-"Ευχαριστώ και τα λέμε." είπα στον Itachi που μόλις με είχε φέρει σπίτι.

Πέρασαν γρήγορα, μπορώ να πω, αυτές οι τρεις μέρες που έμεινα μαζί του. Σίγουρα είχε πλάκα. Συνέχεια πείραζα τον Sasuke και τον έκανα να νευριάζει. Έχει πλάκα όταν το κανω αυτό γιατί η έκφρασή του είναι ανεκτίμητη.

Όμως τώρα επέστρεψα στην άλλη πραγματικότητα. Μόνη σε ένα σπίτι με τον Gaara να μου λείπει. Θέλω τόσο πολύ να τον πάρω τηλέφωνο. Θέλω τόσο πολύ να ακούσω την φωνή του. Θέλω να τον δω και να τον αγκαλιάσω.

Μου λείπει.

Μου λείπει τόσο πολύ.

Αρχισα να ταιριάζω τα πράγματα μου και να καθαρίζω το σπίτι. Δεν είχα τι να κάνω και βαριόμουν έτσι αποφάσισα να κάνω αυτό.

{...}

Μετά από ώρα τελείωσα. Κοίταξα το ρολόι και είδα ότι ήταν 9 η ώρα. Πρέπει να μαγειρέψω κάτι όμως βαριέμαι. Θα παραγγείλω κάτι να φάω, ramen κατά προτίμηση. Μόλις παρήγγειλα κάτι πήγα και έκατσα στον καναπέ.

Σίγουρα είναι πολύ ήσυχα εδώ. Το μόνο που ακούγεται είναι η αναπνοή μου. Η τηλεόραση είναι κλειστεί και προλαμβάνω αυτή την ησυχία. Είμαι έτοιμη να κλάψω αλλά πρέπει να φανώ δυνατή. Πρέπει να σταματήσω να κλαίω. Πρέπει να συνηθίσω το γεγονός ότι ο Gaara και εγώ τελειώσαμε.

Τότε χτύπησε το κουδούνι. Ήρθε τόσο γρήγορα η παραγγελία; Ποτέ πρόλαβαν;

Σηκώθηκα και πήγα στην πόρτα. Την άνοιξα και είδα το μόνο άτομο που ήθελα να αποφύγω.

Τον Gaara.

Πριν προλάβω να κάνω κάτι με αγκάλιασε. Ήμουν σοκαρισμένη, δεν περίμενα να έρθει να με βρει. Νόμιζα ότι θα με αφήσει, ότι θα με ξεχάσει. Τότε άρχισα να κλαίω και τον αγκάλιασα και εγώ σφιχτά.

Εκείνος απομακρυνθηκε λίγο και κοίταξε το πρόσωπό μου. Ήταν γεμάτο δάκρυα κάτι που δεν ήθελα να δει ποτέ. Δεν ήθελα ποτέ να με δει να κλαίω.

-"Τι έγινε; Γιατί με αποφεύγεις;" με ρώτησε καθώς σκούπισε τα δάκρυα μου.

Πήγα να μιλήσω όμως δεν μπόρεσα. Έκλαιγα πολύ για να πω κάτι.

Ο Gaara έκλεισε την πόρτα και με τράβηξε απαλά από το χέρι. Με πήγε στον καναπέ. Έκατσε και με έβαλε να κάτσω στα πόδια του. Με αγκάλιασε και άρχισε να μου χαϊδεύει τα μαλλιά.

-"Ηρέμησε." μου είπε γλυκά.

Εγώ άρχισα να ηρεμώ σιγά σιγά. Μου έλειψε τόσο πολύ. Το άγγιγμά του, η μυρωδιά του, η φωνή του. Μου έλειψαν όλα.

-"Μου έλειψες." είπε και εγώ πλέον δεν έκλαιγα.

-"Και εμένα." είπα και τον αγκάλιασα πιο σφιχτά.

-"Λοιπόν τι έγινε;" με ρώτησε και μπορούσα να διακρίνω λίγο θυμό στην φωνή του.

Αρχισα να του λέω για το γράμμα. Το ξέρω ότι κινδυνεύουν οι δικοί μου όμως δεν μας παρακολουθεί κάποιος. Ελπίζω. Έτσι δεν θα μάθει τίποτα ο Rasa.

-"Ώστε για όλα φταίει ο Rasa." είπε ο Gaara με θυμό όταν τελείωσα να του εξηγώ τι έγινε.

-"Συγνώμη που δεν είπα κάτι νωρίτερα." είπα και έσκυψα το κεφάλι μου.

-"Δεν χρειάζεται να ζητάς συγνώμη." είπε και σήκωσε το πρόσωπό μου για να τον κοιτάω.
-"Για όλα φταίει ο πατέρας μου και θα τον κάνω να πληρώσει."

Πήγα να μιλήσω όμως χτύπησε η πόρτα. Λογικά θα είναι η ramen, η οποία άργησε πολύ. Σηκώθηκα και πήγα στην πόρτα. Όπως είπα ήταν η ramen. Πλήρωσα και μετά επέστρεψα στον Gaara. Έπεσα στην αγκαλιά του αμέσως.

Μου έλειψε τόσο πολύ.

-"Δεν ξέρω τι να κάνω." είπα και τον κοίταξα.

-"Δεν χρειάζεται να κάνεις κάτι άστα όλα σε εμένα." είπε και μου χάιδεψε το μάγουλο.

-"Μα οι φίλοι μου; Η οικογένεια μου;;"

-"Δεν θα πάθουν τίποτα. Δεν θα το επιτρέψω να πάθουν κάτι. Θα τους προστατέψω όπως θα προστατέψω και εσένα." είπε και άρχισε να με πλησιάζει.

Όταν με πλησίασε αρκετά με φίλησε. Μου έλειψε τόσο πολύ το φιλί του. Ο τρόπος που αγγίζει και με φίλα μου έλειψε τόσο πολύ.

-"Σε αγαπώ Gaara." είπα όταν χωριστηκαμε.

-"Και εγώ σε αγαπώ Nashi." είπε και με αγκάλιασε.

Άρχισε να μου χαϊδεύει πάλι τα μαλλιά και εγώ άρχισα να χαλαρώνω στην αγκαλιά του.

-"Μου έλειψες τόσο πολύ. Νόμιζα ότι κάτι έπαθες. Όταν δεν απαντούσες στα τηλέφωνα νόμιζα ότι κάτι κακο είχε συμβεί. Πήγα να πεθάνω από την ανησυχία μου." είπε και μπορούσα να διακρίνω λύπη στην φωνή του.

-"Συγνώμη. Σου υπόσχομαι ότι δεν θα το ξανακάνω ποτέ. Δεν θα ξανά αφήσω τον ιππότη μου ποτέ ξανά." είπα και εκείνος μου σήκωσε το πρόσωπο για να τον κοιτάξω.

-"Θα σε προστατέψω. Θα προστατέψω την πριγκίπισσα μου." είπε και μου έδωσε ένα απαλό φιλί στα χείλη.

Μετά εγώ πάλι χαλάρωσα στην αγκαλιά του και εκείνος μου χάϊδευε τα μαλλιά. Μου αρέσει τόσο πολύ. Τον αγαπώ και θα το κάνω για πάντα.

Πριν το καταλάβω είχα κοιμηθεί και την πραγματικότητα την είχε αντικαταστήσει ο ονειροκοσμος.

Gaara's POV

Μου έλειψε τόσο πολύ. Ο τρόπος που με κοίτα, που μιλάει, που με αγκαλιάζει. Μου έλειψαν όλα.

Ο Rasa θα πληρώσει για αυτό που έκανε. Παραλίγο να με κάνει να χάσω ότι πιο σημαντικό έχω.

Την βλέπω που κοιμάται στην αγκαλιά μου και χαμογελάω. Είναι τόσο γλυκιά, τόσο όμορφη. Καλύτερα όμως να την πάω στο κρεβάτι της.

Την σηκώνω αγκαλιά σε στιλ νύφης και την πάω στο δωμάτιό της. Την αφήνω στο κρεβάτι και πηγαίνω να ξαπλώσω και εγώ από την άλλη πλευρά. Το κρεβάτι της είναι διπλό έτσι δεν θα στριμωχτουμε. Μόλις ξάπλωσα την αγκάλιασα και την έφερα πιο κοντά μου.

Είναι τόσο όμορφη.

Θα την προστατέψω.

Θα κάνω τα πάντα για να μην την χάσω.

Μόλις επιστρέψω αύριο σπίτι μου ο Rasa θα πληρώσει για ότι έκανε. Θα τον κάνω να χάσει και αυτός κάτι πολύτιμο, κάτι που αγαπά, όπως πήγε να κάνει σε εμένα.

♥♥ Comment and Vote ♥♥