Εγω- δεν σου ειπε ο μαρκος πως με λενε;
Αννα- δεν ηθελα να μαθω τιποτα απο αλλους αλλα να το ακουσω απο σενα. Οσες μερες, εβδομαδες, χρονια και να περνουσαν θα σε περιμενα.
Τα δακρυα της αρχισαν να πεφτουν εντονα, την σφιγγω στην αγκαλια μου και της λεω “σωπασε μικρη μου τωρα ολα ειναι καλα δεν χρειαζεται να κλαις. Ααα παρεπιπτοντως αυτα τα μεγαλα που με ακουμπανε ειναι αληθινα; :3
Αννα- θες να τα πιασεις?
εγω - μου κανεις πλακα ετσι;
Αννα- οχι κατσε να μαζεψω και τα μαλλια μου για να εχεις καλυτερη προσβαση :3
Την κοιταω και το βλεμμα της αποφασισμενο, στανταρ ειναι παγιδα για να με τσεκαρει οποτε απλωνω τα χερια μου, παω προς τα εκει, αρπαζω το κεφαλι της και της δινω ενα φιλι στο μαγουλο. Μενει κοκκαλο και μου ανταποδιδει το φιλι με ενα ναζιαρικο υφος και μολις παω να την ρωτησω κατι ντριν ντριν το τηλεφωνο της χτυπαει. Το σηκωνει, απαντα συντομα και φευγει. Μου ευχεται περαστικα με ενα λυπημενο βλεμμα σαν να μου ελεγε πως δεν θα με ξαναδει, ανοιγει την πορτα και φευγει τρεχοντας. Εκεινη τη στιγμη η καρδια μου πηγε να σπασει , ηθελα να την ακολουθησω αλλα δεν μπορουσα να περπατησω. Μπαινουν ολοι μεσα να με δουν Πως εισαι ρε μαν; ποια ηταν αυτη η θεα στο δωματιο σου; τρεχει κατι μεταξυ σας; θα μας την γνωρισεις; “Περαστε ολοι εξω τωρα!"τους φωναζω. Ο Μαρκος ομως μενει και με ρωταει:
Μ-τι εγινε με την Αννα ρε μπρο;
εγω- δεν ξερω φιλε μετα το τηλεφωνημα το προσωπο της ασπρισε
Μ- ναι το ειδα καθως ετρεχε, κατι σοβαρο θα πρεπει να εχει συμβει
Ε- πως σου φαινεται, μαν δεν μου ειπες :3
Μ- φυσιολογικη κοπελα οπως ολες(γιατι του λεω ψεματα τωρα)
Ε- δεν σαρεσει δηλαδη φιλε; :3
Μ- πας καλα αυτο το μπαζο να μαρεσει ( τι λεω γιατι του λεω τοσα ψεματα μαζεμενα ειναι φιλος μου)
Ε- ε  οχι και μπαζο ειναι τοσο ομορφη, γλυκια, τρυφερη και οταν χαμογελαει μεχρι και νεκρους ανασταινει :3
Μ- για να το λες, εγω παντως την θεωρω μετρια(την θελω γαμωτο).
Ο Μαρκος παει να φυγει και του φωναζω” ας κερδισει ο καλυτερος φιλαρακι” :3 και φευγει. Μαλλον δεν με ακουσε η απλα με αγνοησε. Τελος παντων ο γιατρος ερχεται να με εξετασει και διαπιστωνει οτι ολα ειναι μια χαρα και σε δυο τρεις μερες θα μπορω να βγω, αλλα η γιαγια μου δεν εχει φανει ακομη. Λογικα ο Μαρκος δεν της ειπε τιποτα για να μην την ανησυχήσει, αλλα τρεις μερες οσο να ναι θα τις φανουν πολλες. Δεν ξερω και τι θα της ειπε για τις μερες που δεν ειμαι σπιτι αχ, ας την παρω ενα τηλεφωνο να δω τι κανει. Εκει που παω να παρω το κινητο απο το τραπεζι βλεπω ενα μπουκετο λουλουδια και στο πατωμα ενα αρκουδακι.
''τι στο καλο ειναι αυτο; ιδιος ο γουινι" και εκεινη την στιγμη ερχεται η νοσοκομα με ενα γραμμα
" τι ειναι αυτο; την ρωταω".
Μου χαμογελαει και λεει:
" μια ομορφη κοπελα το αφησε  μολις τωρα εδω"
"ευχαριστω" λεω, και η νοσοκομα αποχωρει με ενα χαμογελο.
Ετσι γυρναω στην αρχικη μου σκεψη "τι στο καλο που βρεθηκαν ολα αυτα εδω;  πρεπει να ημουν πολυ αφηρημενος αχ τελος παντων ας δω τι λεει το γραμμα". Το  ανοιγω προσεκτικα και αρχιζω να το διαβαζω. "Αγαπητε Γιωργο, οταν θα το διαβαζεις κατα μεγαλη πιθανοτητα θα εχουμε πει αντιο για παντα διοτι ετσι ειναι η ζωη μου, οποτε παω να νιώσω μια ζεστασια στην καρδια μου κατι συμβαινει και ολα διαλυονται. Επειδη δεν θελω να πληγωθεις απο μενα σου γραφω αυτο το γραμμα για τους εξεις λογους:
Σε ευχαριστω που  με εσωσες εκεινη την ημερα με κινδυνο την ζωη σου.. Ειμαι πολυ ευτυχισμενη που ειμαι ζωνταντη, που σε γνωρισα και μακαρι να μπορουσα να σε γνωρισω καλυτερα αλλα ισως να ειναι γραφτο να ξαναβρεθουμε, αν οχι σε ευχαριστω και παλι. Ελπιζω να αναρρώσεις γρηγορα και σε ευχαριστω για ολα κυριως γιατι με εσωσες αλλα και για την δυναμη που μου εδωσε αυτη η κινηση σου. Πολλα φιλακια  η Αννα σου”.
"Τι στο καλο ειναι αυτο τωρα;"
Η καρδια μου αρχιζει να χτυπαει γρηγορα, ειναι αδικο να φυγει ακομη δεν την γνωρισα. Πεταω το γραμμα, χανομαι στις σκεψεις μου και με παιρνει ο υπνος. Καθως ο Μαρκος οπως εφευγε πηγε  σε ενα μαγαζι με βιντεοπαιχνιδια παλιας εποχης με φλιπερακι, ποδοσφαιρακι, πακμαν μπιλιαρδο bowling, και πολλα αλλα. Ηταν αρκετα παλιο και ειχε μια ομορφη φινετσα που σε τραβουσε να μπεις μεσα. Καφε χρωμα στα ντουβάρια,απαλος φωτισμος και αμετρητες κονσολες να κανεις το χαβαλε σου