Σ: Ευρυδίκη! Μάντεψε.
Ε: Παλι;
Σ: Δεν παλεύεται αυτή η κατάσταση κάθε βδομάδα. Πες του κάτι.
Ε: Δεν θέλω να του απαντήσω βρε μωρό μου. Θα πάρει θάρρος και αντε μετά.
Σ: Και τώρα τι; Κάθε μήνα θα λαμβάνεις γραμματάκια από τον Άγγελο; Δεν το κατάλαβε ότι τελείωσε. Ε: Ε μάλλον όχι. Είναι και πιεστικος. Επιμένει.
Σ: Ανάθεμα τον πατέρα σου που του έδωσε την διεύθυνση τάχα μου για να στείλει δώρο για την μικρή.
Ε: Τα ίδια λέει;
Σ: Ναι κλασσικά .
Ε: ...

    Ήταν μέσα Φεβρουαρίου και είχαν απομείνει λίγες μέρες για τον πολιτικό τους γάμο. Το πρόβλημα όμως ήταν άλλο. Εδώ και λίγες εβδομάδες, ο Άγγελος είχε πάρει έναν άλλο ρόλο στην ζωή της Ευρυδίκης. Κάθε εβδομάδα έστελνε γράμματα στο σπίτι τους για να μάθει περισσότερα για την μικρή Ευτυχία. Η Ευρυδίκη δεν απαντούσε στα γράμματα αν και είχε την σύμφωνη έγκριση του Στεφάνου σε όλο αυτό. Δεν ήθελε να έχει καμία επαφή με την κόρη της και ούτε εκείνη με αυτόν. Με λίγα λόγια δεν του είχε πει ούτε το όνομα που θα της δινόταν.
         Όσο η Ευρυδίκη ζούσε την ζωή της με τον Στέφανο, ο Άγγελος είχε παρατήσει την Έλλη και είχε αποφασίσει να αφιερώσει την ζωή του στην δουλειά του. Τέρμα οι γυναίκες, η ανεμελιά και η αλαζονεία. Ήταν καιρός να δείξει την μέγιστη αυστηρότητα του και να προβάλλει τον πραγματικό του εαυτό. Μετά από όλα αυτά τα γεγονότα είχε πειστεί πως το παν δεν είναι να κάνεις ότι σου καπνίσει, αλλά ότι σε γεμίζει. Και ναι είχε γίνει πιο συναισθηματικος μετά την γέννηση της Ευτυχίας. Βέβαια μπορεί να μην την είχε αντικρίσει κατάματα αλλά γνώριζε πως όταν γίνει αυτό θα είναι μοναδική στιγμή.
         Το τελευταίο γράμμα που έλαβε η Ευρυδίκη έγραφε:

    Ευρυδίκη μου,

Είναι το τέταρτο γράμμα που στέλνω και δεν παίρνω απάντηση. Ίσως δεν το έλαβες ή πιο απλά δεν απαντάς. Εγώ το μόνο που θέλω είναι να μάθω για την μικρή. Ναι το ξέρω πως δεν είμαστε σίγουροι αν ειναι δική μου κόρη αλλά εγώ πιστεύω πως είναι δική μου. Εάν την αισθανθώ, την ακουμπήσω, την αγκαλιάσω τότε ίσως και καταλάβω πραγματικά αν είναι δική μου. Θέλω να μάθω πως ειναι, αν μοιάζει σε κάποιον, και αν ειναι καλά. Αν μπορέσεις στείλε μου μια φωτογραφία της. Θέλω να την δω. Σε παρακαλώ, αν λαμβάνεις τα γράμματα μου, απάντησε μου έστω και αρνητικά. Μην νομίζεις πως ενδιαφέρομαι μονο για το παιδί.

                               Σε φιλώ, Άγγελος.

    Η Ευρυδίκη διέκρινε μια ειλικρίνεια στα λόγια του αλλά και πάλι δεν ήξερε τι την περίμενε αν όντως απαντήσει. Σκεφτόταν και τον Στέφανο. Μετά από όσα είχαν γίνει θα ήταν ανάρμοστο να του έγραφε και γράμμα. Είχαν πάρει μια απόφαση και αυτή ήταν οριστική.

      Στην Ρόδο την ίδια εποχή, έμενε ο Θοδωρής, με την Διδώ και τον τετραχρονο υιο τους Φάνη. Ο Θοδωρής είχε αφοσιωθεί πλήρως στην ανατροφή του υιου του και η Διδώ ήθελε να τον διεκδικήσει αλλά ο Θοδωρής έκανε πίσω. Εκείνη δούλευε τα πρωινά σε ένα κατάστημα ρούχων και ο Θοδωρής είχε κάποιες μέρες την Βραδυνή και άλλωστε την πρωινή βάρδια στο λιμεναρχείο της Ρόδου. Τα έβγαζαν πέρα και τα ωράρια τους ήταν διαμορφωμένα έτσι ώστε να μπορούν να ασχολούνται με το παιδί. Η Διδώ έφευγε για την δουλειά στις 8 μισή ενώ πιο πριν πήγαινε τον γιο της στο νηπιαγωγείο , και ο Θοδωρής τον έπαιρνε στη 1. Είχαν χρόνο περίπου 6 ωρών που μπορούσαν να ασχοληθούν μεταξύ τους και η συμβίωση τους δεν ήταν η καλύτερη.

Θ: Διδώ! Πάλι σουπερμάρκετ θα πας;
Δ: Ναι. Γιατί αυτό το ύφος;
Θ: Προχθές δεν πήγες;
Δ: Μικρό παιδί έχουμε στο σπίτι Θοδωρή. Έχει ανάγκες!
Θ: Αυτό ή εσύ; Που μόλις βρεις ευκαιρία βγαίνεις και πηγαίνεις στα μαγαζιά και αγοράζεις ότι βλακεια βρεις!
Δ: Θοδωρή σοβαρολογείς; Ζήτημα να έχω πάρει δύο πράγματα για εμένα τον τελευταίο μήνα.
Θ: Και αυτά εδώ όλα τι είναι; Φορέματα, παπούτσια.
Δ: Για εσένα τα φοράω. Για να μου δώσεις λίγο σημασία σαν γυναίκα. Για να με προσέξεις.
Θ: Με αυτά μωρέ! Αυτά είναι όλα για την πίστα. Όλα τίγκα στις πούλιες κσι στα πούπουλα.
Δ: Ε τι άλλο να κάνουμε κύριε Ζωγραφε πια για να σας αρέσουμε λίγο!
Θ: Σςς! Θα ξυπνήσεις τον μικρό!
Δ: Α μπα! Ενδιαφέρεσαι κιόλας!
Θ: Ε δεν ανέχεσαι! Φεύγω.
Δ: Που πας!!
Θ: Έξω! Λογαριασμό θα σου δώσω!

       Ο Θοδωρής τα βρόντηξε όλα και βγήκε έξω να πάρει λίγο καθαρό αέρα. Μιας που ήταν και σαββατιάτικο πρωινό πήγε να πάρει μια εφημερίδα και παρήγγειλε έναν καφέ από το διπλανό καφενείο.

Θ: Άκου εδώ η κυρά Διδώ. Ε ρε!

      Ανοίγοντας την εφημερίδα το μάτι του έπεσε σε ένα όνομα πολύ γνωστό του.

  " Στις 5 Μαρτίου παντρεύεται ο γνωστός εφοπλιστής Στέφανος Δασκαλάκης την αγαπημένη του Ευρυδίκη Βασιλακάκη του Παύλου και της Πηνελόπης στο δημαρχείο Χανίων με μάρτυρες την αδερφή της νύφης και τον φίλο του γαμπρού, επίσης εφοπλιστή Ρένο Κλήδερη. Ο γάμος τους θα είναι σε στενό οικογενειακό κύκλο και στον γάμο θα παρευρισκεται η λίγων μηνών κόρη του ζευγαριού που γεννήθηκε ενώ το ζευγάρι βρισκόταν σε διάσταση. "

   Η εφημερίδα του έπεσε από τα χερισ και ο καφές απλά χυθηκε στο τραπέζι.

Θ: Η Ευρυδίκη με μωρό και παντρεύεται;

Γειαααα! Άλλο ένα κεφάλαιο είναι εδώ για σας! Πως σας φαίνεται; Πείτε μου στα σχόλια και πατήστε το αστεράκι κάτω αριστερά! Σμουτςςς😘😘😘