Η επομενη μερα με βρισκει αρκετα απροετοιμαστη.
Ξυπναω περιεργως στο σπιτι μας..
Μα..πως;
Αφου..χθες εγιναν τοσα πολλα.

Περπαταω αμηχανα προς το δωματιο των παιδιων..κοιμουνται.
Κατευθυνομαι προς την κουζινα και διακρινω ενα μελαχρινο κεφαλι.
Τι γυρευει εδω;
Μπορει να τον αγαπαω αλλα εχω τοσα νευρα μαζι του..

Στεκομαι στην ακρη της πορτας και τον χαζευω.
Σημερα φευγει..και αυριο ειναι η πρωτη συναυλια..σωστα;
Πως μπορεσα να το ξεχασω..

Ξαφνικα γυριζει..αλλα αποφευγει να κοιταξει τα ματια μου.

«Καλημερα..ξυπνησες;»λεει φτιαχνοντας καφε.
«Εμ,ναι..θες βοηθεια;»λεω αμηχανα και παιρνω μια κουπα απο το ντουλαπι.
«Οχι οχι,ευχαριστωω »

Συγχρονως,πιανουμε το βαζο με την ζαχαρη ετσι ωστε τα χερια μας ειναι ενωμενα.
Τον κοιταζω καθως και εκεινος εμενα,ενω αμηχανια κατακλυζει την ατμοσφαιρα.
Παει κατι να πει αλλα χανει τα λογια του.

«Παρε εσυ πρωτος» σχεδον διαταζω

«Οχι οχι,παρε εσυ» λεει και απομακρυνει το χερι του.

«Οχι,παρε εσυ» επιμενω.
«Μυρτω,ειπα,παρε εσυ»
«Γιαννουλη τι θα γινει; Ετσι θα το παμε τωρα; Παρε να τελειωνουμε.»

Με αυτες μου τις λεξεις κοκκαλωνει.
Με κοιταζει απορροφημενος και χανει τα λογια του.
Το μονο που καταφερνει να πει ειναι «Γιαννουλη; Που πηγε το Τζιμμυ;»

Χαμηλωνω το βλεμμα μου και του λεω «Αυτα που κανεις εχουν και συνεπειες.» και πηγαινω προς τις σκαλες

«Γαμωτο σου Μυρτω.» τον ακουω να λεει καθως απομακρυνομαι.

Εκεινος αφηνει τον καφε και τρεχει στις σκαλες.
Τελικα,καταφερνει να με πιασει απο το μπρατσο.
Καθως του φωναζω να με αφησει,αντι να υπακουσει,με γυριζει ωστε να τον βλεπω,και χωρις να προλαβω να πω τιποτα σκυβει και μετα βίας με φιλάει.

Δεν θελω να απομακρυνθω,αλλα πρεπει.Εξαλλου τοσα μου εκανε.

Ετσι,απομακρυνομαι και του ριχνω ενα χαστουκι στο μαγουλο.
Δεν πρεπει να υποκυψεις Μυρτω,απλα ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ.

Εκεινος χαϊδεύει το μαγουλο του απαλα,και με κοιταζει με απορια.

«Μην το κανεις πιο δυσκολο Δημητρη.» λεω και μπαινω στο δωματιο να αλλαξω.

Για καλη του τυχη,δεν με ακολουθει.
Βαζω ενα τζιν και μια μπορντο μπλουζα καθως και τα stan smith μου.Πιανω τα μαλλια μου σε ενα messy bun,και βαζω το αγαπημενο μου αρωμα.

Επειτα,αλλαζω τα μικρα,τα ντυνω ζεστα και τα βαζω στο αμαξι.
Παιρνω το μπουφαν μου,του φωναζω απο μακρια «Καλη περιοδεια.»και επειτα οδηγω προς το σπιτι της Νεφελης.

Εντομεταξύ,της τηλεφωνω για να ειμαι σιγουρη οτι ειναι σπιτι και της λεω να ετοιμαστει να παμε βολτα.
Κατι προσπαθει να μου πει αλλα το κλεινω ηδη γιατι οδηγω.

Οταν φτανω,αντικριζω τον Βαγγελη και την Νεφελη στην πορτα.

Ανοιγω το παραθυρο του οδηγου και κοιταζω την Νεφελη.
«Μα καλα,γιατι δεν μου το ειπες;Αν ειναι φευγω,μην σας ενοχλω »λεω και ξαναβαζω ζωνη.

«Οχι καλε δεν ενοχλεις.Δεν προλαβα να στο πω γιατι μου το 'κλεισες» απολογειται κατά καποιο τροπο.

«Μπορω να 'ρθω μαζι σας? Μυρτω θελω να σου πω πολλα» πεταγεται ο Βαγγελης.

«Ενταξει,μπειτε μεσα» λεω και βαζω μπρος το αμαξι.

Ο Βαγγελης καθεται μπροστα,και η Νεφελη πισω με τα παιδια.
Οταν πλεον βαλουν τις ζωνες τους,ξεκιναω με κατευθυνση τα Mikel.

[...]

«Ξεκινα»διαταζω τον αδερφο μου να μιλησει ενω πινω μια γουλια απ'την ζεστη σοκολατα μου.

«Κοιτα,αυτα που θελω να σου πω ειναι σοβαρα.Οποτε πρεπει να με ακουσεις.Αν μαθει ο Δημητρης οτι στα ειπα μονο ζωντανος δεν θα ειμαι.Αλλα γαμωτο δεν μπορω να σας βλεπω ετσι.Ενταξει;»λεει ενω ριγος κατακλυζει το σωμα μου.

Γνεφω το κεφαλι με αγωνια και 'κεινος συνεχιζει.

«Να,εδω και καιρο λαμβάνει απειλητικά μηνύματα από άγνωστο αριθμό.Γιαυτο,πηγαμε στην αστυνομια.Μαθαμε ποιος κρυβεται απο πισω απο αυτα τα μηνυματα και πραγματικα εμεινε αναυδος.Μου μιλησε για καποια Σα..ρα; Οχι οχι,Σαντρα.Μου ειπε οτι ηταν ο παιδικος του ερωτας.
Επειτα ηρθε ο φακελος χθες στο σπιτι.Οταν ειδε τις φωτογραφιες νευριασε πολυ.Γιατι αυτες οι φωτογραφιες ειναι ψευτικες.Τα εκανε ολα αυτα για να σας χωρισει..και..απο'τι βλεπω το καταφερε.»

Ολα αυτα,με εχουν αφησει αφωνη.Δεν ξερω τι να πω.
Απο την μια μου φαινονται τοοσο στημενα ολα αυτα, αλλα το μονο σιγουρο ειναι οτι ο αδερφος μου δεν θα μου ελεγε ποτε ψεματα.Δεν ξερω τι να πιστεψω..
Απο την αλλη ομως,γιατι δεν μου ειχε πει τιποτα για ολα αυτα τα μηνυματα;Ειχα δει καποιες περιεργες συμπεριφορες απο εκεινον,αλλα δεν εδωσα ιδιαιτερη σημασια..

«Εισαι σιγουρος οτι ισχυουν ολα αυτα Βαγγελη;»λεω δυσπιστη

«Ναι Μυρτω..σκεψου αυτα που σου ειπα..πριν φυγουμε και ειναι αργα.Οπως ξερεις,η περιοδεια κραταει 47 μερες..»

Heyyyy
Ειστε ολες καλα; (το ελπιζω)
Λοιπον,σας ευχομαι Καλη Πρωτοχρονια απο τωρα,γιατι μεχρι τοτε δεν θα βαλω καινουριο κεφαλαιο;)
Τι λετε,θα τα ξαναβρει ή οχι το Jyrto?
Επισης,για οσες δεν ξερουν ακομα,ανεβηκε το πρωτο κεφαλαιο της αλλης ιστοριας μου;) soo if u want,go check it

See ya next year(ακουγεται πολυ αστειο:( )

Byyyye❤