Έχω σχολάσει και είμαι με την Μαρία στο εστιατόριο της και εννοείται συζητάμε για τους απρόσμενους επισκέπτες, καθώς έχει ησυχία. Προς έκπληξη μου η κολλητή μου είναι όντως ανήσυχη μετά από αυτό και δεν το πήρε τόσο ψύχραιμα. Συνήθως δεν ταράζεται και βλέπει τα πράγματα θετικά. Αυτήν την φορά όμως συνεχώς με προειδοποιεί.

     - Να προσέχεις. Αυτοί βρήκαν που ήρθαμε και που δουλεύουμε! Σου λέω καθίσανε εδώ και ο Αλέξανδρος με τον οποίο μάλωσα στο μπαρ με φώναξε τριάντα φορές. Οι συνάδελφοι μου γελούσαν. Δεν ξέρεις τι μπορεί να βάλουν στο μυαλό του για να καταφέρουν αυτό που θέλουν.

     Μόλις βλέπω δύο παρέες να κάθονται σε τραπεζάκια, την χαιρετάω και της λέω ότι χρειαστεί να με πάρει τηλέφωνο. Απομακρύνομαι για να την αφήσω να δουλέψει. Κατευθύνομαι προς το σπίτι, ανεβαίνοντας την μεγάλη ανηφόρα, ακούγοντας τζιτζίκια και βλέποντας γάτες. Μόλις καταφθάνω στην κάμαρα του σπιτιού μας και ψάχνω να βρω τα κλειδιά μου, ακούγονται ομιλίες και στην συνέχεια βλέπω τον Κωνσταντίνο με μία γυναίκα. Άθελα μου τους κοιτάζω αδιάκριτα, προσπαθώντας να καταλάβω πως βρέθηκαν ακριβώς απέναντι από εκεί που μένω. Μην μου πεις ότι είμαστε γείτονες.

   Όπως πάει να βγάλει τα κλειδιά του, η κοπέλα δίπλα του τον φιλάει με πάθος, αν και εκείνος συνεχίζει να ρίχνει κλεφτές ματιές προς το μέρος μου. Όσο διαρκεί το φιλί, αυτός ανοίγει την πόρτα. Μετά απομακρύνεται και της λέει να μπει μέσα, ενώ εκείνος είναι ακόμα στην πόρτα. Παρακολουθώ τις εξελίξεις ενώ δεν μου βγαίνει καμία αντίδραση. Όταν απομακρύνεται αυτή, ο Κωνσταντίνος γυρίζει και μου μιλάει.

     -Αν θες μπορούμε να περάσουμε και εμείς οι δυο μια χαρά, δεν νομίζεις;

     Είναι με άλλην αυτήν την στιγμή και "φλερτάρει" εμένα; Δεν μπορώ να τον καταλάβω πραγματικά. Τι θέλει από μένα; Ανοίγω την πόρτα απότομα, ψιθυρίζοντας ένα είσαι τρελός. Η αλήθεια είναι πως θα ήθελα να πάω μέσα στο σπίτι του και να δω αν αισθανθώ έστω τα μισά συναισθήματα που ένιωθα στον ύπνο μου με το φιλί του. Θα επιθυμούσα στην θέση της άλλης να είμαι εγώ. Μου έρχονται στο μυαλό οι στίχοι " μόνο στα όνειρα, μόνο στα όνειρα μπορώ να σε αγγίζω, ν' αφήνεις χρώμα πάνω στο δικό μου γκρίζο". Αυτό αντιπροσωπεύει και την δική μας περίπτωση. Τον συνάντησα, αλλά με την συμπεριφορά του δεν μπορώ να τον πλησιάσω.

   Βάζω την νυχτικιά μου και βουρτσίζω τα δόντια μου, ενώ ρίχνω νερό στο πρόσωπο μου λες και έτσι θα διώξω τις σκέψεις μου. Στην συνέχεια ξαπλώνω ακούγοντας το τραγούδι "μόνο στα όνειρα" ξανά και ξανά, ενώ απορώ με τον εαυτό μου. Δεν πρέπει να του δίνω σημασία. Κλείνω τα μάτια προσπαθώντας να μην τον θυμάμαι. Έτσι αποκοιμιέμαι. Το πρωί ξυπνάω και βλέπω την Μαρία να ετοιμάζεται για την δουλειά. Μόλις αντιλαμβάνεται ότι σηκώθηκα, γυρίζει προς το μέρος μου χαμογελαστή και μου μιλάει.

   -Καλημέρα φιλενάδα! Δεν μου λες από πότε κοιμάσαι ακούγοντας καψουροτράγουδα; Με εκπλήσσεις. Ποιος παριανός σου πήρε τα μυαλά;

   Κοκκινίζω από ντροπή και καταλαβαίνω ότι θέλει εξηγήσεις από ενδιαφέρον. Πάντα περίμενε την στιγμή που θα ερωτευτώ και θα αρχίσω να συζητάω για αγόρια. Μόνο που δεν έχει καταλάβει ακόμα που έχει στραφεί το ενδιαφέρον μου και ότι αυτός δεν είναι συναισθηματικά διαθέσιμος. Βέβαια καλό θα είναι να την ενημερώσω και να με συμβουλέψει, καθώς έχει κάποια εμπειρία σε αυτά σε σύγκριση με μένα.

   - Άμα σου πω δεν θα με πιστέψεις. Πώς γίνεται να κάνω τέτοιες σκέψεις με την συμπεριφορά του; Αλλά εχθές τον είδα με άλλη και αισθάνθηκα κάτι. Ήθελα να είμαι εγώ στην θέση της, όσο παράλογο και αν ακούγεται. Ίσως κυνηγάω αυτό που έζησα στα όνειρα μου μαζί του. Φαινόταν αληθινό.

    Με παρακολουθεί ξαφνιασμένη, ενώ σκέφτεται τα στοιχεία που έχει. Μόλις αντιλαμβάνεται σε ποιον αναφέρομαι, παθαίνει ένα μικρό σοκ αφήνοντας μια χαμηλή κραυγή και βάζοντας το χέρι στο στόμα της. Μόλις συνέρχεται, μου μιλάει ψύχραιμη.

     - Πάντα περίμενα την στιγμή που θα ερωτευτείς, αλλά ήλπιζα ότι δεν θα έπεφτες στα δύσκολα με την πρώτη. Πάντως αφού νιώθεις έτσι, δοκίμασε το. Με τους δικούς σου ρυθμούς πάντα και τα δικά σου θέλω και ιδιαίτερη προσοχή. Μια φορά σου έτυχε να ενδιαφερθείς για κάποιον μετά από τόσα χρόνια. Λοιπόν τώρα πρέπει να φύγω για την δουλειά.

    Μου δίνει ένα γρήγορο φιλί στο μάγουλο και φεύγει. Ευτυχώς που την έχω στην ζωή μου. Και μόνο η παρουσία της με ηρεμεί. Με έκανε να μην αισθάνομαι ένοχη για όσα νιώθω. Την ώρα που είμαι έτοιμη να φάω πρωινό, με παίρνει τηλέφωνο η μαμά και μου λέει ότι ο γάτος μου βγήκε έξω και τον ψάχνουν εδώ και ώρα. Χάθηκε ο Ντίνος, ο γατούλης μου; Τρομάζω στην ιδέα πώς και μπορεί να μην τον ξανά δω και αισθάνομαι ότι έχω ανάγκη να πάρω καθαρό αέρα. Ανασαίνω με δυσκολία, ενώ ανοίγω την πόρτα. Δάκρυα τρέχουν από τα μάτια μου από την αγωνία. Πρέπει να κάνω κάτι, δεν γίνεται να μείνω άπραγη. Θα πάω στην Θεσσαλονίκη, έτσι κι αλλιώς δεν θα μπορώ εδώ να δουλέψω. Το θέμα είναι ότι θα έχω πρόβλημα με την δουλειά.

    Όπως είμαι έξω και τα σκέφτομαι όλα αυτά, ακούω την πόρτα του σπιτιού που νοικιάζει ο Κωνσταντίνος. Βγαίνει έξω κεφάτος και για κακή μου τύχη στρέφει την προσοχή του σε μένα. Μόλις παρατηρεί ότι κλαίω, πλησιάζει προς το μέρος μου. Τότε όλα είναι καθαρά στο μυαλό μου. Οι εφιάλτες που βλέπω τελευταία βγαίνουν ένας ένας αληθινοί. Σήμερα η εξαφάνιση του Ντίνου, μετά ... Θα έρθει η στιγμή που θα μετανιώσω για τις ευχές μου, είτε επειδή θα χάσω πολύτιμα πράγματα είτε εξαιτίας της συμπεριφοράς του Κωνσταντίνου, και τότε θα πάω στον Θερμαϊκό για την τρίτη ευχή. Εκεί θα με σταματήσει και θα πέσουμε οι δύο στην θάλασσα.  Άραγε μπορώ να αλλάξω το μέλλον και να μην καταλήξουμε έτσι; Με ρωτάει.

     - Τι έγινε; Τι έχεις και είναι σαν να έχεις πάθει κρίση πανικού;

     - Έχασα τον γάτο μου, γιατί μπορείς να με βοηθήσεις;

   Γελάει με την απάντηση μου. Έπρεπε να το φανταστώ και να μην απαντήσω καν. Κάνω να απομακρυνθώ, γιατί δεν έχω όρεξη να μαλώσω, αλλά με σταματάει.

      - Εντάξει, βάλε και εσύ την γάτα σου να καίει. Ασχολείσαι με τα ερωτικά του κατοικίδιου σου; Αρσενικό δεν είναι; Πήγε να βρει θηλυκιά, σιγά που θα σε περίμενε. Δεν κάνεις και εσύ κάτι αντίστοιχο; Να περάσεις καλά με κάποιον;

     Ο Ντίνος ήταν μικρός δεν κυνηγούσε θηλυκές, αλλά τώρα μεγάλωσε και δεν έχω προλάβει να τον στειρώσω. Λέτε να έχει δίκιο; Πάλι όμως ανησυχώ, έχω ένα περίεργο προαίσθημα ότι δεν θα βρεθεί εύκολα. Ίσως αυτό μου στοίχισε η μία ευχή. Ακριβά, πολύ ακριβά και τώρα τα συζητάω ανώφελα μάλλον με αυτόν τον άντρα, αντί να κλείσω το πρώτο εισητηρίο. Αλλά μήπως έχω λεφτά για ένα αστραπή ταξίδι και άδειες; Αναστενάζω και κλαίω περισσότερο με το αδιέξοδο μου.