Κεφάλαιο 50

52 ώρες μέχρι το τέλος

Η Εύη εισέρχεται στο σαλόνι αλλά δεν βρίσκει κανέναν. Ψάχνει όλα τα δωμάτια προκειμένου να βρει την Ηλέκτρα και να της ζητήσει συμβουλές για την δύσκολη περίοδο της εγκυμοσύνης. Ο πόνος, αυτές τις μέρες, μεγαλώνει όλο και περισσότερο και η Εύη δεν ξέρει πολλά πράγματα για την κατάσταση της. Δυστυχώς δεν είχαν βάλει στο πρόγραμμα να κάνουν παιδί και πάντα έπαιρναν προφυλάξεις. Όμως η Εύη θεώρησε πως ένα παιδί είναι θέλημα Θεού και έτσι δεν της πήγε η καρδιά να το σκοτώσει πριν καν γεννηθεί. Αν και μικρή σε ηλικία αποφάσισε πως δεν θα το βάλει κάτω.

Οι γονείς της έχουν απεβιώσει εδώ και δύο χρόνια ενώ η αδερφή της έχει κόψει τις επαφές μαζί της. Κάποιοι άνθρωποι δεν δέχονται τις επιλογές των άλλων, όπως η αδερφή της δεν δέχτηκε την επιλογή της να ζήσει μόνη της μετά από αυτή την εμπειρία που βίωσε. 

Η αδερφή της από πάντα την θεωρούσε αδύναμη, μια προσωπικότητα που δεν μπορούσε να αναλάβει ευθύνες και να πάρει πρωτοβουλίες. Την παράτησε για να σπουδάσει στο εξωτερικό με τα χρήματα που είχε μαζέψει η οικογένεια από τα βραβεία της Εύης στην γυμναστική. Φυσικά και το κράτησε κρυφό για λίγο καιρό από την αδερφή της, αλλά όταν συνήλθε την παράτησε και εξαφανίστηκε χωρίς εξηγήσεις.

Μπαίνοντας στον χώρο της κουζίνας αντικρίζει ένα μεγάλο σημείωμα το οποίο βρίσκεται καρφιτσωμένο στο ψυγείο με ένα πολύχρωμο μαγνητάκι. Αρπάζει το άσπρο χαρτί και διαβάζει προσεχτικά: "Εύη μου, συγγνώμη που δεν σε ενημερώσαμε νωρίτερα αλλά είμαστε καλεσμένοι στο τοπικό κανάλι και οφείλουμε να μιλήσουμε για το θέμα της Ιφιγένειας. Θα γυρίσουμε σύντομα. Αν χρειαστείς οτιδήποτε μην διστάσεις να μου τηλεφωνήσεις. Ανυπομονώ να μάθω το φύλο του μωρού και να το κρατήσουμε στην αγκαλιά μας, όλοι μας. Αν πεινάς στο ψυγείο έχει γλυκά και φρούτα. Στο δεξί ντουλάπι βρίσκεται το κουτί πρώτων βοηθειών. Λεφτά έχω στο ξύλινο συρτάρι του δωματίου μου. Αυτά για τώρα, θα γυρίσουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται. Μην αγχώνεσαι για τίποτα αλλά μην βγεις από το σπίτι για κανέναν λόγο. Τέλος θα σε παρακαλούσα να φροντίσεις το μωρό, το πιο πιθανό είναι να κοιμάται στο δωμάτιο της Πηνελόπης. Δεν σου ζητώ να κουραστείς, απλά να το φροντίσεις αν χρειαστεί.

~ Ηλέκτρα" 

Η Εύη αφήνει το γράμμα πάνω στο τραπέζι και έπειτα ξεφυσάει αγχωμένα. Παίρνει ένα τυχαίο παυσίπονο και ανεβαίνει την πελώρια σκάλα έχοντας ως προορισμό το δωμάτιο της Πηνελόπης. Το μωρό κοιμάται ήρεμα επάνω στο βαμβακερό στρώμα ενώ έχει τα χεράκια του τυλιγμένα γύρω του. Η Εύη γεμάτη αγάπη το παίρνει προσεχτικά στην αγκαλιά της και κατεβαίνει τα σκαλιά αργά αργά, δεν θέλει να διαταράξει τον ύπνο αυτού του πανέμορφου αγγέλου. 

Αφού το τοποθετεί με στοργή στο καρότσι ανοίγει την τηλεόραση και σταματάει στο τοπικό κανάλι. Εκεί αντικρίζει το ζεύγος Ιωάννου το οποίο εισέρχεται στο πλατό κρατημένο χέρι - χέρι. Από τα μάτια της Ηλέκτρας φαίνεται πόσο συγκινημένη είναι και το πόσο άσχημα νιώθει που κερδίζει λίγο τηλεοπτικό χρόνο εξαιτίας της απαγωγής της κόρης της. Αντίθετα ο Χάρης φαίνεται περήφανος και χαρούμενος που του δίνεται η ευκαιρία να μιλήσει στην τηλεόραση, κάτι που κρύβει με μία πονεμένη και λυπημένη έκφραση. 

Εφόσον χαιρετούν την υπερβολικά βαμμένη παρουσιάστρια, κάθονται στον αναπαυτικό κόκκινο καναπέ και η παρουσιάστρια εξηγεί στο τηλεοπτικό κοινό ποιοι είναι οι σημερινοί της καλεσμένοι - σε περίπτωση που δεν γνωρίζουν. Έπειτα περνά σε προσωπικές ερωτήσεις.

《Νιώθουμε μέγιστη λύπη που ένα τέρας βρίσκεται ελεύθερο στους δρόμους της πόλης μας. Η κόρη μου, δυστυχώς, φάνηκε το τέλειο θύμα και έτσι αυτός ο άνθρωπος την άρπαξε άδικα. Όλοι μας οφείλουμε να παραδεχτούμε πως η πόλη μας δεν είναι το ίδιο ασφαλές μέρος με παλιά. Ο τρόμος δεν μας αρέσει και δεν πρέπει να τον δεχτούμε. Αυτός ο άνθρωπος πρέπει να πληρώσει πριν προλάβει να προξενήσει κακό σε ακόμη μία οικογένεια.》 Ο Χάρης κοιτάζει μέσα στην κάμερα με βλέμμα τόσο λυπηρό όσο και αποφασισμένο. 

Η Εύη γυρίζει με αποστροφή το βλέμμα της εξαιτίας της υποκρισίας αυτού του ανθρώπου. Τον νοιάζει μόνο η εικόνα που δείχνει προς τα έξω, το φαίνεσθαι και όχι το είναι. Μέσα της ζηλεύει λίγο που η οικογένεια της Ιφιγένειας πήρε μεγαλύτερη προβολή μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Η δική της οικογένεια ποτέ δεν μίλησε στις κάμερες, ίσως επειδή δεν ήθελε να εκθέσει το όνομα της ίσως επειδή δεν τους δόθηκε η ευκαιρία. Δυστυχώς η Εύη δεν θυμάται πολλά πράγματα. Έχει κενά μνήμης, η ζωή της πριν την απαγωγή είναι θολή αλλά ξέρει πως είχε μια οικογένεια που την αγαπούσε πολύ. Βέβαια είναι σίγουρη πως αν οι γονείς της ζούσαν θα ήταν απογοητευμένοι που το εγγόνι τους είναι γόνος ενός ψυχοπαθούς άντρα. Σίγουρα θα την συμβούλευαν ή θα την ανάγκαζαν να απομακρυνθεί, να ρίξει το παιδί και να συνεχίσει την ζωή της. Μετά από όλα όσα έχει περάσει θέλει απλώς να ηρεμήσει και να ζήσει μια ζωή απομονωμένη από όλους και από όλα. Θέλει να μείνει μακριά από τις κριτικές άγνωστων ανθρώπων, θέλει να γίνει και πάλι φυσιολογική. 

Δυναμώνει την ένταση της τηλεόρασης για να μην ακούει τις δικές της σκέψεις και αφοσιώνεται στην απάντηση της Ηλέκτρας σε μια ερώτηση που δεν πρόλαβε να συγκρατήσει.

《Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει όλο αυτό. Η πόλη μας όμως, έχει ξαναπεράσει τα ίδια. Δεν είναι η κόρη  μου το πρώτο θύμα. Υπάρχει σίγουρα μια κοπέλα και μπορεί πολλές ακόμα. Δεν μπορώ να σκεφτώ το τι έχουν περάσει και δεν μπορώ να τις καταλάβω. Όμως θέλω να τις προστατέψω. Να τις στηρίξω γιατί η ζωή τους αναγκάστηκε να αλλάξει χωρίς λόγο.》 Ένα δάκρυ κυλά στο πρόσωπο της. 《Η κόρη μου είχε χαμηλή αυτοπεποίθηση και πιστεύω πως αυτός ήταν και ο λόγος που στοχοποιήθηκε. Ψυχολογική υποστήριξη χρειάζονται όλοι οι άνθρωποι. Όλοι πρέπει να έχουν ένα πρόσωπο για να του μιλάνε και να του εκμυστηρεύονται τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τα προβλήματα τους.》Η Εύη χαμογελάει πλατιά και μέσα της νιώθει ένα αίσθημα ευγνωμοσύνης. Η Ηλέκτρα λέει όσα δεν μπόρεσε ποτέ να πει η ίδια.

《Θέλω μόνο να γυρίσει η κόρη μου ζωντανή αλλά να πιαστεί και αυτό το τέρας που θέλει να προξενεί κακό.》 Ω όχι! Ο Νέιθαν δεν είναι κακός. Αγαπάει και νοιάζεται. Βοήθεια θέλει, ψυχολογική και ψυχιατρική υποστήριξη, κάτι που είναι πρόθυμος να δεχτεί. 《Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ένας άνθρωπος να έχει την τάση να κάνει κακό σε νεαρές κοπέλες.》 Εξαιτίας των προτύπων που έλαβε! 《Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ευχαριστιέται τον πόνο και την βία!》 Διότι αυτά βίωσε, με αυτά έμαθε να ζει από πολύ μικρός! 《Όλα αυτά μου δείχνουν μια άρρωστη προσωπικότητα!》 Λάθος Ηλέκτρα! Πονεμένη, κατεστραμμένη προσωπικότητα! Ποτέ του δεν ήθελε να καταλήξει έτσι. Οι συγκρυρίες τον ανάγκασαν να μεταμορφωθεί σε αυτό που είναι.

《Έχουμε κάποιον που θέλει να μιλήσει τηλεφωνικά στην εκπομπή μας. Ποιος πιστεύετε πως είναι;》 Η παρουσιάστρια το παίζει συγκινημένη προσπαθώντας να κρατήσει τα δάκρυα της. Δάκρυα που δεν υπάρχουν στα αλήθεια. Δάκρυα που δημιουργούνται για τα νούμερα της εκπομπής.

《Λογικά η Εύη, ένα κορίτσι που μας έχει στηρίξει πραγματικά.》 Απαντά η Ηλέκτρα με μία αίσθηση σιγουριάς αλλά η Εύη έχει ένα κακό προαίσθημα.

《Για να δούμε.. μας ακούτε;》

《Δεν θα την βρείτε ποτέ! Μόλις τώρα στείλαμε σπίτι σας τα λύτρα τα οποία θέλουμε για να ελευθερώσουμε τα δύο άλλα σας παιδιά! Να μας ευχαριστείτε που δεν τα σκοτώσαμε και αυτά! Θέλουμε εκατό χιλιάδες ευρώ στον τραπεζικό λογαριασμό που θα αναγράφεται στο πίσω μέρος του χαρτιού.》 Όλοι παγώνουν στο άκουσμα μιας απόκοσμης, σχεδόν ηλεκτρονικής φωνής. Η Εύη βγάζει μια κραυγή και τραβάει το καρότσι προς το μέρος της, ενώ κρύος ιδρώτας λούζει το μέτωπο της. 

Είναι εδώ.. κάποιος είναι εδώ. Δεν γίνεται αυτό.. 

Το κουδούνι χτυπά μια φορά αλλά η Εύη δεν κάνει καμία κίνηση για να αλλάξει. Σηκώνει ελαφρά την κουρτίνα και παρατηρεί έναν άντρα να βγαίνει από την αυλή και να μπαίνει σε ένα μαύρο φορτηγό. Το βλέμμα της γυρίζει στην τηλεόραση αλλά φυσικά υπάρχουν διαφημίσεις. 

《Ελπίζω να είσαι έτοιμος για μία μικρή διάσωση, έτσι μικρέ πρίγκηπα;》 Η Εύη παίρνει αγκαλιά τον μικρό και μπαίνει στο βεραμάν αυτοκίνητο της. Δένει τον μικρό στην θέση που θα βρίσκεται το δικό της μωρό σε λίγο καιρό και παίρνει μια βαθιά ανάσα. Βάζει ζώνη και ξεκινά να οδηγεί όσο πιο γρήγορα μπορεί. 

Αυτή και η Ιφιγένεια οφείλουν να λύσουν ολόκληρη την υπόθεση. Ήρθε η στιγμή να γίνουν τα θύματα, θύτες. Αν η Εύη τα καταφέρει, το μωρό της θα ζήσει. Αν όχι, ποιος θα καταφέρει να επιβιώσει; 

Τικ τοκ παιδιά, πλησιάζει η ώρα για την αυλαία. Βιαστείτε.  

Τέλος κεφαλαίου 💕

Ελπίζω να σας άρεσε ❤

Αφήστε μου ένα 💬 με την γνώμη σας και μην ξεχάσετε να πατήσετε το 🌟.

Bye 💋

🌹Ίνα🌹

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top