήσουν ? Δεν θα το αντέξω

Ο Αλεξάντερ γυρνά και με κοιτά σαστισμένα ενώ την ίδια στιγμή ο πρώτος λύκος του επιτίθεται και τον ρίχνει κάτω.

"Αν κοιτάς γκόμενες αυτά παθαίνεις" η Τζο κουνά το κεφάλι αποδοκιμαστικά ενώ εγώ ξεφωνίζω απο την ταραχή μου.

Τον βλέπω να σηκώνεται κατευθείαν και να αρπάζει το κεφάλι του άλλου λύκου και..

Ωχ.

Εμ..

Ο Αλεξάντερ  βγάζει ενα μικρό μαχαίρι . Με αυτό θα έκανε τις επιθέσεις του καθώς έναν έναν θα τους αφαιρούσε την ζωή με βίαιο τρόπο. Αίματα και όργανα χυμένα ποτίζουν το χώμα, κραυγές πόνου, κάποιος έκανε μετάβαση και έπεσε στα γόνατα να τον λυπηθεί, κι εκείνος αμείλικτα θα τους ξέσκιζε την σάρκα, με παραπανίσια βία. 

"Κάνει επίδειξη σε κάποια πόσο δυνατός είναι"

Η Τζο μου κλείνει το μάτι. 

Κοιτάω την αρένα, σχεδόν δεν αντέχω άλλο να κοιτάω.

"Είναι φοβερός , έχει τακτική και γενικά είναι απίστευτος" η Τζο συνεχίζει να πλέκει το εγκώμιο του.

Εγώ πάλι..

Η Ελίζα μαζεύεται στη θέση της , κρατά με τα χέρια της το σώμα της , θέλει να μπει στην αρένα, να του φωνάξει να σταματήσει, πως όλη αυτή η βια είναι άσκοπη , πως κανείς δεν πρέπει να πεθαίνει γιατί είναι αδέσποτος..τον βλέπει να σκοτώνει σαν κτήνος, τον βλέπει με απάθεια στα μάτια να τους ξεκοιλιάζει..η καρδιά της είναι έτοιμη να σπάσει απο λύπη.

-Δεν αντέχω να τον κοιτάζω , είναι απαίσιο αυτό που κάνει-

Ο Αλεξάντερ πετάει το μαχαίρι στην άκρη.

Γυρίζει και κοιτά την Ελίζα. 

Τα χέρια του είναι βουτηγμένα στο αίμα.

Είναι ο Άλφα του Κόκκινου Φεγγαριού. Είναι ο Άλφα της πιο επικίνδυνης αγέλης. Στη ζωή του η μοίρα του είναι να σκορπίζει θάνατο και φόβο.  Αυτή είναι η φύση του. 

Τον τελευταίο αδέσποτο θα τον έπνιγε με τα χέρια του. Θα του έσφιγγε το λαιμό μέχρι να πάρει και την τελευταία του ανάσα.

Και συνέχεια θα κοιτούσε εκείνη.

Και για πρώτη φορά ο Αλεξάντερ ενώ την κοιτούσε αχόρταγα μέσα στα μάτια, ενώ αφαιρούσε την ζωή ενός αδέσποτου ,θα της μιλούσε στο νου της.

"Αυτός είμαι Ελίζα"