Κόψε την Havana τώρα!

-Καληνύχτα κυρία Απέργη, μου λέει η Καίτη στεναχωρημένη και με προσπερνά.

-Καληνύχτα ..παιδί μου ...Καίτη, λέω και ντρέπομαι. Εντάξει δεν μου έφταιγε σε τίποτα το κορίτσι. Ήταν και συμπαθητικό τελικά.. αλλά ο Δημήτρης είναι δικός μου.

-Της είπες οτι θέλεις να με πηδήξεις?λέω με παραπάνω παράπονο απόσο θέλω να δείξω,καθώς την βλέπω να φεύγει. Εκείνος στέκεται δίπλα μου χωρίς να με κοιτάζει. 

-Της είπα οτι είχαμε επείγουσα δουλειά για την συνέντευξη τύπου που οργανώνεις, μου λέει σοβαρός και στέκεται στην εξώπορτα σαν άγαλμα. Κι εγώ έξω απο το σπίτι. Και δεν ξέρω γιατί αλλά ντρέπομαι ξαφνικά. Δεν θα κάνει καμία κίνηση να με φιλήσει? εδώ έξω θα την βγάλουμε?

Κι επίσης γιατί ντρέπομαι? Ειλικρινά δεν με αναγνωρίζω, αυτός ο άντρας με έχει αποσυντονίσει.

Γυρίζω και κοιτάω τα σοβαρά γοητευτικά μάτια του. Του χαμογελά συνεσταλμένα και τον ακούω να ξεφυσά.

-Λοιπόν θα περάσεις μέσα? Δεν έχω όλο το βράδυ διαθέσιμο, δουλεύω το πρωί..μου λέει και βγάζει με μια κίνηση τελείως το πουκάμισο του.

Εντάξει χτύπημα κάτω απο την μέση. Φοράει και χαμηλοκάβαλο τζην. Μπορώ να μετρήσω τους κοιλιακούς του. Ιδίως αυτούς που χάνονται μέσα στο καβάλο του. Κι επίσης με κάνει να νιώθω σαν μια αρπαχτή, πράγμα που εγώ συνήθως δεν  έχω πρόβλημα να κάνω, αλλά με πειράζει ο Δημήτρης να με βλέπει έτσι..και υποθέτω...αν και δεν μου έχει ξανασυμβεί..αλλά θα ήθελα να είναι λίγο πιο τρυφερός..αφού το θέλει ..το νιώθω , γιατί δεν χαλαρώνει? Όταν ήταν έφηβος αν και πάντα σοβαρός και λογικός , όταν με έσφιγγε στην αγκαλιά του...αυτα που μου έλεγε..ήταν ..ήταν γενικά υπέροχος .

-Θα μιλήσεις ή έστω θα κουνηθείς απο εκεί?μου λέει και γυρνά στο πλάι το κεφάλι του. Νιώθω το βλέμμα του να περιεργάζεται την εμφάνιση μου. Εγώ είμαι πολύ πρωτότυπα ντυμένη:λευκό πουκάμισο φαρδύ, λινό παντελόνι και ορειβατικά παπούτσια.

-Να σου πω..μου λέει με βραχνή φωνή, την επόμενη φορά που θα έρθεις , φόρα κανένα φόρεμα..μου λέει και μπαίνει μέσα στο σπίτι. Εννοείται έχει αφήσει ανοιχτή την πόρτα.

Με κοιτάω απο πάνω ως κάτω. Τι πρόβλημα έχουν τα ρούχα μου?Α δεν μας τα έλεγες αυτά Δημητράκη..όχι να ντυθώ και ξέκωλα για να μας κάτσεις.. Και σκέφτηκα γαμώ να βάλω εκείνο το κόκκινο το ξώβυζο..αλλά νόμιζα οτι δεν συγκινείται απο αυτά..

Αποσυντονίζομαι.. το νιώθω.

Τι να κάνω? Να μπω? Να φύγω μήπως και να πάω στο κρεβατάκι μου? Μήπως στο κρεβατάκι μου σκέφτομαι , να ήμουν εδώ? Βρε μήπως θα χτυπάω το κεφάλι μου στο τοίχο?

Κάθομαι στα σκαλοπάτια και ανάβω τσιγάρο. Μ' έχει καταστρέψει την υγεία μου ο έρωτας.

Ο έρωτας..είμαι δηλαδή..ερωτευμένη?

Μα ούτε που τον ξέρω τον τύπο! Δέκα χρόνια τώρα δεν είχαμε καμία επαφή. Και δεν τον είδα να καίγεται να με βρει. Εντάξει του έστειλα ένα γράμμα χωρισμού, αλλά και αυτός δεν μπήκε στο κόπο να εξακριβώσει αν όντως το έγραψα..

Βέβαια ήταν ένα δεκατετράχρονο αγόρι..και ζούσε στην άλλη άκρη της Γης. Πόσα χρόνια έχει που επέστρεψε στην Ελλάδα? Δεν το ρώτησα αυτό!

-Δημήτρηηηηηηηηηη!!!!!φωνάζω και φυσάω τον καπνό συγχρόνως.

-Τι έγινε? μου λέει ελαφρά αγανακτισμένος. Φοράει τώρα μόνο ένα κολλητό μαύρο μποξεράκι.

Οι μαι γκοντ άνθρωπε μου είσαι κόλαση.

Πνίγομαι με τον καπνό του τσιγάρου και το παίρνει με νεύρα και το πετάει.

Αντιπαρέρχομαι το κολασμένο κορμί και τον κοιτάω στα μάτια του. Καλά μόνο γι αυτό παίρνω βραβείο.

-Πότε επέστρεψες απο Αμερική? του λέω γεμάτη περιέργεια , αν και δεν σηκώνομαι απο τα σκαλοπάτια της εξώπορτας. Στέκεται  απο πάνω μου και με κοιτά ενώ ξεφυσά.

-Δεν επέστρεψα, μου λέει αυστηρά. Πάμε τώρα μέσα?

-Ναι..περίμενε... Και συγνώμη αν δεν επέστρεψες , εγώ ποιόν βλέπω τώρα? λέω και αρχίζω να γελάω εκνευριστικά. Νιώθω πολύ αστεία, αλλά τα μούτρα του με διαψεύδουν.

-Ήρθα ..ας πούμε για διακοπές στην Ελλάδα..μου λέει και με κοιτά πάλι αινιγματικά. Εντάξει τώρα κάτι πάλι μου διαφεύγει αλλά δεν θα το αφήσω να πέσει κάτω.

-Ποιές διακοπές? Εσύ με το που γύρισες, παρουσιάστηκες για συνέντευξη!Και απο τότε δουλεύεις σκληρά, δεν το λες και διακοπές! του λέω και σταυρώνει τα χέρια του στο στήθος του.

-Μελίνα ίσως ήρθα τελοσπάντων για την ανασκαφή..μου λέει και σκύβει το κεφάλι.

-Ήρθες για την ανασκαφή? Απο την άλλη άκρη της Γης? Εκτός ..εκτός αν ο λόγος ήταν..

Ωχ. 

Ωχ.

Καλέ..μήπως ήρθε μόνο για να με βρει?

-Ποιός είναι ο λόγος Μελίνα? Και σκύβει δίπλα μου. Κοιτά τα χείλη μου διερευνητικά και με κοιτά έπειτα στα μάτια. Η καρδιά μου χτυπά σαν τρελή. Δεν νομίζω ποτέ να συνηθίσω την ομορφιά του. Τα σκούρα μάτια του και αυτό το αίσθημα οτι κοιτάω έναν πραγματικό ΑΝΤΡΑ..

κάτι με ρώτησε?

-Για ποιό λόγο Μέλι, πιστεύεις οτι άφησα την Αμερική για να έρθω στην ανασκαφή? Και να υπομένω να μου φωνάζει η υπεύθυνη μου, να με βάζει να σκάβω σε λάκκους όλη μέρα και να μου απαγορεύει να συναναστρέφομαι με άλλες γυναίκες?μου λέει και μου χαμογελά γοητευτικά. Εντάξει αυτός ο άντρας θα με πεθάνει. Βέβαια τώρα που το σκέφτομαι είναι κάφρος!

-Γιατί Δημητράκη η μανούλα σου σε προορίζει να μου κλέψεις  όλη την έρευνα! Θα μου πετάξετε εμένα τα ψιλά γράμματα και θα προωθήσουν εσένα!Ήδη διέρρευσε απο "κάπου" πως έκανα λάθος στο αξίωμα της και τελικά είναι πριγκίπισσα , κάτι που εσύ υποστήριζες απο την αρχή..λέω και του κουνάω το δάχτυλο και στη στιγμή βλέπω το όμορφο του ανέκφραστο πρόσωπο να έχει πολλά νεύρα.

Γαιτί τι είπα? Πολύ οξύθυμος είναι!

-Μελίνα ειλικρινά μπορείς να εξαφανιστείς?Με έχεις κουράσει. Δεν ξέρω ποιό είναι το πρόβλημα σου και βλέπεις παντού εχθρούς, αλλά εγώ δεν θα μπω στη διαδικασία να παίξω το παιχνίδι σου.Και κακώς έδιωξα την κοπέλα, τουλάχιστον αυτή νιώθει ένα στοιχειώδη σεβασμό κορίτσι μου, πράγμα που εσύ δεν έχεις για μένα. Και μένα Μελίνα μου αρέσουν οι σοβαρές γυναίκες. Με κατάλαβες?

Στριφογυρίζω τα μάτια μου και απαξιώνω να απαντήσω. 

-Την ημέρα που είχα το ατύχημα, ήταν η μέρα που είχαμε δώσει το τελευταίο ραντεβού μας, σε αυτό που δεν ήρθα..του λέω και σηκώνομαι όρθια. Τον βλέπω να ξαφνιάζεται.

-Δεν είχα ιδέα..ήταν την ίδια μέρα?

Όλο του το ύφος σε λίγα δευτερα αλλάζει.

-Αλήθεια? Δεν το ήξερες?του λέω τερμα ειρωνικά.

Και ναι το υφος του αλλαζει και παλι. Τι κυκλοθυμικός!

Με κοιτά αγριεμένος. Έρχεται πολύ κοντά μου με πολύ άγριες διαθέσεις.

Αχ μάλλον πρώτα έπρεπε να κάνω σεξ και μετά να ανοίξω το στόμα μου.

-Ξέρεις έχω και μια αξιοπρέπεια , και αρχίζει να τελειώνει. Άκου τι θα κάνουμε. Θα καθήσω στην ανασκαφή μέχρι να βρεις ένα νέο βοηθό και μετά δεν θα χρειαστεί να με ξαναδείς ποτέ. Όσο παραμένουμε συνάδελφοι, θέλω να είσαι κόσμια και να μου απευθύνεσαι μόνο για την εργασία μας. Γιατί Μελίνα σου ορκίζομαι πως ΑΝ ΜΕ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙΣ ΠΑΛΙ ΘΑ ΣΕ ΡΙΞΩ ΟΝΤΩΣΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ!

Μου λέει και σηκώνομαι να φύγω. Κάνω μερικά βήματα και τον ακούω να μην κινείται. Είναι τελείως βλάκας να μου πει εμένα κάτι τέτοιο. Πριν φύγω όμως ..

Εμ...

Εγώ...

Δεν θέλω να φύγω..ξέρω οτι έχουμε θέματα να λύσουμε αλλά..

-Θα κάνουμε όμως πρώτα έρωτα?Κάτι άλλο θα σχολίαζα , αλλά είναι που είμαι και μπερδεμένη. Και βαθυτατα μεθυσμενη.

-Θα παραιτηθώ σου είπα μόλις Μελίνα, εσύ αυτό έχεις να μου πεις?μου λέει έντονα.

-Κι εγώ λέω θα κάνουμε έρωτα πρώτα?

Τον κοιτάω γλυκά στα μάτια και παραπατάω ελαφρώς.

-Ρε Μελίνα πάλι έπινες? Δεν βγάζω άκρη με σένα!

Περνά το χέρι του μέσα απο τα μαλλιά και κουνά το πόδι του νευρικά , κάτι μουρμουρίζει ανάμεσα στα δόντια του αλλά δεν ακούω τι.

-ΕΡΩΤΑ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ?φωνάζω λίγο παραπάνω.

-Όχι.

-Αλήθεια? λέω έκπληκτη.

Αυτό είναι. Δεν θα κάτσω να τον παρακαλάω άλλο. Με έχει ρεζιλέψει , είναι γάιδαρος και μουλάρι. Γυρίζω το κορμί μου να φύγω και προσπαθώ να μην πατήσω τα κλάμματα. 

Νιώθω το χέρι του στον ώμο μου. 

Με τραβά κοντά του , και η πλάτη μου ακουμπά το στήθος του. Μυρίζει συγκλονιστικά. Με κλείνει στην αγκαλιά του και μου φιλά απαλά το λαιμό. Κλείνω τα μάτια μου και νιώθω τις καρδιές μας να χτυπάνε δυνατά.

-Προσφέρομαι για λίγο σεξ και απο αύριο τα τυπικά.

Η βραχνή φωνή του είναι ήρεμη. Γυρίζω , μόνο για να χωθώ καλύτερα στην αγκαλιά του. Με σφίγγει δυνατά. Αγγίζω τα χείλη μου στο στήθος του και του αφήνω ένα φιλί στο ύψος της καρδιάς του.

Τρέμει πάλι.

-Λίγο μόνο σεξ?

Του ψιθυρίζω καθώς με κοιτά αινιγματικά.

-Θα δούμε

Μου απαντά και με σηκώνει στην αγκαλιά του. Παραδίνομαι σ'εκείνον χωρίς αντίσταση και κρύβω το πρόσωπο μου στο λαιμό του. Μυρίζω την μυρωδιά του αχόρταγα και νιώθω σαν να επιστρέφω σπίτι μου. Σαν να είμαι στο ομορφότερο μέρος του κόσμου.

Όπως ήμασταν έφηβοι.

"Νιώθω..όπως ήμασταν μικρά Μέλι..καθε φορά που σε αγγιζω" μου ψιθυρίζει και με σφίγγει παραπάνω πάνω του.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top