11ο κεφαλαιο
~Ευα
Μπηκαμε μεσα στο αμαξι του , για ακομη μια φορα δεν ξερω που παμε , αλλα πλεον εχει σταματησει να με εκπλησει αυτο .
-Πως και δεν μιλας , με ρωταει .
-Οριστε ? Του απαντω μιας και ειχα αφεθει στις σκεψεις μουενω ημουν στηριγμενη και κοιτουσα εξωωαπο το παραθυρο μηπως και κα-ταλαβω που πηγαινουμε .
-Πως και δεν μιλας λεω , μου ξαναλεει.
-Απλα αφαιρεθηκα . Του λεω.
-Δεν θα ρωτησεις που πηγαινουμε . Μου λεει
-Οχι . Του λεω
-Πως και ετσι ? Με ρωραει
-Ετσι και να σε ρωτησω θα μου πεις . Του λεω
-Μπορει . Μου απαντα
-Ωραια , που παμε ? Τον ρωταω
-Θα δεις , ειναι εκπληξη ! Μου απαντα . Σωωπα λες και δεν περιμενα αυτη την απαντηση , σκεφομαι απο μεσα μου.
-Τι συμβαινει ? Με ρωταει
-Τι να συμβαινει ? Τον ρωταω
-Δεν μιλας και παρα πολυ . Μου λεει
-Δεν εχω ορεξη . Του λεω
-Μηπως δεν σου αρεσει η παρεα μου ? Με ρωταει
-Οχι , αντιθετως . Του απαντω κατευθειαν
-Φτασαμε ! Λεει και μου χαμογελαει .
-Επιτελους , λεω και κοιταω να δω που ειμαστε . Φαινεται οτι ειμαστε ακομη στην πολη , μιας και η διαδρομη δεν ηταν και τοσο μεγαλη , αλλα δεν ειμαστε πια στο κεντρο ειμαστε . Το μονο που βλεπω ειναι πολλα σπιτια.
-Που ειμαστε ? Τον ρωταω
-Στη πολη ειμαστε ακομη . Μου λεει λες και δεν το καταλαβα
-Ελαα δεν το καταλαβα , τι ειναι εδω που με εφερες .
-Ααα αυτο ηθελες να πεις τοση ωρα . Λεει
-Ναι , για λεγε λεω ενω γυρναω και τον κοιταω σταυρονοντας τα χερια κατω απο το στηθος .
-Το σπιτι μου . Απαντα χαλαρος με ενα μικρο χαμογελο να εμφανιζεται στα χειλη του .
-Θα μπεις ? Με ρωταει . Δεν καταλαβα ποση ωρα ειχα κατσει εκει ακινητη και ποτε εφτασε εκεινος μπροστα στο σπιτι ξεκλειδονοντας την πορτα .
-Ερχομαι . Του λεω
-Ελα δεν δαγκωνω , μου λεει .
-Ουου τρομαξα , του λεω . Εσυ μπορει να μην δαγκωνεις ενω εγω δαγκωνω και πολυ μαλιστα , σκεφτομαι .
Μπαινω μεσα και επεξεργαζομαι το χωρο γυρω μου . Μπορω να πω οτι ειναι υπεροχος , ειναι κλασικο αλλα με εναν μοντερνο αερα κυριως στα επιπλα , τακτοποιημενο , παραξενο συνηθως για αγορι μπορω να πω .
-Σου αρεσει ? Με ρωταει .
-Ναι , ωραιο φαινεται . Του απανταω .
-Θες κατι να πιεις ? Με ρωτα.
-Μα πριν λιγο αυτο δεν καναμε στο μπαρακι ! Του λεω ενω γυρναω να τον κοιταξω αφου τοση ωρα τον ειχα πλατη.
-Αλλο στο μπαρακι , αλλο εδω . Μου λεει και μου κλεινει το ματι παι-χνιδιαρικα ;) .
-Αληθεια και τι το διαφορετικο εχει εδω ? Τον ρωταω ενω κανω ενα-δυο βηματα και τερματιζω την αποσταση μεταξυ μας . Τον βλεπω οτι κατι θελει να πει αλλα τελικα δεν λεει κατι . Ας παιξουμε λιγο σκεφτο-μαι . Βγαζω το παλτο μου και μενω με το στραπλες φορεμα , θα ορκιζο-μουν οτι δεν περιμενε αυτη μου την κινηση .
-Πειραζει να το βγαλω , γιατι κανει ζεστη εδω . Του λεω και κοιταω στα ματια .
-Ο..οχι δδδ-δεν πειραζει , φυσικα και δεν πειραζει . Λεει τραυλιζοντας αρα το παιχνιδι συνεχιζεται . Παιρνει το παλτο μου και το τοποθετει στο καλογερο πισω απο την πορτα οπως και το δικο του .
-Λοιπον ...? Λεω
-Τι λοιπον ? Με ρωταει απαλα . Το πλησιαζω ξανα και αυτη τη φορα ακομα πιο κοντα.
-Τι το διαφορετικο εχει εδω ? Τον ρωταω καθως ο δεικτης του δεξιου χεριου χαραζει διαφορα σχηματα πανω απο το πουκαμισο του .
-Απλα ηθελα να σου δειξω το χωρο μου . Μου λεει
-Δεν σου αρεσει ? Λεει σιγανα σχεδον αισθησιακα κοντα στο αυτι μου.
Τωρα εγω ειμαι αυτη που στραβοκαταπινω , αρχισε και αυτος το παι-χνιδι οποτε.... καλυτερα να το σταματησω εδω γιατι δεν ξερω που θα οδηγησει . Απομακρυνομαι λιγο και αποφασιζω να καθησω στον κα-ναπε.
-Θες να πιεις κατι ? Με ρωταει
-Ναι γιατι οχι . Του απαντω.
-Τι θες ? Συνεχιζεις .
-Οτι θες εσυ . Του απαντω.
Βγαζει ενα μπουκαλι κοκκινο κρασι , και δυο ποτηρια , απο οσο μπορω να διακρινω.
-Οριστε , μου λεει .
-Ευχαριστω. Του απαντω
-Ημιγλυκο . Του λεω μολις πιω την πρωτη γουλια.
-Ακριβως . Μου λεει και χαμογελαω .
-Γιατι χαμογελας ? Με ρωταει
-Να σκεφτηκα κατι . Του λεω
-Μπορω να μαθω και εγω ? Με ρωταει .
-Πως εισαι τοσο σιγουρος . Διατυπωνω την απορια μου και με κοιτα ε-ρωτηματικα .
-Για ποιο πραγμα ? Με ρωταει , θελοντας να αποφυγει την απαντηση.
-Εννοω πως ησουν τοσο σιγουρος οτι θα ερθω σπιτι σου σημερα ! Λεω και με κοιταει εκπληκτος .
-Εντελως τυχαια ειχες μεσα στο μπαρακι εκει κοκκινο ημιγλυκο κρασι και δυο ποτηρια . Του λεω κοιτωντας στον στα ματια .
-Δεν ημουν . Απανταει και αυτο μπορω να πω οτο με μπερδευει .
-Δηλαδη ?? Τον ρωταω .
-Απλα .... ηλπιζα μεσα μου οτι θα ερθεις ! Λεει και εγω μενω σχεδον αφωνη.
-Εε-εεγω ... , παω να πω αλλα με διακοπτει.
-Ηθελα να ερθεις λεει και με κοιταει κατευθειαν στα ματια , τα οποια μαρτυρουν οτι λεει αληθεια . Νιωθω καπως παραξενα κανεις ποτε δεν μου το εχει ξαναπει αυτο . Ενιωθα ενα περιεργο βαρος στην αριστερη πλευρα του στηθους μου εκει που βρισκεται η καρδια .
Μα τι μου συμβαινει ! Σκεφτομαι απο μεσα μου.
Ολη αυτη την ωρα κοιτιομαστε στα ματια , λες και εκεινα εχουν δικη τους γλωσσα και ξερουν ποσα και τι θελουν να πουν . Αφηνει το ποτη-ρι του στο τραπεζι , και ερχεται πιο κοντα μου στον καναπε . Εγω πα-ρολα αυτα παραμενω ακινητη δεν ξερω τι να κανω . Το βλεμμα μου πεφτει στο ποτηρι που εχει τοποθετησει στο τραπεζι και υστερα γυρ-ναω να τον κοιταξω . Ποτε πλησιασε τοσο κοντα δεν το καταλαβα , φερνει το προσωπο του πιο κοντα στο δικο μου καθως με κοιταει μια στα ματια και μια στα χειλη . Μεχρι που μηδενιζει καθε αποσταση μεταξυ μας και με φιλαει στα χειλη . Εγω ανταποκρινομαι αμεσως , νιωθω λες και ριχνει το βαρος του πανω μου , κατι που με κανει να αρχισω να ριχνω προς τα πισω το κορμι μου . Παιρνει το ποτηρι απο το χερι μου και το τοποθετει και αυτο στο τραπεζι , αφηνοντας το χερι μου ελευθερο , με το οποιο το αγκαλιαζω γυρω απο τον σβερκο οπως κκαι το αλλο , ενω αυτο εχει περασμενο το ενα χερι στη μεση μου και το αλλο πισω απο το κεφαλι μου , ετσι ωστε να με τραβαει πιο πολυ πανω του .
Εδω και μερικα λεπτα καθομαστε ετσι στο καναπε και φιλιομαστε , εγω απο κατω και αυτος απο πανω . Σταματαμε για λιγα δευτερα μεχρι να βρουμε τις ανασες μας και ξαναρχιζουμε το ιδιο, μονο που αυτη τη φορα εχω κατεβασει το ενα μου χερι στη μεση του ενω αυτος με το ενα χερι .ου χαιδευει το ενα μου ποδι απο το γονατο μεχρι το τελειωμα του φορεματος και παλι το ιδιο .
Τελικα πηγανε σπιτι του , δεν κρατιουνται ή μηπως κρατιουνται ?
Τι λετε να συμβει παρακατω ...?
Περιμενω σχολια και αμα σας αρεσει μην ξεχνατε αστερακι .
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top