~

Τράβηξα τα πόδια μου απότομα από πάνω του χωρίς να σκεφτώ ότι αυτό θα έκανε τον αστράγαλο μου να πονέσει. Ένιωσα τόσο άβολα που μας είδαν έτσι λες και κάναμε κάτι το κακό που το τελευταίο που σκέφτηκα ήταν ο πόνος μου. Η Κλαίρη απλά χαμογελούσε ενώ ο Jin είχε σηκωθεί όρθιος και κοιτιόταν με τον Taehyung.

«τι δουλειά έχεις εσύ εδώ;» τον ρώτησε ο Tae πράγμα που με έκανε να τον κοιτάξω έκπληκτη.

«ήρθα να δω την Σαμάνθα που ήταν τραυματισμένη. Αλλά δεν νομίζω να σε αφορά αυτό.» του απάντησε αδιάφορα με τα χέρια στης τσέπες.

«Jin πάμε, πρέπει να σε ψάχνει κι η αδερφή μου.»

Τον τράβηξε από το χέρι ενώ αυτός προσπαθούσε να με αποχαιρετήσει και τον πήρε μαζί της έξω από το δωμάτιο. Ήλπιζα να τους ακολουθούσε και ο Tae, όμως αυτός έκλεισε την πόρτα και με πλησίασε στο κρεβάτι. Δεν ένιωθα καθόλου άνετα με όλο αυτό και του το έδειξα με το να απομακρυνθώ από κοντά του. Άπλωσε το χέρι του και μου χάιδεψε τον αστράγαλο «πονάει;» με ρώτησε προσπαθώντας να φανεί ότι ενδιαφέρεται, όμως το βλέμμα του μαρτυρούσε ότι περίμενε κάτι άλλο. Σήκωσε το πρόσωπο του και με κοίταξε στα μάτια.

«εμ καλά είμαι, έχει περάσει ο πολύς πόνος.» του απάντησα και έστρεψα το βλέμμα μου αλλού.

Με πλησίασε ακόμα περισσότερο και με τα ακροδάχτυλα του σήκωσε το πιγούνι μου για να με κάνει να τον κοιτάξω.

«γιατί μου έφυγες έτσι της προάλλες;»

Στραβοκατάπια και για λίγο κόμπλαρα να του απαντήσω «δεν ένιωθα πολύ καλά.» του απάντησα ξερά πράγμα που δεν τον ενόχλησε καθόλου.

Με πλησίασε ακόμα περισσότερο και σχεδόν κόλλησε επάνω μου «τι έγινε μικρό, αναστατώθηκες στην ιδέα ότι σε έχω δει γυμνή;» με ρώτησε σαρκαστικά.

Τον κοίταξα έκπληκτη για το θράσος που έδειχνε και απλά έμεινα να τον κοιτάω χωρίς να του απαντήσω. Το στόμα μου είχε στεγνώσει και ξαφνικά ένιωθα το πρόσωπο μου να καίει.

«Taehyung..» του ψέλλισα και αυτός με κοίταξε στα μάτια περιμένοντας με ανυπομονησία να του απαντήσω «θα ήθελα να ξεκουραστώ, θα σε πείραζε να;..» τον κοίταξα και τον είδα να ξενερώνει.

«κανένα πρόβλημα μικρή, τα λέμε την Τρίτη.» σηκώθηκε χωρίς να με κοιτάξει και έφυγε με ενα αδιάφορο βλέμμα από το δωμάτιο.

Ήταν τόσο δύσκολο γι' αυτόν να καταλάβει ότι δεν ένιωθα άνετα με αυτά που μου έλεγε;

Σαρίνα

Καθόμασταν στην καφετέρια με τον Jin ενώ Κλαίρη λογικά έφυγε για να ψάξει τον Jungkook.
Την έβλεπα που καθόταν λίγο πιο πέρα με κάτι φίλες της και σχεδόν έδειχνε θυμωμένη μαζί μου. Μάλλον την είχε πειράξει που την είπα ότι είχε πάει με όλα τα αγόρια της παρέας της. Όμως δεν με πείραζε, όπως ήξερε να με ενοχλεί η ίδια έτσι ήξερα κι εγώ τι την ενοχλούσε περισσότερο. Δεν της άρεσε να την αποκαλούν τσούλα κι ας ήξερα μέσα μου σε σχέση με τους υπόλοιπους ότι δεν ήταν τέτοια η Άλισον.

«Σαρίνα;» μου μίλησε μετά από μερικά λεπτά σιωπής διαλύοντας της σκέψεις μου.

Γύρισα προς το μέρος του και τον κοίταξα «μμ;»

«πρέπει να το σταματήσουμε όλο αυτό.» πέταξε βιαστικά σχεδόν ψιθηρίζοντας.

Για μια στιγμή δεν κατάλαβα τι ήθελε να πει «τι εννοείς;»

«δεν μπορώ να υποδύομαι για πάντα το αγόρι σου, πρέπει κάποια στιγμή να φανείς ειλικρινής με τον εαυτό σου.»

Η αλήθεια ήταν ότι ο Jin μου στεκόταν από τότε που τον ήξερα και ήταν συνεχώς με το μέρος μου. Ήταν πολύ διαφορετικός απ' όλα τα αγόρια και καλύτερος από τον φίλο του τον Jimin. Φοβόμουν να πω όλη την αλήθεια για εμένα, για το ποια ήμουν και γι' αυτό έφταιγε η Άλισον και μόνο αυτή. Όλο το bullying που υπέστη από αυτήν τόσα χρόνια που την ξέρω με έκανε να κλειστώ στον εαυτό μου και να καταπνίξω τα θέλω μου. Ο Jin τόσο καιρό έκανε υπομονή για χάρη μου και με στήριζε με το να υποδύεται το αγόρι μου, κι ας μην ήταν. Κρατούσε τον εαυτό του μακριά από όλες της κοπέλες που μπορεί να τον φλέρταραν μόνο και μόνο για να είναι εντάξει απέναντι μου ακόμα και στα ψέματα.

«Jin σε ευχαριστώ.» άπλωσα το χέρι μου για να σφίξω το δικό του «που τόσο καιρό με στηρίζεις όπως δεν με στήριξε ούτε η αδερφή μου.» του απάντησα και αυτός έδειχνε θλιμμένος μα ταυτόχρονα χαμογελούσε από την αγάπη του για εμένα «όμως δεν είμαι έτοιμη να μιλήσω. Μπορούμε να πούμε ότι χωρίσαμε εάν αυτό είναι που θέλεις όμως μη μου ζητάς να μιλήσω, δεν νιώθω έτοιμη για κάτι τέτοιο.» σώπασε και απλά με κοιτούσε χωρίς να μιλήσει «όμως έγινε κάτι και μου το λες τώρα αυτό;» μου φάνηκε τόσο περίεργο που τόσο ξαφνικά ενώ ήμασταν καλά και έδειχνε να μην έχει πρόβλημα μου ζητούσε να σταματήσουμε να υποκρινόμαστε.

Τράβηξε το χέρι του για να σταθεροποιήσει τα γυαλιά του στο πρόσωπο του και με κοίταξε στα μάτια «μου αρέσει μια κοπέλα.» παραδέχτηκε δειλά.

Πρώτη φορά μου έλεγε ότι του άρεσέ κάποια, πράγμα που με έκανε να χαρώ γι' αυτόν μιας και τόσο καιρό δεν είχε καμία σχέση με κοπέλα εξαιτίας μου.

«αλήθεια; μίλησε μου γι' αυτήν.»

Ξεφύσησε και έδειχνε να την σκέφτεται χαμογελώντας χαρούμενος «είναι τόσο γλυκιά και αθώα. Τόσο όμορφη με ένα λαμπερό χαμόγελο. Δεν την ξέρω πολλές μέρες όμως νιώθω ότι έχω αρχίσει και την ερωτεύομαι. Σαρίνα..» μου είπε και με κοίταξε σοβαρός «Νομίζω ότι είμαι ερωτευμένος με μια κοπέλα ονόματι Σαμάνθα.»

Εκείνη την ώρα έπινα τον καφέ μου και μόλις το άκουσα αυτό, στραβοκατάπια και παραλίγο να πνίγω. Έβηχα δυνατά και έντονα για να μπορέσω να συνέλθω. Με είχε πλησιάσει και χτυπούσε ελαφρά το χέρι του στην πλάτη μου για να με βοηθήσει. Μόλις συνήλθα επέστρεψε στην θέση του και με κοίταξε.

«εννοείς την Σαμάνθα την συγκάτοικο της αδερφής μου;»

«ναι.» κούνησε το κεφάλι του καταφατικά.

Κάτι μέσα μου διαλύθηκε και από χαρά άρχισα να νιώθω ενοχλημένη. Μα τι μου συνέβαινε; όλοι γύρω μου την γούσταραν και προσπαθούσαν να την κερδίσουν πράγμα που με ενοχλούσε απίστευτα. Ήταν η φίλη μου, η δική μου Σαμάνθα κανενός άλλου.

«δεν είναι για εσένα Seokjin.» του απάντησα ξερά και αυτό φάνηκε να τον στεναχώρησε. Προσπάθησα να σώσω την κατάσταση ώστε να μην υποψιαστεί κάτι και έτσι του μίλησα «δεν είχε ποτέ άλλη φορά σχέση Jin και ούτε νομίζω ότι είναι έτοιμη για κάτι τέτοιο.»

Φάνηκε να κατανοεί αυτό που του είπα και απλά κάτι σκέφτηκε, μέχρι που μίλησε εκνευρισμένος.

«πριν λίγο με έδιωξε από το δωμάτιο της ο Tae, ήρθε και με το έτσι θέλω η αδερφή σου με τράβηξε έξω και νομίζω ότι ο Tae έχει άλλα πράγματα στο μυαλό του γι' αυτήν. Δεν ήθελα να φύγω και να την αφήσω μόνη της όμως την ξέρεις την αδερφή σου.» απάντησε μετανιωμένος και ανήσυχος ταυτόχρονα.

«τους άφησες μόνους στο δωμάτιο;» τον ρώτησα ταραγμένη, σκεπτόμενη το τι θα της έκανε μόλις μείνανε μόνοι.

Τότε μας πλησίασαν χωρίς να το καταλάβουμε και μάλλον μας είχαν ακούσει που μιλούσαμε για τον Tae. Ο Jimin έκατσε δίπλα του ενώ η Άλισον έκατσε σε απόσταση δίπλα μου χωρίς να με κοιτάξει.

«τι έγινε;» μας ρώτησε ο Jimin με σοβαρό ύφος που έδειχνε να μην είχε ακούσει και τελείως τι λέγαμε.

«ο ηλίθιος ο φίλος σου είναι αυτήν την στιγμή στο δωμάτιο της φίλης μου και ένας θεός ξέρει τι της κάνει.» του απάντησα τσαντισμένη.

«ηρέμησε λίγο Σαρίνα. Για ποιον φίλο μου λες και ποια φίλη σου;» με ρώτησε περίεργος σχεδόν ταραγμένος. Μα τι συνέβαινε ο Jimin ένιωθε φοβισμένος; πρώτη φορά έβλεπα αυτήν την έκφραση ανησυχίας στο βλέμμα του.

«ο Tae απομονώθηκε στο δωμάτιο της Σαμάνθα, ξέρεις την..» του απάντησε ο Jin.
 

       
      «ξέρω.» τον διέκοψε απότομα.

Μπόρεσα να διακρίνω την σφιγμένη γροθιά του και πίεζε τα δάχτυλα του τόσο έντονα πάνω στο δέρμα του που λίγο ακόμα και θα τα μάτωνε. Έδειχνε αρκετά θυμωμένος και αδυνατούσα να καταλάβω τον συγκεκριμένο λόγο. Σηκώθηκε όρθιος για να φύγει όταν σταμάτησε απότομα μόλις είδε αυτόν που μπήκε μέσα στο καφέ.
Εκείνος μας πλησίαζε χαμογελώντας ενώ ο Jimin κινήθηκε απειλητικά προς το μέρος του. Μόλις είχαν πλησιάσει ο ένας τον άλλον ο Tae τον κοίταξε με απορία μόλις τον άρπαξε από την μπλούζα και τον κόλλησε στον τοίχο.

Σαμάνθα

Κάποια στιγμή όταν κοιμόμουν νόμιζα ότι άκουσα μια πόρτα να ανοίγει και να κλείνει. Ένιωθα κάποιον να με έχει πλησιάσει και να μιλάει ψιθυριστά, γι αυτό υπέθεσα πως ήταν η Κλαίρη η οποία γύρισε από έξω. Έτσι συνέχισα τον ύπνο μου.

Μια καινούργια μέρα είχε ξημερώσει και ένιωθα χαρούμενη που σήμερα ξεκινούσαν τα μαθήματα. Για δύο μέρες δεν μίλησα με κανέναν, έμεινα στο δωμάτιο μου διαβάζοντας βιβλία και χαζεύοντας ταινίες. Η Κλαίρη έφευγε και ερχόταν όταν εγώ κοιμόμουν έτσι δεν μιλήσαμε καθόλου, το ίδιο και με την Σαρίνα. Όσο για τον Jin δεν είχα κανένα νέο του από το βράδυ που έφυγε από το δωμάτιο μου. Ευτυχώς ο Tae δεν με είχε ενοχλήσει έως τώρα και ένιωθα κάπως ανακουφισμένη στην ιδέα πως εκείνο το βράδυ μπορεί και να του έδωσα να καταλάβει πως δεν μου άρεσέ η συμπεριφορά του.
Το πόδι μου είχε αναρρώσει τέλειος, οπότε περπατούσα πιο άνετα. Φόρεσα ένα απλό τζιν και μια κοντομάνικη μπλούζα, χτένισα τα μαλλιά μου και τα σήκωσα σε κότσο. Πέρασα την τσάντα μου στον έναν ώμο μου και βγήκα από το δωμάτιο μόνη μου εφόσον η Κλαίρη έλειπε ήδη.

Οι διάδρομοι ήταν γεμάτοι με παιδιά, άλλοι έδειχνα χαρούμενοι, άλλοι ήταν στον κόσμο τους καθώς άκουγαν μουσικοί ενώ άλλοι βαριόντουσαν με την ιδέα ότι σε λίγη ώρα θα είχαν το πρώτο τους μάθημα. Εγώ ήμουν στην κατηγορία των χαρούμενων, περίμενα πως και πως να ξεκινήσει η φοιτητική χρονιά.
Από μακριά με χαιρετήσει η Σαρίνα η οποία στεκόταν δίπλα στον Jin. Περπάτησα προς το μέρος τους και τους πλησίασα.

«Καλημέρα.» με κοίταξε χαμογελαστή όπως πάντα.

Ο Jin έδειχνε κάπως απόμακρος όμως δεν έπαυε να χαμογελάει «καλημέρα μικρή, πως είσαι;»

«καλημέρα. Νιώθω αρκετά χαρούμενη και ευτυχώς το πόδι μου είναι καλύτερα.» τους απάντησα καθώς προχωρούσαμε προς την σχολή «δεν ήρθατε να με δείτε καθόλου.» τους είπα κάπως στεναχωρημένη κοιτώντας τον Jin δίπλα μου που περπατούσε ανάμεσα σε εμένα και την Σαρίνα.

«συγνώμη γι' αυτό, είχαμε μερικές δουλειές.» απάντησε κοιτώντας την Σαρίνα.

Φτάσαμε στην σχολή και μπήκαμε μέσα με ένα τσούρμο παιδιά να περπατάνε μαζί μας. Στριμωχτήκαμε λίγο για να περάσουμε και να σταθούμε κοντά στης σκάλες που οδηγούσαν στον δεύτερο όροφο. Εκεί στεκόταν μια γυναίκα ντυμένη με αυστηρά ρούχα μαζι με κάποιους καθηγητές που μας περίμεναν χαμογελώντας.

«καλημέρα παιδιά μου και καλή αρχή σας ευχόμαστε, εγώ είμαι η διευθύντρια σας ή κ.Έμμα Πάλτροουθ. Εύχομαι να τα πάτε περίφημα και να είστε υποδειγματικοί μαθητές.» μας κοίταξε χαμογελώντας και έκανε στην άκρη για να πάρει την θέση της ένας άντρας γύρω στα εικοσιπέντε του.

«καλή χρονιά και από μένα.» μίλησε αυστηρά μέχρι που διαπίστωσε ότι όλες οι κοπέλες τον κοιτούσαν με πολύ προσοχή μιας και έδειχνε αρκετά ωραίος "μάλλον" «θα ήθελα να σας μιλήσω για τους κανόνες. Θέλω να είστε στην ώρα σας στα μαθήματα, όποιος αργεί έστω και ένα λεπτό δεν θα μπαίνει στο μάθημα, στο δικό μου τουλάχιστον. Δεν θέλω να δω κανέναν να καπνίζει στης βιβλιοθήκες ούτε στης τουαλέτες, πόσο μάλλον κάτι άλλο.» απάντησε αυστηρά και χωρίς να του ξεφύγει ούτε ένα χαμόγελο συνέχισε «βαρεθήκαμε να μαζεύουμε αποτσίγαρα και χρησιμοποιημένα προφυλακτικά από της τουαλέτες σας.» μόλις το είπε αυτό γέλασαν σχεδόν όλοι μαζί και αυτό φάνηκε να μην του άρεσε, όμως δεν μπόρεσε να μην γελάσει κι ο ίδιος «απλά να είστε συνεπείς στης υποχρεώσεις σας, αυτά από μένα.» τον χειροκρότησαν όλοι μαζί πριν ξανά μιλήσει η διευθύντρια.

«περάστε από την γραμματεία για να πάρετε το εβδομαδιαίο πρόγραμμα μαθημάτων και την λίστα με τα βιβλία που θα πρέπει να αγοράσετε. Σήμερα δεν θα γίνει μάθημα, όμως θα σας μοιράσουμε σε τάξεις για να  γνωριστείτε μεταξύ σας. Αυτά και από μένα, καλή χρονιά.»

Χαμογέλασα στην Σαρίνα η οποία έδειχνε κεφάτη με όλα αυτά και απλά ακολουθήσαμε τα λόγια της διευθύντριας. Ευτυχώς μας βάλανε στην ίδια αίθουσα με την Σαρίνα και τον Jin, δεν ήθελα την πρώτη μου μέρα να είμαι μόνη μου ανάμεσα σε τόσα άγνωστα παιδιά.

Μπήκαμε στην αίθουσα και βρήκαμε μια θέση ο καθένας δίπλα στον άλλον. Καθίσαμε και εκείνη την ώρα ακούσαμε έντονα γυναικεία χαχανητά από την πόρτα. Μπήκαν μέσα η Άλισον με την Φαίη και από πίσω τους να ακολουθούν ο Taehyung με τον Jungkook.

Δεν περίμενα να ήταν και αυτοί μαζί μας. Βρήκαν μερικές θέσεις στην διπλανή στήλη από μας και καθίσανε ο ένας κοντά στον άλλον. Κάποια στιγμή ο Taehyung γύρισε και με κοίταξε κλείνοντας μου το μάτι του.

Τότε διέκρινα μια βαθιά γρατζουνιά στο μάγουλο του ή όποια έδειχνε πρόσφατη. Δεν μας χαιρέτησε, όταν κατάλαβε πως χάζευα την πληγή του έστρεψε το βλέμμα του άλλου προσπαθώντας να με αγνοήσει.

Τότε κάποιος με προσπέρασε και η μυρωδιά του μου φάνηκε τόσο γνώριμη μετά από τόσες φορές που είχα πέσει πάνω του. Σήκωσα το βλέμμα μου και τον είδα να βυθίζεται στην θέση του δίπλα στην Άλισον. Το δεξί του μάγουλο κοντά στο μάτι είχε μια ελαφριά απόχρωση του μοβ ενώ στο φρύδι του υπήρχε ένα μικρό σκίσιμο. Δεν με κοίταξε, όταν κατάλαβε ότι  τον κοιτούσα, γύρισε το πρόσωπο του και με αντίκρισε. Αυτομάτως γύρισα αλλού για να μην τον κοιτάω.

Ήθελα να ρωτήσω την Σαρίνα που καθόταν δίπλα μου αν γνώριζε τι είχε συμβεί μεταξύ τους, όμως εκείνη την στιγμή μπήκε στην αίθουσα ο ίδιος άντρας που μας μίλησε προηγουμένως. Όλοι τους μιλούσαν δυνατά και οι περισσότεροι φάνηκαν να μην αντιλήφθηκαν την παρουσία του. Αυτό τον ενόχλησε και χτύπησε με δύναμη την έδρα πράγμα που έκανε όλους εδώ μέσα να τον κοιτάξουν σιωπηλοί.

«Καλή σας μέρα παιδιά, ονομάζομαι Τζόναθαν Γουίλσον και μαζί θα κάνουμε το μάθημα "μεθοδολογία του δικαίου" όμως σήμερα απλά θα γνωριστούμε. Δεν είμαστε πάρα πολλοί οπότε δεν θα μας πάρει πολύ ώρα. Αργότερα θα σας απαλλάσσω από την υπόλοιπη μέρα οπότε θα μπορείτε να εξερευνήσετε την σχολή όσοι έρχεστε για πρώτοι φορά.» απάντησε και κοίταξε προς το μέρος του Taehyung «όσοι είστε παλιοί μπορείτε να δείξετε στους νέους τα κατατόπια.»

Μόλις είπε αυτό το βλέμμα του Taehyung στράφηκε προς το μέρος μου και μου έκλεισε το μάτι χαμογελώντας. Ο Jimin τον είδε μιας και ο Taehyung καθόταν από την μέσα πλευρά, έτσι γύρισε αμέσως και με κοίταξε απορημένος.

💕💕Συγνώμη που άργησα τοσο πολύ να ανεβάσω καινούργιο κεφάλαιο αγάπες μου, όμως έχει πέσει πολύ η ψυχολογία μου και δεν έχω καθόλου έμπνευση. Ελπίζω να σας άρεσε το 5ο κεφάλαιο. Τα λέμε ελπίζω σύντομα στο επόμενο💕💕💕
Αφήστε μου ένα σχόλιο να μου πείτε τι περιμένετε στην συνέχεια και τι σας αρέσει από το ξεκίνημα του βιβλίου και τι όχι, εάν θέλετε 💕 φιλάκια 💕