Βγήκε από το δωμάτιο της κεντρικής διεύθυνσης και πήρε μια βαθιά ανάσα. Στρίβοντας όμως στο διάδρομο που οδηγούσε και πάλι στη γέφυρα του σκάφους έπεσε πάνω στη Λύρα.

"Τι κάνεις εδώ;" τη ρώτησε ταραγμένος.

"Ρώτησα τη Βερενίκη που πήγαινες και μου είπε ότι θα ερχόσουν στον πατέρα. Τι συμβαίνει;" τον ρώτησε η Λύρα, με τα σκούρα μπλε μάτια της να αστράφτουν από την ένταση και την περιέργεια.

"Θα προσπαθήσω να τηλεμεταφέρω τον Κρατήρα," της απάντησε απλά ο Δράκοντας.

"Μόνος σου;" ρώτησε η Λύρα και τα μάτια της άστραψαν ακόμη πιο πολύ.

"Ο κυβερνήτης δεν έδωσε και άλλη επιλογή," είπε ο Δράκοντας.

"Θα έρθω κι εγώ μαζί σου. Δεν σε αφήνω μόνο σου," του αντιγύρισε η Λύρα.

"Κι εγώ δεν θέλω να διακινδυνεύσεις," της απάντησε εκείνος σοβαρά.

"Και είναι καλύτερα να διακινδυνεύσεις εσύ; Πότε επιτέλους θα το καταλάβεις; Εμείς οι δυο θα είμαστε πάντα και παντού μαζί," είπε με ένταση η Λύρα.

"Δεν γίνεται αυτό που λες," της είπε ο Δράκοντας, πιάνοντας και τα δυο χέρια της στα δικά του. "Γύρνα στη γέφυρα και πες στον Ωρίωνα να ετοιμάσει το USCA. Θα αναλάβεις εσύ το χειρισμό," συνέχισε.

"Μα εγώ..." πήγε να πει η Λύρα, όμως ο Δράκοντας έβαλε το χέρι του πάνω στα χείλη της.

"Θα επιστρέψω σύντομα," είπε και κατευθύνθηκε προς το κέντρο ελέγχου των ατομικών σκαφών.

Είχε στη διάθεσή του μόνο ένα τέταρτο. Ένταση τον κατέκλυσε και άρχισε να ιδρώνει. Μπήκε στο USCA και ρύθμισε τους κινητήρες, το σύστημα επικοινωνίας και πλοήγησης. Ρύθμισε τις συντεταγμένες του και αυτές στις οποίες βρισκόταν ο Κρατήρας. Αν όλα πήγαιναν καλά θα βρισκόταν στην τροχιά του αστερισμού σε λιγότερο από ένα λεπτό. Η τηλεμεταφορά βέβαια ήταν μια άλλη ιστορία.

Έβαλε μπροστά τους κινητήρες και στο σύστημα επικοινωνίας άκουσε καθαρά τη φωνή του Ωρίωνα.

"Ελπίζω να ξέρεις τι κάνεις φίλε," του είπε ο Ωρίωνας. "Η Λύρα βρίσκεται ήδη στη γέφυρα και ρυθμίζει τις τελευταίες λεπτομέρειες."

"Εντάξει. Στείλε μου τις συνθήκες που επικρατούν στον Κρατήρα αυτή τη στιγμή και την ακριβή μάζα και θερμοκρασία του. Θα προσπαθήσω να ρυθμίσω εν κινήσει το σύστημα τηλεμεταφοράς," του απάντησε ο Δράκοντας και ξεκίνησε τη διαδικασία απομάκρυνσής του από το σταθμό.

Έβαλε το κινητήρες και την ταχύτητα του USCA στο μάξιμουμ. Μπροστά στην οθόνη πλοήγησης είδε τις συντεταγμένες του Κρατήρα και μια στιγμή αργότερα το σύνθημα εκκίνησης που του είχε στείλει η Λύρα.

"Να προσέχεις," την άκουσε να λέει από το σύστημα επικοινωνίας.

"Θα έχω επιστρέψει πριν καν το καταλάβεις," της απάντησε ο Δράκοντας. Τουλάχιστον το ελπίζω, σκέφτηκε καθώς απομακρυνόταν από το σταθμό.

Όπως το είχε υπολογίσει, ένα λεπτό αργότερα βρισκόταν σε απόσταση αναπνοής από τον Κρατήρα. Από μακριά μπορούσε να δει την Ανδρομάχη να φλέγεται ολόκληρη. Το σπίτι του. Την παλιά ζωή του. Δεν μπορούσε όμως να αποπροσανατολιστεί από το στόχο του.

"Πού θα το στείλουμε;" άκουσε τον Ωρίωνα να λέει.

"Προτείνω τον Εξάντα. Οι υπόλοιποι είναι νάνοι, δεν θα μπορέσουν να απορροφήσουν την ένταση," του απάντησε ο Δράκοντας.

"Έγινε. Ρυθμίζω τώρα τις συντεταγμένες," του είπε ο Ωρίωνας. "Έχεις λιγότερο από πέντε λεπτά για να κάνεις την τηλεμεταφορά και να απομακρυνθείς. Όχι πως θέλω να σε αγχώσω, απλώς σε ενημερώνω," συνέχισε κοφτά.

Ο Δράκοντας γέλασε. Μια τέτοια στιγμή, μόνο ο Ωρίωνας θα μπορούσε να κάνει χιούμορ. Μια στιγμή από την οποία κρεμόταν η επιβίωση των Ανδρομαχιανών.

Μπροστά στην οθόνη του USCA εμφανίστηκαν οι συντεταγμένες του Εξάντα. Ο Δράκοντας πλησίασε λίγο πιο κοντά στον Κρατήρα. Ρύθμισε το σύστημα τηλεμεταφοράς και... ο Κρατήρας ήταν πια μερικά έτη φωτός μακριά τους.

Άφησε μια βαθιά αναπνοή. Γύρισε το βλέμμα του προς την Ανδρομάχη που ακόμη φλεγόταν.

"Λύρα;" είπε στο σύστημα επικοινωνίας.

"Ναι..." την άκουσε να λέει αχνά.

"Σε ένα λεπτό θα είμαι πίσω. Απλά να ξέρεις... Σε αγαπώ," της είπε.

Και τότε η Ανδρομάχη εξερράγη.

© Victoria Moschou. All Rights Reserved 2016-2017.