FAL

Fal baktırmıştım senin için.

Fallarımda çıkan geleceğimdin sanki.

Bir zamanlar.

Seni hissediyordum.

Sadece seni ve o parlak gözlerini.

Bende her zaman imkansızlığı çağrıştırıyorsun ki aşk imkansız olana duyulan derin bir tutku değil midir biraz da?

Gittin.

Kalbimi de bıraktın giderken.

Geri dönmedin.

O halde neden bana söz verdin.

Duygularımla niçin oynadın?

Niçin?

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top