ΕΛΒΙΡΑ

Δεν μιλουσε κανενας μας.
Κοιταγε ο ενας τον αλλον.
Πρωτος μιλησε αυτος.
"Τι κανεις εδω;"με ρωτησε.
"Τιποτα" του ειπα. Δεν μπορουσα να μιλησω. Δεν περιμενα οτι θα τον ξαναβλεπα.
"Μενεις σε αυτην την πολυκατοικια;" με ρωτησε.
Πηγα να απαντησω αλλα μετα..
"Γιατι απανταω;" ειπα και προχωρησα προς τα εξω.
Αυτος ηρθε ακριβως μπροστα μου.
"Γιατι εισαι στο σπιτι μου,γι αυτο μου απαντας" μου ειπε ηρεμα.
Δεν ηθελα να μιλησω μαζι του. Καθε λεπτο που καθομουν κοντα του. Ποναγα.
"Ηρθα να πω οτι οι κουτες που ειναι εξω στον διαδρομο με εμποδιζουν να παω στο σπιτι μου" του ειπα.
Δεν προκεται να ελεγα κατι παραπανω.
"Ωστε μενεις διπλα μου" ειπε και ενα χαμογελο σχηματιστηκε στο προσωπο του.
"Μην χαμογελας. Δεν προκεται να με ξαναδεις" του ειπα.
Τον προσπερασα και βγηκα απο το διαμερισμα του.
Χωρις να δωσω σημασια στις κουτες, τις εσπρωχνα για να φτασω στο διαμερισμα μου.
Οταν εφτασα, γυρισα και κοιταξα πισω μου. Ο  Λουκας με κοιταζε.
"Τα λεμε συντομα" μου ειπε.
Ανοιξα γρηγορα την πορτα και μπηκα μεσα.
Εκατσα κατω στο πατωμα μολις εκλεισα την πορτα.
Η καρδια μου οντως ποναγε.
Ηθελα να κλαψω αλλα οχι. Οχι πια. Φτανει.
Εκατσα εκει στο πατωμα μερικα λεπτα για να ηρεμησω.
Δεν περιμενα να δω ξανα τον Λουκα.
Και ηταν τοσο ομορφος οπως τοτε.
Ηρεμος και γλυκος οπως τοτε.
Εδωσα ενα χαστουκι στον εαυτο μου.
Σταματα να σκεφτεσε το παρελθον.
Πεταξα την τσαντα μου στον καναπε και ετρεξα στο μπανιο.
Αφησα το ζεστο νερο να γεμισει την μπανιερα και εγω χωθηκα μεσα.
Ισως ετσι να ξεχασω ολη αυτη την μερα.
Να ξεχασω την υπαρξη του Λουκα.
Να ξεχασω οτι ειναι γειτονας μου και οτι θα πρεπει να τον βλεπω καθημερινα.
Να ξεχασω τον πονο μου.
Εκατσα για πολυ μεσα στο νερο.
Οταν βγηκα, ημουν σχετικα καλα.
Πηγα προς το σαλονι για να παρω το κινητο απο την τσαντα μου.
Εστειλα μηνυμα στην Αμπι.
Της ειπα οτι ο Λουκας ειναι ο νεος μου γειτονας.
Αυτη δεν απαντησε.
Μετα απο αρκετα λεπτα. Ακουσα το κουδουνι.
Λες να ειναι αυτος; οχι δεν το πιστευω.
Πηγα κοντα στην πορτα και κοιταξα απο το ματακι. Ηταν η Αμπι.
Ανοιξα και την κοιταξα.
Κρατουσε παγωτο και μια ταινια.
"Ηρθα" μου ειπε.
Κοιταξα πισω της.
Δεν υπηρχε καμια κουτα.
Ακουσα την απεναντι πορτα να ανοιγει και την τραβιξα μεσα.
Η Αμπι δεν ειπε τιποτα και κοιταξε απο το ματακι.
"Τι κανεις;" την ρωτησα.
"Βλεπω το αγορι που σου εκανε την καρδια χιλια κομματια" μου ειπε.
Απο την αντιδραση της,καταλαβα οτι τον θεωρουσε καλο.. πολυ καλο.
Με κοιταξε.
"Αυτος χανει" ειπε και μου εδειξε την ταινια.
"Θα την βαλεις εσυ ή εγω;" με ρωτησε.
"Ενταξει" ειπα και πηγα να βαλω την ταινια.
Η ταινια αρχισε και εμεις κατασαμε στον καναπε.
Αρχισαμε να τρωμε παγωτο και να παρακολουθουμε την ταινια. Δεν μιλησαμε καθολου για τον Λουκα.
Η Αμπι με ξερει πολυ καλα.
Ξαφνικα,εκει που βλεπαμε την ταινια,ακουμε μουσικη.
Δυνατη μουσικη.
"Μαλλον ο κυριος κανει παρτυ" ειπε η Αμπι.
"Ας κανει"της ειπα.
Δεν με ενδιαφερει. Ειλικρινα το εννουσα οτι ηταν η τελευταια φορα που μιλησαμε.
Θα κανω τα παντα για να μην πεφτω πανω του.
"Θα κανω πιο δυνατα την ταινια" μου ειπε.
Οντως αυτο βοηθησε λιγο.
Οι ωρες περνουσαν.
Ακουγα ατομα απο εξω στον διαδρομο. Μαλλον καλεσε πολλα ατομα.
Η ταινια τελειωσε.
Η Αμπι μου ειπε οτι επρεπε να φυγει.
Ανοιξα την πορτα και η Αμπι προχωρησε στον διαδρομο.
Κανενας δεν ηταν εξω.
Ολοι ηταν μεσα.
"Καληνυχτα" μου ειπε.
"Καλο βραδυ"της ειπα.
Η Αμπι εφυγε και εγω κλειστηκα σπιτι μου.
Τοτε η Αμπι με πηρε και μου ειπε οτι καποιος κλειδωσε κατω.
"Κλειδωσε;" ειπα.
Εβαλα κατι πανω μου για να μην κρυωσω και κατεβηκα κατω.
Ανοιξα στην Αμπι την πορτα να περασει.
Η Αμπι εφυγε για το σπιτι της.
Τοτε ο Λουκας εμφανιστηκε με δυο αλλα αγορια. Στα χερια τους κραταγαν πιτσες.
"Ωπ αυτη δεν ειναι η πρωην σου;" ειπε ενας.
Εγω δεν τον ηξερα. Αυτος ομως με ηξερε.
"Η κλαψιαρα απο το σχολειο" συνεχισε.
Ο Λουκας τον κοιταξε με αγριο βλεμμα.
Εγω δεν μιλησα.
Απο τα νευρα μου, εκλεισα την πορτα και αρχισα να περπαταω γρηγορα προς τα πανω.
Δεν ηθελα να μιλησω μαζι του.
Ακουσα γρηγορες κινησεις απο κατω.
Ξεκινησα τοτε να τρεχω.
Μπηκα γρηγορα στο σπιτι μου και δεν κοιταξα πισω.
Αυτος αν ετρεχε απο πισω μου,δεν χτυπησε την πορτα μου.
Και πολυ καλα εκανε.
Δεν εχουμε να πουμε κατι.
Οτι ηταν να πουμε,το ειπαμε στο σχολειο.
Καλα ειπε ο φιλος του. Καλα εκανε και μου θυμησε το παρελθον.
Τελικα ημουν η κλαψιαρα για εκεινον.
Εκατσα στον καναπε.
Το παγωτο ειχε τελειωσει.
Μυρισα την πιτσα και τωρα εχω αρχισει να πειναω.
Χωρις να το παρω χαμπαρι. Με πηρε ο υπνος στον καναπε.
Καποια στιγμη ακουω κατι πολυ δυνατο και με ξυπναει.
Απο τον διαδρομο ακουστηκε.
Κοιταξα απο το ματακι.
Ειδα δυο κοπελες και ενα αγορι στο πατωμα.
Μαλλον ηταν εκεινο το αγορι που ηταν μαζι με τον Λουκα.
Ηταν στην μεση και τις κραταγε κοντα του.
Ειχαν πεσει κατω. Μαλλον ειχαν πιει.
Πραγματικα αυτη η εικονα με εκανε να ηθελα να ξερασω και μου θυμησε εικονες που δεν ηθελα να θυμαμε.
Η πορτα απο το διαμερισμα του Λουκα ανοιξε.
Βγηκε αυτος.
"Ρε ηπιες πολυ" του ειπε.
Αυτος ελεγε βλακειες.
Ανοιξα την πορτα του σπιτιου μου.
Δεν ηξερα τι εκανα. Γιατι ανοιξα την πορτα.
Τους πλησιασα.
Ο Λουκας δεν μιλησε.
"Πραγματικα δεν εχει αλλαξει τιποτα. Εχετε 10 λεπτα για να φυγετε απο εδω γιατι αλλιως θα καλεσω την αστυνομια" ειπα.
"Ελβιρα μπορουμε να μιλησουμε;" ειπε αυτος.
" Οτι ηταν να σου πω,στο ειπα εκεινο το βραδυ. Πραγματικα βλεπω αυτην εδω την εικονα" του ειπα και του εδειξα τον φιλο του.
"Και θυμαμε τα δικα σου" του ειπα.
Δεν μιλησα αλλο. Δεν ειπα τιποτα.
Ουτε εκεινος φυσικα ειπε κατι.
Τι να πει.
Εφυγα και πηγα σπιτι μου.
Πηγα στο κρεβατι μου και κοιμηθηκα.
Πριν κοιμηθω ομως, θυμηθηκα την εικονα που του ειπα.

ΠΑΡΕΛΘΟΝ

"Τζον, που ειναι ο Λουκας;" τον ρωτησα.
Ημουν χαρουμενη. Ειναι 00:00 και εχει αλλαξει η μερα .Σημερα κλεινουμε 2 χρονια μαζι.
"Πανω νομιζω ειχε παει" μου ειπε.
Χωρις να χασω χρονο,περπατησα προς τον πανω οροφο.
Το σπιτι που γινοταν το παρτυ ηταν λιγο μεγαλο.
Οταν εφτασα στον 1 οροφο, ξεκινησα να ψαχνω τον Λουκα.
Εβλεπα διαφορα παιδια.
Αλλα οχι εκεινον.
Ανοιξα μερικες πορτες αλλα τιποτα.
Καποια στιγμη τον ειδα.
Η εικονα που εβλεπα μπροστα μου δεν μου αρεσε καθολου.
"Λουκα" ειπα και δακρυα αρχισαν να τρεχουν απο τα ματια μου.

ΤΕΛΟΣ.

Οχι, δεν θελω να θυμηθω κατι αλλο. Αρκετα.
Για πολλες μερες σκεφτομουν αυτο που ειδα.
Αυτος μου ελεγε οτι δεν εκανε κατι . Μονο μπλουζα ειχαν βγαλει και οι δυο. Οτι αγκαλιαστηκαν..
Αλλα δεν με ενοιαζε.
Μεσα μου κατι ειχε σπασει.