Gaara's POV

(πριν το σχολείο, στο σπίτι του Gaara)

Άκουσα το ξυπνητήρι δίπλα από το κρεβάτι μου να χτυπάει και αμέσως το έκλεισα με το χέρι μου. Άνοιξα αργά τα μάτια μου και κοίταξα για λίγο το κενό πριν αποφασίσω να σηκωθώ και να ετοιμαστώ για το σχολείο.

Όταν ήμουν έτοιμος πήγα στην τραπεζαρία του σπιτιού για να φάω πρωινό. Εκεί ήταν ήδη όλοι οι υπόλοιποι και έτρωγαν. Οι οικογένειες υποτίθεται ότι τρώνε όλοι μαζί και περιμένουν ο ένας τον άλλον, δεν αρχίζουν μόνοι τους. Αλλά αυτό δεν ισχύει με εμάς, γιατί εμείς δεν ήμαστε οικογένεια.

-"Λοιπόν Gaara σκέφτηκες αυτό που σου είπα;" με ρώτησε ο Rasa, ο πατέρας μου.

-"Η απάντηση μου δεν αλλάζει." του είπα χωρίς να τον κοιτάξω.

-"Γιατί δεν το σκέφτεσαι καλύτερα. Σου δίνω την ευκαιρία να έχεις ένα καλύτερο μέλλον έτσι. Απλά θα αλλάξω μερικά πράγματα στα σχέδια μου για σένα." λέει ο Rasa.

Σχέδια; Τι νομίζει ότι είμαι και μπορεί να με κάνει ότι θέλει;

-"Και πως θα γίνει καλύτερο το μέλλον μου έτσι;" τον ρώτησα καθώς τον κοίταξα ύποπτα.

-"Απλό! Άμα παντρευτείς την Δεσποινής Matsuri θα ενωθούν οι εταιρίες μας, έτσι θα επεκταθεί η εταιρεία μας, και θα έχεις και την οικογένειά που θέλεις." είπα ο Rosa καθώς με κοίταξε στα μάτια.

Να παντρευτώ; Ποτέ! Όσο περνά από τον χέρι μου δεν θα τον αφήσω να με κάνει ότι θέλει. Εξάλλου είμαι μόλις 16 χρονών. Ποιος γονιός σκέφτεται τέτοια πράγματα για το παιδί του σε τέτοια ηλικία;

-"Ξεχνάς ένα πράγμα όμως." είπα και γύρισα να τον κοιτάξω.
- "Την ευτυχία μου."

-"Θα είσαι ευτυχισμένος μαζί της. Όταν την γνωρίσεις καλύτερα θα την αγαπήσεις έτσι δεν υπάρχει πρόβλημα."

-"Πώς είσαι σίγουρος ότι θα την αγαπήσω;"

-"Θα το κάνεις."

-"Δεν θέλω!"

-"Δεν έχεις άλλη επιλογή. Θα κάνεις αυτό που λέω."

-"Είπα όχι! Δεν μπορείς να με κάνεις ότι θέλεις!" του φώναξα καθώς σηκώθηκα και βαρεσα τα χέρια μου στο τραπέζι.

Δεν άντεχα άλλο, είχα νευριάσει πολύ. Δεν θα τον αφήσω να με κάνει ότι θέλει. Δεν είμαι ένα μικρό παιδί πλέον που μπορεί να το κάνει ότι θέλει. Έχω μεγαλώσει για να ξέρω τι θέλω και να παίρνω τις δικές μου αποφάσεις.

-"Είμαι πατέρας σου και μπορώ να σε κάνω ότι θέλω. Για αυτό θα την παντρευτείς θέλεις δεν θέλεις." μου φώναξε ο Rasa, καθώς και αυτός σηκώθηκε και βάρεσε τα χέρια του στο τραπέζι.

-"ΕΙΠΑ ΟΧΙ!" φώναξα όσο πιο δυνατά μπορούσα.

-"Αυτή φταίει!" είπε νευριασνενος και τον κοίταξα έκπληκτος.
- "Άμα δεν την είχες γνωρίσει δεν θα μου αντιμιλούσες τώρα."

Τώρα κατάλαβα. Έλεγε για την Nashi. Σίγουρα τα ξαδέρφια μου του είπαν ότι κάνω παρέα μαζί της. Όμως και πάλι δεν έχει κανένα δικαίωμα να μιλάει έτσι για αυτήν.

-"Θα έπρεπε να την ξεφορτωθώ από την αρχή, αλλά δεν έπιασε τίποτα. Οι κακίες φήμες, οι αδιάφορη αντίδραση σου, τίποτα δεν έπιασε." φώναξε πάλι, ενώ εγώ είχα αρχίσει να θυμώνω.
-"Σίγουρα είναι χαζή για να κάνει παρέα με ένα άτομο σαν εσένα. Μάλλον θα πρέπει να τις δείξω ποια είναι η θέση της εδώ πέρα."

-"Δεν έχεις το δικαίωμα να μιλάς έτσι για αυτήν!" του είπα φωνάζοντας καθώς τον κοίταξα δολοφονικά.
-"Και άμα την πειράξεις, έστω και λίγο, θα σε σκοτώσω!"

Εκείνος με κοίταξε με έκπληξη. Ήταν η πρώτη φορά που έλεγα κάτι τέτοιο και τον κοιτούσα έτσι. Μετά το ύφος του άλλαξε. Με κοιτούσε με θυμό. Κοιτούσε ο ένας τον άλλον έτσι κάμποση ώρα. Όμως πήρα το βλέμμα μου από πάνω του, γιατί έπρεπε φύγω για το σχολείο.

-"Θα γνωρίσεις την Matsuri την άλλη εβδομάδα στην εκδήλωση της εταιρίας." μου είπε ο Rasa ήρεμος.

Τι; Μετά από όσα είπα δεν κατάλαβε τίποτα; Δεν άλλαξε γνώμη; Τον μισώ!

Δεν του απάντησα και απλά συνέχισα να προχωρώ για την λιμουζίνα που ήταν έξω από το σπίτι. Είμαι πολύ θυμωμένος και πρέπει να ηρεμήσω. Όσο βρίσκομαι γύρο του θυμώνω όλο και πιο πολύ έτσι καλύτερα να φύγω.

Ανησυχώ όμως για την Nashi. Έδειχνε πολύ σοβαρός όταν μιλούσε για αυτήν και έχω κακό προαίσθημα. Μάλλον θα πρέπει να μείνω για λίγο μακρυά της. Όσο και να μην το θέλω αυτό πρέπει!

Όμως γιατί νοιάζομαι τόσο πολύ για αυτήν;

Δεν με καταλαβαίνω πλέον.

{...}

(Στο σχολείο όπου ο Gaara μιλάει με την Nashi στον διάδρομο)

-"Gaara περίμενε!"

Ακουσα την Nashi να φωνάζει, αλλά δεν σταμάτησα. Μαζί μου κινδυνεύει. Έτσι πιστεύω ότι με αυτό τον τρόπο θα είναι ασφαλείς. Θα είναι ασφαλείς μένοντας μακρυά μου.

-"Gaara τι κάνεις;" μου είπε χαμογελώντας όταν με έφτασε.

-"Καλά."

Ήταν το μόνο που είπα, καθώς ακόμα δεν την κοιτούσα. Δεν μπορώ να την κοιτάξω. Το χαμόγελο της θα με κάνει να αλλάξω την απόφαση μου και δεν το θέλω αυτό. Θα είναι πιο ασφαλείς μακρυά μου.

-"Τι έγινε και έφυγες βιαστικά χθες;" με ρώτησε καθώς έδειχνε ανήσυχη και λυπημένη.

-"Τίποτα."

-"Εδειχνες πολύ θυμωμένος για να μην έγινε κάτι."

-"Είπα δεν έγινε τίποτα."

-"Δεν μπορείς να με κοροϊδεύσεις. Κάτι έγινε. Μπορείς να μου το πεις, δεν θα το πω σε κανέναν."

Γιατί επιμένει τόσο πολύ; Δεν καταλαβαίνει ότι δεν θέλω να μιλήσω για αυτό; Έχει αρχίσει να με νευριάζει.

-"Δεν έγινε τίποτα." είπα πάλι.

-"Λες ψέματα. Τι έγινε;"

Γιατί δεν σταματά; Τι προσπαθεί να κάνει; Να με νευριάσει;

-"Είπα τίποτα."

-"Λες ψέματα πάλι. Τι έγινε;"

-"ΕΊΠΑ ΤΙΠΟΤΑ. ΆΦΗΣΕ ΜΕ ΗΣΥΧΩ." φώναξα όσο πιο δυνατά μπορούσα καθώς την κοιτούσα.

-"Συγνωμη." είπε και άρχισε να τρέχει.

Ήταν έτοιμη να κλάψει. Την κοιτούσα καθώς έτρεχε μακρυά μου. Δεν έκανα τίποτα, απλός την κοιτούσα. Και πριν στρίψει από τον διάδρομο είδα δάκρυα να κυλάνε στα μάγουλα της.

Τι εκανα;

Την έκανα να κλάψει. Ήθελα να είναι χαρούμενη και ασφαλείς, αλλά την έκανα να κλάψει. Νιώθω την καρδιά μου να σπάει. Να γίνεται κομμάτια καθώς την βλέπω έτσι.

Γιατί μου συμβαίνει αυτό;

Θέλω να πάω να την βρω, όμως δεν μπορώ. Ίσως είναι καλύτερα έτσι. Ίσως να είναι πιο ασφαλείς έτσι. Όμως η καρδιά μου. Η καρδιά μου μου λέει να πάω να την βρω. Γιατί; Δεν καταλαβαίνω.

Όλα αυτά τα χαρούμενα συναισθήματα που νιώθω όταν είμαι κοντά της ξαφνικά εξαφανίστηκαν. Νιώθω κενός. Νιώθω ότι μου ξερίζοσαν την καρδιά. Νιώθω ένα τίποτα.

Γιατί; Γιατί νιώθω έτσι για αυτήν; Τι είναι αυτό που νιώθω;

Εκτός... Δεν μπορεί! Δεν μπορεί αυτό το συναίσθημα να είναι αγάπη. Εγώ δεν έχω αγαπήσει ποτέ. Πάντα ήμουν μόνος και όλοι με μισούσαν. Όμως μαζί της όλα αλλάζουν. Δεν νιώθω πλέον μόνος, δεν νιώθω ένα τίποτα, νιώθω ότι... την αγαπώ. Αυτό είναι!

Την αγαπώ!

Για αυτό δεν θέλω να την αφήσω. Θέλω να είναι χαρούμενη. Θέλω να είναι ευτυχισμένη. Θέλω να είναι μαζί μου.

-"Πρέπει να την βρω." είπα και άρχισα να τρέχω.

♥♥ Comment and Vote ♥♥