Γιώτης Pov

Μόλις ενημερωθήκαμε πως η Σοφία αγνοείται αρχίσαμε το ψάξιμο. Και οι δύο φυσικά ξέρουμε πως ο Σωτήρης έχει μια ανάμειξη με αυτό. Σίγουρα η Σοφία μας έκρυβε πολλά πράγματα τα οποία οδήγησαν στην εξαφάνιση της.

Σημαντικες συζητήσεις, στοιχεία, οτιδήποτε. Για να την βρούμε πρέπει να επικοινωνήσουμε με τον Σωτήρη. Αν και ο Σωτήρης είναι εγκληματίας θα πρέπει να τον αντιμετωπίσουμε σαν το αγόρι της Ειρήνης. Φυσικά όμως θα καταλάβει τον σκοπο μας. Ξέρει πως δεν τον εμπιστευόμαστε, όπως και αυτός εμάς. Είναι μια περίπλοκη σχέση. Είναι μια κωμική και ταυτόχρονα τραγική κατάσταση.

《 Είσαι σίγουρος πως θα είναι στο καφε; Είναι πρωί ακόμα. 》 Παραπονιέται η Βικτόρια. Αυτή η κοπέλα αγαπά τον ύπνο τόσο πολύ.

《 Τον παρακολουθώ βδομάδες τώρα, κάθε πρωί είναι στο καφε. 》 Ανοίγω την πόρτα και μπαίνω μέσα. Ευτυχώς ο Σωτήρης κάθεται στο ίδιο τραπέζι και πινει καφε. Φαίνεται αγχωμένος. Καθόμαστε στις δύο άδειες καρέκλες ξαφνικά. Σηκώνει το βλέμμα του και μας κοίτα.

《 Σε τι οφείλω την υπέροχη συντροφιά σας; 》 Η φωνή του ειρωνική. Τα μάτια του στολίζουν δύο μαύροι κύκλοι ενώ όλο το πρόσωπο έχει πάρει μια άσπρη απόχρωση.

《 Στην Σοφία. 》 Λέω ψυχρά και αφήνει ένα γελακι.

《 Η Σοφία αγνοείται. Όπως και εσείς ψάχνω για να την βρω. Δεν καταλαβαίνω γιατί να υπάρχει κόντρα μεταξύ μας. Όλοι έχουμε τον ίδιο στόχο. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ρωτάτε εμένα. 》 Παίζει τον ρόλο του τόσο καλά. Το οσκαρ του λείπει.

《 Άστα αυτά! Ξέρουμε πως σίγουρα εμπλέκεσαι στην εξαφανίσει της φίλης μου. 》 Η Βικτόρια "επιτίθεται" τον Σωτήρη. Εκείνος διατηρεί την ψυχραιμία το στο μέγιστο γι αυτο της απαντά φυσιολογικά.

《 Προφανώς είσαι πελαγωμενη και σοκαρισμένη. Μια φίλη σου ειναι νεκρή και η άλλη εξαφανισμένη. Θα κάνω τα πάντα για να την βρω. 》 Κοιτάζω στα μάτια του. Είναι κενά. Κανένα συναίσθημα, καμία αγάπη, καμια ανησυχία.

《 Ξέρεις ποιο είναι το γελοίο; Ότι την αγαπάς. Και ότι είσαι τόσο ψυχοπαθής που θα την σκοτώσεις και μετά θα χάσεις ως το τελευταίο ίχνος ανθρωπιάς  που ίσως σε έχει απομείνει. 》 Τα λόγια της αδελφής μου ψυχρά, απότομα.

《 Λυπάμαι που σου το χαλάω αγάπη.. η ανθρωπιά μου έχει χαθεί εδώ και πολλά χρόνια. 》 Σηκώνεται αφήνοντας χρήματα για τον καφέ του.

《 Και εφόσον μιλάμε καθαρά..μάθετε κάτι. Δεν θα την σκοτώσω. Δεν είναι ο στόχος μου. 》 Γουρλωνω τα μάτια μου και βγάζω το κινητό από την τσέπη μου. Ο Σωτήρης στέκεται μπροστά μου και κλείνει την ηχογράφηση.

《 Αν το χρησιμοποιήσεις  θα φυτέψω μια σφαίρα στο κεφάλι της αδελφής σου και θα σου φέρω την Σοφία σε κομματάκια. Τώρα σβηστο 》 Ανοίγει το μπουφάν του και ακουμπά το όπλο του.

《 Δεν θα τολμήσεις εδώ μέσα. 》 Η φωνή μου τρέμει λες και είμαι παιδί.

《 Νομίζεις πως δεν έχω την δύναμη να τους ελέγξω; Βλέπεις εκείνον στην γωνία, χρειάζεται χρήματα για να σώσει το παιδί του από μια ασθενεια. Και εκείνη η νεαρή κοπέλα στο βάθος έχει μπλέξει με την αστυνομία. 》 Κλείνω τα μάτια μου. Δεν γίνεται να γλύτωσε πάλι.

《 Διέγραψε το ηχητικό τώρα! 》 Χωρίς να το περιμένω η Βικτόρια παίρνει το κινητό και διαγράφει την απόδειξη μου.

《 Αντίο. 》 Λέει γελώντας και φεύγει από το τραπέζι. Η Βικτόρια με κοιτάζει νευριασμένα.

《 Μην τον προκαλείς. Δεν είναι ανόητος. Εξάλλου μας υποσχέθηκε πως δεν θα την πειράξει. Ας μην μπλεκομαστε. 》 Το βλέμμα μου σκουραινει.

《 Έχει την Σοφία! Χάσαμε ήδη μια φίλη! 》 Σηκώνεται ενώ τινάζει το μαλλί της.

《 Και τι περιμένεις; Να χάσουμε την δική μας ζωή;  》

《 Είσαι εγωίστρια. 》 Αρπάζω το κινητό μου.

《 Όχι Γιωτη. Για πρώτη φορά ειμαι λογική. Για πρώτη φορά βάζω εμένα και εσένα πρώτους από όλους. Σκέφτομαι εμάς και δίνω άξια σε ότι έχουμε χτίσει. Ο Σωτήρης είναι επικίνδυνος και εμείς είμαστε εμπόδια στον δρόμο του. 》 Βγαίνουμε έξω και περπατάμε.

《 Θα την προδώσουμε. 》 Την αγαπώ πολύ για να την αφήσω.

《 Θα έκανε το ίδιο Γιωτη. 》

《Έχει ήδη χάσει πολλούς.》 Μου αγγίζει τον ώμο.

《 Τότε δεν χρειάζεται να χάσει άλλους. 》 Κουνάω καταφατικά το κεφάλι. 

Ίσως να έχει δίκαιο μα νιώθω πως κάτι δεν πάει καλά. Έχω ένα κακό προαίσθημα που βαραίνει το μυαλό μου και την καρδιά μου. Κάτι της συμβαίνει και είμαι σίγουρος πως δεν θα ξεφύγει χωρίς την βοήθεια μας.

Εξάλλου για αυτό είναι οι φίλοι. Η αδελφή μου ίσως να φοβάται.  Έχουμε περάσει πολλά και για αυτό ο χαρακτήρας της έχει αλλοιωθεί.

Εγώ όμως ήμουν πιο κοντά στην Σοφία και μπορώ να νιώσω ότι και αυτή, να μπω στην θέση της, να σκεφτώ όπως αυτήν.

《 Γιωτη, Βικτόρια μισό λεπτό. 》 Στρέφουμε το σώμα μας προς την αντίθετη κατεύθυνση. Η Ειρήνη μας πλησιάζει. Είναι ντυμένη στα μαύρα και κρύβει τα ξανθά μαλλιά της. 

《 Νομίζω πως πρέπει να πάρουμε πίσω την αδελφή μου. Μακριά από αυτο το κτήνος. 》 Η φωνή της είναι βραχνή σαν θύελλα και παγωμένη. Τα μάτια της πετούν φλόγες ενώ το πρόσωπο της έχει σκληραίνει. Τι στο καλό έχει γίνει;

*Τέλος κεφαλαίου❤

Ελπίζω να σας άρεσε😊

Τα πράγματα έχουν πάρει έναν ξεκάθαρο δρόμο

Το κεφάλαιο το αφιερώνω στην nikolettatheo121319 η οποία μου ζήτησε να ανεβάσω ενα❤

Τα λέμε σύντομα🔜*