SCENA I

Akcja dzieje się w bazie Slade'a.

Tristitia, nadal wściekła, wchodzi do pokoju. Po chwili, zaczyna dosłownie wszystko rozwalać oraz wszystkim rzucać.

Tristitia

Do siebie.

Niech sobie nie myśli, że jest lepszy ode mnie! Nie będzie mną rządził! Za kogo on się uważa! I ciągle myśli, że jest najlepszy! Ja go kiedyś rozpierdolę!

Jednak, po chwili, czuje jakieś dziwne uczucie. Chwilę potem, chwyta się rękoma za głowę, zaciska powieki i upada na kolana.

Tristitia

Nadal do siebie.

Nie...Nie...Nie! Tylko nie to! Tylko nie ta trzecia strona mnie! Nie...Nie...Nie!

Chwilę potem, gwałtownie otwiera oczy, które zmieniają się na czarne z czerwonymi źrenicami. Po kilku sekundach, przemienia się w demona. Kiedy to następuje, wstaje, nieco unosi się nad ziemię i wytwarza ogromną kulę dezintegrującą. Następnie, rzuca nią w kierunku okna i wylatuje przez zniszczoną, sporą część ściany.

SCENA II

Akcja dzieje się na ulicach Jump City.

Tristitia leci przed siebie, niszcząc przy tym miasto i przy okazji zabijając wiele osób. Leci przez miasto i niszczy je chyba z godzinę. Po tym czasie, spotyka Raven, jednak nie jako człowieka, a jako demona.

Raven

Demonicznym głosem.

Zostaw to miasto w spokoju!

Tristitia

Również demonicznym głosem.

Nigdy! Nie będziesz mi mówić, co mam robić!

Zaczynają walczyć. Przez pierwsze parę minut, walka jest wyrównana. Po tym czasie, szala zwycięstwa zaczyna przelewać się to na jedną, to na drugą stronę. W pewnej chwili, gdy obie są już bardzo zmęczone walką, Tristitii udaje się wytworzyć taką kulę ognia, że po rzuceniu w Raven, ponownie zamienia się ona w człowieka, a następnie opada nieprzytomna na ziemię. Tristitia również zamienia się w człowieka i, ze zmęczenia, mdleje.

SCENA III

Akcja dzieje się w bazie Slade'a.

Po dość długim czasie, Tristitia zaczyna się budzić. Przez parę sekund widzi białe tło, a po chwili otwiera oczy. Po zrobieniu tego, widzi że leży w jakimś pomieszczeniu, które wygląda jak sala szpitalna. Parę minut później, słyszy otwierające się drzwi do pomieszczenia, a następnie widzi wchodzącego Slade'a.

Slade

O, Tristitio. Nareszcie się obudziłaś.

Nieco okrężną drogą podchodzi do niej.

Tristitia

Slade...Jakim cudem mnie tam znalazłeś? I gdzie ja teraz jestem oraz ile byłam nieprzytomna?

Slade

W pewnym momencie, kiedy tak stałem w głównym pomieszczeniu i patrzyłem w monitory, postanowiłem pójść do ciebie i sprawdzić czy się już uspokoiłaś. Jednak, kiedy wszedłem do pokoju, zastałem kompletny bałagan oraz rozwaloną część ściany. A ciebie nigdzie nie było. Od razu zawróciłem, wsiadłem w samolot i ruszyłem na poszukiwania ciebie. I, w pewnym momencie, doleciałem do jakiejś uliczki. Po znalezieniu się nad nią, ujrzałem ciebie, walczącą z Raven. Od razu wylądowałem niedaleko i wysiadłem. Kiedy to zrobiłem i podszedłem, dostrzegłem nieprzytomną Raven oraz mdlejącą ciebie. Widząc to, podbiegłem do ciebie, złapałem cię, a następnie przetransportowałem do bazy. A obecnie jesteś w jednym z pomieszczeń skrzydła szpitalnego bazy. Byłaś nieprzytomna dwa dni.

Tristitia

Krzyczy

DWA DNI?!

Slade

Tak. Właśnie tyle czasu leżałaś tu nieprzytomna.

Tristitia

Nie wiem jakim cudem, ale ok. Tak w ogóle, to kiedy będę mogła wstać?

Slade

Może dlatego, że jak cię odnalazłem, wyglądałaś na naprawdę bardzo wykończoną. A co do wstania, to jeśli się dobrze czujesz, to możesz nawet i teraz.

Tristitia

W sumie...Dobrze się czuję.

Slade odłącza dziewczynę od wszystkiego, do czego była podłączona, a ona wstaje.

Slade

Ale szczerze, podziwiam cię. Wiesz ile ludzi zabiłaś? Tyle co ty osób zamordowałaś w jedną noc, to ja bym przez całe życie nie wymordował.

Tristitia

Aż tak?

Slade

Jasne. W telewizji ciągle trąbią o nieznającym litości demonie, który w nocy, dwa dni temu, zniszczył pół miasta i wymordował setki ludzi. Straty idą w miliony dolarów.

Tristitia

Wow. Szczerze, nawet nie wiedziałam ile rzeczy zniszczyłam oraz ilu ludzi zabiłam. Leciałam przed siebie i niszczyłam wszystko i wszystkich, które, i którzy stanęli mi na drodze.

Slade

Naprawdę nie spodziewałem się, że w swojej demonicznej naturze możesz narobić aż tyle szkód.

Po tej rozmowie, oboje wychodzą z pomieszczenia i rozchodzą się w swoje strony. Slade udaje się do głównego pomieszczenia, a Tristitia idzie do swojego pokoju i oczekuje na to, co przyniosą jej kolejne godziny.

KONIEC AKTU XI.