1. Χαμένα Πρόσωπα

Καθόμουν στην παγωμένη μεταλλική καρέκλα στο δωμάτιο ανάκρισης της αστυνομίας. Η ώρα περνούσε αργά, και τα λεπτά περνούσαν με απελπιστική αργότητα. Κοιτούσα το μεγάλο ρολόι της αστυνομίας στον τοίχο, αναρωτιόμενος πόσο ακόμα θα με κρατούσαν εδώ.

Ήταν σαν να ζούσα σε έναν χρόνο που είχε σταματήσει. Κάθε συμβάν είχε ξεχωριστή διάρκεια, και η αναμονή έκανε τον χρόνο να τραβάει περισσότερο από ό,τι θα έπρεπε.

Και τότε, σαν απάντηση στο ερώτημά μου, η μεγάλη μεταλλική βαριά πόρτα στο τέλος του δωματίου άνοιξε με έναν χαρακτηριστικό, ανατριχιαστικό ήχο. Ένας άντρας με μαύρο σοβαρό κοστούμι μπήκε μέσα, δείχνοντας μου σχεδόν αμέσως το σήμα του FBI.

Οι ματιές μας συναντήθηκαν, και κατάλαβα ότι αυτή η στιγμή ήταν κρίσιμη. Ήμουν παγιδευμένη σε έναν κόσμο που δεν καταλάβαινα, με έναν άντρα που κρατούσε το μέλλον μου στα χέρια του.

"Ειδικός πράκτορας Τζέιμς Ρούν του FBI, και εσείς είστε η...Σάρλοτ;" είπε με σοβαρό ύφος.

"Μάλιστα," απάντησα κάπως διστακτικά.

"Λοιπόν, Σάρλοτ, ελπίζω να μπορείς να μου απαντήσεις σε μερικές ερωτήσεις που έχω να σου θέσω".

Ο πράκτορας Τζέιμς έκατσε κάτω, τραβώντας μια ψηλή καρέκλα απέναντί μου. Μπροστά μας, άνοιξε έναν βαρύ, μεγάλο φάκελο γεμάτο φωτογραφίες.

Η πρώτη φωτογραφία έδειχνε ένα μεγάλο δωμάτιο, γεμάτο σκόνη και σκοτάδι. Το δεύτερο καρέ ήταν σοκαριστικό, με ένα μαχαίρι βουτηγμένο στο αίμα. Ήταν προφανές ότι αυτό το μαχαίρι χρησιμοποιήθηκε ως όπλο στην δολοφονία. Το τρίτο καρέ παρουσίαζε το θύμα.

Ήμουν σε κατάσταση σοκ και δυσαρέσκειας, αισθανόμουν την πίεση των σκοτεινών γεγονότων που απεικονίζονταν μπροστά μας. Ο ειδικός πράκτορας Ρούν με παρακολουθούσε επίμονα, περιμένοντας απαντήσεις.

Αντιμετώπιζα την κατάσταση με ανασφάλεια, καθώς προσπαθούσα να συλλάβω τον τρόμο και την αβεβαιότητα που έφερναν αυτές οι φωτογραφίες. Ήμουν ένας απλός άνθρωπος, ξαφνικά εμπλεκόμενη σε ένα μυστηριώδες σκηνικό που δεν μπορούσα να καταλάβω.

Ο Ρούν περίμενε από εμένα να αρχίσω να μιλάω, και το βλέμμα του ήταν απαιτητικό. Ήταν καιρός να ξεκινήσω να αντιμετωπίζω τη σκοτεινή αλήθεια.

Ο ειδικός πράκτορας Τζέιμς Ρούν αντιμετώπισε την αφηγητική μου απάντηση με σοβαρότητα.

"Όπως βλέπεις, Σάρλοτ, προσπαθώ να βγάλω κάποια άκρη με τα γεγονότα που συνέβησαν σε αυτή την πόλη," εξήγησε. "Έχουμε αναφορές για απαγωγή, πολλαπλές διαρρήξεις, έναν εμπρησμό, και τουλάχιστον 4 ανθρωποκτονίες. Εσύ πιστεύεις ότι ξέρεις ποιος βρίσκεται πίσω από όλα αυτά;"

Η ανατριχίλα που αισθανόμουν δεν μπορούσε να αγνοηθεί και με διστακτική φωνή απάντησα.

"Τι να σας πω...ήταν ένας τρελός μήνας".

Ο Ρούν συνέχισε, δίνοντάς μου τον χρόνο να συνειδητοποιήσω τη σοβαρότητα της κατάστασης.

"Σάρλοτ, μπορείς να μου πεις τι συνέβη εδώ πέρα; Από την αρχή".

Και έτσι, άρχισα να αφηγούμαι την ιστορία, αποκαλύπτοντας την αρχή ενός μυστηρίου που είχε εξελιχθεί μπροστά μου. Οι λέξεις μου έρρεαν με προσοχή, καθώς άρχισα να αφηγούμαι την περίεργη αλλά σκοτεινή αρχή της ιστορίας.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top