Την ίδια στιγμή η Ιφιγένεια αρπάζει το όπλο και τοποθετεί τις τρεις σφαίρες μέσα σε αυτό.

Η πρώτη για να καταλάβει πως λειτουργεί, η δεύτερη για να τον τρομάξει και η τρίτη για να τον τραυματίσει. Δεν πρέπει να κάνει κανένα λάθος. Κλείνει τα μάτια και αναποδογυρίζει το άδειο μπολ, κρύβοντας το όπλο από κάτω. Τα χέρια της τρέμουν ελαφρώς μόνο στην σκέψη πως θα κάνει κακό σε έναν άνθρωπο. Η συνείδηση της δεν της το επιτρέπει.

Η πόρτα της αποθήκης ανοίγει και μέσα εισέρχεται ο Νέιθαν έχοντας ένα σαρδόνιο χαμόγελο στα χείλη του. 《Βρήκα τα εισιτήρια γατούλα. Πλέον είσαι η κοπέλα μου, Ξένια Πελαγίου. Θα αναγκαστούμε να κόψουμε τα μαλλιά σου και θα φορέσεις φακούς επαφής με χρώμα αλλά αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα.》 Αφού κλείσει την πόρτα πηγαίνει μπροστά της και βγάζει ένα μεγάλο ψαλίδι από την τσέπη του. 《Δεν είμαι και ειδικός αλλά θα προσπαθήσω για το καλύτερο αγάπη μου.》 Την αρπάζει και την σηκώνει όρθια. Πλέον απέχουν μόνο λίγα εκατοστά. Η ανάσα του ακουμπάει τον λαιμό της και το ψαλίδι περνάει μπροστά από τα μάτια της. 

《Περίμενε!》Αναφωνεί η νεαρή κοπέλα καθώς κοιτάζει με φρίκη το ψαλίδι. 《Θ- Θα ήθελα να φάω κάτι πριν γίνει όλο αυτό. Ζαλίζομαι πολύ και δεν νιώθω καλά..》 Ο Νέιθαν την κοιτάζει με ένα εξεταστικό βλέμμα. 

《Θα δω αν έχω κάτι εδώ κοντά. Σε ένα λεπτό θα είμαι πίσω.》Βάζει το ψαλίδι στην τσέπη του πανωφοριού του και βγαίνει βιαστικά από την αποθήκη - χωρίς όμως να ξεχάσει να την κλείσει. 

Χωρίς να χάσει χρόνο η Ιφιγένεια παίρνει το κρυμμένο όπλο και το στερεώνει στην πίσω πλευρά του τζιν παντελονιού της. Προσπαθεί να κατεβάσει την βρώμικη μπλούζα έτσι ώστε να μην φανεί τίποτα. Έχει δει πολλές ταινίες και ξέρει πάνω κάτω τι πρέπει να κάνει για να χρησιμοποιήσει το όπλο. Αφού έβαλε τις σφαίρες, πρέπει να οπλίσει και έπειτα να πατήσει την σκανδάλη αφού βρει την σωστή γωνία, σημαδέψει σωστά. Δεν είναι δύσκολο, δεν πρέπει να είναι δύσκολο. 

《Γύρισα γατούλα.》 Φωνάζει με χαρούμενη χροιά ο νεαρός άντρας καθώς εισέρχεται στην αποθήκη. 《Έχω ένα κρύο κολατσιό από εχθές, θα σου αρέσει.》 Το αφήνει κάτω και ετοιμάζεται να γεμίσει το μπολ με νερό. Σκύβει και ανοίγει το εμφιαλωμένο μπουκάλι κοιτώντας προς τα κάτω.

《Νέιθ.. συγγνώμη..》Βγάζει το όπλο και πυροβολεί μακριά του. Έπειτα ξανά πυροβολεί δίπλα του. Πλέον ο Νέιθαν την κοιτάζει γεμάτος τρόμο και έκπληξη. 《Δεν θα σε σκοτώσω..》 Τον πυροβολεί στην κοιλιακή περιοχή και εκείνος αφήνει μία δυνατή κραυγή. Η Ιφιγένεια πετάει το όπλο κάτω και τρέχει προς τα έξω με όσο κουράγιο έχει. Γυρίζει το κεφάλι της προς τα πίσω για να σιγουρευτεί πως δεν την ακολουθεί ή μήπως για να σιγουρευτεί πως είναι ζωντανός..; 

Έπειτα συνεχίζει να τρέχει μέσα στο δάσος με την καρδιά της έτοιμη να φύγει από το στήθος της. Έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει. Τώρα όμως που θα παει; Τα πόδια της δεν έχουν άλλη δύναμη, το κεφάλι της πονάει αφόρητα και οι δυνάμεις της την εγκαταλείπουν σιγά σιγά.

《Πού βρίσκομαι;》Ψιθυρίζει η κοπέλα και κάθεται στο χώμα κλείνοντας τα μάτια.

[...]

Ο Νέιθαν ακούει ένα αυτοκίνητο να σταματάει απ έξω και εύχεται να είναι ο συνεργάτης που μόλις τηλεφώνησε.
《Πώς έμπλεξες πάλι Κάρτερ;》Ακούει την βροντερή του φωνή και τον σηκώνει στα χέρια του. 《Έχεις χάσει πολύ αίμα, όποιος σου το έκανε ήταν αποφασισμένος.》Ειρωνεύεται ο άντρας καθώς τον τοποθετεί στο αυτοκίνητο του.

《Υποσχέσου μου ότι θα βρεις το κορίτσι..》Η ανάσα του είναι βαριά και παίρνει βαθιές ανάσες. 《Σε ικετεύω.. βρες το κορίτσι πριν το βρουν οι άλλοι.》 Ο Νέιθαν προσπαθεί να κρατήσει τα μάτια του ανοιχτά.

《Πρέπει να σκεφτείς και τον εαυτό σου. Κέρδισαν. Για πρώτη φορά έχασες Νέιθαν. Μάζεψε τα κομμάτια σου πριν αρχίσεις την αντεπίθεση. 》Ο άντρας  οδηγάει και απομακρύνεται από τον τόπο του εγκλήματος πατώντας  το γκάζι με φόρα.

25 ώρες μέχρι το τέλος - 16:00 μ.μ.

《Τον χάσαμε; Την πήρε!》 Ο Αλέξης βρίσκεται στο εσωτερικό της αποθήκης με μάτια δακρυσμένα.

《Δεν νομίζω πως είναι δικό της αίμα. Ποτέ ο Νέιθαν δεν θα πυροβολούσε το θύμα του.》Ακούγεται από την άλλη πλευρά του τηλεφώνου η Εύη.
《Και πάλι φαίνεται πως κάποιος έχει πυροβοληθεί. Υπάρχει μεγάλη ποσότητα αίματος στο πάτωμα αλλά κανένα ίχνος από αυτούς.》

Η Εύη δεν μιλάει για λίγο. Προσπαθεί να ενώσει τα κομμάτια.
《Ίσως.. η Ιφιγένεια να τον πυροβόλησε και να.. έφυγε στο δάσος. Δεν βρήκατε ούτε τον Νέιθαν;》
《Όχι δεν έχουμε βρει τίποτα. Θα σε πάρω σε λίγο, αν έχουμε νεότερα. Αντίο μικρή.》
Ο Αλέξης τερματίζει την κλήση και γυρίζει προς τους υπόλοιπους.

《Οφείλουμε να χωριστούμε. Στο δάσος βρίσκεται η κοπέλα αλλά ο απαγωγέας δεν έχει βρεθεί.》Ο Έκτορας κατεβάζει το κεφάλι και σφίγγει το σαγόνι του.

《Θέλω να κάνουμε εξετάσεις για να βρούμε σε ποιον ανήκει το αίμα. Βάλτε τα δυνατά σας, πρέπει σε δεκαέξι ώρες να έχουμε κλείσει την υπόθεση.》Όλοι χωρίζονται και ξεχύνονται μέσα στο δάσος.

Ο Έκτορας ψάχνει τον χώρο για να βρει το οτιδήποτε.
《Έκτορα είσαι καλά;》
《Εδώ μέσα έγιναν ένα σωρό βασανιστήρια. Ακόμα και να την βρούμε δεν θα είναι ποτέ ξανά η ίδια. Αλέξη έκανε αυτό που θέλαμε. Επιτέθηκε στον χλεχλέ και τώρα.. τώρα αγνοείται. Δεν θα είναι η ίδια μικρή μου αδερφή μου..》Βουρκώνει και περνάει τα χέρια του μέσα από τα μαλλιά του.

《Θα τον βρω. Θα την βρω. Θα τον βάλω φυλακή. Θα σου την επιστρέψω.》Ο Αλέξης τοποθετεί το χέρι του στον ώμο του φίλου του. Παίρνει βαθιές ανάσες και κοιτάζει μέσα στα μάτια τον φίλο του. 《Μπορεί η αδερφή σου να μην είναι όπως ήταν πριν.. αλλά παραμένει η αδερφή σου και είμαι σίγουρος ότι βαθιά μέσα της υπάρχει η καλοσύνη και η αθωότητα. Πάντα θα υπάρχουν επειδή τις δώσατε σωστές αρχές και γερές βάσεις καθώς μεγάλωνε. Πιστεύω πως κάνατε καταπληκτική δουλειά και αυτό θα φανεί τώρα. Μην αγχώνεσαι, δεν μπορεί να την κατέστρεψε ολοσχερώς.》Ο Έκτορας νεύει καταφατικά και ένα πλάγιο χαμόγελο εμφανίζεται στο πρόσωπο του.

《Αλέξη.. το αίμα ανήκει στον απαγωγέα.》Τον ειδοποιεί ένας βοηθός του και ένα κύμα ανακούφισης διατρέχει τους δύο άντρες.
《Τότε κάποιος θα τον βοήθησε να φύγει από εδώ γρήγορα. Με τόσο μεγάλη απώλεια αίματος δεν θα μπορούσε να φύγει μόνος του. Πρέπει να πάτε σε όλα τα νοσοκομεία της περιοχής και των γύρω περιοχών. Εγώ θα βγω τώρα στο δάσος και έπειτα θα ψάξω για άλλα στοιχεία.》Ο βοηθός νεύει καταφατικά και απομακρύνεται αμέσως.

《Πάμε για έναν τελευταίο γύρο;》Ο Έκτορας χαμογελάει και βγαίνουν έξω παίρνοντας έναν φακό και ένα όπλο.

Ένας τελευταίος γύρος πριν το τέλος. Εσείς είστε έτοιμοι για την συνέχεια;

Τέλος κεφαλαίου ❤

Ελπίζω να σας άρεσε ❤

Αφήστε μου ένα 💬 και μην ξεχάσετε να πατήσετε το 🌟.

Bye

🌹 Ίνα 🌹