Μεσημεριανό

Μόλις είχε τελειώσει η σχολική μέρα και περίμενα τον Gaara έξω από το σχολείου. Έχω τόσο άγχος. Έχει αργήσει λίγο, το οποίο με κάνει να αγχώνομαι περισσότερο. Ελπίζω να μην αργήσει κι άλλο, γιατί νιώθω ότι η καρδιά μου θα σπάσει με τόσο άγχος.

-"Συγνώμη που άργησα." είπε ο Gaara καθώς με ακούμπησε στον ώμο μου με το χέρι του.

Τρόμαξα στην αρχή και πήγα να τον χτυπήσω, αλλά όταν είδα ότι ήταν ο Gaara ηρέμησα. Ευτυχώς γιατί δεν ξέρω τι θα έκανα εάν τον χτυπούσα.

-"Δεν πειράζει. Πάμε." είπα και αρχίσαμε να περπατάμε.

Αποφασίσαμε να πάμε να φάμε κάτι με κρέας. Έτσι πήγαμε και κάτσαμε στο μαγαζί του Asuma Sarutobi. Είναι πολύ καλός μάγειρας. Πηγαίνω συχνά στο μαγαζί του με τους φίλους μου. Ελπίζω και ο Gaara να το λατρέψει.

-"Ορίστε το φαγητό σας." είπε η σερβιτόρα και άφησε δύο πιάτα με το φαγητό μας.

-"Ευχαριστούμε." της είπαμε ταυτόχρονα και έφυγε.

Μετά αρχίσαμε να τρώμε.

Ήταν πολύ νόστιμο. Δεν μπορούσα να σταματήσω να τρώω. Και από ότι έβλεπα και ο Gaara το απολάμβανε.

-"Σου αρέσει;" τον ρώτησα καθώς τον κοίταξα χαμογελώντας.

-"Ναι είναι πολύ ωραίο. Πρώτη φορά τρώω κάτι τόσο ωραίο." είπε και μου χαμογέλασε.

-"Πρώτη φορά; Νόμιζα ότι θα έτρωγες καλύτερα φαγητά από αυτό!" είπα και ήπια λίγο από τον χυμό μου.

-"Μαγειρεύουν καλά οι μάγειρες στο σπίτι μου, αλλά δεν συγκρίνετε με αυτό και την παρέα σου." είπε και χαμογέλασε.

Μπορούσα να διακρίνω τα μάγουλα του κόκκινα από ντροπή, όπως και τα δικά μου εξάλλου. Όταν το είπε αυτό κοίταξα κάτω. Είμαι σίγουρη πως είμαι πιο κόκκινη και από ντομάτα.

-"Χαίρομαι που περνάς καλά." του είπα, καθώς σήκωσα το κεφάλι μου και τον κοίταξα στα μάτια.

-"Δεν μπορώ να κάνω και αλλιώς όταν είσαι δίπλα μου." είπε και μου χαμογέλασε καθώς με κοιτούσε στα μάτια.

Όταν το άκουσα αυτό έγινα πιο κόκκινη από ότι πριν. Μπορούσα να νιώσω τον χτύπο της καρδιάς μου να αυξάνεται και να είναι έτοιμη να εκραγεί.

-"Συγνώμη. Πάω λίγο τουαλέτα." είπα και έτρεξα στην τουαλέτα.

Μόλις μπήκα στην τουαλέτα πήγα αμέσως στον νιπτήρα και έριξα νερό στο πρόσωπό μου. Σκούπισα το πρόσωπο μου και προσπάθησα να ηρεμήσω, το οποίο είναι αδύνατον.

Τα λόγια του Gaara έρχονται ξανά και ξανά στο μυαλό μου. Μόνο στην σκέψη χαμογελάω σαν χαζό μόνη μου. Δεν μπορώ να σταματήσω. Όσο συνεχίζω να το σκέφτομαι το χαμόγελο μου γίνεται όλο και πιο μεγάλο. Νιώθω πολύ ωραία. Μου αρέσει αυτό το συναίσθημα.

Όμως πρέπει να επιστρέψω στον Gaara. Ίσως ανησυχεί. Αλλά γιατί να ανησυχεί, δεν είμαι κάποια τόσο σημαντικιά. Οχι! Δεν θέλω να χαλάσω αυτό το συναίσθημα που έχω τώρα. Δεν πρέπει να σκέφτομαι έτσι.

-"Πρέπει να πάω στον Gaara." είπα και βγήκα από τις τουαλέτες.

Gaara's POV

Ξαφνικά η Nashi σηκώθηκε και πήγε στην τουαλέτα. Δεν κατάλαβα τι έγινε, τι έκανα.

Το μόνο που είπα ήταν ότι απολαμβάνω την παρέα της. Είναι η αλήθεια εξάλλου. Αλλά μάλλον καλύτερα που έφυγε, γιατί δεν θέλω να με δει έτσι. Είμαι πιο κόκκινος από ντομάτα. Ίσως δεν έπρεπε να το πω, αλλά είναι ήδη αργά.

Όταν μίλησα δεν σκέφτηκα τα λόγια μου, βγήκαν μόνα τους. Αυτό συμβαίνει συνέχεια όταν είμαι μαζί της. Χάνω τα λόγια μου μαζί της. Ιδιαίτερα όταν με κοιτάει. Χάνομαι μέσα στα καφέ υπέροχα ματιά της. Νιώθω τον χρόνο να σταματά όταν με κοίτα.

Τώρα μπορεί να μην είναι μπροστά μου, αλλά δεν μπορώ να σταματήσω να χαμογελάω. Η αντίδραση της όταν της είπα πως μου αρέσει η παρέα της ήταν περίεργη αλλά και χαριτωμένη. Ήταν πιο κόκκινη και από ντομάτα και χαμογελούσε.

Ίσως για αυτό έφυγε βιαστικά. Δεν ήθελε να την δω έτσι. Όμως όταν το έκανε αυτό ήθελα να την αγκαλιάσω και να μην την αφήσω ποτέ. Μου αρέσει όταν κάνει περίεργα πράγματα σαν κι αυτό. Μου θυμίζει τον λόγο που την αγαπώ. Που την θέλω δικιά μου. Αλλά βιάζομαι, δεν ξέρω πως νιώθει αυτή για μένα. Για την ώρα ήμαστε φίλοι. Δύο απλοί φίλοι.

-"Συγνώμη που έφυγα βιάστηκα." είπε η Nashi που μόλις είχε έρθει και έκατσε στην θέση της.

-"Δεν πειράζει." είπα και συνεχίσαμε να τρώμε.

Υπήρχε ησυχία μεταξύ μας, το οποίο με έκανε να νιώθω άβολα, όπως και αυτή εξάλλου. Το βλέπω πως θέλει να μιλήσει αλλά δεν δεν ξέρει τι να πει.

-"Nashi."είπα και με κοίταξε.
- "Ξέρεις αναρωτιόμουν άμα θα ήθελες να βγούμε το Σάββατο;" είπα και καθώς ήμουν κόκκινος από ντροπή.

-"Σαν ραντεβού;" με ρώτησε, καθώς ήταν και αυτή λίγο κόκκινη.

-"Ναι σαν ραντεβού."

-"Θα το ήθελα πολύ τότε." είπε και μου χαμογέλασε.

Δεν είπε όχι!

Όταν μου απάντησε της χαμογέλασα, κάτι που μου βγήκε αυθόρμητα. Χαίρομαι τόσο που δέχτηκε. Νιώθω ότι είμαι ο πιο χαρούμενος άντρας πάνω στην γη. Νιώθω υπέροχα.

Δεν μπορώ να περιμένω για το Σάββατο. Για το ραντεβού μας.

Nashi's POV

Μόλις είχα ηρεμήσει από αυτό που είπε πιο μπροστά και τώρα αυτό. Θέλει να βγούμε ραντεβού! Όχι ότι έχω πρόβλημα. Ίσα ίσα δεν μπορώ να περιμένω, αλλά είναι πολλά όλα αυτά για μια μέρα.

Ελπίζω να μην λιποθυμήσω από την χαρά μου.

{...}

Σύντομα η ώρα πέρασε και έπρεπε να φύγω για την δουλειά όπως και ο Gaara για την δικιά του. Πριν φύγει όμως μου είπε πως θα με συνοδέψει μέχρι την δουλειά. Δεν είχα κάποιο πρόβλημα έτσι δέχτηκα αμέσως.

Μετά από 15 λεπτά ήμουν σχεδόν μπροστά από την δουλειά μου και μια λιμουζίνα ήταν λίγο πιο εκεί. Λογικά θα ήταν του Gaara και θα τον περίμενε.

-"Λοιπόν φτάσαμε. Τα λέμε αύριο." του είπα και του χαμογέλασα.

-"Τα λέμε." είπε και μου ανακάτεψε τα μαλλιά.

-"Gaara μην το κάνεις αυτό." του είπα και έδιωξα το χέρι του από τα μαλλιά μου.

-"Συγνώμη, αλλά δεν μπορώ να αντισταθώ. Τα λέμε." είπε χαμογελώντας και έφυγε.

Τι εννοούσε ότι δεν μπορεί να αντισταθεί;! Του αρέσει να μου χαλάει τα μαλλιά; Ή του αρέσει να με βλέπει θυμωμένη; Μερικές φορές δεν τον καταλαβαίνω.

Τέλος πάντων, πρέπει να πάω στην δουλειά. Αν και το βρίσκω αδύνατον να συγκεντρωθώ με όλα όσα έγιναν. Αλλά ένα είναι σίγουρο, ότι το χαμόγελο μου δεν θα σβήσει. Μόνο στην σκέψη ότι θα βγω ραντεβού μαζί του δεν μπορώ να σταματήσω να χαμογελάω.

Μου αρέσει αυτό το συναίσθημα.

♥♥ Comment and Vote ♥♥

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top