57 ώρες μέχρι το τέλος

Η ώρα έχει περάσει και ο Αλέξης, ο Έκτορας, η Καλλιόπη και η Πηνελόπη έχουν ξεκινήσει μια συζήτηση για το πως κατάφεραν να βρεθούν και οι τέσσερις στα χέρια του συνεργάτη του Νέιθαν.

《Επομένως εσείς ήρθατε να σώσετε εμάς;》Ο Έκτορας ξεφυσάει θυμωμένος  και με τα χέρια του σκεπάζει το πρόσωπο του.
《Καταλάβαμε πως χρειαζόσασταν βοήθεια και δεν είχαμε άλλη επιλογή!》Η Καλλιόπη του απαντά πίσω θυμωμένα και κοιτάζει στα μάτια τον Έκτορα.

《Άρα δεν πρόκειται να φύγουμε για να σταματήσουμε την φυγή του Νέιθαν! Άρα η Ιφιγένεια δεν έχει μέλλον, άρα είναι χαμένη;》Ο Αλέξης φωνάζει και χτυπάει την πόρτα με όλη του την δύναμη.
《Όχι.. έχουμε βάλει ένα σχέδιο σε εφαρμογή και είμαι σίγουρη πως η αδερφή μου πήρε το μήνυμα.》Αυτή  η φράση είναι αρκετή για να μεταφέρει τα βλέμματα των αντρών πάνω στην Πηνελόπη.

《Είπαμε ψέματα στον Νέιθαν. Εγώ η ίδια τον επισκέφθηκα και του είπα πως η Εύη είναι νεκρή - κάτι που φυσικά δεν είναι αλήθεια. Μόλις διαλύθηκε συναισθηματικά, αν είναι δυνατό αυτό, κατάφερα να του πω πως τα πράγματα θα ήταν ευκολότερα αν Ιφιγένεια τον σκότωνε. Βάζω το χέρι μου στην φωτιά πως μόλις την επισκέφθηκε της είπε για την μικρή μας κουβέντα. Τώρα η Ιφιγένεια ξέρει πως αν θέλει να ελευθερωθεί θα πρέπει να κάνει κάτι και αυτή.》Η Πηνελόπη μειώνει την ένταση της φωνής της και ανά τακτά χρονικά διαστήματα ρίχνει κρυφές ματιές προς τα έξω. Αφού τελειώνει με την εξιστόριση των γεγονότων, ο Έκτορας τοποθετεί τα χέρια του στο μέτωπο και ξεφυσάει.

《Της είπες να γίνει δολοφόνος;》
《Έκτορα ξέρουμε καλά και οι δύο πως η Ιφιγένεια δεν πρόκειται να σκοτώσει κανέναν άνθρωπο. Θα προσπαθήσει να τον τραυματίσει και να γλιτώσει αν καταλάβει πως δεν θα σταλεί ποτέ βοήθεια. Το θέμα,όμως, είναι να καταφέρουμε να ξεφύγουμε  και να βοηθήσουμε την αδερφή μας. Πρέπει να βεβαιωθούμε πως δεν θα χρειαστεί να προβεί σε καμία άλλη αποτρόπαια πράξη. Πρέπει να βγούμε από εδώ!》Τα δύο αδέρφια αγκαλιάζονται και ο Αλέξης στρέφει τα μάτια του στο ταβάνι ξεφυσώντας απογοητευμένα.

《Θα έπρεπε να.. το είχα λήξει εγώ. Φαίνεται πως τελικά δεν είμαι τόσο καλός αστυνομικός..》Δάκρυα κυλούν στα μάτια του και η Καλλιόπη χτυπάει φιλικά τον ώμο του.
《Μια χαρά αστυνομικός είσαι Αλεξ. Το θέμα είναι να αποδείξει ο καθένας τι αξίζει τώρα. Είναι πολύ δύσκολο να αντιδράσουμε την δεδομένη στιγμή, χωρίς συμμάχους αλλά θα τα καταφέρουμε μόνο αν είμαστε ενωμένοι και δεν μιζεριάζουμε!》Ο Έκτορας κοιτάζει έναν έναν τους φίλους του στα μάτια και προσπαθεί να μεταδώσει και να αναγεννήσει ένα συναίσθημα ελπίδας και κουράγιου.

《Ας ελπίσουμε πως έχεις δίκαιο.. ας ελπίσουμε πως θα βρούμε σύντομα το κατάλληλο σχέδιο. Δεν θα περάσει απαρατήρητη η απουσία μας από τον Νέιθαν. Θα.. θα.. φύγει νωρίτερα και κανείς δεν θα είναι εκεί για να τον σταματήσει εκτός της Ιφιγένειας.》Όλοι συμφωνούν με ένα νεύμα και έπειτα βυθίζονται σε μια ασυνήθιστη σιωπή.

[...]

54 ώρες μέχρι το τέλος

Ο Χάρης κάθεται στην δερμάτινη πολυθρόνα του μετά από καιρό και παρατηρεί προσεχτικά τον εσωτερικό διακοσμημένο χώρο. Οι κορνίζες που παλιότερα απεικόνιζαν όλη την οικογένεια μαζί έχουν αντικατασταθεί από παλιά, χρυσά κηροπήγια, γυάλινα βάζα και κορνίζες που απεικονίζουν μόνο τα παιδιά της οικογένειας του.

Θυμάται τις όμορφες στιγμές που είχαν περάσει όλοι μαζί αλλά και το πόσο αγαπημένοι και ενωμένοι ήταν παλιά. Ο ένας ενδιαφερόταν για τον άλλο και θυσιαζόταν σε αντίθεση με τώρα που μόνο τα αδέρφια θυσιάζονται μπροστά σε έναν αληθινό κίνδυνο. Οι γονείς δεν προστατεύουν τα παιδιά τους, τα αφήνουν εκτεθειμένα στα χέρια πληρωμένων δολοφόνων.

Ο Χάρης βήχει δυνατά και τοποθετεί το κεφάλι του στο αναπαυτικό μαξιλάρι. Πριν κάποιες μέρες έμαθε πως είναι πραγματικά άρρωστος, μια μορφή καρκίνου προσβάλλει τον οργανισμό του. Ευτυχώς πρόλαβε να αντιληφθεί νωρίς τα συμπτώματα εξαιτίας του ετήσιου τσεκ απ. Για καλή του τύψη τα χρήματα που είχε αποταμιεύσει είναι υπέρ αρκετά για να ξοφλήσει τα ιατρικά έξοδα αλλά και για να έχει μια καλή αντιμετώπιση από την κλινική.

Η Ηλέκτρα του πηγαίνει τον τρίτο καφέ και έπειτα κάθεται απέναντι του με ύφος επιβλητικό. 《Συγγνώμη για την ενόχληση. Απλά χρειάζεστε βοήθεια.》Ο Χάρης μιλάει πρώτος ενώ μεταφέρει το βλέμμα του πάνω της.

《 Πολύ ευγενικό εκ μέρους σου Χάρη. Τι κρίμα που τα παιδιά δεν σε βλέπουν όπως παλιά, σε θεωρούν έναν κόπανο. Μας παράτησες για μία γυναίκα στην ηλικία της κόρης σου! Εγκατέλειψες την οικογένεια σου την στιγμή που αυτή σε χρειαζόταν περισσότερο. Παρ' όλα αυτά έχεις το θάρρος να έρχεσαι εδώ μέσα, να εμπλέκεσαι στην υπόθεση και να προτρέπεις τον γιο σου να ψάξει τον αστυνομικό της υπόθεσης! Έστειλες το παιδί σου στο στόμα του κακού και τώρα μένεις εδώ μέσα και κρύβεσαι σαν φοβισμένη κότα! Μην μου το παίζεις θιγμένος, μετανιωμένος. Μην δείχνεις πως νοιάζεσαι γιατί στην πραγματικότητα θέλεις απλά να κερδίσεις λίγα από τα δημοσιεύματα που αφορούν την ίδια σου την οικογένεια. Αν σε χαροποιεί, σήμερα θα αναγκαστούμε να μιλήσουμε ζωντανά στην τηλεόραση. Η αστυνομία πιστεύει πως όλο και κάποιος θα μας δώσει πληροφορίες. Οπότε βάλε το σωστό σου πρόσωπο και γίνε για ακόμη μια φορά, σύζυγος και πατέρας που θυσιάζεται και δίνει τα πάντα για την ενωμένη οικογένεια.》

Η Ηλέκτρα αφού τελειώνει με τον μονόλογο της, ανοίγει την τηλεόραση και αλλάζει τα κανάλια χωρίς να σταματήσει σε κάποιο. Δάκρυα συσσωρεύονται στα μάτια της αλλά γνωρίζει πως ο Χάρης δεν είναι ο άντρας που ερωτεύτηκε παλιά. Είναι ένας υποκριτής, ένας ψεύτης, ένας τιποτένιος άνθρωπος γεμάτος δόλο και φόβο που εκμεταλλεύεται τις καταστάσεις για να κερδίσει προβολή.

《Έχω μετανιώσει πραγματικά και θέλω να βρεθώ και πάλι στο πλευρό σου. Θέλω να αναλάβω τις ευθύνες μου και να σταθώ δίπλα σας όπως πρώτα. Ίσως το γυαλί να μην κολλάει ξανά αλλά γιατί να μην προσπαθήσουμε να το ενώσουμε μαζί; Έκανα το χειρότερο λάθος και σας άφησα μόνους σε πολύ άσχημη περίοδο.》 Η Ηλέκτρα γελάει ειρωνικά, κάτι που εξαγριώνει τον Χάρη.

《Τώρα καταλαβαίνω γιατί όλοι επιλέγουν εσένα ως δικηγόρο Χάρη. Δεν μου φαίνεται περίεργο που έχεις τόση πελατεία εφόσον πιστεύεις ότι μπορείς να πείσεις τον καθένα με τις αερολογίες σου. Βέβαια εγώ σε γνώριζα πριν καν γίνεις δικηγόρος και ξέρω  πότε πιστεύεις πραγματικά αυτά που λες.》 Ο Χάρης σηκώνεται και την πλησιάζει με βήμα βαρύ.

《Πίστεψε με ξέρω πολύ καλά πως είσαι ένας κόπανος, ένας ψεύτης που ενδιαφέρεται μόνο για την εικόνα του. Αν με αγαπούσες δεν θα έφευγες ποτέ. Περιμένεις να σε αποδεχτώ και να προσποιηθώ πως δεν έφυγες ποτέ; Να δείξουμε στον έξω κόσμο πως είμαστε αγαπημένοι, ενωμένοι, ερωτευμένοι και πως ενδιαφερόμαστε ο ένας με τον άλλο; Δεν είμαι το παιχνίδι σου! Δεν είμαι εγώ το μέσο με το οποίο θα ανέβει στα μάτια των άλλων!》 Η Ηλέκτρα του φωνάζει και ο Χάρης την χαστουκίζει με δύναμη χωρίς οίκτο. Μόλις σηκώνει το χέρι του για να επαναλάβει την κίνηση του, η Ηλέκτρα του αρπάζει το χέρι και το κρατάει με όλη της την δύναμη. 

《Αν με ξανά ακουμπήσεις, σου εγγυώμαι πως θα περάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου στην φυλακή Χάρη!》 Ο Χάρης απομακρύνεται και ξεφυσάει απογοητευμένος και η Ηλέκτρα βράζει από τα νεύρα της.

《Μετά την συνέντευξη έχεις φύγει. Θα πας πίσω στην κοπέλα σου και εμένα θα με αφήσεις ήσυχη! Έχω ήδη ξεκινήσει τις διαδικασίες, αυτές που εσύ αργούσες μόνο και μόνο για να με χρησιμοποιείς όποτε θέλεις.》 Ο Χάρης κάθεται στην πολυθρόνα και πίνει δύο γουλιές από τον καφέ του αγνοώντας πλήρως την φωνή της Ηλέκτρας. 

Έτσι το αγαπημένο ζεύγος παρέμεινε για λίγο ακόμα μέσα στο ίδιο δωμάτιο και πρέπει να τους ευχαριστήσουμε που δεν αλληλοσκοτώθηκαν πριν το τέλος της ιστορίας. 

Τέλος κεφαλαίου 💕

Ελπίζω να σας άρεσε ❤

Αφήστε ένα 💬 και πατήστε το 🌟.

Bye

🌹 Ίνα 🌹