21ο κεφαλαιο
Μερια Ευας
Εκανα οτι κοιμαμαι οταν ο Τζεισον σηκωθηκε , τον ενιωσα να με φιλαει και να με χαιδευει απαλα για να μην με ξυπνησει ... Και που να ηξερε οτι ειμαι ξυπνια .
-Σε αγαπαω ομορφη μου . Μου λεει και μου δινει ενα φιλι στο μαγουλο .
-Κι εγω σε αγαπαω πολυ Τζεισον . Του απαντησα πεταριζοντας τα ματια μου .
Κοιταχτηκαμε με τα ιδια ερωτευμενα βλεμματα μας , που δεν θα χορτασουμε ποτέ να τα βλεπουμε , τουλαχιστον αυτο εχουμε πει ο ενας στον άλλον ....
Το αν θα κρατησει θα δειξει ...
Ειναι στο χερι μας...
-Συγγνωμη που σε ξυπνησα αγαπη μου , ξανακοιμησου .
-Μα πώς θα το κανω αυτο αν δεν σε εχω διπλα μου ?
-Οπως εκανες πριν μερικα χρονια μακρια μου . Μου λεει και μου δινει ενα φιλι στο προσκεφάλι μου .
-Ααχχ....Μερικα χρονια χαχα .
-Γιατι τι ειχαν αυτα τα χρονια και τα λες ετσι ?
-Δεν εφυγες ακομα ? Του λεω και σηκωνομαι στους αγκωνες μου και τον παρατηρω .
-Για κοιταχτε απο την μία μου ζηταει να μην σηκωθω , να μην φυγω και απο την αλλη με διωχνει και από που απο το δωματιο μου ?
-Τσ τσ τσ , εδω εκανες ενα λαθος αγαπητε μου ...
Του λεω και σηκωνομαι περισσοτερο , βλεπω το μπερδεμενο βλεμμα του και κρατιεμαι να μην γελασω ...😆😇
Παλι τον τρελανα τον καημενο .
Δεν πειραζει καλά να παθει να μαθει να με δουλευει εμενα , ποιος ? Ενας ανθρωπος .
Μα τι με επιασε τωρα...?
Κουναω περα δωθε το κεφαλι μου μεχρι που νιωθω να ηλεκτριζομαι και πεταγομαι ελαφρως ....
-Ευα μου , εισαι καλα ?
Τον ακουω να λεει και βλεπω οτι εχει σκυψςι προς το μερος μου , με το ενα του χερι τοποθετημενο γυρω απο τους ωμους μου και το άλλο στο προσωπο μου .
Μαλλον για αυτο πεταχτηκα , απο το αγγιγμα του , ομως γιατι ?
Θα μου πεις και την πρωτη φορα και την δευτερη ηλεκτριστηκα...
-Ναι , Τζεισον μου , μια χαρα . Του απαντω , μετα απο πιθανως λιγα λεπτα .
-Σιγουρα ? Με ρωταει .
-Ναι ναι , μην ανησυχεις . Του απανταω εγω .
-Λοιπον συνεχισεις αυτο που ελεγες προηγουμενως ? Μου λεει και σηκωνεται απο το κρεβατι και εγω μενω να τον χαζευω , να χαζευω αυτο το θεϊκό κορμι ...
-Βλεπεις κατι που σου αρεσει αγαπη μου ? Με ρωταει , γαμωτο με επιασε να τον κοιταω , οχι οτι ειναι και η πρωτη φορα που συμβαινει αυτο .
-Μπααα δεν θα το ελεγα . Του απανταω κανοντας την αδιαφορη .
-Εγω θα ελεγα οτι κοιτουσες . Μου λεει .
-Σου εχω πει οτι εχεις παραισθησεις καποιες φορες ? Τον ρωταω και του χαμογελαω οπως κανω μονο στον ιδιο .
-Πολλες φορες .
-Χαιρομαι που συμφωνεις . Του λεω ή σωστοτερα τον διακοπτω ...
-Για την ακριβεια εννοουσα πολλες φορες μου το εχεις πει . Αλλά η καλυτερη παραισθηση ειναι αυτη που βλεπω οτι εισαι μαζι μου , ακομα και οταν δεν εισαι ...
Ειπε εχοντας με πλησιασει . Εγω ... Τοτε ηταν που ενιωθα μια σουβλια παλι εκει , στο αριστερο μερος του θωρακα μου ...
Εχω αλλαξει ... Με εχει αλλαξει ...
Φοβαμαι , ποτέ δεν εχω νιωσει ξανα ετσι ή τουλαχιστον που να το θυμαμαι ετσι .
-Πριν ηθελα να σου πω ...
Του λεω και απλωνω το χέρι μου για να πιασω το δικο του , οπως και κανω .
-Ναι .
-Σχετικα με το λαθος που εκανες πριν .
-Ναι .
-Δεν σε διωχνω απο το δωματιο σου ...
-Αλλά τι κάνεις ?
-Στην ειπα ...
-Αχα !
-Στην ειπα μεν , αλλά εσυ νομιζεις οτι σε διωχνω απο το δωματιο μας !
-Αγαπη μου ❣️❤️
Ειπε και επεσε στο κρεβατι με εμενα απο κατω του και αρχισε να σκορπαει τα φιλια του πανω μου 😘 .
Για πότε εφυγαν τα λιγοστα ρουχα που φοραγαμε δεν το καταλαβα . Με εκανε δικη του για ακομη αλλη μία φορά ...
Ειμαι δικη του ...
Ημουν δικη του ...
Για ακομη μία φορά...
Για ακομη μία μερα...
Για πόσο ακομη ομως αραγε ?
Δυο ωρες αργοτερα
Κατεβηκαμε κατω , το μεσημερι ειχε μπει για τα καλα και αποφασισαμε να σηκωθουμε .
Οπως μπορουσαμε τουλαχιστον ειτε παραπατοντας οπως εγω , ειτε πεφτοντας θεαματικα κατω οπως ο κυριος δίπλα μου.
-Μπα μπα , κατεβηκαν τα ερωτευμενα πιτσουνακια ?
-Καλησπερα και σε εσενα Ντειμον . Του ειπε ο Τζεισον .
Αυτος μόνο μου ελειπε τωρα . Τοσο καιρο μια χαρα αποφευγαμε ο ενας τον αλλον ειτε καταλαθος ειτε επιτηδες , εγω σιγουρα ανηκω στην δευτερη κατηγορια.
-Καλησπερα μουγκη πριγκιπισσα .
Μαλλον αναφερεται σε εμενα , γυρναω και τον κοιταω . Τι το θελα ? Με κοιταει και εκεινος με εκεινο το σεξι , αυταρεσκο υφος του , ααχχ πόσο θα ηθελα να ....
του χωσω μια ωραιοτατη μπουνια . Λετε να με παρεξηγουσε ο Τζεισον δεν νομιζω .
-Καλησπερα και σε εσενα Ντειμον .
-Ιιιι μου μιλησε ! Τζεισον καλεσε την αστυνομια , θα με σκοτωσει !
Και ο Τζεισον ξεσπασε σε τρανταχτα γελια , που τοση ωρα κρατιοταν με την σκηνη που εκτυλισσοταν .
-Δεν το εχω σκοπο Ντειμον . Αλλά αν συνεχισεις να μου σπας τα νευρα , το κανονιζουμε οποτε θες .
Αυτο ηταν για πότε του κοπηκε το υφακι δεν λεγεται . Αυτα ειναι , δεν ξερω γιατι ο Ντειμον μου βγαζει τον παλιο κακο μου εαυτο .
Γιατι αραγε ?
-Αστο καλο σας με κανετε και γελασα . Μπραβο Ντειμον ειχα χρονια να γελασω για εσενα και απο εσενα .
-Χαχα γελασαμε και σημερα . Ειμαι εδω παντα για σενα αδερφε να σε διασκεδαζω οποτε θελεις .
-Να παρει ! Και εγω που ελεγα οτι θα σε ξεφορτωθω .
-Μπα μπα και γιατι θελει να με ξεφορτωθει ο καλος , γλυκος και μεγαλος μου αδερφουλης ?
-Ωρες ωρες εισαι σπαστικος . Του λεει ο Τζεισον και προλαβαινω να μιλησω πριν τον Ντειμον .
-Μου αρεσει που εισαι αισιοδοξος αγαπη μου . Μόνο ωρες ωρες ? Μου ειναι αδυνατο να το πιστεψω .
Πεταχτηκα και ειπα και το αγορι μου γελασε για ακομη μία φορα , εν αντιθέσει με τον αδερφο του .
-Βλεπεις Ντειμον σε ξερει μολις λιγο καιρο και ειναι σαν να σε ξερει χρονια !
-Χαχα γελασαμε . Τελος παντων θα καθισετε να φατε ?
-Ελεγα να παραγγειλουμε . Του ειπε ο Τζεισον .
-Πολυ αργα , εχει ηδη φαγητο στον φουρνο . Ειπε και οι αλλοι δύο μειναμε να κοιτιομαστε .
-Καλά ποιος μαγειρεψε ? Ρωταω εγω .
-Εγω ! Απαντησε ο ξινος .
-Χωρις πλακα Ντειμον . Του λεω εγω .
-Οντως εγω μαγειρεψα .
Τον ακουσα να λεει και τον παρατηρησα να πηγαινει στην κουζινα και να βγαζει απο το φουρνο ενα ταψι .
-Ελπιζω να σας αρεσει κοτοπουλο με πατατες στον φουρνο . Γυρισε προς το μερος μου και μου απηυθυνε τον λογο .
-Ναι . Του απαντησα και ειδα τον Τζεισον να μου κανει νοημα να παω προς το μερος τους , ουσιαστικα προς το μερος το δικο του και ετσι και εκανα .
Καθως πλησιαζα ακουσα τον Τζεισον να λεει στον Ντειμον να μας βαλει φαί , τι σε σωστος σεφ ηταν εξαλλου . Γελασα αλλά δεν το σχολιασα μεχρι που εφτασα στο τραπεζι και καθισα διπλα στον αγαπημενο μου .
-Ειμαστε σιγουροι οτι ειναι ασφαλες ? Ρωτησα εγω .
-Ποιο ? Με ρωτησε ο Τζεισον .
-Να φαμε .
-Και γιατι να μην ειναι ? Με ρωτησε ο Ντειμον .
-Και που ξερω εγω τι εχεις βαλει μεσα ? Του ειπα γυριζοντας προς το μερος του .
-Δεν το ξερεις , το μονο που σου μενει ειναι να δοκιμασεις .
-Συνεχιζουν να σου αρεσουν τα μυστηρια βλεπω Ντειμον . Γυρισα προς την μερια του Τζεισον .
-Τα μυστηρια ... Δεν λες τιποτα !
Συνεχίζεται ...
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top