10ο κεφαλαιο
~Ευα
Γυρισα στο ξενοδοχειο και σκεφτομουν τι θα βαλω το βραδι . Καθως αναλογιζομουν τη σηνερινη ημερα τι ωραια που περασαμε . Η συ- ντηση στο καφε , τα φιλια για υπενθυμιση , η εκπληξη , η παραδισενια παραλια , η βουτια , το φιλι ...... αχ αυτο το φιλι , η αγκαλια και ολα ηταν τοσο τελεια ! Ο ιδιος ειναι τοσο τελειος !!! Και αν δεν ειναι ...?
Αν δεν ειναι αυτο που δειχνει ...? Οχι οχι αποκλειεται , δεν ειναι ολοι ιδιοι , δεν ειναι σαν εμενα ... , αυτος φαινεται τοσο αληθινος και αυτο φαινεται και απο την συμπεριφορα του και απο τα ματια του , αχ αυ-τες οι 2 απεραντες γαλαζοπρασινες θαλασσες που θελεις καθε φορα που τις κοιτας να χαθεις μεσα τους ! Αντιθετως εγω δεν ειμαι αληθινη απλα παιζω με τους ανθρωπους , μα με αυτον ειναι ολα διαφορετικα , νομιζω οι οταν ειμαι μαζι του ειμαι ο πραγματικος μου εαυτος , μου βγαζει την καλη πλευρα μου , που πρεπει να ομολογησω οτι ειχα πολ-λα χρονια βγαλω στην επιφανεια μετα ... Τελος παντων πρεπει να επι-κεντρωθω στην αποστολη μου , αν και δεν εχω βρει τιποτα ακομα ο-ποτε μετα απο χρονια προετοιμασιες και ερευνας νομιζω μου αξιζει και εμενα να περασω για λιγο ευχαριστα . Με αυτα και με εκεινα περασε η ωρα και δεν εχω βρει ακομα τι θα βαλω ....
Μετα απο το πολυωρο ψαξιμο στην ντουλαπα μου αποφασισα να βα-λω ενα μαυρο στραπλες φορεμα που ειχα και να ισιωσω τα μαλλια μου , εβαλα λιγο eye-liner και εβαλα και το κοκκινο κραγιον μου φυσικα .
Μετα απο λιγα λεπτα ειχα φτασει εξω απο το μπαρ
Αναρωτιεμαι γιατι θελει να συναντιομαστε εδω ?
Μπαινω μεσα και βλεπω οτι υπαρχει αρκετος κοσμος πρεπει να αποτελει σημειο συναντησεις ή το στεκι ολων , δεν εξηγειται αλλιως , υστερα απο λιγο αποφασιζω να δω αν ειναι εδω και τον εντοπιζω αμεσως , τον βλεπω να μιλαει με τον μπαρμαν και αρχιζω να τους πλησιαζω ...
-Γεια , λεω και γυρναει αμεσως με κοιταει και ενα μεγαλο , λαμπερο χαμογελο ζωγραφιζεται στο προσωπο του .
-Γεια σου ομορφη ! Μου λεει και σκυβει να με φιλησει κλεινω τα ματια περιμενοντας να νιωσω ενα απο τα υπεροχα φιλια του , αλλα αυτος με φιλαει στο μαγουλο , παραξενευομαι μπορω να πω . Απομακρυνει το προσωπο του απο το δικο μου .
-Και εσυ δεν πας πισω , ανταποδιδω για το κομπλιμεντο που μου εκανε πριν .
-Ευχαριστω , παμε να καθισουμε καπου αλλου ή θες εδω στο μπαρ ? Με ρωταει .
-Οτι θες , δεν εχω προβλημα . Του απαντω
-Ελα παμε να κατσουμε σε ενα τραπεζι , λεει .
Μαντεψτε σε ποιο τραπεζι καθισαμε , φυσικα στο ιδιο , το σχετικα απομακρυσμενο απο ολο τον υπολοιπο χωρο , σαν να ειναι μονο για εμας , σε αυτο που πιασαμε κουβεντα ,σε αυτο που πιναμε το κρασι μας και επεμενε να μαθει το ονομα μου ,χαμογελαω με αυτες τις σκεψεις.
-Τι σκεφτεσαι ? Με ρωταει
-Οριστε ? Απανταω αφου επαναφερω το εαυτο μου στην πραγμα-τικοτητα .
-Λεω , τι σκεφτεσαι και χαμογελας ? Μου απανταει
-Τιποτα . Του λεω
-Μηπως σκεφτεσαι καποιον ...??? Με ρωταει
-Μπααα ... , του απανταω οχι δεν θα του κανω τη χαρη να του πω οτι σκεφτομουν ολα οσα εγιναν απο την στιγμη που γνωριστηκαμε .
-Μας επεισες , λεει και χαμογελαει .
-Και ποιον να σκεφτομαι ? Λεω
-Δεν ξερω , κανα αγορι που να σου αρεσει ... λεει
-Μα δεν μου αρεσει καποιος ... λεω και αφηνω να εμφανιστει στο προσωπο μου ενα μικρο χαμογελο .
-Ωστε δεν σου αρεσει καποιος , ε ? Με ρωταει
-Κανενας , του απαντησα
-Ειμαι απολυτα σιγουρος για αυτο ! Ειπε
-Ειρωνευσε ? Τον ρωτησα αφοτου γυρισα και τον κοιταξα με ανασηκωμενο φρυδι .
-Μπαα ... ιδεα σου ! Μου απαντα , οπως του απαντω συνηθως . Δεν μπορουσα να μην χαμογελασω με αυτη τη σκεψη .
-Σου παει να χαμογελας ... να το κανεις συχνοτερα ! Μου λεει ενω μου κλεινει το ματι .
-Να και το κρασι σας . Λεει ο σερβιτορος που δεν ηταν αλλος απο τον μπαρμαν του μαγαζιου.
-Ευχαριστουμε . Του λεω και τον κοιταω δεν μπορω να πω γλυκουλης ειναι και ψηλος και ομορφος ...
-Ωραια , μπορεις να πηγαινεις . Του λεει ο Τζεισον καπως αποτομα
-Μην γινεσαι αγενης . Του λεω αυστηρα
-Δεν με πειραζει . Λεει ο μπαρμαν-σερβιτορος .
-Αφου δεν τον πειραζει ... λεει ο Τζεισον και η συ.περιφορα του με αφηνει αφωνη .
-Πειραζει εμενα ομως , λεω τελειως σοβαρη .
-Παντα ετσι ειναι ο Τζεισον , αυταρχικος , δυστροπος , τσαμπουκας , θελει παντα να γινεται το δικο του ... , αρχιζει να λεει ο μπαρμαν-σερβιτορος
-Εμενα μου λες , τον διακοπτω ενω πινω μια γουλια απο το κρασι μου και κοιταω τον Τζεισον , ο οποιος ειχε μεινει να κοιτα αποσολομενος .
-Οπως ελεγα αυταρχικος , αξεστος , θελει να γινεται παντα το δικο του , ναρκισσος , εγωιστης , ξεροκεφαλος και μαλακας . Ολοκληρωνει τις σκεψεις του και πραγματικα δεν ξερω πως εχει το θαρρος και τα λεει αυτα ενας απλος μπαρμαν .
-Για τα δυο τελευταια θα συμφωνησω και εγω , λεω .
-Ωραια τελειωσατε με τους επιθετικους προσδιορισμους που με στολισατε ? Ειπε ο Τζεισον μετα απο τοση ωρα αμιλητος .
-Αλλα οφειλω να ομολογησω οτι ειναι απο τους καλυτερους ανθρωπους που εχω γνωρισει σε ολη μου την ζωη . Λεει ο σερβιτορος-μπαρμαν.
-Αυτο σου λειπε ρε ηλιθιε , του απαντα ο Τζεισον και γελανε και οι δυο , τωρα εγω ειμαι αυτη που τους κοιτα περιεργα , καταλαβα οτι γνωριζονται μιας και θυμηθηκα οτι μιλαγανε πριν ερθω .
-Απο οτι καταλαβα γνωριζεστε ! Λεω .
-Μα ναι δεν φαινεται οτι ειμαστε κολλητοι , λεει ο αλλος ενω τραβαει κοντα του τον Τζεισον ενω γελανε .
-Τραβα τωρα στη μπαρα , εχεις ποτα να φτιαξεις , του λεει ο Τζεισον χαμογελαστος αλλα με σοβαρο τονο στη φωνη .
-Μαλιστα αφεντικουλη ! Καλη δυναμη ! Μου λεει , ο μπαρμαν.
Αφου επεστρεψε στο ποστο του , ξαναγυρισα την προσοχη μου στον Τζεισον.
-Αφεντικουλη ? Του λεω
-Ναι , τι εχει το αψεντικουλη ? Με ρωταει .
-Ειναι και αυτο στα πλαισια των παιγνιων που λεγατε πριν και στα κοσμητικα επιθετα που σε στολισε ? Του λεω
-Οχι . Απανταει μονολεκτικα
-Τοτε ? Τον ρωταω .
-Αφου ειμαι το αφεντικο του πως να με πει . Λεει ενω φερνει το ποτηρι με το κρασι στο στομα του . Πινω και εγω απο το δικο μου , καθως σκεφτομαι και συνειδιτοποιω αυτο που μολις ειπε .
-Δηλαδη αυτο το μαγαζι ειναι δικο σου ? Τον ρωταω
-Ναι , ολοκληρο . Μου απανταει
-Γιατι δεν μου το ειπες ? Του λεω
-Γιατι με ρωτησε ? Μου απαντα με ερωτηση .
-Σωστο και αυτο ! Λεω . Για αυτο ηθελε να συναντιομαστε συνεχεια εδω , σκεφτομαι απο μεσα μου .
-Οριστε , τι ειπες ? Με ρωταει .
-Τι ειπα ? Ειπα σωστο και αυτο . Του λεω
-Οχι αυτο , το αλλο ... μου λεει .
-Ποιο αλλο ? Τον ρωταω
-Το "για αυτο ηθελε να συναντιομαστε συνεχεια εδω" . Μου λεει καλε τι εγινε ακουει και την σκεψη μου τωρα ?
-Δεν ειπα κατι τετοιο . Του λεω
-Και ομως το ειπες . Μου λεει
-Μα εγω , ωχ λεω , αφου
συνειδιτοποιω οτι δεν το ειπα απο μεσα μου .
-Σωστη διαπιστωση παντως , ενας απο τους λογους ηταν και αυτος . Μου λεει .
-Γιατι η υπολοιποι ποιοι ειναι ? Τον ρωταω .
-Δεν υπαρχουν αλλοι λογοι , μου λεει
-Και τωρα σε πιστεψα . Του λεω
-Με ειρωνευεσε ? Μου αντιγυριζει .
Εγω αυτο το εχω ξαναζησει ! Και χαμογελαω αφου κανει οτι του εκανα εγω πριν .
-Παλι τα ιδια ? Του λεω ενω κρατιεμαι να μην γελασω .
-Ντεζα βου !!! Μου λεει καπως τραγουδιστα και κανοντας μια περιεργη γκριματσα , δεν αντεχω αλλο και αρχιζω να γελαω μαζι με εκεινον . Οταν σταματαμε με απο μερικα λεπτα , κοιτιομαστε στα ματια και κανεις δεν μιλαει , αυτος κανει κινηση και μου πιανει το χερι πανω στο τραπεζι και εγω το αφηνω εκει δεν αποτραβιεμαι . Μου αρεσει το αγγιγμα του .
-Μπορουσες να μου το πεις οτι εισαι ο ιδιοκτητης του μπαρ . Του λεω με σιγανι φωνη εφοσον μου χαιδευι το χερι και δεν μπορω να συγκε-ντρωθω πολυ.
-Και μα στο λεωα τι θα αλλαζε ? Με ρωταει .
-Απολυτως τιποτα , του απανταω
-Το πολυ αν στο ελεγα να μην ξαναερχοσουν , δεν ειχαμε και την καλυτερη πρωτη γνωριμια ... , μου λεει και εγω χαμογελαω στη θυμηση εκεινης της βραδιας .
-Μπορει . Του απανταω .
-Θες να χορεψουμε ? Με ρωταει
-Εμ... ναι . Του απαντω ενω δυσταζω λιγο .
Σηκωνεται πρωτος και ερχεται προς το μερος μου , μου δινει το χερι του και εγω σηκωνομαι . Εγω περπατω μπροστα του και αυτος με οδηγει εχοντας το χερι του στη μεση μου . Καθως φτανουμε εκει που χορευαν ολοι , με γυρναει ωστε να βλεπουμε ο ενας τον αλλον . Εκεινος περναει το ενα του χερι στη μεση μου , ενω εγω στον ωμο του και με το αλλο κρατει το δικο μου χερι , τοτε ειναι που μπαινει αργη μουσικη και τον κοιταω αλλα βλεπω που κοιταει προς το μπαρ και ο μπαρμαν του κλεκνει το ματι , ωστε ετσι ε ? Σκεφτομαι οργανωμενο το κολπο . Αυτος γυρναει και με κοιταει και καταλαβαινει οτι τους ειδα , περναει και το αλλο χερι του στη μεση μου και με φερνει πιο κοντα σε εκεινον , σκηβει και μου ψυθηριζει ...
-Ενταξει εγω του ζητησα να βαλει κατι πιο αργο ωστε να ερθουμε πιο κοντα , πες μου οτι δεν σου αρεσε ?
-Δεν ειπα κατι τετοιο , του απαντω ενω περναεω τα χερια μου γυρω απο το λαιμο του φερνοντας τον πιο κοντα .
Χωρις να προλαβει να καταλαβει τι γινεται , τον φιλαω . Του δινω το φιλι που επρεπε να μου ειχε δωσει αυτος ολο το βραδυ , αλλα δεν το εκανε , μετα απο λιγο σταματαω και παω να απομακρυνω το προσωπο μου απο το δικο του . Αλλα αυις φαινεται να εχει αντιθετη αποψη , σφιγγει το χερι του που βρισκεται γυρω απο τη μεση μου ενω το αλλο το τοποθετει πισω απο τον αυχενα μου και με τραβαει πανω του δινοντας μου ενα συναρπαστικο και ταυτοχρονα απαιτητικο φιλι , λες και του ειμαι κατι αναγκαιο και φοβατα μην του φυγω . Υστερα με σταματαει και με κοιταει στα ματια , οπως κανω και εγω .
-Παμε ? Μου λεει
-Παμε . Του λεω ακομα υπνοτισμενη απο το φιλι .
Παμε στο τραπεζι και μου λεει να μαζεψω τα πραγματα μου και αυτο κανω . Περνει το παλτο του και βγαινουμε εξω απο το μπαρ .
-Που παμε τον ρωτησα , ενω μου εκανε νοημα να μπω στο αμαξι του .
-Θα δεις , μου λεει .
Η βραδια τους συνεχιζεται ...
;) <3
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top