Chokkan ma 11 lat. (Krótko przed utratą wzroku)

Usagi: Czy ja mogę dowiedzieć się, co się z tobą, dziecko, dzieje? Uczysz się coraz gorzej.

Chokkan: A na co mi szkoła?

Usagi: Do życia ci potrzebna. Koniec z ćwiczeniami i przyjaciółmi. Teraz będziesz siedzieć w domu i się uczyć!

Chokkan: Nie ma mowy!

Usagi: Nie sprzeciwiaj mi się.

Chokkan: Nie chcę się uczyć.

Usagi: Dlaczego?

*córka bierze go za rękaw i ciągnie do sąsiedniego pokoju, pokazuje mu mamę śpiącą przy stole a na niej stosy zwojów*

Chokkan: Ja tak nie skończę.

*odchodzi a Usagi wzdycha ciężko*