Είχαν περάσει σχεδόν δυο εβδομάδες από τότε που η ζωή της κινδύνεψε , η κοσμοθεωρία της ανατράπηκε και εκείνη άλλαξε ριζικά τα πάντα για τον εαυτό της και την άποψη που είχε σχηματίσει χρόνια τώρα για τους γύρω της . Ο Άλκης βράχος δίπλα της , δεν έφυγε λεπτό από το πλευρό της και αυτό της έδινε όλη την δύναμη που της έλειπε για να αντιμετωπίσει όλα όσα ήρθαν τόσο απρόσμενα στην ζωή της .

Ο Μιχάλης δεν την ενόχλησε ! Σεβάστηκε τον θυμό της και το αίτημα της και απομακρύνθηκε . Ωστόσο ο δεσμός που είχε αναπτύξει πλέον με την Μελινα ήταν γεγονός . Ο Άλκης δεν χάρηκε πολύ με την επιλογή της αδερφής του έπειτα από όσα είχε μαθει για τον άντρα που επέλεξε να καλύψει το κενό στην καρδια της αλλά δεν ήταν εκείνος πλέον κύριος των επιλογών της .

Οι Άννα συναντήθηκε μετά την έξοδο της από το νοσοκομείο με τους γονείς της . Η συνάντηση τους πήγε όπως ήταν αναμενόμενο . Δεν μπορεσε ποτέ να λάβει μια ξεκάθαρη απάντηση σχετικά με τους απώτερους σκοπούς της οικογένειας της όταν την πούλησε έτσι απλά στον Λαμπρό . Τόσο η μητέρα της όσο και ο πατερας της ήταν τρομερά μετανιωμένοι και πληγωμένοι μου τα πράγματα πήραν αυτην την τροπή . Όμως η συμπεριφορά τους προς εκείνη , στο παρελθόν ήταν απαράδεκτη και αδικαιολόγητη για δυο γονείς που υποτίθεται αγαπούν το σπλάχνο τους .

Η Άννα αποφασισμένη να αφήσει τα πάντα στο παρελθόν , ξέχασε ότι είχε συμβεί . Η αγάπη της για την οικογένεια της δεν θα έσβηνε ποτέ όμως οι σχέσεις τους δεν θα ήταν ποτέ οι ίδιες. Για εκείνη οικογένεια της ήταν ο Άλκης και το μόνο που εύχονταν και πάλευε ήταν η αγάπη τους να μείνει αιώνια .

Η νέα αρχή επισημαίνονταν με ένα αξέχαστο ταξίδι στην Ιταλία . Ο αγώνας του Άλκη ήταν πλέον γεγονός. Εκείνη , ο Φώτης και ο Δημήτρης είχαν ξεκινήσει τα ξημερώματα από την Ελλάδα με προορισμό το αεροδρόμιο Ciampino της Ρώμης όπου εκεί θα τους περίμενε το λεωφορείο που είχε χρηματοδοτήσει ο διοργανωτής των πανευρωπαϊκών αγώνων.

«Μωρό μου , ξυπνά φτάνουμε ...» την σκουντηξε από την θέση της . Μουγκρισε ενοχλημένη , χτυπώντας του το χέρι . Ο Άλκης γέλασε με την αντίδραση της ωστόσο επέμεινε . Έφταναν στο ξενοδοχείο από λεπτό σε λεπτό και ο χρόνος τους ήταν περιορισμένος . Έπρεπε κατευθείαν να μεταβούν στον χώρο διεξαγωγής των αγώνων για να ξεκινήσει η απαραίτητη προετοιμασία . «Έλα μωρό μου !»είπε πιο δυνατά .

«Ξύπνια είμαι σταματά !»του φώναξε ενώ συνέχισε να κρατάει κλειστά τα μάτια της . Το λεωφορειάκι σταμάτησε απότομα μπροστά στο ξενοδοχείο τους και ο οδηγός έτρεξε να τους ανοίξει τις πόρτες . Η Άννα έτριψε τα μάτια της και ανασηκωθηκε από την θέση της . Ο ιταλικός αέρας εισέβαλε για ακόμη μια φορά στα ρουθούνια της . Ποσό την είχε λατρέψει αυτή την χώρα ...

Ο Άλκης συνεννοήθηκε με τον οδηγο στα ιταλικά να τους περιμένει μέχρι εκείνη να τακτοποιηθούν και σχεδόν με συνοπτικές διαδικασίες έφτασαν στον όροφο τους .

«Ρε μαλακα εγώ γιατί να μείνω με τον Φώτη !»φώναξε ο Δημήτρης δυσαρεστημένος με την πρωτοβουλία του ξενοδοχείου να τους χωρίσει σε δυο δίκλινα δωμάτια.

«Και τι ήθελες ρε ; Να μείνεις με την Άννα ;»του πέταξε ο Άλκης αυστηρά .

«Θα το προτιμούσα !»γέλασε πειράζοντας τον .

«Θα σου σπάσω τα μούτρα !»γρυλισε . Η Άννα τον αγκάλιασε σφιχτά δίνοντας του ένα φιλί στο μάγουλο και έπειτα κοίταξε τον Δημήτρη .

«Δημήτρη συγνώμη αλλά δεν τον αλλάζω !»ψιθύρισε γλυκά . Το χέρι του Άλκη προσγειώθηκε στον γλουτό της και εκείνη αναφώνησε έκπληκτη ενώ έπειτα ένα αυστηρό βλέμμα έπεσε πάνω του .

«Εμείς ψυχή δεν έχουμε ρε Αννουλα ;»συνέχισε την πλάκα του .

«Όχι ρε μαλακα ! Δεν έχετε ... άντε βρες καμία γκομενα και άσε το μωρό μου ήσυχο !»του απάντησε μεταξύ σοβαρού κι αστείου .

«Πω μαλακες με κουράσατε ήδη ! Εσυ σε δυο ώρες έχεις αγώνες ..,» στράφηκε στον Άλκη . «Άντε γρήγορα να τακτοποιήθειτε ...» τους φώναξε σαν να ήταν τα μικρά παιδάκια που προπονούσε στην σχολή .

Ο Άλκης ξεκλείδωσε την πόρτα του δωματίου και έκανε στην άκρη να περάσει πρώτη η Άννα . Τοποθέτησαν τις βαλίτσες τους αρων αρων μέσα στην ντουλάπα χωρίς να βγάλουν τα ρούχα τους από αυτές και ο Άλκης ξεγυμνώθηκε για ένα γρήγορο αναζωογονητικό ντουζ .

«Θέλεις να έρθεις μαζί μου ;» Της έκλεισε το μάτι πονηρά και η Άννα γέλασε διάπλατα .

«Θα το ήθελα πολύ αγάπη μου αλλά δεν θέλω να σε κουράσω πριν τον μεγάλο αγώνα !»ψέλλισε ναζιαρικα .

«Γδύσου !»πρόσταξε .

«Άλκη όχι !»γέλασε η Άννα . «Το βράδυ θα είσαι όλος δικός μου !»του χαμογέλασε ξανά .

«Το βράδυ δεν θα σε γλιτώσει κανείς από τα χέρια μου ...» έσκυψε να την φιλήσει όσο εκείνη είχε ρίξει το σώμα της στο κρεβάτι .

«Και ποιος σου είπε ότι θέλω να με γλιτώσει ...» ψιθύρισε πάνω στα χείλη του . Ο Άλκης έκλεισε τα μάτια του και ξεφυσηξε δυνατά .

«Παγωμένο ντουζ χρειάζομαι γαμωτο ... παγωμένο !»φώναξε και έφυγε τρέχοντας για το μπάνιο . Η Άννα γέλασε δυνατά . Έριξε το κορμι της τελειως πάνω στο κρεβάτι και το μόνο που σκεφτόταν ήταν το ποσό τυχερή στάθηκε με τον Άλκη . Η σχέση τους ήταν πολύ καλή για να είναι αληθινή όμως ήταν ! Ήταν αληθινή σε όλες της τις διαστάσεις ...

Μια ώρα μετά και οι τέσσερις τους είχαν μαζευτεί στην έξοδο του ξενοδοχείου με τον Δημήτρη και τον Φώτη να δίνουν τις τελευταίες οδηγίες στον Άλκη σχετικά με την τεχνική που έπρεπε να ακολουθήσει στον αγώνα . 

Επιβιβάστηκαν στο μίνι λεωφορείο και ξεκίνησαν με προορισμό το στάδιο που στεγάζονταν στην άλλη άκρη της πόλης . Ο Άλκης ήταν νευρικός . Πριν από κάθε αγώνα ήταν πάντοτε αισθητά φορτισμένος .

«Ηρέμησε !»του ψιθύρισε η Άννα στο αυτί πιάνοντας του το χέρι σφιχτά . Τα μάτια τους ενώθηκαν και απλά έμειναν να κοιτάνε ο ένας τον άλλον . «Όλα καλά θα πάνε !»πρόσθεσε αγγίζοντας απαλά τα χείλη του με τα δικά της . Της χαμογέλασε άχνα και την εσμπρωξε στην αγκαλιά του .

«Πως του λέμε στα ιταλικά να πάει πιο γρήγορα ;»πετάχτηκε ο Δημήτρης.

«Αφού έχουμε χρόνο !»απάντησε ανυποψίαστος ο Άλκης .

«Ναι επειδή έχουμε χρόνο φοβάμαι πως δεν θα σας μαζεύουμε ...» τους πείραξε ξανά και η Άννα τον στραβοκοίταξε .

«Δημήτρη πράγματι πρέπει να βρεις γκομενα !»πέρασε στην αντεπίθεση . «Το μυαλό σου όλη την ώρα τριγυρνάει στο σεξ !»γέλασε .

«Ας μην ήταν μπροστά ο Άλκης και θα σου απαντούσα κατάλληλα ...» της είπε με ένα σαρδόνιο χαμόγελα .

«Φοβάσαι το μωρό μου Δημήτρη ;»τον προκαλούσε και άλλο και οι φίλοι του δεν μπορούσαν παρά να ξεκαρδιστούν στα γελια με τις γελοίες αντιδράσεις του φίλου τους .

«Άντε γαμηθειτε ρε !»πέταξε ηττημένος .

«Ε μας προκαλεί κιόλας !»αναφώνησε η Άννα άνετη .

«Άννα είσαι η θεά μας !»σχολίασε ο Φώτης έτοιμος να κλάψει από τα γελια .

«Αυτό το 'μας' δεν μου πολύ αρέσει !»πρόσθεσε ο Άλκης .

«Άντε παράτα μας κι εσυ !»φώναξε ο Φώτης ενώ ακόμη δεν μπορούσε να συνέλθει από τα τρανταχτά του γελια .

«Φτάσαμε σκάστε !»πέταξε ο Δημήτρης από την μπροστινή θέση του μίνι βαν . Ο οδηγός τράβηξε χειρόφρενο και το όχημα ακινητοποιήθηκε . Βγήκαν ο ένας πίσω από τον άλλον από το βανάκι και προχώρησαν προς την είσοδο της αρένας . Πλήθος κόσμου και αθλητών είχε συγκεντρωθεί στην είσοδο . Μιας και ο Άλκης ήταν πρωταθλητής Ελλάδος είχε το προνόμιο να περάσει απευθειας στον αγωνιστικό χώρο . Ο υπεύθυνος τους άνοιξε την πόρτα και εκείνοι πέρασαν από έναν σκοτεινό και μακρύ διάδρομο .

«Ήρθαμε σίγουρα στο σωστό μέρος ;»ψέλλισε η Άννα φοβισμένη. Και κλειστοφοβία να μην είχε μόλις απέκτησε ! Ο Άλκης της χαμογέλασε και ίσα που μπορεσε να το αντιληφθεί . Στο βάθος διέκριναν το φως . Εσμπρωξε την διαφανή τζαμαρία και ένας τεράστιος χώρος ειδικά διαμορφωμένος για τους αγώνες απλώθηκε μπροστά τους . Το θέαμα ήταν άκρως επιβλητικό . Η Άννα τα είχε χαμενα !

«Κλείσε το στόμα σου !»την πείραξε ο Άλκης .

«Ότι σε συμφέρει Άλκη !»του πέταξε το πονηρό της σχόλιο και εκείνος γουρλωσε τα μάτια του με τον αυθορμητισμό της . Ένας άντρας τους πλησίασε και τους ζήτησε τις ταυτότητες τους . Ο Άλκης υπέδειξε την δίκη του και τους έκανε νεύμα να τον ακολουθήσουν . Μια ώρα πριν τον αγώνα και το στάδιο ήταν άδειο . Ήταν θέμα χρόνου ο κόσμος να πλημμυρίσει τις κενές θέσεις της αρένας .

«Έλα να σου φορέσω τα προστατευτικά ;»του είπε ο Φώτης καθώς έμειναν μόνοι τους σε ένα δωμάτιο όμοιο με καμαρίνι .

«Μαλακα νιώθω το χέρι μου να μουδιάζει !»ψέλλισε .

«Χαλάρωσε ! Αγχώθηκες ...» του είπε αυστηρά .

«Τώρα χαλάρωσα ...» τον ειρωνεύτηκε . Η Άννα τον κοίταξε ανήσυχη .

«Άλκη δεν χάλασε ο κόσμος αν κάτι δεν πάει καλά ! Απλά προσπάθησε να είσαι ήρεμος !»του είπε γλυκά .

«Ο κόσμος δεν θα χαλασει αλλά θα χαλάσουν τα σχέδια μου !»κοίταξε τους άλλους δυο .

«Ποια σχέδια σου μωρό μου ;»αναρωτηθηκε .

«Αν όλα πάνε καλά θα μάθεις !»της έκλεισε το μάτι και εκείνη απόρησε όμως δεν έδωσε συνέχεια στο θέμα .

«Εντάξει !»του χαμογέλασε .

«Φορά και αυτό !»ο Δημήτρης του πέταξε την κάσκα , για να προστατεύει το κεφάλι του από κραδασμούς και χτυπήματα .

«Το μασελακι φέρε μου !»του είπε και ο Δημήτρης αμέσως το έβγαλε από την θήκη του . Φόρεσε την μπλε ρομπα και το μπλε σορτσάκι που αντιπροσώπευαν την Ελλάδα και έπειτα τα τυχερά του γάντια . Ήταν έτοιμος για να δώσει τον εαυτό του .

«Πάμε προς τα έξω , ακούω φωνές ...» σχολίασε ο Φώτης . Άνοιξε την πόρτα και πρώτος βγήκε ο Άλκης . Η άδεια αρένα είχε πλέον βουλιάξει από τον κόσμο . Η Άννα κοιτούσε σαστισμένη το θέαμα γύρω της . Στα μεγάφωνα ακούστηκε το όνομα του Άλκη και του Γερμανού συμπαίκτη του για τον πρώτο αγώνα της βραδιάς .

«Το έχεις φιλε !»του είπε ο Δημήτρης χτυπώντας τον στην πλάτη . Η Άννα έτρεξε δίπλα του λίγο πριν φύγει για το ρινγκ .

«Βαλε τα δυνατά σου και ότι γίνει , δεν πειράζει και να χάσεις ! Σε αγαπώ !»ψιθύρισε στο αυτί του περνώντας τα χέρια της γύρω από τον αυχένα του .

«Έχω κερδίσει εσένα και μου φτάνει ...» της απάντησε φιλώντας την απαλά πριν αποχωρήσει . Η Άννα τον κοιτούσε συγκινημένη όσο ο Φώτης ήρθε στο πλευρό της για να την τραβήξει στην δίκη τους μεριά .

«Έλα αδερφέ μου !»μουρμούρισε ο Δημήτρης τρίβοντας αγχωμένα τα χέρια του ενώ ηχούσε ο ήχος της έναρξης .

«Φώτη ...» μουρμούρισε η Άννα εκείνος την κοίταξε φευγαλέα . «Φώτη αυτή είναι η Βαλέρια ;»ρώτησε κοιτώντας την γυναίκα που είχε καρφωμένα τα μάτια της στον Άλκης . Ο Φώτης σαν αστραπή γύρισε το κεφάλι του προς την μεριά που κοιτούσε παγωμένη η Άννα . «Αυτή είναι ;» Ρώτησε ξανά .

Είναι αυτή ;