Μόλις όλοι ήταν όλοι χωρισμένοι σε ομάδες αρχίσαμε τις ασκήσεις που μας έβαλε ο Guy-sensei. Στην αρχή τρέξαμε λίγο, μετά κάναμε διάφορες ασκήσεις χέρια-πόδια και τώρα θα παίξουμε βόλεϊ με τον συνεργάτη μας.

-"Είσαι καλά;" με ρωτάει η Temari.

-"Ναι μια χαρά... Απλά δεσμού ένα λεπτό... Να πάρω μια ανάσα." είπα καθώς είχα κάτσει κάτω και έπαιρνα βαθιές αναπνοές.

Ήμουν πολύ κουρασμένη. Μόλις είχα σταματήσει να τρέχω. Δεν λέω έχω καλή φυσική κατάσταση, αλλά μέχρι ένα σημείο. Δεν μπορώ να τρέξω όσο ο Guy-sensei, όπως και οι πιο πολλοί δεν μπορούν. Ευτυχώς όμως δεν μας μαλώνει όταν σταματάμε μετά τους δύο κύκλους του γηπέδου. Ναι σωστά διαβάσατε. Κάνουμε δύο φορές τον κύκλο του σταδίου τρέχοντας για "προθέρμανση" όπως λέει ο Guy-sensei.

Ευτυχώς όμως τελειώσαμε και τώρα θα παίξουμε λίγο βόλεϊ. Τα αγόρια δεν ενθουσιάστηκαν όταν το άκουσαν, αλλά δεν έχουν άλλη επιλογή. Εξάλλου μετά από ένα τέταρτο θα αλλάξουμε και θα παίξουμε ποδόσφαιρο ή για την ακρίβεια πασούλες με τον συνεργάτη μας.

-"Είμαι έτοιμη." είπα και σηκώθηκα.

Η Temari πήρε την μπάλα και αρχίσαμε να παίζουμε. Είναι πολύ καλή στο βόλεϊ. Παίζουμε 2-3 λεπτά τώρα και η μπάλα δεν έχει πέσει κάτω ακόμα. Σίγουρα είναι καλή στην γυμναστική, όπως και εγώ.

Gaara's POV

Δεν το πιστεύω. Δεν φτάνει που συνεργάζομαι μαζί του, τώρα θα πρέπει να παίξω και βόλεϊ μαζί του. Η τύχη δεν είναι με το μέρος μου σήμερα.

Μόλις είχαμε αρχίσει να παίζουμε και δεν τα πηγαίναμε καλά. Η μπάλα έπεφτε συνέχεια κάτω με αποτέλεσμα να νευριάζουμε και οι δύο. Άμα έπαιζα με την Nashi δεν θα γινόταν αυτό και θα περνούσα καλύτερα.

-"Σίγουρα είσαι άχρηστος." είπε ο Kankuro, καθώς πήρε την μπάλα από κάτω.

-"Τι είπες;" τον ρώτησα καθώς τον κοίταξα θυμωμένος.

-"Αυτό που άκουσες. Είσαι άχρηστος. Λίγο βόλεϊ δεν μπορείς να παίξεις. Αναρωτιέμαι στην δουλειά πως τα καταφέρνεις." είπε και με κοίταξε με ένα βλέμμα γεμάτο βαρεμάρα.

-"Και τι σε ενδιαφέρει πως τα πάω στην δουλειά;" τον ρώτησα θυμωμένος.

-"Δεν με ενδιαφέρει ακριβώς. Απλά στεναχωριέμαι για την Nashi που κάνει παρέα με ένα άτομο σαν εσένα." είπε με ένα σατανικό χαμόγελο.

Είχα αρχίσει να νευριάσω περισσότερο. Τι θέλει και ανακατεύει την Nashi; Έχει κάποιο σχέδιο για να το κάνει αυτό. Κανονικά δεν πρέπει να απαντήσω, όμως δεν μπορώ να το αφήσω έτσι.

-"Δεν έχεις δικαίωμα να μιλάς για αυτήν." του είπα θυμωμένος, καθώς δεν είχα πάρει στιγμή το βλέμμα μου από πάνω του.

-"Αλήθεια; Γιατί; Τι θα κάνεις;" είπε και συνέχισε να χαμογελά σατανικά.

-"Θα σε κάνω να το μετανιώσεις." είπα, καθώς τον κοίταξα με ένα δολοφονικό βλέμμα.

-"Μην μου πεις ότι σου αρέσει;! Αναρωτιέμαι τι θα κάνει ο πατέρας σου όταν το μάθει." αναρωτήθηκε, με το σατανικό χαμόγελο του να γίνεται πιο μεγάλο.

Αυτό ήταν, δεν μπορώ άλλο! Πήγα και τον έπιασα από τον γιακά της μπλούζας και τον έφερα πιο κοντά μου. Τον κοίταξα θυμωμένα στα μάτια και τον ένιωσα να τρέμει λίγο στην κίνηση μου.

-"Άμα τολμήσετε να την ακουμπήσετε θα το πληρώσετε ακριβά."

Kankuro's POV

Ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα τον Gaara να αντιδρά έτσι για κάποιον. Αυτό το βλέμμα δεν το είχε πριν. Σε κάνει να ανατριχιάζεις. Σε κάνει να μετανιώνεις την στιγμή που του μίλησες. Σε κάνει να θέλεις να εξαφανιστείς. Έτσι νιώθω και εγώ τώρα.

Είναι η πρώτη φορά που κάνει τόσα για να μην χάσει κάποιον. Πριν λίγο καιρό θα τα παρατούσε και θα έκανε ότι του έλεγε ο πατέρας του, ο Rasa, αλλά τώρα όχι.

Δεν θέλει να την χάσει. Τα συναισθήματα του είναι πολύ δυνατά για αυτήν. Το βλέπω στα μάτια του. Πίσω από τον θυμό του βλέπω έναν διαφορετικό Gaara. Έναν Gaara που θα τα δώσει όλα για να μην ξαναχάσει αυτόν που αγαπά.

-"Εντάξει. Κατάλαβα." είπα και χαμογέλασα.

Τώρα πλέον ξέρω ότι δεν μπορώ να τους χωρίσω. Ας είναι λοιπόν μαζί. Ίσως η Nashi είναι πιο ξεχωριστή από ότι φανταστικά.

Gaara's POV

-"Εντάξει. Κατάλαβα." είπε και χαμογέλασε.

Τι; Πριν λίγο έλεγε πράγματα για να με νευριάσει και τώρα λέει ότι κατάλαβε. Τι έπαθε;

Του άφησα τον γιακά και έκανα λίγο πιο πίσω. Ακόμα χαμογελούσε και με κοιτούσε στα μάτια. Ούτε εγώ πήρα το βλέμμα μου από πάνω του σε μια προσπάθεια να καταλάβω τι ετοιμάζει.

-"Γιατί άλλαξες;" ήταν το μόνο που ρώτησα.

-"Δεν άλλαξα εγώ, αλλά εσύ. Ή καλύτερα η Nashi σε άλλαξε." είπε και χαμογέλασε.
- "Να την προσέχεις. Είναι πιο μοναδική από όσο νομίζεις."

Έκατσα και τον κοιτούσα με έκπληξη. Πριν λίγο με έκανε να θυμώσω και τώρα αυτό. Δεν τον καταλαβαίνω πιο είναι το σχέδιο του.

-"Gaara!"

Άκουσα κάποιον να φωνάζει και γύρισα το κεφάλι μου στην κατεύθυνση της φωνής. Ήταν η Nashi που μόλις είχε έρθει τρέχοντας και έδειχνε ανήσυχη.

-"Είσαι καλά;" με ρώτησε και με κοίταξε στα μάτια.

-"Ναι, μια χαρά. Γιατί;"

-"Μαζεύτηκαν πολλά άτομα από γύρω και νόμιζα ότι πλακώθηκες με τον Kankuro."

Τότε κοίταξα γύρω μου και είδα ότι όλη η τάξη είχε μαζευτεί και μας κοιτούσε. Έγινα για άλλη μια φορά το επίκεντρο της προσοχής, όμως αυτό δεν φαίνεται να επηρέασε την Nashi.

-"Λοιπόν παιδιά δεν έγινε τίποτα έτσι μπορείτε να επιστρέψετε στην άσκηση σας." είπε ο Guy-sensei που μόλις είχε έρθει.

Όλοι άρχισαν να φεύγουν, έκανε το ίδιο και η Nashi, όμως πριν φύγει με κοίταξε στα μάτια και μου χαμογέλασε.

-"Gaara είναι μισή ώρα ακόμα, ελπίζω να αντέξεις τον Kankuro για λίγο ακόμα." είπε και απομακρύθηκε.

Πριν φύγει της χαμογέλασα και εγώ. Με κατάλαβε ακόμα κι αν δεν είπα τίποτα. Ισως, τελικά, είναι πιο μοναδική από όσο νομίζω.

Είναι ξεχωριστή.

♥♥ Comment and Vote ♥♥