Αυτές τις ημέρες βγήκα με την Σούλα για καφέ. Η Σούλα έχει κατάθλιψη με πιστοποιητικό και ένα συρτάρι γεμάτο με τα φάρμακά της για να βγάζει μία μέρα την φορά.
Εκεί που μου έλεγε το παρόν ζόρισμα, γυρίζω και της λέω στο εντελώς χυμαδιό
- Σε αυτή τη φάση και λαμβάνοντας όλες τις παραμέτρους υπόψη, θα κάνεις αυτό και το ξέρω ότι δεν θες να το κάνεις αλλά θα το κάνεις γιατί στο λέω εγώ γιατί αλλιώς είναι θέμα χρόνου να κάνεις απόπειρα αυτοκτονίας.
- Πού το ξέρεις;
- Το ξέρω.
- Όχι, δεν ξέρεις. Χθες το βράδυ είχα βγάλει τα κουτιά από τα φάρμακα και ήμουν έτοιμη να τα πάρω όλα. Τελευταία στιγμή τα μάζεψα και είπα θα τα βάλω πάλι στο συρτάρι, θα πάω να πιω έναν καφέ με την Ιωάννα και αν δεν έχει κάτι να μου πει, εκεί θα είναι και θα με περιμένουν.
Ρε Ιωάννα τι πάει στραβά; Μιλάω και κανείς δεν με ακούει. Στέκομαι μπροστά μα δεν με βλέπουν.
- Εδώ είμαι. Δεν σε βλέπω; Δεν σε ακούω; Και σου λέω ότι θα μαζέψεις τον κώλο σου και ό,τι κουράγια δεν έχεις και θα κάνεις ό,τι σου λέω.
Σαν ήμανε μικρή και τριανταφυλλένια, ήμανε απροκάλυπτα της σχολής "μοναχός σου χόρευε και όσο θέλεις πήδα". Σε εκείνη τη φάση, ζήτησε ένας μουρλός να με δει να μιλήσουμε. Το αντιδραστικό στοιχείο έπαιξε σφαλιάρες με τον Ζαμπούνη μέσα μου και τελικά εμφανίστηκα με άψογο savoir vivre κατά πώς πρέπει αλλά πέραν των καθώς πρέπει, παρίστανα τον φίκο γιατί ήμανε μέσα στα νεύρα.
Ο Μήτσος αγνόησε αβίαστα το ότι παρίστανα τον φίκο και το πήρε όλο πάνω του. Δεν μου άρεσαν καθόλου όσα μου έλεγε. Έξαλλη με έκαναν αλλά όταν έχω τον αυτοέλεγχο στο max μπορώ να είμαι έξαλλη και να παραμένω φίκος. Και εκεί που κατεβάζω καντήλια και μανουάλια νοητά στον Ζαμπούνη που δεν μου επιτρέπει να απαντήσω σύμφωνα με τα νεύρα μου γυρίζει ο μουρλός και μου λέει
- Θα συναντήσεις στην ζωή σου έναν σωρό κόσμο. Να θυμάσαι πάντα να δείχνεις έλεος.
Εκεί το μάτι μου πλέον γυρίζει σαν κουλοχέρης στο Las Vegas.
Ούτε δικαστής είχα καημό να το παίξω ποτέ, ούτε κανα καημό να κουβαλάω κόσμο στην πλάτη μου ή να έχω την ευθύνη κανενός. Ο καθένας μια χαρά έκανε τις επιλογές του, εγώ τις δικές μου. Οι ζωές μας διασταυρώνονται, χωρίζουν, συναντάμε άλλους ανθρώπους παρα κάτω και όλα κομπλέ.
Οι βαρύγδουπες λεξούλες είναι για τους βαρύγδουπους ανθρώπους και δεν με αφορούσαν.
Και είναι πολύ βαριά λέξη το "έλεος". Άλλο πράγμα από την παραφθορά της ελεημοσύνης. Και ως εμμονική με το λεξικό και τις πολυεπίπεδες χρήσεις κάθε λέξης ήξερα ακριβώς τι εννοούσε ο μουρλός, πώς το εννοούσε και στην ουσία είχα νευριάσει γιατί μου είχε ανεβάσει τόσο τον πήχη που με ζόριζε και μου άφηνε παρακαταθήκη ιδέες ασήκωτες την ίδια στιγμή που στους άλλους έκανε πατ-πατ την πλατούλα.
Και στην ουσία όλοι θέλουμε πατ-πατ την πλατούλα.
Και όλοι έχουμε μπουγάδες, λογαριασμούς, υποχρεώσεις, σκοτούρες και άλλα πολλά που στέκουν σαν σωρός από άπλυτα σώβρακα μπροστά μας και δεν βλέπουμε τίποτε πέρα από αυτά. Είναι πιο βολικό έτσι. Το σώβρακο το βλέπεις, το πλένεις, το ξαναβλέπεις καθαρό. Είναι η καθημερινή μας ολοκλήρωση και αυτοπραγμάτωση.
Και έχουν πέσει τόσο χαμηλά οι προσδοκίες μας από τους ανθρώπους και τις αντοχές τους, που λέμε "ω! έπλυνες τα σώβρακα! ζενιάλ!" Γιατί αυτή τη σαιζόν μέχρι εκεί μας φτάνει. Να στοιβάζομουμε σώβρακα και να τα πλένουμε με την πρώτη ευκαιρία.
Υπάρχει ένα ρητό που λέει "ωφελείν ή μη βλάπτειν", τουτέστιν αν δεν μπορείς να κάνεις κάτι καλό, τουλάχιστον μην κάνεις κακό. Και για εξοικονόμιση δυνάμεων πλένει ο καθένας τα σώβρακά του σε λούπα, ήσυχος ότι δεν πειράζει κανέναν. Και καλά κάνει. Πρώτη εγώ έχω πει σε ένα σκασμό κόσμο "κάτσε και πλύνε τα σώβρακά σου παιδάκι μου και μην ασχολείσαι. Δεν έχεις μπενζίνα για τα παραπάνω χιλιόμετρα."
Τι είναι λοιπόν το έλεος;
Έλεος ενίοτε είναι να λες
- ω ρε πούστη μου ποιος στον κόρακα βάζει τώρα μπουγάδα τόσα σώβρακα;
και να εμφανίζεται η Σούλα από το πουθενά και να λέει
- φωτιά θα βάλω να τα κάψω τα σώβρακα. βαρέθηκα να τρίβω.
και να λες
- πιριμινιτι μι! Θα πλύνουμε κανα δυο μαζί και συνεχίζεις μετά μονάχη.
Μπορείς να φανταστείς την μούρη μου, που βαριέται να πλύνει τα δικά της σώβρακα, να της λένε ότι θα πρέπει να το πάρει απόφαση ότι θα πλένει και ξένα σώβρακα.  

Όποιος έχει πλυντήριο παρακαλείται όπως βάζει και κανα έξτρα για εκείνον που τα χέρια του έχουν πληγιάσει από το τρίψιμο στην σκάφη.