SCENA I

Akcja dzieje się w bazie Slade'a.

Nastaje kolejny dzień, godzina szósta rano. Tristitia, jak zwykle, stawia się w głównym pomieszczeniu.

Slade

Świetnie, że już się zjawiłaś, bowiem mam dla ciebie kolejne zadanie. Otóż, udaj się przed wieżę Tytanów i tam, za pomocą sprzętu, który zaraz dostaniesz, zdobądź wszystkie kody dostępu do owej wieży.

Z szuflady wyciąga trzy przedmioty czyli szeroki pasek z przyciskiem pośrodku, duży zegarek oraz okulary przeciwsłoneczne. Chwilę potem, podaje je dziewczynie, a ona bierze je i zakłada.

Slade

Za pomocą tych okularów zdobędziesz wszystkie potrzebne dane.

Tristitia

Ale...Mistrzu...Przecież ich wieża jest prawie cała oszklona. Od razu mnie zauważą i tyle z tego zadania.

Slade

Spokojnie, Tristitio, o wszystkim pomyślałem. Po naciśnięciu przycisku na tym pasku, który ci dałem, staniesz się niewidzialna, dzięki czemu Tytani cię nie dostrzegą. Ale teraz, idź już wykonywać owe zadanie.

Tristitia

Tak jest!

Dziewczyna wychodzi z bazy.

SCENA II

Akcja dzieje się naprzeciwko wieży Tytanów.

Po wyjściu z bazy, Tristitia naciska przycisk na pasku i zamienia się w niematerialnego orła. Następnie, rusza w drogę. Mija paręnaście minut. Po tym czasie, dolatuje przed wieżę i zamienia się w człowieka. Po zrobieniu tego, patrzy na nią. W tym momencie, rozpoczyna się wyszukiwanie danych.

Tristitia

Gdy po dwudziestu minutach widzi napis „DECODING".

Myśli

Wow, nareszcie coś się zmieniło i te okulary zaczynają dekodować dane. Szczerze powiedziawszy, myślałam że ich dane są tylko dobrze zabezpieczone, a nie dodatkowo zakodowane. No, ale w sumie to też jest pewien sposób zabezpieczenia.

Po niecałej godzinie, cały proces kradnięcia danych i ich wysyłania do Slade'a dobiega końca. Widząc to, dziewczyna zamienia się w niematerialnego orła i odlatuje w kierunku bazy Slade'a. Po paru minutach, gdy znajduje się na odpowiedniej odległości, naciska przycisk na pasku, dzięki któremu znowu staje się widzialna. Jakiś czas później, widzi bazę Slade'a. Od razu podlatuje do niej, zamienia się w człowieka i wchodzi do środka.

SCENA III

Akcja dzieje się w bazie Slade'a.

Po wejściu do bazy, widzi Slade'a, który stoi wpatrzony w monitory. Wygląda na to, że nie zauważył jej powrotu.

Slade

Nie odwracając się.

Dobrze ci poszło, Tristitio.

Odwraca się.

Naprawdę dobrze. Już niedługo Tytani przestaną być dla nas problemem.

Tristitia

Oj...Ja tylko zawsze staram się wykonywać powierzone mi zadania jak najlepiej mogę.

Slade

To właśnie zauważam od jakiegoś czasu.

Tristitia

Tak w ogóle, to co mam zrobić z tymi okularami, paskiem i zegarkiem?

Slade

Zostaw je sobie. Mogą ci się przydać przy okazji kolejnych zadań. A teraz, możesz odejść. Wezwę cię, gdy będziesz potrzebna.

Tristitia

Tak jest!

Odchodzi w głąb bazy, do jej pokoju.

Będąc w nim, zdejmuje owe gadżety i chowa je do szuflady w jej biurku. Następnie, przez trzy godziny, do godziny czternastej, zajmuje się swoimi sprawami. O czternastej, nabiera ochoty na wyjście na miasto. Od razu bierze płaszcz i idzie do głównego pomieszczenia. Chwilę potem, dochodzi tam.

Tristitia

Mistrzu...

Slade

Hm?

Tristitia

Mam pytanie...Mogę wyjść na miasto? Tak sobie pochodzić.

Na chwilę nastaje cisza. W pewnym momencie, Slade odwraca się w stronę Tristitii.

Slade

No dobrze, możesz. Jednak masz wrócić najpóźniej o godzinie dziewiętnastej. O tej godzinie widzę cię w tym samym miejscu, w którym teraz stoisz.

Zakłada jej zegarek na rękę.

To po to, abyś wiedziała, ile masz czasu. A teraz, idź, bo czas płynie...

Dziewczyna zakłada na siebie płaszcz i wychodzi z bazy.

SCENA IV

Akcja dzieje się na ulicach Jump City.

Tristitia włóczy się po mieście, gdyż nie ma żadnych pieniędzy, więc nie może wstąpić do żadnego sklepu.

Tristitia

Myśli

Cieszę się, że Slade pozwolił mi wyjść na miasto. Chyba wie, że bym mu nie uciekła.

Dziewczyna chodzi po mieście do około godziny osiemnastej trzydzieści. Gdy ta godzina nastaje, rusza w kierunku powrotnym.

SCENA V

Akcja dzieje się w bazie Slade'a.

Równo o godzinie dziewiętnastej, dziewczyna zjawia się w tym samym miejscu, w którym była, gdy prosiła Slade'a o pozwolenie na wyjście na miasto. Parę sekund potem, Slade gwałtownie odwraca się w jej kierunku.

Tristitia

Szeroko uśmiecha się.

Już jestem!

Slade

Masz szczęście, że jesteś punktualnie. Ale teraz, możesz odejść.

Tristitia

Tak jest!

Dziewczyna oddaje mu zegarek, który miała na ręce i odchodzi do jej pokoju. Będąc tam, zdejmuje płaszcz i wiesza go na wieszaku.

KONIEC AKTU XII.