○°Από το φόβο περνάς στο μίσος...
Από το μίσος στην απέχθεια...
Από την απέχθεια στην απάθεια...
Από την απάθεια ... Από την απάθεια περνάς στη μετάβαση της συνειδητοποίησης και μετέπειτα κατρακυλάς...○°

Αν μπορούσα να γυρίσω πίσω το χρόνο και να μην πήγαινα ποτέ σε εκείνο το κιόσκι δεν ξέρω τι θα γινόταν... Δεν ξέρω τι θα έκανα σήμερα ούτε που θα βρισκόμουν... Σίγουρα πάντως όχι εδώ... Όχι καθισμένη να κοιτάω το μοναδικό άντρα που αγάπησα να χάνεται... Να χάνεται, και να μη μπορώ να κάνω τίποτα για να το αποτρεψω.

Κάπου βαθειά μέσα μου το λέω και το αναγνωρίζω... Θα πήγαινα ξανά. Ας μην λέω ψέματα στον εαυτό μου. Τα ψέματα δεν είναι καλά... Τα ψέματα πονάνε. Πληγώνουν πιο πολύ από την αλήθεια.

Εκείνη τη μέρα τον μίσησα... Και όχι μόνο για τη συγκεκριμένη μέρα, μα τον μίσησα για έναν ολόκληρο χρόνο... Ένα χρόνο που πέρασε με μενα να παλευω και τον έχασα αδικα λιγο πριν το τελος της χρονιάς...Ο Λουκ για τις επομενες βδομάδες, δεν έχανε την ευκαιρία να μου κάνει τη ζωή δύσκολη και το κυριότερο;;; Το κερασάκι στη τούρτα ήταν ότι έχασα τη χρονιά μου... Ναι, ο Λουκ Κόλινς κατάφερε να κάνει την απειλή του πραγματικότητα. Να με κάνει να μείνω στην ίδια τάξη από απουσίες που μπήκαν στα χαρτιά μου χωρίς να καταλάβω το πως... Κάπου στα μέσα του Ιούνη  μου ανακοινώθηκε ότι δεν υπάρχει λόγος να πήγαινω  σχολείο και κατ' επέκταση  δε θα δώσω ούτε εξετάσεις.. Τι έκανα; τα παράτησα. Θα περίμενα τη καινούρια χρονιά... Δεν με πείραξε τόσο είναι η αλήθεια γιατί έπειτα από όλα όσα μου έκανε κατά καιρούς, τουλάχιστον εκείνος θα έφευγε από το σχολείο... Έτσι νόμιζα δηλαδή...

Προς τι το μίσος όταν φτάνεις στο σημείο να απεχθάνεσαι κάποιον με όλη τη ψυχή σου;  όταν αποστρέφεσαι ακόμα την ιδέα να αναπνέεις στον ίδιο χώρο; Το τέλος της χρονιάς έφτασε. Μπορεί να μη πήγαινα αλλά ο διάολος τελικά ήθελε να με φέρει στο δρόμο του... Ήθελε να με κάνει να βιωσω και την αποστροφή με τά της εξευτελισεως...

****

Έβαλε τα ακουστικά στα αφτιά της και όπως συνήθιζε να κάνει το τελευταίο διάστημα, άνοιξε τη μουσική και ξεκίνησε να τρέχει. Δε την ενδιέφερε που ήταν βράδυ. Η Αλίνα έτρεχε... έτρεχε να γλιτώσει από το δωμάτιο της. Να γλιτώσει από τα όνειρα της να πάει στο κολέγιο μα έπρεπε να περιμένει ακόμα ένα χρόνο... Έτρεχε να γλιτώσει από τη μάνα της που δεν έχανε ευκαιρία να της ζητάει το λόγο των απουσιών...

Πήρε το μεγάλο πλακόστρωτο δρομάκι που κατέληγε από το πάρκο στην παραλία και μόλις διέσχισε το δασάκι το βλέμμα της έπιασε μια κίνηση. Έβγαλε τα ακουστικά της και άκουσε φωνές και γελια. Αμέσως μετά ένα μπουκάλι να σπάει και κατάλαβε πως επρόκειτο για κάποια παρέα μεθυσμενων παιδιών... Κούνησε το κεφάλι της απογοητευμένη με τη κατάντια της νεολαίας και φορώντας  ξανά τα ακουστικά της, ξεκίνησε να τρέχει ώσπου άξαφνα μέσα από τους θάμνους πετάχτηκε ένα αγόρι . Μόλις την είδε σταμάτησε

"Εε!! Μαλακες ελάτε να δείτε τι βρήκα!" Φώναξε και εκείνη έβγαλε έντρομη τα ακουστικά και γύρισε για να τρέξει από την άλλη πλευρά μα έπεσε πάνω σε έναν άλλο. Ήταν βράδυ , το φως από τις λάμπες ελάχιστο μα τους αναγνώρισε. Ήταν τα αγόρια από το κιόσκι...

"Τι λέει φυτό; Πώς και βγήκες χωρίς ήλιο;"  αποκρίθηκε ο ένας και έκανε ένα βήμα προς το μέρος της. Άρπαξε το κοκαλάκι από τα μαλλιά της και τραβώντας το, το πέταξε κάτω.

Η Αλίνα θέλησε να φωνάξει μα από το φόβο της η φωνή της παρέμεινε στο λαρύγγι να τρέμει μαζί με το υπόλοιπο κορμί της.

"Τώρα που δεν είσαι παρθένα τι λες για ένα τρίο;"

"Κουαρτέτο!" Πετάχτηκε ένας ακόμα και έκανε την εμφάνισή του πίσω της κρατώντας ένα μπουκάλι ουίσκι στα χέρια. Η Αλίνα γύρισε ασυναίσθητα προς το μέρος του και ο πρώτος βρέθηκε πιο κοντά. Άπλωσε το χέρι στα οπίσθιά της και τα χτύπησε.

"Τι κάνεις ρε;" του είπε έξαλλη γυρίζοντας και  αγνοώντας το κίνδυνο τον έσπρωξε.

"Ήρεμα κούκλα! Να δοκιμάσουμε ότι και ο Λουκ θέλουμε μόνο!" Της είπε ένας άλλος . Δεν υπήρχε περίπτωση να μιλάνε σοβαρά σωστά;; Σκέφτηκε προσπαθώντας να δει πόσοι ακριβώς είναι. Ήταν τέσσερις και την είχαν περικυκλώσει...

"Κάντε στην άκρη να φύγω!" Τους είπε τραυλιζοντας και στη προσπάθεια της να ξεφύγει από το κλοιό που δημιούργησαν, βρέθηκε στο χώμα. Το αγόρι που την έσπρωξε έπεσε πάνω της κι εκείνη άρχισε να τον χτυπάει με τα χέρια της κλαίγοντας.

"Πιάστε τα χέρια ρε μαλακες!"Φώναξε και ο ένας γονάτισε και τη κράτησε δυνατά.

"Είστε μεθυσμένοι!! Αφήστε με !" Τσιριξε η Αλίνα μα αντί να την αφήσουν οι άλλοι δύο έβγαλαν ένα σουγιά. Τις έσκισαν όπως όπως τα ρούχα και τα πέταξαν στους θάμνους.
Η Αλίνα άρχισε να κλαίει πιο γοερά έχοντας στο μυαλό της μορφή του υπεύθυνου... Του Λουκ...

"Κοίτα να δεις που ο μαλακας ο Κόλινς θα το απόλαυσε! Αυτή έχει κορμάρα ρε!" Δήλωσε ένας από αυτούς που την έγδυσαν και η Αλίνα άρχισε να χτυπιέται. Να κοπανάει τα πόδια της και να ουρλιάζει.

"Τράβα φέρε κάτι να της κλείσουμε το στόμα ρε !!!"

Ένα πανί από τα ίδια της τα ρούχα βρέθηκε στα χείλη της σφραγίζοντας τα και εκείνος που ήταν πάνω της έσκυψε προς το στήθος της.

"Θα το απολαύσεις μην ανησυχείς..." της είπε πονηρά

"ΚΙ ΕΣΥ ΘΑ ΤΟ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙΣ ΜΠΕΝ!" Ακούστηκε άξαφνα μια βροντερή φωνή πίσω τους και τα αγόρια πεταχτηκαν προς τα πάνω πανικόβλητοι. Ο Λουκ άρπαξε το Μπεν δίνοντας του μια δυνατή μπουνιά ενώ οι άλλοι άρχισαν να τρέχουν προς κάθε κατεύθυνση...

Ο Λουκ δε σταμάτησε όμως. Ξεκίνησε να κλωτσάει το αγόρι που ήταν έτοιμο να τη βιάσει δυνατά στη κοιλιά και μόνο όταν έχασε τις αισθήσεις του ήρεμησε..

Πιάνοντας το κεφάλι του, πήγε κοντά της. Αν και δε τη κρατούσε κανένας, εκείνη είχε κουλουριαστει και έκλαιγε σαν μωρό παιδί...

"Γαμω το σου Πράις! Τι διάολο κάνεις μέσα στο δασάκι τέτοια ώρα;" είπε και βγάζοντας τη μπλούζα του την σκέπασε. "Έλα... Δεν έγινε τίποτα. Σήκω να σε πάω σπίτι..." Μόλις έκανε κίνηση να την ακουμπήσει η Αλίνα άρχισε να ουρλιάζει και να χτυπιέται στο χώμα. "Σςςς ηρέμησε γαμω!!! Δε θα σε πειράξω!! Τελείωσε!!" Της είπε προσπαθώντας να πιάσει τα χέρια της και τραβώντας την προς το μέρος του ,την αγκάλιασε σφιχτά για να σταματήσει.

"Εσύ φταις για όλα..." του ψιθύρισε μόλις ηρέμησε μα εκείνος δε μίλησε.
"Εύχομαι να μη σε ήξερα Κόλινς. Να μην έμπαινες ποτέ στη ζωή μου ! Να μην υπήρχες ΔΙΑΟΛΕ!!!" Φώναξε και αρπάζοντας τη μπλούζα του , τον έσπρωξε και έτρεξε μακριά του...

Σας φιλώ....