1 O wy, którzy wierzycie!
Bądźcie wierni zobowiązaniom!
Dozwolone wam jest
wszelkie zwierzę spośród trzód
oprócz tego, co zostało wymienione.
Nie wolno wam polować,
kiedy, uświęceni, odbywacie pielgrzymkę.
Zaprawdę, Bóg nakazuje to, co chce!

2 O wy, którzy wierzycie!
Nie znieważajcie symbolów kultu Boga
ani miesiąca świętego,
ani ofiar zwierząt, ani też wieńców,
ani zdążających do świętego Domu,
którzy poszukują łaski i zadowolenia
od swego Pana.
A kiedy już nie jesteście uświęceni,
wtedy możecie udawać się na polowanie.
I niech nienawiść do ludzi,
którzy odsunęli was od świętego Meczetu,
nie popycha was do grzechu.
Wspomagajcie się wzajemnie
w pobożności i bogobojności!
Ale nie wspomagajcie się wzajemnie
w grzechu i wrogości!
I bójcie się Boga!
Zaprawdę, Bóg jest straszny w karaniu!

3 Zakazane wam jest:
padlina, krew i mięso świni;
to, co zostało poświęcone na ofiarę
w imię czegoś innego niż Boga;
zwierzę zaduszone,
zabite od uderzenia,
zabite na skutek upadku,
zabite na skutek pobodzenia
i to, które pożerał dziki zwierz
- chyba że zdołaliście je zabić według rytuału -
i to, co zostało ofiarowane na kamieniach.
I nie wolno wam się dzielić,
wróżąc za pomocą strzał,
bo to jest bezbożnością.
Dzisiaj ci, którzy nie wierzą,
są zrozpaczeni z powodu waszej religii.
Nie obawiajcie się ich,
lecz obawiajcie się Mnie!
Dzisiaj udoskonaliłem dla was waszą religię
i obdarzyłem was w pełni Moją dobrocią;
wybrałem dla was islam jako religię.
Kto jednak będzie zmuszony w czasie głodu,
nie będąc skłonnym dobrowolnie do grzechu...
- zaprawdę, Bóg jest przebaczający, litościwy!
› (wytłumaczenie tego wersetu)

4 Oni pytają ciebie, co jest im dozwolone.
Powiedz:
"Dozwolone są wam rzeczy dobre.
Jedzcie to, co pochwycą drapieżniki,
które wytresowaliście tak, jak tresujecie psy,
ucząc ich tego,
czego nauczył was Bóg.
I wspominajcie nad tym imię Boga."
Bójcie się Boga!
Zaprawdę, Bóg jest szybki w rachunku!

5 Dzisiaj są wam dozwolone dobre rzeczy;
dozwolone wam jest pożywienie tych,
którym została dana Księga;
a wasze pożywienie jest im dozwolone.
I kobiety cnotliwe spośród wierzących,
i kobiety cnotliwe spośród tych,
którym została dana Księga przed wami,
jeśli daliście im należny posag
jako ludzie uczciwi, a nie rozpustni,
biorący je sobie jako nałożnice.
A ktokolwiek odrzuca wiarę,
to jego działanie jest daremne
i on w życiu ostatecznym
znajdzie się wśród tych, którzy ponieśli stratę.

6 O wy, którzy wierzycie!
Kiedy stajecie do modlitwy,
to obmyjcie wasze twarze
i ręce aż do łokci;
przetrzyjcie lekko wasze głowy,
a nogi myjcie - aż do kostek.
A jeśli jesteście w stanie nieczystym,
to oczyszczajcie się.
A jeśli jesteście chorzy
albo w podróży,
albo jeśli ktoś z was
przyszedł z ustronnego miejsca,
albo jeśli dotykaliście kobiet,
a nie znajdziecie wody,
to poszukajcie dobrego piasku
i wycierajcie nim twarze i ręce.
Bóg nie chce sprawiać wam trudności,
lecz chce was tylko oczyścić
i chce w pełni obdarzyć was Swoją dobrocią.
Być może, będziecie wdzięczni!

7 Wspominajcie dobroć Boga względem was
i przymierze, które On zawarł z wami,
kiedy powiedzieliście:
"Usłyszeliśmy i jesteśmy posłuszni!"
Bójcie się Boga!
Zaprawdę, Bóg wie dobrze,
co mieści się w sercach!

8 O wy, którzy wierzycie!
Trzymajcie się prosto przed Bogiem,
dając świadectwo sprawiedliwości.
I niech nienawiść do jakiegokolwiek ludu
nie skłania was do grzechu,
abyście nie popełnili niesprawiedliwości.
Bądźcie sprawiedliwi!
To jest najbliższe bogobojności.
Bójcie się Boga!
Zaprawdę, Bóg jest w pełni świadomy
tego, co czynicie!

9 Bóg obiecał tym, którzy wierzą
i pełnią dobre dzieła,
iż otrzymają przebaczenie i nagrodę wielką.

10 A ci, którzy odrzucili wiarę
i za kłamstwo uznali Nasze znaki
- będą mieszkańcami ognia piekielnego.

11 O wy, którzy wierzycie!
Wspominajcie dobroć Boga względem was,
kiedy ludzie zamyślali wyciągnąć swoje ręce
przeciwko wam
a On je od was powstrzymał!
Bójcie się Boga!
Niech wierzący zaufają Bogu!

12 Bóg zawarł przymierze z synami Izraela
i wyłoniliśmy spośród nich
dwunastu przywódców.
I powiedział Bóg:
"Zaprawdę, ja jestem z wami!
Jeśli będziecie odprawiać modlitwę,
jeśli będziecie dawać jałmużnę,
jeśli będziecie wierzyć w Moich posłańców
i jeśli będziecie ich wspomagać,
i jeśli dacie Bogu piękną pożyczkę
- to, z pewnością, Ja odpuszczę wam
wasze złe czyny
i wprowadzę was do Ogrodów,
gdzie w dole płyną strumyki!
A ktokolwiek spośród was
będzie potem niewierny,
ten zabłądził daleko z równej drogi!"

13 Za to, że oni naruszyli swoje przymierze,
My ich przeklęliśmy
i uczyniliśmy ich serca zatwardziałymi.
Oni wypaczają sens słów
i zapominają część tego,
co im zostało przypomniane. '
Ty nieustannie odkrywać będziesz
zdradę z ich strony,
z wyjątkiem nielicznych spośród nich.
Lecz odpuść im i przebacz!
Zaprawdę, Bóg kocha dobrze czyniących!

14 Od tych, którzy mówią:
"Jesteśmy chrześcijanami!",
wzięliśmy przymierze.
Lecz oni zapomnieli część tego,
co im zostało przypomniane;
My wznieciliśmy wrogość i nienawiść
wśród nich aż do Dnia Zmartwychwstania.
I niebawem obwieści im Bóg
to, co oni czynili.

15 O ludu Księgi!
Nasz Posłaniec przyszedł do was,
wyjaśniając wam wiele z tego,
co wy ukrywaliście z Księgi,
i wiele też zacieraliście.
Przyszło do was światło od Boga
i Księga jasna.

16 Przez nią prowadzi Bóg
tych, którzy poszukują Jego zadowolenia,
po drogach pokoju,
wyprowadza ich z ciemności do światła i
- za Jego zezwoleniem -
prowadzi ich ku drodze prostej.

17 Nie uwierzyli ci, którzy powiedzieli:
"Zaprawdę, Bogiem jest Mesjasz, syn Marii!"
Powiedz:
"Któż ma możność uczynić coś przeciw Bogu,
jeśli On zechce zgubić Mesjasza, syna Marii,
jak również Jego Matkę
i wszystkich, którzy są na ziemi?"
Do Boga należy królestwo niebios i ziemi,
i tego, co jest między nimi.
On stwarza to, co chce.
Bóg jest nad każdą rzeczą wszechwładny!

18 Powiedzieli żydzi i chrześcijanie:
"My jesteśmy synami Boga
i Jego umiłowanymi."
Powiedz:
"Dlaczegoż więc On karze was
za wasze grzechy?
Przeciwnie, wy jesteście tylko ludźmi
spośród tych, których On stworzył.
On przebacza temu, komu chce,
i On karze tego, kogo chce.
Do Boga należy królestwo niebios i ziemi
i to, co jest między nimi.
I do Niego zmierza wędrowanie."

19 O ludu Księgi!
Przyszedł do was Nasz Posłaniec,
aby dać wyjaśnienie
- po pewnej przerwie między posłańcami -
żebyście nie mówili:
"Nie przyszedł do nas ani zwiastun, ani ostrzegający!"
I oto przyszedł do was zwiastun i ostrzegający.
Bóg jest nad każdą rzeczą wszechwładny.

20 Oto powiedział Mojżesz do swego ludu:
"O ludu mój !
Wspominajcie dobroć Boga nad wami!
On ustanowił wśród was proroków,
On uczynił was królami
i dał wam to,
czego nie dał żadnemu spośród światów. 21 O ludu mój!
Wejdźcie do Ziemi Świętej,
którą Bóg przeznaczył dla was!
I nie wracajcie waszymi śladami,
bo powrócicie jako ci, którzy stracili."

22 Powiedzieli:
"O Mojżeszu!
Zaprawdę, w niej jest lud olbrzymów
i my tam z pewnością nie wejdziemy,
dopóki, oni stamtąd nie wyjdą.
A kiedy oni z niej wyjdą,
to wtedy my wejdziemy."

23 Powiedziało dwóch ludzi
spośród bogobojnych,
których Bóg obdarzył dobrodziejstwami:
"Wejdźcie do nich przez bramę.
A kiedy wejdziecie przez nią,
to będziecie zwycięzcami.
I zaufajcie Bogu, jeśli jesteście wierzącymi!"

24 Powiedzieli:
"O Mojżeszu!
My nigdy nie wejdziemy do niej,
jak długo oni tam się Znajdują.
Idźże więc ty i twój Pan
i walczcie obydwaj!
My tutaj pozostaniemy."

25 On powiedział:
"Panie mój !
Zaprawdę, ja nie posiadam władzy nad nikim,
jak tylko nad samym sobą i nad moim bratem.
Oddziel nas więc od tego ludu zepsutego!"

26 Powiedział:
"Oto ona jest im zakazana!
Przez czterdzieści lat
będą błąkać się po ziemi.
Lecz nie martw się o ten lud zepsuty!"

27 Opowiedz im historię o dwóch synach Adama
zgodnie z prawdą.
Oto obydwaj przynieśli ofiarę;
i została przyjęta od jednego z nich,
a nie została przyjęta od drugiego.
On powiedział:
"Ja z pewnością cię zabiję!"
Ten powiedział:
"Bóg przyjmuje tylko od bogobojnych.

28 Jeśli nawet wyciągniesz rękę ku mnie,
aby mnie zabić,
to ja nie wyciągnę ręki ku tobie,
aby ciebie zabić.
Zaprawdę, ja lękam się Boga,
Pana światów!

29 Zaprawdę, chcę, abyś wziął na siebie
mój grzech i swój grzech
i abyś znalazł się wśród mieszkańców ognia.
Taka jest zapłata niesprawiedliwych."

30 I dusza jego popchnęła go do zabójstwa brata;
zabił go
i znalazł się wśród tych, którzy ponieśli stratę.

31 Wówczas Bóg posłał kruka,
który podrapał ziemię,
aby mu pokazać, jak ukryć zwłoki brata.
Powiedział on:
O biada mi!
Czyż ja nie mogę
być podobnym do tego kruka
i ukryć zwłok mego brata?"
I wtedy znalazł się wśród tych,
którzy wyrażają skruchę.

32 Z tego to powodu przepisaliśmy synom Izraela:
"Ten, kto zabił człowieka,
który nie popełnił zabójstwa
i nie szerzył zgorszenia na ziemi,
czyni tak, jakby zabił wszystkich ludzi.
A ten, kto przywraca do życia człowieka,
czyni tak,
jakby przywracał do życia wszystkich ludzi."
Przyszli do nich Nasi posłańcy
z jasnymi dowodami,
potem jednak wielu z nich
popełniało przestępstwa na ziemi.

33 Zapłatą dla tych, którzy zwalczają Boga
i Jego Posłańca
i starają się szerzyć zepsucie na ziemi,
będzie tylko to,
iż będą oni zabici lub ukrzyżowani
albo też obetnie im się
rękę i nogę naprzemianległe,
albo też zostaną wypędzeni z kraju.
Oni doznają
hańby na tym świecie
i kary bolesnej w życiu ostatecznym.