Λίγο προτού ο ήλιος ανατείλει
Λίγοι στίχοι ξεφεύγουν από τα χείλη
Προσευχή στο βωμό των δακρύων
Χάδι στο λιβάδι των κρίνων
Που απλόχερα ο χρόνος χαρίζει..
Κρυμμένο στα λαμπρά μάτια του γερακιού
Το θαύμα πήρε άλλη διάσταση...
Άφησε πίσω την μετέωρη παράσταση
Υγρής φωτιάς , πυκνού καπνού...
Δίνοντας λύση στην αιφνίδια τροπή
Που έλαβε η αλλιωτικη δική μας γιορτή...
Λίγες σταγόνες νέκταρ κι αμβροσία
Αρκούν για να χαθεί η ουσία..