Już nie zniosę tego. Kiedy na nią patrzyłem na nią, na jej szczęście myślałem, że ktoś wbija mi nóż w serce. Szybko wróciłem do domu. Nie było mojego przyjaciela, więc nie miałem nikogo, kto by mnie pocieszył. Kto by mnie przytulił albo poklepał po ramieniu. Zażartował sobie z kobiet i zaproponował jakiś melodramat do obejrzenia. Ograł mnie w karty i podgrzał mrożoną pizzę. 

Może, dlatego że go nie było, zrozumiałem, że jeśli jej nie powiem co czuję, to zniszczę siebie i naszą więź. Zniszczę to co desperacko chcę ochronić. 

Kocham ją najbardziej na świecie i to boli. Ale nie potrafię powiedzieć, że tego żałuję. Ona chyba by mnie wyśmiała. Nie jesteśmy już dziećmi. Ona na pewno uzna za absurdalne moje zachowanie spowodowane nią.