Rozdział 1. Prolog
Czy kiedykolwiek miałaś wrażenie, że nie pasujesz tutaj?Tak, jakbyś miała być częścią innego świata.Całkowicie różniącego się od twojego.
Cóż czuję to, każdego dnia....
To tak jakbym była w depresji....
Jak wygląda życie, gdy osoba jest w depresji ale nie chce tego pokazać?
Cóż...ona uśmiecha się i śmieje, jakby życie było jak bajka....
Przynajmniej tak wygląda to na zewnątrz...
Ale w środku życie tej osoby jest jak czarny pokój bez okien...
Gdzie jest uwięziona między 4 ścianami
Ale oczywiście ta osoba nie chce tego pokazać...
Więc po prostu obejmuje swój uśmiech na oczach wszystkich....
Rozmawia nawet z nieznajomymi, jakby byli jej przyjaciółmi.....
Lub rozmawia ze swoimi "przyjaciółmi", mówiąc im co chce robić w przyszłości.
Ale czy przyszłość tej osoby ma jakiekolwiek znaczenie?
Nie ponieważ ta osoba jedyne co chce robić to spać wierząc, że pewnego dnia się już nie obudzi..
Tak właśnie ja robię....
Które pytanie jest najczęściej zadawane w ciągu dnia?
Jak się masz?
Odpowiedź z moich ust?:
-W porządku
Odpowiedź z mojego umysłu?:
- Zepsuta, bezużyteczna, sam, bezmyślna, zdezorientowana, zdradzona, krucha, na skraju łez, przygnębiona, niespokojna, zaraz się załamię,gotowa na rezygnację, żałosna, denerwująca, muszę być ciężarem, odległa, samotna, pusta, pokonana, zrozpaczona,zmiażdżona, zmęczona fizycznie i psychicznie, zagubiona.
Tak, ja T/I T/N jestem zagubiona.
Nie mówię, że robię te rzeczy.
Po prostu jestem znudzona tym życiem.Nie mam żadnego celu.
A gdy owego nie posiadam.
Wtedy życie jest bez znaczenia.
Cały czas gówniane.
Oczywiście mam kochaną i wspierająca rodzinę.
Ale w świecie są dwa rodzaje ludzi.Ci którzy uśmiechają się ponieważ są szczęśliwi, i ci, którzy uśmiechają się, aby inni zobaczyli, że są szczęśliwi.
............
Włączyłam po raz drugi 3 odcinek Ataku Tytanów .Nie miałam co robić, więc zaczęłam od nowa oglądać to anime, czekając na 2 połowę 3 sezonu.
Można powiedzieć, że miałam nie małe zauroczenie do czystego dziwaka.
Levi
Usiadłam na kanapie
Życie nigdy nie było idelane. Anime, sprawia że życie staje się krystaliczne, a szczęśliwe zakończenia odnosiły sukces.
Jednak nie każdy otrzymuje „szczęśliwe zakończenie”
Kiedy umrzesz, wszystko staje się czarne.
Już nie istniejesz.
Ale nie to mam na myśli przez „szczęśliwe zakończenie”
Mówię, że wiele ludzi umiera zbyt młodo, zbyt szybko i marnie.
Nie zawsze mają oni szansę dożyć do 20, 30, a nawet 40 lat.
Znam to osobiście...
Atak na tytana i Akame ga kill są brutalnymi seriami shounen, które podkreślają tę prawdę.
Bohater zazwyczaj żyje i otrzymuje szczęśliwe zakończenie, ale w życiu nie zawsze tak jest.
Niestety.
Ludzie są różni to prawda, ale
Wszyscy posiadamy pewną wspólną rzecz.
Niewinność
Nie wiem czy uznać ją za pozytywną czy negatywną.
Jest to jedyna cecha, z którą wszyscy się rodzimy i bez której wszyscy umrzemy. Lubię myśleć o niewinności jak anioł. Tak czysta i zbyt dobra dla tego zubożałego świata - ani jednej plamy krwi na jej duszy. Ale potem gdy tylko ją stracisz po prostu znika i nie wraca.
Z czym najłatwiej jest ją porównać wg. mnie?
Z okularami....
Dziwne heh....a jednak prawdziwe
Spójrz na to z tej strony:
Jeśli dana osoba je nosi, widzi świat w większej rozdzielczości.
Całkowicie czysty i pozbawiony złej natury.
Ale gdy tylko je stracisz... twój świat stanie się ciemny i zamglony.Wszyskto będzie rozmazane i będziesz się bać.
Ludzie boją się rzeczy, których nie znają.
Dlaczego dzieci boją się ciemności?
Ponieważ nie wiedzą, co jest w środku.
Dlaczego dorośli boją się tytanów?
Ponieważ nie wiedzą, co to są tytani. Potwory jedzące ludzi...Żadna mi wymówka.W końcu tytani, to pierwotnie też ludzie.
Dlaczego wszyscy boją się śmierci?
Ponieważ nikt nie wie, co nastąpi po tym.
Ale może nie żadnego "po". Możliwe, że po śmierci nic nie ma. Jest ona końcem wszystkiego.
Oh....I dlaczego ludzie boją się potworów?
Ponieważ nikt nie wie, czym jest potwór...
Czy to najgorsze cechy wprowadzone w ludzką postać?
Czy też bestia z długimi kłami i ostrymi pazurami, która próbuje we śnie cię straszyć?
Potwór to słowo może opisać dosłownie wszystko.
To tytan w świecie AOT, a człowiek w naszym świecie.
Jednak pomiędzy tymi dwoma to najbardziej boję się ludzi...
Czemu?
Ponieważ uważam, że potwór to najgorsza część nas samych.
To coś, czego nie wiemy, gdyż nigdy nie zapuszczaliśmy się w nasze najciemniejsze zakamarki.
Dlatego się ich obawiamy.
Odwróciłam się w stronę biurka na którym leżały sterty mojego nowego, aktualnie dalej nieudanego projektu.
Westchnęłam.
Jestem geniuszem, ale wygląda na to, że ten projekt jest po prostu niemożliwy.
O co w nim chodzi?
Teoria wieloświata.
Chciałam udowodnić, że istnieje nieskończona liczba wszechświatów.
Obróciłam się ponownie w stronę telewizora.
Z powodu braku snu zaczynałam powoli odczuwać zmęczenie.
A moje oczy powoli się zamykały.
Właśnie wtedy pojawiły się pytania do mojego projektu:
Co jeśli każda historia,którą kiedykolwiek stworzyliśmy, faktycznie istnieje w innym wszechświecie?
Każde anime i manga...
Co jeśli istnieje wszechświat, w którym żyją wszystkie postacie z Ataku Tytanów?
Co jeśli naprawdę istnieje taki świat?
Mój umysł był już ciemny, gdy sen zaczął mnie przejmować.Ale zanim zasnęłam, pojawiła się ostatnia myśl.
Co jeśli.....
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Prawdziwym powodem dlaczego zakochujemy się w fickyjnych postaciach jest to, że mieliśmy być bratnimi duszami, ale urodziliśmy się we złych wszechświatach
..........................
Tak koniec prologu....Kolejny niewypał.Mam nadzieję, że się podobało.Piszcie komentarze czy mam kontynuować
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top