Αυτό το βιβλίο θα είναι διαφορετικό από αυτά που γράφω και μου αρέσουν συνήθως. Θα έχει περισσότερο απλούς ανθρώπους και φυσικά θα περνάει το μήνυμα της αλληλεγγύης, της αληθινής οικογενειακής αγάπης και φυσικά θα μιλήσει υποσυνείδητα για ένα σοβαρό πρόβλημα της χώρας μας, το δημογραφικό πρόβλημα.

Δεν θα έλεγα ότι είμαι ιδιαίτερα άνθρωπος που αγαπάει τα παιδιά. Αλλά πιστεύω ότι για να τα μεγαλώσεις ότι θα πρέπει εκτός από αρχές να τους περάσεις και εμπιρείες με στόχο να διατυπώσουν και αυτά τις δικές τους εμπιρείες κάποια στιγμή. Αυτήν την ιστορία όταν την σκέφτηκα ήμουν σε φάση Γκλιν! Είμαι μια θεούσα! Με αγαπώ! Αλλά πάντα μου άρεσε να σκέφτομαι πολύπλοκες ιστορίες με το μυαλό μου. Και εγώ λοιπόν τώρα θα σας πω και τι με ενέπνευσε για αυτήν την ιστορία.

Πρόσφατα άρχισα να βλέπω πολλά βίντεο στο youtube της Nenamyway και της Αγαθής Χριστιάνας όπου πήρα την έμπνευση για τον θεσμό της οικογένειας που προβάλλουν και είπα θα γράψω κι εγώ ένα βιβλίο! Σας ευχαριστώ κορίτσια μου για την έμπνευση! Δεν συμφωνώ βέβαια πάντα με αυτά που λένε και πιστεύουν αλλά δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι θέλω απλά να γράψω το βιβλίο μου για να σας ψυχαγωγήσω και φυσικά να περάσετε καλά και να μάθετε τα μηνύματα που θέλω να περάσω!

Έτσι λοιπόν θα σας πω λίγα πράγματα ακόμη για το περιβάλλον του βιβλίου. Το βιβλίο θα έχει μέσα τέσσερις ιστορίες. Τρεις μικρές η καθεμία από έναν άνθρωπο της καθεμιάς από τις τρεις βαθμίδες και μια μεγάλη της Αριάδνης από την κοινωνία των Ανένταχτων. Υποτίθεται πως ο χωρισμός των ανθρώπων σε αυτές τις βαθμίδες είναι το πιο σημαντικό ειρηνικό μέσο ενάντια στον εμφύλιο πόλεμο των Έξυπνων εναντίων των Χαζών που συνέβη πολλά χρόνια πριν. Η Αριάδνη παρόλα αυτά όπως και η συνονόματη ηρωίδα της μυθολογίας της χώρας της καταφέρνει να βρει τη λύση υποσυνείδητα για μια καλύτερη ζωή. Με τον δικό της προσωπικό μύθο. Η Αριάδνη είναι μια απλή 17χρονη κοπέλα που μένει με τους γονείς της και τον δίδυμο αδερφό της Αλέξανδρο. Η Αριάδνη πρέπει να βοηθάει κυρίως τη μητέρα και τον πατέρα της στο σπίτι με το που τελειώνει το σχολείο. Μετά πρέπει να διαβάζει και να βοηθάει μετά τον αδερφό της για να μπορεί το απόγευμα και κάποιες φορές και το μεσημέρι να πηγαίνει στη δουλειά του για να συνεισφέρει στα οικονομικά της οικογένειας. Τις ελάχιστες ώρες που της μένουν κάνει το χόμπι της με την γιαγιά της: το πλέξιμο. Η γιαγιά της μένει στο ακριβώς δίπλα διαμέρισμα, μόνη της και χήρα.

Οι Ανένταχτοι έχουν ελάχιστα δικαιώματα. Πρέπει να φορούν αναγκαστικά ασπρόμαυρα ρούχα και να πηγαίνουν μόνο στα σχολεία τρίτης βαθμίδας. Μαύρο μπλουζάκι και άσπρο παντελόνι τα αγόρια και οι άντρες και άσπρο μπλουζάκι και μαύρο παντελόνι τα κορίτσια και οι γυναίκες. Αν παρόλα αυτά αποδειχθεί ότι έχουν περισσότερη νοημοσύνη από τον περίγυρό τους, τότε αξίζει να πάνε μετά το γυμνάσιο σε ΕΠΑΛ, μαζί με παιδιά τρίτης βαθμίδας, αλλά χωριστά οι Ανένταχτοι από τα παιδιά της Τρίτης Βαθμίδας για να αποκτήσουν πτυχίο βοηθού. Παρόλα αυτά, θα υπάρχουν και ώρες που τα παιδιά θα έχουν μαζί ανάμικτα μαθήματα για να μπορούν να γνωρίζονται. Αν αποδειχθούν βέβαια πιο χαζά από τον περίγυρό τους αναγκαστικά θα πρέπει να αλλάζουν σχολείο με το που τελειώνουν το γυμνάσιο και να πηγαίνουν σε λύκεια Ανένταχτων. Δεν μπορούν να κάνουν παρά μόνο ένα παιδί το κάθε ζευγάρι για να διατηρηθεί η δυναστεία των Έξυπνων στην εξουσία. Αν με μια εγκυμοσύνη προκύψουν δίδυμα τότε πρέπει το ένα παιδί αφού τελειώσει το γυμνάσιο να βγει στην αγορά εργασίας για να συνεισφέρει στα οικονομικά της οικογένειας ενώ το άλλο παιδί να μένει στο σπίτι μετά το σχολείο για να βοηθάει τους γονείς του στις δουλειές. Όταν τελειώσει το σχολείο ή θα βρει μια απλή και βαρετή ή βρόμικη δουλειά ανάλογα με το τι θα του δώσει η κυβέρνηση. Μετά πάλι θα γυρίζει στο σπίτι του για να βοηθάει την οικογένειά του και άντε να κάνει το χόμπι του.
Τα μόνα δωρεάν πράγματα στη κοινωνία είναι η ιατρική περίθαλψη και η παιδεία. Θα τους λέγαμε ζητιάνους, αλλά όχι. Γιατί έχουν σπίτια, δεν πεινάνε, δεν διψάνε, έχουν συγγενείς, λίγους μεν, αλλά έχουν και άντε να μπορούν να κάνουν το χόμπι τους. Αν με μια γέννα προκύψουν τρίδυμα, το τρίτο παιδί αν ανακαλυφθεί ότι είναι πιο έξυπνο από το περιβάλλον του τότε θα έχει την ευκαιρία να μεγαλώσει σε μια οικογένεια της δεύτερης ή της πρώτης βαθμίδας. Ενώ αν διαπιστωθεί ότι είναι ομοφυλόφιλο αλλά χαζό, θα πρέπει μετά τα 18 να πηγαίνει σε ίδρυμα, ενώ πριν και κατά τη διάρκεια του πολέμου, έβρισκε τραγικό θάνατο. Αν όμως διαπιστωθεί ότι είναι ομοφυλόφιλο αλλά έξυπνο θα μπορεί να μεγαλώσει πάλι σε μια οικογένεια δεύτερης ή πρώτης βαθμίδας αυστηρά και θα μπορεί να υιοθετήσει παιδιά τουλάχιστον, αν το επιθυμεί, για να μεγαλώσει. Αν παρόλα αυτά, κάποια από τα παιδιά των Έξυπνων είτε της πρώτης είτε της δεύτερης βαθμίδας αποδειχθούν πιο χαζά από τον περίγυρό τους τότε αναγκαστικά και αυτά με το που τελειώσουν το γυμνάσιο θα πρέπει να βρουν μια δουλειά για να συντηρήσουν τον εαυτό τους μέχρι τα 18 τους για να προετοιμαστούν να αλλάξουν βαθμίδα. Παρόλα αυτά ακόμη θα τους επιτρέπεται να κάνουν φίλους από άλλες βαθμίδες και φυσικά να επισκέπτονται τις οικογένειές τους. Αν ένα παιδί γεννηθεί με σύνδρομο Ντάουν θα περιθάλπεται από την οικογένειά του, ανεξαρτήτως βαθμίδας αναγκαστικά. Παρόλα αυτά, με ανάλογες διαδικασίες θα βρίσκει αντίστοιχη βοήθεια από τη κυβέρνηση. Από τα 18 όμως και μετά θα πρέπει να πηγαίνει σε ίδρυμα ένταξης για να αποδειχθεί η σωματική δυνατότητα ανεξαρτησίας του. Αν αποδειχθεί η επαρκής σωματική ανεξαρτησία του θα μπορεί να ζήσει μόνο του αλλά δεν θα μπορεί να κάνει παρά μόνο ένα παιδί που παρόλα αυτά θα το επιβλέπει η κυβέρνηση.

Οι Ανένταχτοι μένουν σε πολύ μικρά διαμερίσματα με τους βασικούς χώρους. Μια κουζίνα, ένα μπάνιο, ένα σαλόνι με τραπεζαρία και φυσικά κοιμάται όλη η οικογένεια μαζί στο ίδιο υπνοδωμάτιο. Είτε είναι τρία τα μέλη, είτε τέσσερα. Και υπάρχει μόνο ένα μεσαίου μεγέθους μπαλκόνι στο σαλόνι. Οι Ανένταχτοι θα μπορούν να ανεξαρτητοποιηθούν και να πιάσουν ένα δικό τους σπίτι μόνο αν βρουν μια δουλειά και έχουν κάποια σοβαρή σχέση, όχι απαραίτητα γάμο. Αν ένας άντρας ή μια γυναίκα θελήσει να ασχοληθεί περισσότερο με το σπίτι και να μην δουλεύει θα πρέπει μέχρι να κάνει κάποια σχέση να βοηθάει πάντα τους γονείς του στις οικιακές εργασίες. Και όταν θα έχει κάνει κάποια σχέση θα πρέπει τουλάχιστον ο ένας από τους δύο στο ζευγάρι να δουλεύει. Αν ένας Ανένταχτος χωρίσει, θα πρέπει να ξαναγυρίσει στο σπίτι των γονιών του, αλλά τα μισά χρήματα από τη δουλειά του θα πηγαίνουν ΠΑΝΤΑ στην οικογένεια, μέχρι να ξαναφτιάξει την ερωτική του ζωή. Και εκεί θα παρακολουθείται από τη κυβέρνηση η ερωτική του ζωή, αλλά με βάση φυσικά την ιδιωτικότητα για ευνόητους λόγους, έτσι ώστε να μην υπάρχουν προσωπικές και κοινωνικές αναταράξεις. Τα προσωπικά τους αντικείμενα είναι ελάχιστα και ζουν μόνο με τα βασικά όπως προστάζει η φύση τους. Αλλά ζουν μια πιο απλή, ήρεμη, λιτή και αγνή ζωή μακριά από αντιπερισπασμούς. Έτσι τουλάχιστον τους τάζει η κυβέρνηση. Αλλά και έτσι τουλάχιστον πίστευε η Αριάδνη μέχρι πολύ πρόσφατα. Η Αριάδνη είναι πια 17 χρονών και σε έναν χρόνο θα πρέπει να βρει δουλειά και να ανεξαρτητοποιηθεί σιγά σιγά. Αλλά τελικά θα ανακαλύψει ότι η μοίρα της είναι διαφορετική από ότι του περίγυρού της...

Αυτή είναι η πρώτη ιστορία. Η μεγάλη ιστορία. Η δεύτερη ιστορία είναι των δύο κολλητών της. Γιατί η Αριάδνη ζει μια πολύ φτωχική ζωή αλλά έχει καλούς φίλους. Λίγους μεν, μιας και είναι μόνο εφτά, αλλά καλοί φίλοι. Οι δυο κολλητές της που γνωρίστηκαν στο σχολείο, είναι η Μία και η Στεφανία. Η Μία είναι όπως και η Αριάδνη. Ανένταχτη. Με τη διαφορά ότι είναι μοναχοπαίδι και θέλει να γίνει νοικοκυρά. Στον ελεύθερο χρόνο της βλέπει τηλεόραση. Η Στεφανία από την άλλη είναι στην τρίτη βαθμίδα. Θέλει να γίνει βοηθός αισθητικού και της αρέσει το μακιγιάζ. Α! Ξέχασα να αναφέρω ότι επιτρέπονται οι φιλίες ανάμεσα στις βαθμίδες αλλά απαγορεύονται οι γάμοι. Στην αρχή, οι μόνες φίλες της Αριάδνης είναι η Στεφανία και η Μία αλλά στη πορεία θα ανακαλύψει και άλλους πέντε ανθρώπους που θα της αλλάξουν τη ζωή αλλά φυσικά, πιο κοντά θα είναι πάντα στη Μία και στη Στεφανία. Οι ζωές τους είναι καλές και απλές αλλά χωρίς πολλές συγκινήσεις. Παρόλα αυτά, τα τρία κορίτσια είναι αχώριστα και πάντα περνούν μαζί τις δύσκολες στιγμές.

Η τρίτη ιστορία είναι της Μαντάμ Λιάν. Μιας ντραγκ κουίν από την δεύτερη βαθμίδα. Στη πραγματικότητα το όνομά της είναι Στέλιος. Ένας ομοφυλόφιλος άνδρας δηλαδή. Ήταν κάποτε στην κοινωνία των Ανένταχτων αλλά η κυβέρνηση του έδωσε την ευκαιρία να μεγαλώσει σε μια οικογένεια της δεύτερης βαθμίδας. Και του κολλητού της, του σχεδιαστή ρούχων Μάκη. Που παράλληλα είναι και ο σύντροφος του Στέλιου. Και οι δυο τους ανήκουν στην δεύτερη βαθμίδα. Ο Μάκης και η Μαντάμ Λιάν γνωρίστηκαν με την Αριάδνη σε μια θεατρική παράσταση που πήγαν οι τρεις κολλητές όταν ξεκίνησε η νέα τους χρονιά στο σχολείο. Η Μαντάμ Λιάν ήταν η πρωταγωνίστρια στη παράσταση αλλά μετά τη παράσταση ήθελε επειγόντως να γνωρίσει την Αριάδνη. Η Μαντάμ Λιάν είναι 17 χρονών συνομίληκη με την Αριάδνη και έχουν ως κοινό χόμπι το πλέξιμο. Τελικά τον αποδέχεται παρά τις επιφυλάξεις της αλλά που να ήξερε ότι η Μαντάμ Λιάν και η Αριάδνη συνδέονται με κάποιον μυστήριο τρόπο στη ζωή τους...

Η τέταρτη και τελευταία ιστορία είναι του Αριστείδη και των δύο συνεργατών του Μιχάλη και Δημήτρη. Ο Αριστείδης είναι εφευρέτης και προγραμματιστής ενώ οι συνεργάτες του είναι τραγουδιστές και μουσικοί. Γνωριστήκανε στο πανεπιστήμιο στη σχολή πληροφορικών και προγραμματιστών. Μαζί θέλουν να αναπτύξουν τις νέες τους εφευρέσεις, τις νέες τους πατέντες. Θέλουν να φτιάξουν ένα σάιτ για livestreams συναυλιών. Παράλληλα όμως, ο Αριστείδης για να ξεφύγει από τη καθημερινότητα διαβάζει για μόδα. Σε μια άλλη παράσταση της μαντάμ Λιάν, ο Αριστείδης γνωρίζει τελείως τυχαία την Αριάδνη και πιάνουν τη κουβέντα. Η Αριάδνη δίνει έμπνευση στον Αριστείδη και αυτός επινοεί ένα είδος τρισδιάστατου εκτυπωτή που σε ώρα ανάγκης θα φτιάχνει ρούχα για ανθρώπους που τα έχουν ανάγκη. Η Αριάδνη στην αρχή, πάλι θα διστάσει και δεν θα θέλει να κάνει παρέα μαζί του αλλά στη πορεία αφού ανακαλύψει περισσότερα για τον εαυτό της αρχίζει να κάνει όνειρα για εκείνη, να ελπίζει και να θέλει όλο και περισσότερο να κάνει παρέα μαζί του και πέρα από απλή φιλία...

Η Αριάδνη ήταν επιμελής μαθήτρια από μικρή. Της άρεσε το σχολείο και το διάβασμα σε αντίθεση με τις κολλητές της που το μισούσαν. Παρότι έπρεπε να πηγαίνει σε ειδικό σχολείο για τους Ανένταχτους και τα Άτομα της Τρίτης Βαθμίδας από μικρή. Ήταν πειθαρχημένη, συνεσταλμένη, προσγειωμένη και υπάκουη και άκουγε τους δασκάλους και τους γονείς της. Παρόλα αυτά, μια σκέψη πάντα τη ταλαιπωρούσε στο πίσω μέρος του κεφαλιού της το τι θα συνέβαινε Αν... Έτσι η Αριάδνη δεν εγκατέλειψε αυτήν την σκέψη παρότι δεν την φανέρωνε ποτέ σε κανέναν γιατί πολύ απλά δεν την συνέφερε να την φανερώσει ποτέ. Ήξερε τη μοίρα της και το ποιά είναι. Και είχε πάρει την απόφαση να εργαστεί ως υπάλληλος σε καντίνα και σε street food πάγκους μιας και της άρεσε το φαγητό και τα γλυκά. Της άρεσε και να μαγειρεύει. Της άρεσε και με τα λεφτά της να αγοράζει χοτ ντογκ και πιτόγυρα για να τα δίνει κυρίως στον αδερφό της αλλά και στην οικογένειά της. Μέχρι που γνώρισε τον Αριστείδη και φυσικά μετά από αυτό, άλλαξε όλη της η ζωή...

Δεν θα αποκαλύψω βέβαια περισσότερα για την υπόθεση του βιβλίου γιατί έτσι θα κάνω μεγάλο σπόιλ. Με αυτό το βιβλίο πάντως, το πρώτο μύνημα που θέλω να περάσω είναι ότι μια πρωτότυπη και καινοτόμος ιδέα δεν ξέρεις ΠΟΤΕ από που θα έρθει από έναν έξυπνο άνθρωπο ή φαινομενικά χαζό. Δεν χρειάζεται επίσης να έχεις έξυπνους γονείς για να είσαι και εσύ απαραίτητα έξυπνος.

Το δεύτερο μήνυμα που έχω να περάσω είναι για το πόσο ανάγκη έχουμε για τις καινοτομίες και το ενδιαφέρον στη ζωή να αποκτήσουμε περισσότερα παιδιά. Τα παιδιά είναι το μέλλον. Και όσους περισσότερους εργάτες και υπαλλήλους έχουμε στο μέλλον, θα επιτευχθεί ακόμη καλύτερα και η εξέλιξη της κοινωνίας. Με τη περισσότερη δουλειά θα έρθει η πρόοδος και η εξέλιξη. Και με περισσότερο σεβασμό και αλληλεγγύη. Και φυσικά με πείσμα, χωρίς να παρατάτε στιγμή αυτό που σκέφτεστε για τη ζωή σας. Αλλά και να ανακαλύψετε ότι δεν κάνετε για την αρχική ιδέα που είχατε στο μυαλό σας δεν πειράζει. Σημασία έχει να προσπαθήσετε τουλάχιστον πιο πολύ για να αποκτήσετε μια εμπιρεία. Πάντα ο κόσμος θα έχει ανάγκη από καινοτομίες και νέες επιχειρήσεις και να μην φαίνετε.

Στη πορεία η παρέα της Αριάδνης θα μεγαλώσει και θα γίνει μια γροθιά. Ελπίζω και εσείς με τις δυνάμεις σας να γίνετε μια γροθιά και να καταφέρετε μέσα από τη ψυχή μου να ζήσετε μια δυνατή και καλή ζωή. Πραγματικά αξίζει να προσπαθήσετε αλλά και να διασκεδάσετε με αυτό το βιβλίο. Κάτι έχετε και πάλι να μάθετε.

Χριστίνα Νικηφοράκη