Ας μην με βρουν.

Μπαμπάς Ήβης: Ήβη είσαι εδώ;

Μαμά Ήβης: Δεν είναι ούτε στο δωμάτιό της.

Ας φύγουν.

Μπαμπάς Ήβης: Τι είναι αυτό που ακούγεται;

Μαμά Ήβης: Από το γραφείο σου ακούγεται, πάμε να δούμε.

Ωχ! Το φωτοτυπικό! Οι γονείς μου έρχονται προς τα εδώ. Τι δικαιολογία να τους πω; Ότι ψάχνω το γραφείο για σαράκι; Σίγουρα δεν θα με πιστέψου... Α! Όντως έχει κάποιες τρύπες... Να θυμηθώ, αν δεν με σκοτώσουν, να τους πω να πάρουν φάρμακο.

Μπαμπάς Ήβης: Το φωτοτυπικό είναι. Το έβαλες εσύ να βγάλει φωτοτυπίες από την υπόθεση του σχολείου της Ήβης;

Μαμά Ήβης: Όχι, μα ποιος το έβα....  λες;!

Μπαμπάς + Μαμά Ήβης: Η Ήβη!

Όχι με κατάλαβαν! Αν δεν με βρουν θα το αρνηθώ. Αλλιώς και το 3ο καλό είναι ή να πάω στο 5ο;

Ντριν! Ντριν! Χτυπάει το τηλέφωνο.

Μπαμπάς Ήβης: Ναι, παρακαλώ. Αχά, ναι, ναι το σημειώνω. Δώσε μου ένα χαρτί. Ναι ερχόμαστε αμέσως.

Κλείνει το τηλέφωνο.

Μαμά Ήβης: Ποίος ήτανε;

Μπαμπάς Ήβης: Από την υπηρεσία, πάμε πάνω να βάλουμε τις στολές μας. Μας χρειάζονται αμέσως!

Φεύγουν από το δωμάτιο. Χίλια ευχαριστώ στην ελληνική αστυνομία πιο άξια δεν γίνετε. Απομακρύνομαι από την κρυψώνα μου αρπάζω τις φωτοτυπίες και τις βάζω στην τσάντα μου. Βγαίνω αθόρυβα έξω και ανοίγω την πόρτα κάνοντας όσο περισσότερο θόρυβο μπορώ.

Ήβη: Μαμά, μπαμπά γύρισα!

Οι γονείς μου κατεβαίνουν γρήγορα τις σκάλες. 

Μαμά Ήβης: Ήβη; Γιατί άργησες;

Ήβη: Εμμ, μας κράτησε λίγο παραπάνω η καθηγήτρια μας.

Μπαμπάς Ήβης: Πείραξες το φωτοτυπικό;

Ήβη: Όχι, που να προλάβω. Α! Είδα στον ύπνο μου ότι το γραφείο σου είχε σαράκι, κοίταξε το καλού κακού.

Μπαμπάς Ήβης: Καλά, καλά πρέπει να φύγουμε γεια Ήβη.

Μαμά Ήβης: Φαγητό πρέπει να έχει στο ψυγείο, αν όχι παράγγειλε ότι θες από έξω. Λεφτά έχει στο τραπέζι.

Φεύγουν και πάω στο δωμάτιο μου να κοιτάξω το αρχείο. Ξαπλώνω στο κρεβάτι μου και το ανοίγω. Α! Τι είναι αυτό!!!!