Το σχολειο μολις ειχε αρχισει, ετσι ειχαμε λιγες ωρες αφου ελειπε ο καθηγητης του πιο σημαντικου μας μαθηματος για την κατευθυνση μου, φυσικος. Τελευταια χρονια φετος ευτυχως. Το πρωι σηκωθηκα εβαλα ενα τζιν με σκισηματα, μια απλη κοντομανικη μπλουζα και τα μαυρα air force μποτακια μου. Αφησα τα μαλλια μου κατω και πηρα την τσαντα στην πλατη μου. Κατεβικα κατω και χαιρετησα τους γονεις μου που ετρωγαν πρωινο.

" καλημεραα!!" ειπα με τραγουδιστη φωνη.

"καλημερα αγαπη μου" ειπαν και οι δυο.

"φευγω γιατι αργισα θα φαω εκει κατι"

"ενταξει γλυκια μου τα λεμε το μεσημερι"

"οκ μπαει"

Πηρα το κρανος και εφυγα. Με αφηναν να οδηγω μηχανη γιατι ημουν πολυ καλη οδηγος και προσεκτικη. Που λεει ο λογος γιατι καμια φορα ετρεχα αρκετα παρα πανω.

Εφτασα στο σχολειο μετα απο 5 λεπτα. Ειδα την κολλητη μου να με περιμενει.

"αντε ρε αργησες" μου ειπε η Νικολ με ενα ψευτικο παραπονο και μια αστεια φατσα.

"σορρυ ρε. Πως κανεις ετσι;" ειπα καθως εβγαζα το κρανος.

"μαντεψε"

"τι;;" ρωτησα καθως εφτιαχνα λιγο τα μαλλια μου που ειχαν πατικωθει απο το κρανος.

"ηρθε καθηγητης.. Μαλλον καθηγητρια για την φυσικη."

"αα ωραια... καιρος ηταν να αρχισουμε καποτε. Δινουμε οπου νανε"

"ναι την λενε Αθανασιου"

"την ειδες" ρωτησα

"οχι αλλα λενε οτι ειναι μια γρια"

"ας ελπισουμε πως θα ειναι καλη και θα εχει πειρα"

Χτυπησε κουδουνι και πηγαμε μεσα στο κτηριο.

"τι εχουμε πρωτη ωρα;" ρωτησα

"μαθηματικα"

"αα ωραια"

Μου αρεσαν πολυ τα μαθηματικα, η φυσικη και η χημεια για αυτο αλλωστε πηγα θετικη κατευθυνση.

Η πρωτη ωρα περασε πολυ γρηγορα. Οπως και η δευτερη που ειχαμε αρχαια. Ιου δεν μου αρεσαν αλλα τα ειχαμε αναγκαστικα 2 ωρες την εβδομαδα. Χτυπησε το κουδουνι για την τριτη ωρα αλλα με ειχε κρατησει ο φιλολογος γιατι κατι μου εξηγουσε. Μετα απο 5 λεπτα με αφησε αφου του ειπα πως εχω μαθημα. Κατευθυνομουν προς την ταξη μου και ξαφνικα θυμηθικα πως ειχαμε μαθημα με την καινουργια. Οχ δεν με βλεπω καλα. Δεν θα με παρει παρει με καλο ματι αν ειναι και γρια, γιατι αυτες εχουν και καλο στο εγκεφαλο καμια φορα, και την εχω και καθε μερα. Φτανωντας εξω απο την πορτα περνω μια ανασα και χτυπαω. Ανοιξα και προσπαθησα να βρω την καθηγητρια αλλα πουθενα. Ξαφνικα ακουω μια φωνη:

"μπορω να σε βοηθησω σε κατι;" μια γυναικα λιγο πιο ψηλη απο εμενα. Ενα ποντο περιπου.

" ο κυριος Πετρακοπουλος με κρατησε να μου εξηγησει κατι συγνωμη"

"να μην ξανα συμβει"

Ηταν πανεμορφη και νεα. Τα μαυρα μαλλια της με τα κατα γαλανα ματια της, το σωμα της, η εφαρμοστη φουστα της ταιριαζε τελεια με την μπλουζα της και τις γοβες της. Ομως απ'οτι καταλαβα ηταν αυστηρη. Πολυ. Δεν χαμογελουσε καθολου.

"μην την κοιτας ετσι, καρφωνεσαι" μου ψιθυρισε η νικολ.

"δεν ειναι πανεμορφη;"

"ναι αλλα σκυλα"

"αυτο την κανει ακομα πιο σεξι"

"μου αρεσει" συνεχισα.

"ναι... Το καταλαβα"

"αν ξανα μιλησετε θα βγειτε εξω" ακουσα ξανα την αυστηρη αλλα ωραια φωνη της.

"συγνωμη" ειπαμε και οι δυο με μια φωνη

Το υπολοιπο μαθημα περασε γρηγορα χωρις να το καταλαβω αφου μονο την κοιταζα σαν ηλιθια. Πρεπει να ηταν γυρω στα 23 ή 24 το πολυ αλλα ηταν τοσο ομορφη.

Στο διαλειμμα πηγα να βρω τον Μαρκο το αγορι μου. Ναι εχω αγορι και μου αρεσουν οι κοπελες. Πριν 1 χρονο αρχισαν να υποψιαζονται οτι ειμαι λεσβια και επειδη δεν ηθελα να διαρευσει αναγκαστικα να τα φτιαξω μαζι του. Ειναι καλο παιδι απλα δεν με ελκυει και πολυ.

"γεια σου μωρο" μου χαμογελασε καθως με φιλησε πεταχτα.

"γειαα" ηταν το μονο που ειπα.

"τι μαθημα ειχες;"

"με την καινοργια" απαντησα

"καλα πολυ σκυλα εε;"

"ναιι!" προλαβε να απαντηση η Νικολ ενω με κοιταξε

"οχι μωρε καλη ειναι απλα λιγο αυστηρη" την υπερασπιστικα εγω.
Το διαλειμμα ηταν μεγαλο γιατι οι καθηγητες λογικα θα ειχαν προβλημα μεσα στο γραφειο. Ξαφνικα ενα χερι με επιασε απο την μεση και με εφερε κοντα του για να με φιλησει. Του Μαρκου βασικα.

"μου ελειψες" μου ψιθυρισε ενω αρχισε να με φιλαει παθιασμενα. Ανταπεδωσα απλα δεν ενιωθα κατι. Αλλα κατι μου απεσπασε την προσοχη. Ενα ζευγαρι ματια με κοιταγαν. Μπλε. Τα μπλε τα δικα της. Σταματησα αμεσως γιατι ενιωθα αβολα και πηγα στην τουαλετα να ριξω λιγο νερο στο προσωπο μου.

Δεν καναμε αλλο μαθημα και μας αφησαν να φυγουμε.

"θες να σε παω καπου;" ρωτησα την Νικολ

"οχι θα ερθει ο αδελφος μου να με παρει"

"οκ τα λεμε αυριο. Αν θες κατι παρε με τηλ"

"οκ αγαπη"

Ανεβικα στην μηχανη εβαλα το κρανος και εφυγα. Περιμενα να αναψει πρασινο το φαναρι ενω ενα αμαξι σταματησε διπλα μου. Σαν κλασσικη ελληνιδα κοιταξα ποιος ειναι. Ναιπ... Ηταν αυτη. Δεν περιμενα να με γνωρισει αλλα οταν γυρισε το κεφαλι της να δει ποιος την κοιταει μου εκανε νευμα με ενα μικρο μικρο χαμογελο. Ενευσα και εγω χωρις να μιλησω. Με θυμωταν! Αναψε πρασσινο και γκαζωσα προσπερνωντας την. Επρεπε να της τραβιξω την προσοχη με καποιο τροπο. Χεχε!!!

Εφτασα σπιτι και ειδα βαλιτζες. Καταλαβα τι γινοταν, βλεπετε η ζωη μου δεν ειναι και τοσο ωραια. Ελειπε ενα σημαντικο κομματι. Η οικογενεια μου. Οι γονεις μου με αγαπουσαν πολυ και ηταν παντα διπλα μου αλλα δυστυχως δουλευουν πολυ. Και η δουλεια που κανουν τους στελνει συνεχως σε ταξιδια. Αυτο εχει και τα καλα του αλλα φυσικα εχει και τα κακα του. Πολλες φορες νιωθω μονη και φοβαμαι οπως και ολα τα παιδια.

Χαμηλωσα το βλεμμα μου και αμεσως μου χαλασε η διαθεση.

"φευγετε παλι" ειπα.

"αγαπη μου ξερεις πως ειναι" μου ειπε η μανα μου αγκαλιαζοντας με.

"ναι ξερω... Θα μου λυψετε"

" και εμας καρδουλα μου. Θα τα πουμε σε 1 εβδοαμαδα. Μεφτα σου εχω σε εκεινο το συρταρι. Ειναι αρκετα να πας και για ψωνια αν θες" μου ειπε ο πατερας μου προσπαθωντας να με κανει να αισθανθω καλυτερα. Αλλα δεν το πετυχε. Τα ρουχα δεν προκειται να αναπληρωναν το κενο που νιωθω που και που για τους γονεις μου.

Αγκαλιαστικαμε και εφυγαν. Πηγα στην κουζινα και εφτιαξα κατι να φαω και μετα καθησα στη τηλεοραση. Ολο το μεσιμερη χουζουρευα στον καναπε ή κοιμομουν αλλα οταν ημουν ξυπνια επιανα τον εαυτο μου να σκεφτεται την Αλεξιου, το χαμογελο της, τα μεγαλα μπλε ματια της,, το σωμα της... Ηταν τοσο ομορφη. Το απογευμα πηγα τενις 2 ωρες γιατι θα παω σε αγωνες σε λιγο και συντομα ημουν στο δωματιο μου βλεπωντας μια ταινια στο λαπτοπ μου. Οπως καταλαβαινετε μετα απο προπονηση και μπανιο ημουν πτωμα οποτε κοιμηθηκα πολυ γρηγορα ανυπομωνωντας να την ξανα δω αυριο.

~πρωι~

Το πρωι ξυπνησα απο τον σπαστικο ηχο του ξυπνητηριου. Εβαλα ενα σκουρο τζιν, μια απλα μπλουζα και τα ασπρα all star μου. Πηγα στο μπανιο και αφου πληθηκα εφτιαξα ωραια τα μαλλια μου. Ηθελα να ειμαι ομορφη σημερα. Πηρα την τσαντα μου, τα κλειδια και το κρανος και εφυγα. Στον δρομο στριβωντας σε μια στροφη μπορεσα να δω ενα γνωριμο αυτοκινητο. Τι δικο της. Χαμογελασα στον εαυτο μου, πρεπει να μενει καπου κοντα στην γειτονια μου... Ωραια! Εφτασα στο σχολειο και κατεβικα απο την μηχανη βγαζωντας το κρανος και φτιαχνωντας τα μαλλια μου. Διπλα μου παρκαρε και αυτη μετα απο λιγο. Βγικε απο το αμαξι και την χαιρετησα πρωτη:

"καλημερα κ.Αθανασιου"

"καλημερα"
Ηταν ψυχρη και δεν μπορουσα να καταλαβω τον λογο. Βρικα την Νικολ και καθησαμε σε ενα παγκακι. Της εξηγησα τι εγινε χθες. Ναι αυτα τα λιγα αλλα ηθελα σε καποιον να τα πω.

"φιλη μου την εχεις πατησει ασχημα. Μονο για αυτην μου μιλας 20 λεπτα τωρα και την γνωρισες χθες φαντασου πιο μετα" με κοροιδεψε.

Χτυπησε κουδουνι και πηγαμε προς την ταξη. Μπροστα μας ηταν αυτη. Ο κωλος της ηταν τελειος και σε αυτη την φουστα φαινοταν ακομα πιο ωραιος.

"ετοιμασου... Φετος θα ειναι μεγαλη χρονια!!"