Jimin

Od dobrych 20 minut nie możesz zasnąć. Bardzo tego nie lubisz. Wiercisz się z jednego boczku na drugi, próbujesz zasnąć na plecach, za chwilę leżysz na brzuchu i dalej nic. Do tego bardzo boli cię głowa. Szarpiesz kołdrę z jednej strony na drugą nie mogąc wybrać sobie wygodnej pozycji do spania.

- Ej... - powiedział zirytowany Jimin i delikatnie potrząsnął cię za rękę, abyś się uspokoiła.

~ Przepraszam cię, ale nie mogę zasnąć. - odpowiedziałaś zmarnowana, poczym zbliżyłaś się do chłopaka i wtuliłaś się w jego objęcia.

- Woow czemu jesteś taka ciepła? Mi jest zimno... T/I dobrze się czujesz? - dotknął twojego czoła.

~ Mam wrażenie, że mój mózg zaraz ekspoluduje. Serio jest taki malutki, a tak pulsuje.

- Przecież ty masz gorączkę! Zaraz się tobą porządnie zajmę. Przyniosę ci wodę i misiaka, zaśpiewam na polepszenie humoru i pójdziemy spać.

Mówiąc to Jimin zawijał cię kołderką w hot doga.

J-Hope

Stanęłaś przed drzwiami mieszkania i rozpoczęłaś wielkie poszukiwania kluczy w swojej torebce. Nawet nie łudziłaś się, że Hobi ci otworzy - albo ma słuchawki albo w ogóle nie ma go jeszcze w domu. Gdy w końcu udało ci się wygrzebać z odmętów torby upragniony pęk kluczy, otworzyłaś zamek i weszłaś do waszego apartamentu, obwieszczając swoje pojawienie się głośnym kichnięciem. Cały dzisiejszy dzień na uczelni spędziłaś latając między wydziałami i budynkami, próbując dogadać się z profesorami w sprawach projektu. Oczywiście, że nie miałaś czasu na zakładanie i zdejmowanie płaszcza, szalika i rękawiczek za każdym razem. Poza tym, komu by się chciało. Był środek zimy, śnieg padał prawie non stop, a twoja odporność nigdy nie była zbyt dobra. Nie potrzeba tu Sherlocka do zdiagnozowania u ciebie przeziębienia, które za tydzień przerodzi się w inne choróbsko. Absolutnie nie miałaś zamiaru iść do lekarza. "Nienawidzę lekarzy" - myślałaś, zamykając drzwi i zabierając się za rozpinanie płaszcza.

- Kochanie? - z kuchni wyłoniła się głowa twojego chłopaka. - Czy ty kichnęłaś?

~ Taaa - powiedziałaś zachrypniętym głosem, a na twarzy Hoseoka wymalowało się prawdziwe przerażenie.

- Specjalnie kupiłem ci czapkę i szalik, żebyś je nosiła i nie chorowała, a ty co?! - podszedł do ciebie i szybko przyłożył rękę do twojego czoła. - Trzydzieści osiem jak nic. Marsz do łóżka! Natychmiast! - oznajmił tonem nieznoszącym sprzeciwu, a ty dzielnie próbowałaś zdjąć buty.

Zachwiałaś się, pociemniało ci przed oczami i gdyby nie J-Hope upadłabyś na ziemię. Brunet przytrzymał cię i przyjrzał się zmartwiony.

~ Nic mi nie jest - nie chciałaś go martwić, a gdy widziałaś jego minę, serce pękało ci na tysiąc kawałków.

- Nawet ze mną nie dyskutuj. Jak nie pójdziesz po dobroci, to cię zaniosę - pogroził ci palcem.

~ No idę, idę... - mruknęłaś, kierując się w stronę sypialni.

Odwróciłaś się w progu i spojrzałaś na Hobiego. W dalszym ciągu uważnie cię obserwował. Uśmiechnęłaś się najpiękniej jak potrafiłaś i spytałaś:

~ A mogę chociaż wziąć prysznic?

- O to się nie martw. Zaraz weźmiemy długą, ciepłą, relaksującą kąpiel, a potem położę cię do łóżka. Dam wszystkie możliwe leki i pójdziesz spać - odpowiedział, uśmiechając się i zniknął w łazience, aby nalać wody do wanny.

Dopiero później dotarły do ciebie jego słowa.

~ Czekaj, czekaj... "WEŹMIEMY?!"

- Też cię kocham!

RM

Od dwóch godzin miałaś skręty w brzuchu. Myślałaś, że to tylko okres i za jakiś czas przejdzie. Niestety ból brzucha narastał, a do tego robiło ci się słabo.

~ RM przesuń się! - krzyknęłaś wbiegając do łazienki jak torpeda.

Upadłaś na kolana, przytuliłaś się do muszli klozetowej i zaczęłaś wymiotować.

- Włosy! - przypomniał ci chłopak.

Namjoon zdążył je chwycić i związał w niedbały kucyk. Poklepywał cię po ramieniu, żeby okazać znak otuchy.

- Kochanie co się stało? Zjadłaś coś zepsutego?

Jednak nie byłaś w stanie mu odpowiedzieć. Czułaś się fatalnie. Nie mogłaś podnieść rąk, gdyż byłaś tak słaba. Zaczynałaś widzieć mroczki przed oczami i zbierało ci się na kolejne wymioty.

~ Namjoon zrób coś...

- Ale kiedy ja nie wiem co. Okres masz?

~ Nie

- Na pewno nic dziwnego nie jadłaś? Spróbuj sobie przypomnieć. Może to jest zatrucie?

~ *ekhem ekhem*

Chłopak zaczął się coraz bardziej martwić, gdyż na myśl przyszła mu jedna z najbardziej możliwych opcji.

- T/I ty chyba nie jesteś w ciąży, co nie?!

Jungkook

Obydwoje ty i Jungkook załapaliście niezłą grypę. A właściwie to on załapał i podzielił się nią również z tobą. Już całe dwa dni zbijacie bąki na kanapie. Nie robicie praktycznie nic pożytecznego. Ciągle leżycie, oglądacie różne filmy, śpicie, a później znowu śpicie. Jednak patrząc na to wszystko z drugiej strony, nareszcie macie czas tylko dla siebie!

~ Jungkookie zaśpiewaj mi coś - poprosiłaś uroczo wtulając się w jego klatkę piersiową.

- Omo a co jak będę się wstydził? - złapał się za policzki i spojrzał ci niewinnie w oczy.

Pogłębialiście przez chwilę kontakt wzrokowy i wymienialiście się uśmiechami. Uwielbiałaś kiedy tak słodko się zachowywał. Sprawiał, że od razu topniało ci serce.

~ Przestań być taki uroczy - powiedziałaś i potargałaś mu włoski.

W tym momencie wpadłaś na super pomysł. Zaciągnęłaś go do łóżka. Usiadłaś naprzeciwko niego. Wzięłaś kołdrę i otuliłaś was razem. Zdjęłaś z nadgarstka gumkę do włosów i zrobiłaś Kookiemu malutką kiteczkę na czubku głowy.

~ Aww wyglądasz jeszcze aciuuuuuu - kichnęłaś - słodziej hahaha.

- Poróbmy sobie selfie, a potem chodźmy spać. Powinniśmy się kurować. Nie chcę żebyś była jeszcze bardziej chora - uśmiechnął się do ciebie Jungkook i pocałował cię w usta.

Jin

Kaszlałaś, kaszlałaś i kaszlałaś. Czułaś cholerne ukłucia w klatce piersiowej. Twój kaszel był suchy i miałaś wrażenie, że za chwilę wyplujesz płuca. Nie czułaś się za dobrze, ale i tak miałaś już ochotę iść do pracy. Bardzo nie lubiłaś bezczynnego siedzenia. Siódma rano to idealny czas, żeby się na spokojnie wyszykować. Włożyłaś swoje ulubione papcioszki jednorożce i podążyłaś do łazienki. Rozczesałaś włosy, umyłaś zęby i twarz. Skorzystałaś jeszcze szybciutko z toalety. Pokierowałaś się w stronę szafy z ubraniami i usłyszałaś mruczenie.

- Mmm co robisz? - zapytał Jin swoim porannym głosem.

Przytulił cię od tyłu i oparł podbródek na twoim ramieniu. Bujaliście się tak przez chwilę.

~ Idę do pracy kochanie. - odpowiedziałaś z uśmiechem.

Przerwałaś uścisk rujnując tym samym romantyczny nastrój. Poszłaś do kuchni, żeby zrobić kilka kanapek. Jakoś w końcu musiałaś wytrwać cały dzień. Dostałaś kolejnego ataku kaszlu. Tym razem był on silniejszy niż te w nocy. Naprawdę miałaś już tego dość. Jin bardzo martwił się o ciebie. Widziałaś to w jego oczach.

- T/I nie pójdziesz do pracy - przerwał ci Seokjin i przyłożył rękę do twojego czoła. - Chyba masz gorączkę. Nie mogę cię w takim stanie nigdzie wypuścić. Zaraz się ubiorę i pojedziemy do lekarza hmm?

Suga

~ Możemy już stąd iść? - zapytałaś wkurzona.

Siedzieliście dobre 2,5h w przychodni lekarskiej.
Czekaliście na jakiegokolwiek doktora, który raczyłby cię obadać. Wcale nie byłaś chora. Suga zaciągnął cię tu siłą, bo kilka dni temu wracałaś w deszczu. Kichnęło ci się może z pięć razy i od razu wielkie przeziębienie. Strasznie cię irytowało jego zachowanie w tym momencie. Był jakiś nadopiekuńczy.

- Siedź tu i czekaj. Zaraz my wchodzimy, zobaczysz - odpowiedział pewny siebie.

~ Ale kiedy ja nie jestem chora. Serio nic mi nie jest. Czemu jesteś taki uparty i każesz mi tu czekać? Ughh!

Wstałaś i pokierowałaś się w stronę kąciku dla dzieci.

- Ej, gdzie idziesz? Nie uciekaj nigdzie - pobiegł za tobą.

~ Skoro mam tu tyle czekać to chociaż się trochę pobawię hmm? Siedź tam i czekaj, a ja sobie porysuję.

Uśmiechnęłaś się cwaniacko i usiadłaś na mini krzesełku dla dzieci.

V

- T/I IDZIEMY NA LODOWISKO! IDZIEMY NA LODOWISKO!

Wrzeszczał cały czas Taehyung. Bardzo się cieszył, bo w końcu spadł długo wyczekiwany śnieg. Jakże źle byłoby nie wykorzystać takiej chwili. W podskokach ruszył do szafy po swoje łyżwy.

- T/I no dalej, pospiesz się. Pójdziemy trochę pojeździć, później ulepimy bałwana, a na końcu gorąca czekolada ze Starbucksa, co ty na to? Hmm?

V tak się zatracił w poszukiwaniu odpowiedniego obuwia, że całkowicie spuścił cię z oczu. Zaczął cię szukać po domu. Podszedł do drzwi łazienki i postanowił cię wystraszyć.

- Buuu...

Ku zdziwieniu nikogo nie znalazł.

- Jagiya gdzie jesteś? - zawołał zdezorientowany chłopak.

W tej chwili usłyszał jakieś pomrukiwania zza drzwi sypialni. Taehyung poszedł sprawdzić co to jest. Jak się okazało to ty leżałaś w łóżku zakopana pod kilkoma warstwami kołdry.

- Ahhh czemu się nie odzywasz jak cię szukam hahaha. Wstawaj śpiochu - ponaglił cię chłopak i złożył lekki pocałunek na twoim czole. Mamy dzisiaj tyle do zrobienia.

~ Z-zrób mi herbatę - wydukałaś cichutkim głosem.

- Czemu? Nie tracimy czasu i chodźmy - szarpnął cię V w stronę korytarza.

Podążając za nim wzięłaś butelkę wody, która stała na biurku. Klepnęłaś Taehyunga w plecy, żeby zwrócić jego uwagę. Chwyciłaś się za gardło i pokazałaś mu język. Nie byłaś w stanie mówić, bo bardzo cię bolało.

~ Zostaję w domu - powiedziałaś ochryple.

Wydymałaś policzki i zrobiłaś znak T.T palcami, żeby pokazać mu, że jest ci przykro. Kolejny raz jesteś chora i dodatkowo psujesz mu wypad na lodowisko. Usiadłaś przed telewizorem i zaczęłaś pić wodę. Czułaś jak daje ulgę twojemu uschniętemu gardłu. Spojrzałaś na V, który stał jak wryty.

- Masz waginę?? - zapytał podnosząc jedną brew do góry.

Słysząc to, zakrztusiłaś się. Oblałaś się wodą i zaczęłaś nerwowo kaszleć.

~ CO MAM?

- Wagine. To taka choroba co masz powiększone migdałki i gardło cię boli.

~ Hahaha to jest angina, gamoniu.

Witamy po tak długiej przerwie! 🖐️

Przepraszamy, że musieliscie tak długo czekać, ale jesteśmy w trakcie odnawiania naszej poprzedniej książki (do której swoją drogą serdecznie zapraszamy)

Jak wasze wrażenia po japońskim comebacku chłopaków?

A co uważacie o BTS WORLD i piosenkach z tej gry?

Piszcie w komentarzach!

Do zobaczenia ~ ❤️